คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : My Doctor คุณหมอที่รัก.... 5
“กาแฟค่ะคุณหมอคิม”เสียงของพยาบาลสาวที่ทำหน้าที่เป็นเลขาหน้าห้องพูดขึ้นก่อนจะวางถ้วยกาแฟลงบนโต๊ะ
“ขอบคุณครับ คุณพยาบาลคิม”
“ไม่เป็นไรค่ะ มันเป็นหน้าที่ของดิฉันอยู่แล้วค่ะ”
“ขอบคุณครับ”
“ช่วงนี้คุณหมอคิมดูสนิทกับคุณหมอนัมที่อยู่แผนกอายุรกรรมจังเลยนะค่ะ”เสียงของพยาบาลสาวพูดขึ้น
“ครับ ผมเป็นรุ่นพี่ของคุณหมอนัมน่ะครับ”
“ค่ะ งั้นดิฉันไม่รบกวนแล้วนะค่ะ”
“ครับ”
พักเที่ยง
“นี่....อูฮยอนเย็นนี้ว่างไหม”ดงอุนถามขึ้น
“อืม ว่างทำไมหรอ”
“เย็นนี้คีย์ชวนไปทานข้าวด้วยกัน”ดงอุนพูดขึ้น
“ไปสิ ไม่ได้เจอคีย์ตั้งนานแล้ว”อูฮยอนพูดขึ้น
“แล้วเมื่อวานไปทานข้าวกับพี่ซองกยูเป็นยังไงบ้างหรอ”ดงอุนถามขึ้น
“อืม.....ก็ดี”
“แค่นั้นจริงๆหรอ”
“จริงสิ”
“ฉันคิดว่านายเริ่มจะชอบพี่ซองกยูบ้างแล้วใช่ไหม”ดงอุนพูดขึ้น
“จะบ้าหรอดงอุน ฉันไม่ได้คิดอะไรกับพี่ซองกยูสักหน่อย”
“จริงหรอ อย่ามาโกหกหน่อยเลยน่า ฉันรู้นะว่านายก็เริ่มชอบพี่ซองกยูแล้วใช่ไหม”ดงอุนพูดขึ้น
“ฉันไม่คุยกับนายด้วยแล้ว”
“แค่นี้ทำเป็นโกรธหรอ อูฮยอน”
“ก็นายพูดแบบนี้ทำไม”
“ก็จะให้นายรู้สึกตัวสักทีไง ระวังนะพี่ซองกยูอาจโดนคนอื่นเอาไปก็ได้นะ”
“รู้แล้วน่า ฉันขอเล่นตัวสักนิดไม่ได้หรอ”อูฮยอนพูดขึ้น
“นายจะอยากแรด เล่นตัว ยังไงก็เรื่องของนาย”
“อืม....งั้นตอนเย็นนายมารอฉันที่ห้องนะ ฉันไปก่อนละ”อูฮยอนพูดขึ้น
“เออ....เดี๋ยวเย็นนี้เจอกัน”ดงอุนพูดขึ้น
ตอนบ่ายในขณะที่อูฮยอนกำลังนั่งทำงานอยู่ในห้องก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
“ครับ”
“คุณหมอนัมค่ะ คุณหมอคิมเรียกให้ไปพบที่ห้องค่ะ”เสียงของพยาบาลจองพูดขึ้น
“จะไปเดี๋ยวนี้ฮะ ขอบคุณมากครับพยาบาลจอง จะรีบไปเดี๋ยวนี้”อูฮยอนพูดขึ้นก่อนจะวางสายไป แล้วออกจากห้องไปยังห้องทำงานของร่างสูงเมื่อเข้ามาในห้องก็พบร่างสูงอยู่ใน ห้อง
“พี่เรียกทำไมไม่ทราบ ผมไม่ได้ว่างเหมือนพี่สักหน่อย”อูฮยอนพูดขึ้น
“พี่ไม่ได้เจอหน้าน้องอูฮยอนเลยวันนี้อยากให้พี่เห็นหน้าหน่อยจะได้หายคิดถึง”ซองกยูพูดขึ้นก่อนจะหยิกแก้มร่างบาง
“พี่ทำบ้าอะไรของพี่”
“ก็พี่บอกแล้วไงว่าคิดถึงน้องอูฮยอน”ซองกยูพูดขึ้น
“แต่ผมไม่ได้คิดถึงพี่สักหน่อย”
“จริงงหรอครับ ว่าน้องอูฮยอนไม่คิดถึงพี่อะ อย่ามาปากแข็งหน่อยเลย”ซองกยูพูดขึ้นก่อนจะดึงริมฝีปากของร่างบางเล่น
“โอ๊ย!! พี่เจ็บนะ ดึงมาได้”
“ก็เมื่อไหร่น้องอูฮยอนจะเลิกทำตัวปากแข็งสักมีละครับ แล้วยอมมาเป็นแฟนพี่สักที”ซองกยูพูดขึ้น
“ผมไม่มีวันยอมพี่ง่ายๆหรอก เพราะผมไม่ได้ง่ายแบบที่พี่คิด”อูฮยอนพูดขึ้น
“พี่จะรอดูแล้วกัน แล้วเย็นนี้จะไปไหนรึป่าวครับ”ซองกยูถามขึ้น
“เรื่องอะไรจะบอกพี่”
“อ่าว ก็พี่เป็นคนดูแลน้องอูฮยอนในช่วงฝึกงานที่นี้นิ พี่อยากรู้บ้างไม่ได้หรอ”
“วันนี้ผมมีนัดทานข้าวกับเพื่อนฮะ”อูฮยอนพูดขึ้น
“น่าเสียดายจัง วันนี้พี่กะว่าจะชวนไปดูหนังสักหน่อย พี่อุตส่าห์ว่างทั้งที”ซองกยูพูดขึ้น
“พี่ไม่มีอะไรแล้วใช่ไหมฮะ”อูฮยอนพูดขึ้น
“เดี๋ยวก่อนสิจะรีบไปไหนน้องอูฮยอน อยู่กับพี่ต่ออีกหน่อยนะ”ซองกยูพูดขึ้น
“แต่ผมไม่มี”
“งั้นน้องอูฮยอนหลับตาก่อนสิ”ซองกยูพูดขึ้น
“ไม่”
“พี่บอกให้หลับตาไงครับน้องอูฮยอน”
“ไม่”
“พี่สั่ง”
“ก็ได้พอใจยัง”อูฮยอนพูดขึ้นก่อนจะหลับตาตามคำสั่งของซองกยู ส่วนซองกยูก็ยื่นหน้าเจ้ามาใกล้ร่างบางที่กำลังหลับตาอยู่จากนั้นก็
“จุ๊บ”
“นี่พี่เล่นบ้าอะไรของพี่เนี่ยไม่กลัวคนอื่นมาเห็นหรือไง”อูฮยอนพูดขึ้นเมื่อรู้สึกว่าตัวเองโดนริมฝีปากของอีกฝ่ายแตะเบาๆ
“จะว่าไปแล้วปากน้องอูฮยอนก็นิ่มนะครับแต่ทำไม่นิสัยน้องอูฮยอนใจแข็งอย่างกับหินก็ไม่รู้”ซองกยูพูดขึ้น
“ก็ใครให้ผมเป็นแบบนี้ละถ้าไม่ใช่พี่ ไม่มีอะไรแล้วใช่ไหมฮะ ผมจะได้กลับห้องสักที”อูฮยอนพูดขึ้น
“ครับ เจอกันพรุ่งนี้นะครับ น้องอูฮยอนสุดที่รักของพี่”ซองกยูพูดขึ้น
“ใครที่รักของพี่ ผมกับพี่ไม่ได้เป็นอะไรกับพี่สักหน่อย”
“แต่อนาคตก็ไม่แน่นะครับ น้องอูฮยอน”
ตอนเย็นหลังจากที่อูฮยอนเลิกงานเสร็จโดยมีดงอุนเพื่อนของตนขับรถมายังร้าน อาหารดังที่นัดคีย์เพื่อนสนิทที่ไม่ได้เจอกันนานหลังจากที่เรียนจบ มหาวิทยาลัย
“อูฮยอน”เสียงของคนที่กำลังนั่งรออยู่ในร้านพูดขึ้นเมื่อเห็นร่างบางของอูฮยอนเดินเข้ามาในร้านพร้อมกอดด้วยความคิดถึง
“เป็นไงบ้าง คีย์ได้ข่าวว่ามีแฟนแล้วลืมเพื่อนนะ”อูฮยอนพูดขึ้น
“ใครบอกละ หรือเป็นนายดงอุน”คียืพูดขึ้น
“ก็มันจริงรึป่าวละ โทรหานายทีไรก็อยู่แต่กองถ่ายตกลงนายเป็นหมอหรือเป็นนายแบบกันแน่”ดงอุนพูดขึ้น
“ทำไมละ ก็คนมันหวงแฟนนิ ช่วยไม่ได้ แล้วนายละอูฮยอนได้ข่าวว่านายไปทำงานอยู่ที่เดียวกับพี่ซองกยูใช่ไหม”คีย์ถามขึ้น
“ก็ดี”
“ดียังไงหรออูฮยอน ดีที่จะได้ใกล้ชิดพี่ซองกยูใช่ไหม”คีย์พูดขึ้น
“แล้วนายไม่พาคุณมินโฮให้รู้จักหรอ”ดงอุนถามขึ้น
“วันนี้มินโฮเค้ามีถ่ายละครเลยมาไม่ได้อะ”คีย์พูดขึ้น
“อืม....แล้วตอนนี้นายกับพี่ซองกยูไปถึงไหนกันแล้ว”คีย์ถามขึ้น
“ยังไม่ถึงไหนหรอกคีย์ก็อูฮยอนยังปากแข็งไม่เลิกแบบนี้”ดงอุนพูดขึ้น
“จริงหรอ อูฮยอนทำไมนายไม่รับรักพี่ซองกยูเลยละ มัวแต่เล่นตัวอยู่ได้”คีย์พูดขึ้น
“ก็ฉันไม่ได้เหมือนนายนิคีย์ ฉันแค่อยากจะลองใจพี่ซองกยูดูเท่านั้นเอง”อูฮยอนพูดขึ้น
“ฉันจะคอยดูแล้วกัน”
“คีย์แล้วคลีนิคนายจะเปิดเมื่อไหร่หรอ”ดงอุนถามขึ้น
“ก็ประมาณเดือนหน้าได้ยังไงฉันก็ชวนพวกนายสองคนด้วยนะ”คีย์พูดขึ้น
“ได้สิฉันไปแน่นอนอยู่แล้ว”ดงอุนพูดขึ้น
“ฉันก็ด้วย”
“แล้วนี่พวกนายกลับยังไงหรอ”คีย์ถามขึ้น
“ก็เดี๋ยวฉันไปส่งอูฮยอนที่คอนโดอะ ถามทำไมหรอ”ดงอุนพูดขึ้น
“อ่อ นายไปส่งฉันอีกหน่อยสินะดงอุน วันนี้มินโฮเลิกงานดึกคงมารับฉันไม่ได้”คีย์พูดขึ้น
“ได้สิ”
“ขอบใจนะ”
พักเที่ยงระหว่างที่ดงอูกำลังไปทานข้าวที่โรงอาหารของโรงพยาบาลร่างหนาของทันตแพทย์หนุ่มก็เดินมาทางตนพอดี
“พี่ดงอู จะไปทานข้าวหรอครับ”โฮวอนพูดขึ้น
“อืม...มีอะไรรึป่าวโฮวอน”
“ป่าวครับ งั้นเราไปทานข้าวด้วยกันนะครับ”โฮวอนพูดขึ้นก่อนจะจับมือของร่งาบางเดินไปโรงอาหารด้วยกัน
ที่โรงอาหาร
“พี่ดงอูครับ”
“มีอะไรหรอโฮวอน”ดงอูพูดขึ้น
“ป่าวครับ ผมเห็นพี่เหม่อน่ะครับ พี่เป็นอะไรรึป่าว”โฮวอนพูดขึ้น
“ป่าวหรอ พี่แค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อยน่ะ อย่าไปใส่ใจเลย”ดงอูพูดขึ้น
“หรือว่าคิดเรื่องผมอยู่หรอครับ พี่ดงอู”
“ป่าวสักหน่อย โฮวอน”
“ครับ”
แผนกทันตกรรม
“วันนี้พี่ดงอูมีเวรต่อไหมครับ”โฮวอนพูดขึ้น
“ไม่มี ถามทำไมหรอโฮวอน”
“ป่าวครับ พี่ทำงานไปเถอะครับ”
“อืม”
เวลาผ่านไปหลายชั่วโมงมีคนไข้เข้ามารักษาอยู่ตลอดไม่ขาดสายเป็นภาพชินตาของ ดงอูที่มาทำงานช่วยที่แผนกทันตกรรมมาหลายเดือนแล้วก็เห็นร่างหนาทำหน้าที่ ทันตแพทย์อย่างไม่รู้จักเหนื่อย
“พี่ดงอู ครับวันนี้มีคิวอีกไหมครับ”โฮวอนพูดขึ้น
“ไม่มีแล้วละ”
“ครับ งั้นวันนี้ผมเหลือคนไข้คนสุดท้ายแล้วละครับ”โฮวอนพูดขึ้นก่อนจะจับคางของร่างบาง
“จะว่าไปแล้วพี่ดงอูก็ฟันสวยเหมือนกันนะครับ”โฮวอนพูดขึ้นทำเอาร่างบางที่ฟังหน้าเริ่มเป็นสีแดง
“โฮวอนละก็พูดอะไรก็ไม่รู้”ดงอูพูดขึ้น
“ผมชอบพี่นะครับ แล้วพี่ชอบผมรึป่าว”
“ที่พี่มาที่นี้ทุกวันยังไม่เรียกว่าชอบอีกหรอ”ดงอูพูดขึ้น
“ครับ”
“พี่ชอบโฮวอนนะ”ดงอูพูดขึ้น
“ครับ งั้นผมขอตรวจฟันคนไข้คนสุดท้ายของผมหน่อยนะครับ”โฮวอนพูดขึ้นก่อนจะพาร่างของดงอูให้นอนบนเก้าอี้ทำฟัน
“โฮวอนจะทำอะไรน่ะ”ดงอูถามขึ้น
“ก็จะตรวจฟันพี่ดงอูไงครับ พร้อมที่จะโดนคุณหมอฟันรึยังครับ”โฮวอนพูดขึ้นก่อนจะจูบไปที่ริมฝีปากอิ่มของร่างบาง
“อื้อ.....อื้อ....”ร่างบางร้องครางออกมาก่อนที่หน้าจะเปลี่ยนสี
“เวลาพี่อายน่ารักจังเลยนะครับ แบบนี้ผมต้องทำให้พี่เขินบ่อยๆแล้วมั้ง”โฮวอนพูดขึ้น
“โฮวอนบ้า!!”
“ผมชอบพี่นะครับ”
“พี่ก็ชอบนายเหมือนกัน”
“งั้นวันนี้เราอยู่ดูฟันกันทั้งคืนเลยดีไหมครับ”โฮวอนพูดขึ้นก่อนจะนั่งลงบนตัวของร่างบาง
“จะบ้าหรอโฮวอน”
“ก็วันนี้มันเป็นคิวพิเศษนิครับ รับรองผมจะทำเบาๆ”โฮวอนพูดขึ้นก่อนจคร่อมบนตัวร่างบางจากนั้นค่อยๆไซร้ไปที่ ซอกคอขาวของร่างบางแล้วจูบไปที่ริมฝีปากร่างบางอีกครั้ง
“อื้อ.....อื้อ.....อื้อ.....”ร่างบางร้องครางออกมาก่อนจะค่อยเอื้อมมือถอด เสื้อกาวน์ของร่างหนาออกแล้วค่อยเกะกระดุมเสื้อเชิ้ตสีเข้มออกเผยให้เห็น กล้ามท้องแกร่งของร่างหนา
“พี่ยั่วผมเองนะ”โฮวอนพูดขึ้นก่อนจะถอดเสื้อออกจากนั้นค่อยแกะกระดุมเสื้อ เชิ้ตพยาบาลของร่างบางออกก่อนจะไซร้ไปที่ซอกคอขาวขบเม้นให้เกิดรอยแดงตามคอ ก่อนจะเลื่อนไปที่หน้าอกขาวไปยังบริเวณท้องน้อยจากนั้นก็ถอดกางเกงของร่าง บางออกแล้วของตนออก
“อื้อ....โฮ....วอน....อื้อ.....”ร่างบางร้องครางออกมา
“ผมรักพี่นะครับ”
“อื้อ......พี่.....ก็.....รัก.....นาย....เหมือนกัน......โฮวอน”
ทั้งสองยังคงบรรเลงเพลงรักต่อไปเรื่อยๆจนในที่สุดก็เสร็จทั้งสองใส่เสื้อผ้า ก่อนจะออกมาจากแผนกทันตกรรมที่ตอนนี้ทางเดินของแผนกทันตกรรมปอดหมดแล้วเหลือ แต่ไฟกริ่งตามทางจึงไม่เห็นมีคนสองคนออกมาจากห้องยามดึก
“พี่เดินไหวไหมครับ”โฮวอนพูดขึ้นก่อนจะพยุงร่างบาง
“อืม....ไม่เป็นไรหรอก โฮวอนพี่ไหว”
“แน่นะครับ ให้ผมไปส่งที่บ้านก่อนไหมครับ”โฮวอนพูดขึ้น
“ไม่เป็นไรหรอกโฮวอน”
“งั้นก่อนกลับเราไปทานข้าวแล้วผมจะไปส่งพี่ที่บ้านเอง”โฮวอนพูดขึ้น
“ตามใจนายแล้วกันนะโฮวอน”ดงอูพูดขึ้น
“ครับ”
หลังจากที่ทั้งสองทานข้าวด้วยกันเสร็จโฮวอนอาสามาส่งดงอูที่บ้านก่อนกลับทั้งสองจูบกันต่อในรถก่อนที่ร่างบางลงจากรถไป
“เจอกันพรุ่งนี้นะครับพี่ดงอู ผมจะรับ”โฮวอนพูดขึ้น
“อืม....ขอบใจนะโฮวอน”
“ไม่เป็นไรครับ ก็ในเมื่อตอนนี้เราเป็นแฟนกันแล้วนิครับ”โฮวอนพูดขึ้นก่อนจะขับรถออกไปทิ้ง ให้ร่างบางยืนยิ้มอยู่คนเดียวสักพักก่อนจะเข้าไปในบ้าน
“ซองจง ตื่นได้แล้ว”เสียงของซองยอลดังขึ้นในห้องนอนของซองจงที่กำลังนอนหลับสบายบนเตียง
“อือ....พี่.....ซองยอล.....วันนี้....ไม่มีงานไม่ใช่หรอ ขอนอนตื่นสายสักวันไม่ได้หรอ”ซองจงพูดขึ้นในขณะที่ยังหลับอยู่
“ไม่ได้ซองจง รีบๆตื่นแล้วอาบน้ำแต่งตัว ไปที่บริษัท”ซองยอลพูดขึ้น
“ไปทำไมหรอ คุณลุงเรียกหรอ”ซองจงพูดขึ้นก่อนจะลุกจากที่นอน
“ดูนี่ซะ จะได้รู้ว่าเกิดเรื่องอะไร”ซองยอลพูดขึ้นก่อนจะโยนหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งลง บนเตียงให้ซองจงเมื่อร่างบางหยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมาดูก็พบว่าเป็นรูปของตน กับแฟนหนุ่มตั้งแต่ในโรงพยาบาลจนมาถึงหน้าคอนโดก่อนจะไปเห็นพาดหัวข่าว
“นายแบบหน้าหวาน”ซองจง”แอบควงหนุ่มนอกวงการดีกรีหมอโรงพยาบาลชื่อดัง”
นายแบบวันรุ่นที่กำลังได้รับความนิยมตอนนี้ “ลี ซองจง” แอบควงหนุ่มนอกวงการที่แอบคบกันแบบลับๆโดยที่ไม่มีใครรู้ทำให้แน่ใจว่าหนุ่ม นอกวงการคนนั้นเป็นถึงนายแพทย์ชื่อดังเจ้าของโรงพยาบาลที่นายแบบหนุ่มชอบไป หาอยู่บ่อยๆซึ่งไม่มีใครสงสัยว่าความสัมพันธ์ของทั้งสองคืออะไรถ้าไม่ใช่คู่ รักมากกว่าจะเป็นหมอกับคนไข้”
“นี่มันอะไรกัน ใครเป็นคนทำ”ซองจงพูดขึ้น
“จะไปรู้หรอ รีบๆอาบน้ำแต่งตัว ป่านี้นักข่าวมารอเต็มหน้าบริษัทแล้วมั้ง เตรียมคำพูดให้ดีๆละ”ซองยอลพูดขึ้นก่อนจะให้ร่างบางลุกขึ้นจากเตียง
ที่บริษัทบันเทิงชื่อดังต้นสังกัดของซองจงซึ่งเป็นธุรกิจของพี่ชายของพ่อซอง จงซึ่งมีศักดิ์เป็นลุงแท้ๆของซองจงส่วนซองยอลเป็นลูกชายซึ่งมีศักดิ์เป็นลูก พี่ลูกน้องของซองจง ซึ่งตอนนี้ทั้งสองมาถึงบริษัทเป็นที่เรียบร้อยแล้วโดยมีบรรดานักข่าวหลาย สำนักรอทำข่าวอยู่
“คุณซองจงค่ะ รูปที่ออกเป็นรูปของคุณใช่ไหมค่ะ”เสียงของนักข่าวสาวพูดขึ้นเมื่อเห็นร่างบางเดินเข้ามาพร้อมซองยอล
“แล้วผู้ชายในรูปเป็นใครค่ะ”อีกหลายคำถามที่เกี่ยวกับข่าวที่เกิดขึ้นทั้ง สองรีบเดินหนีนักข่าวก่อนจะยังลิฟต์และกดไปยังชั้นสิบห้าซึ่งเป็นห้องของผู้ บริหาร
“ก็อกๆ”
“เข้ามา”เสียงชายวัยกลางคนพูดขึ้น
“หวัดดีครับพ่อ”ซองยอลพูดขึ้น
“มากันแล้วหรอ ไหนตัวการอยู่ไหน”เสียงประธานลีพูดขึ้นก่อนที่ซองจงจะเปิดประตูเข้ามาในห้องก่อนที่จะนั่งลงที่เก้าอี้ข้างๆซองยอล
“คุณลุงมีเรื่องอะไรหรอฮะ”ซองจงถามขึ้น
“ซองจง ลุงรู้ว่าหลานลุงมีแฟน ลุงไม่ว่าหรอก”
“ฮะ”
“เรื่องที่ลุงอยากจะบอกหลานคือลุงอยากให้หลานออกมาแก้ข่าว ไม่มีใครรู้ว่าหลานคบอยู่กับมยองซูมีแค่ลุง ซองยอล แล้วทางบ้านของมยองซูที่รู้เรื่องนี้ ลุงว่าหลานคบกับมยองซูมาสักพักแล้ว ก็เปิดตัวไปสักซิว่าหลานมีแฟนแล้ว”ประธานลีพูดขึ้น
“มันก็อยากเปิดหรอกฮะ แค่ผมยังไม่พร้อมฮะ”
“ไม่พร้อม ไม่พร้อมอะไร ลุงรุ้นะว่าหลานลุงไปถึงไหนต่อไหนแล้ว หลานเองก็เป็นฝ่ายเสียหายนะ”
“ก็มีคนคิดจะแยกพวกเราสองคนฮะ ผมเลยยังไม่อยากบอกให้ใครรู้ฮะ”
“แต่รูปพวกนี้ดูยังไงก็รู้ว่าเป็นหลานกับมยองซู “
“ก็บอกไปซิฮะว่าผมกับพี่มยองซูเรากำลังคบกันจริงๆ”ซองจงพูดขึ้น
“อืม.....แบบนี้สิถึงจะได้ขึ้นชื่อว่าเป็นหลานลุงนะซองจง ซองยอล”ประธานลีพูดขึ้นก่อนจะเรียกลูกชายของตตน
“ครับพ่อ”
“เราเองก็ดูแลซองจงด้วยละ อย่าไปให้ก่อเรื่องอีกละ ไม่ใช่ลุงไม่รู้นะหลานรักไปทำเรื่องอะไรไว้”
“คุณลุงอะ รู้ทันทุกทีเลย”ซองจงพูดขึ้น
“ก็หลานลุงชอบก่อเรื่องเอาไว้ดีนะที่ลุงปิดปากพวกนักข่าวไว้”
“ฮะ คุณลุง”
“พ่อไม่มีเรื่องอะไรแล้วใช่ไหมครับ ผมจะได้พาซองจงไปบอกกับนักข่าวข้างล่าง”ซองยอลพูดขึ้นก่อนจะพาซองจงออกจากห้องไป
“ซองจงพูดความจริงออกไปนะ อย่าให้เรื่องมันยือเยื้อไปกว่านี้”ซองยอลพูดขึ้นเมื่ออยุ่ในลิฟต์
“ฮะ”
บริเวณล็อบบี้ของบริษัทที่ตอนนี้มีนักข่าวกำลังรอทำข่าวอยู่จำนวนมาก
“พวกเราน้องซองจงลงมาแล้ว”เสียงของนักข่าวคนนึงพูดขึ้นเมื่อเห็นร่างบางออกมาจากลิฟต์
“ซองจงค่ะ ตกลงว่าผู้ชายที่เห็นในรูปเป็นใครค่ะ”นักข่าวพูดขึ้น
“เออ....เป็นคนรักของผมเองฮะ เราสองคนคบกันมาได้สักพักแล้วฮะ”ซองจงพูดตามความจริง
“แล้วเค้าเป็นใครค่ะ คนนอกวงการรึป่าวทำไมถึงต้องปิดบังด้วย”
“เออ....ขอโทษนะครับ ตอนนี้อาจจะยังไม่สะดวกตอนนี้ ซองจงมีงานต่อไว้เราจะจัดแถลงข่าวอีกทีนะครับ”ซองยอลพูดขึ้นก่อนจะพาซองจง เดินฝ่านักข่าวออกไป
“ทำไมพี่ต้องทำแบบนี้ด้วย”ซองจงพูดขึ้นขณะที่อยู่ในรถ
“ก็พี่ไม่อยากให้นายพูดเป็นฝ่ายเดียวนิ ต้องให้มยองซูพูดด้วย”ซองยอลพูดขึ้น
“เออ....ผมก็ลืมคิดเรื่องนี้ไปเลย”ซองจงพูดขึ้น
“งั้นเราไปไหนดีละ”
“ไปบ้านพี่มยองซูนะฮะ พี่ซองยอลได้ไหม”ซองจงพูดขึ้น
“อืม....ไปซิ ไม่รู้ว่าเห็นข่าวแล้วยัง”ซองยอลพูดขึ้นก่อนจะขับรถออกไปยังบ้านของมยองซู
บ้านมยองซู
“สวัสดีฮะ คุณแม่ พี่มยองซูอยู่ไหมฮะ”ซองจงพูดขึ้นก่อนจะโค้งให้กับแม่ของคนรักตามมารยาท
“ซองจง แม่คิดถึงหนูจังเลย ว่าแต่วันนี้ว่างหรอถึงมาได้ ซองยอลด้วย”แม่ของมยองซูพูดขึ้น
“ฮะ แล้วคุณแม่เห็นข่าวแล้วยังฮะ”ซองจงถามขึ้น
“เห็นแล้วจ๊ะ หนูไม่ต้องกลัวนะซองจง มยองซูก็รู้เรื่องแล้วเหมือนกัน”
“ฮะ”
“มยองซูมาพอดีเลย”แม่พูดขึ้นเมื่อเห็นร่งาสูงของลูกชายเดินลงมาจากชั้นบน
“พี่มยองซู”ซองจงเรียกร่างสูง
“อ่าว ซองจงมาได้ไงเนี่ย”
“นายเห็นข่าวแล้วใช่ไหม”ซองยอลถามขึ้น
“เห็นแล้วดีสักอีกใครจะได้รู้ว่าซองจงมีแฟนแล้ว”มยองซูพูดขึ้นก่อนจะโดนผู้เป็นแม่ตีแขนเบาๆ
“แม่ทำอะไรน่ะเจ็บนะ”มยองซูร้องขึ้น
“ทำมาเป็นพูดไป ที่น้องมาถึงนี้ไม่ใช่เพราะเราหรอไงมยองซู แล้ววีนนี้ไม่ไปทำงานหรอ”แม่พูดขึ้น
“ก็ตอนเช้าพี่แทยอนโทรมาบอกว่ามีนักข่าวมาดักรออยู่ที่โรงพยาบาลน่ะครับ”มยองซูพูดขึ้น
“ผมว่าต้องเป็นฝีมือมินกิแน่ๆ”ซองจงพูดขึ้น
“ทำไมถึงคิดแบบนั้นละ ซองจง”ซองยอลพูดขึ้น
“ก็มินกิเป็นคู่แข่งผมแล้วอีกอย่างเห็นผู้ชายเป็นไม่ได้เลยต้องร่านใส่ โดยเฉพาะคนที่มีเจ้าของแล้ว แล้วพี่มยองซูก็เป็นหนึ่งในนั้น”ซองจงพูดขึ้น
“พี่มยองซูเราว่าต้องพูดความจริงแล้วละฮะ”ซองจงพูดขึ้น
“ครับ แล้วซองจงจะให้พี่ทำยังไง”มยองซูพูดขึ้น
“เดี๋ยวเราจะจัดงานแถลงข่าวกัน พี่ต้องไปด้วยนะ”ซองจงพูดขึ้น
“ได้สิครับ งั้นวันนี้ทานข้าวที่นี่นะ ยายด้วยซองยอล”มยองซูพูดขึ้น
“รู้แล้วน่า ถึงยังไงนายก็ยังเห็นฉันเป็นเพื่อนอยู่”ซองยอลพูดขึ้น
“งั้นซองยอล ซองจง อยุ่คุยกันต่อเลยแม่จะไปเตรียมในครัว”แม่พูดขึ้น
“ขอบคุณฮะคุณแม่”
“ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ ซองจง อีกหน่อยเราจะได้เป็นทองแผ่นเดียวกันแล้ว”
“ฮะ คุณแม่”
“มยองซูดูแลน้องด้วยละ”
“ครับแม่ ไม่ต้องห่วงผมจะดูแลลูกสะใภ้แม่อย่างดีเลยไม่ต้องห่วง”
อีกด้านหนึ่งคอนโดหรูในโซลที่ตอนนี้มีร่างสองร่างกำลังบรรเลงเพลงรักอันเราร้อนบนเตียงอย่างต่อเนื่อง
“อื้อ....อื้อ....พี่....เจอาร์”เสียงครางของร่างบางดังขึ้น
“น้องมินกิ น่ารักจังเลยนะครับ”ร่างสูงพูดขึ้นในขณะที่ตอนนี้นอนกอดร่างบางสวยอยู่บนเตียง
“แล้วชอบไม่ฮะ”
“ชอบสิครับ น้องมินกิน่ารัก เซ็กซี่เลยนะครับ”ร่งาสูงพูดขึ้นก่อนจะจูบหน้าผากสวยของร่างบาง
“แล้วพี่ชอบรางวัลที่ผมให้ ผมก็มีงานให้พี่ทำอีกนะ”มินกิพูดขึ้น
“งานอะไรอีกครับหรือว่าแค่พี่ตามไปถ่ายรูปให้ยังไม่พออีกครับ”
“พอสิครับ แต่แค่รูปอย่างเดียวคงไม่พอฮะ”
“แล้วจะให้มำอะไรไหนบอกมาซิ”
“ก็....ช่วยเขียนข่าวแนวเสียๆหายให้ซองจงหน่อยซิฮะ แล้วผมจะตบรางวัลพี่อย่างงามเลย”มินกิพูดขึ้น
“ได้สิครับสำหรับมินกิพี่ให้ได้ทุกอย่าง”
“งั้นเรามาต่อกันอีกรอบนะฮะ”มินกิพูดกระซิบข้างหูร่างสูงในเชิงยั่วยวน
“ซองจงดูสิว่านายจะทำยังไงต่อไป”
TBC.
ความคิดเห็น