ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอน 2
ตอน 2
“ยามะจังมาแล้ว”เสียงของยูริพูดขึ้นเมื่อเห็นร่างอวบกำลังเดินมา
“งั้นเราไปห้องกรรมการนักเรียนกันเถอะ”เสียงของริวทาโร่พูดขึ้น
ห้องกรรมการนักเรียน
“ขออณุญาตฮะ”เสียงของริวทาโร่พูดขึ้นเมื่อเปิดประตูเข้ามาในห้องก็พบกับร่างสูงของรุ่นพี่ประธานนักเรียนนั่งทำงานอยู่บนโต๊ะ
“อ่าว.....ริวจังมีอะไรรึป่าว วันนี้ไม่มีประชุมนิ”เสียงของรุ่นพี่ร่างสูงพูดขึ้นเมื่อเห็นร่างของรุ่นน้องเข้ามาในห้อง
“ไม่มีอะไรหรอกฮะพี่ยาบุ”เสียงของริวทาโร่พูดขึ้น
“แล้วพาใครมาด้วยละ”เสียงของยาบุพูดขึ้นเมื่อเห็นริวทาโร่พาเพื่อนมาด้วย
“เออ.....เพื่อนผมเองละฮะ “ริวทาโร่พูดขึ้น
“ผมยามาดะ เรียวสุเกะ ยินดีที่ได้รู้จักฮะ”
“ผม จิเน็น ยูริ ยินดีที่ได้รู้จักฮะ”
“ยินดีที่ได้รู้จักนะ พี่ โคตะ ยาบุ อยู่ปี3 “เสียงยาบุพูดขึ้นแนะนำตัวเอง
“แล้วยูโตะคุงอยู่ไหมฮะ”ริวทาโร่พูดขึ้น
“อยู่ในห้องเก็บเอกสารอะ”เสียงของยาบุพูดขึ้น
“หรอฮะ งั้นผมขอตัวแล้วกันนะฮะ”
“อืม”
ห้องเก็บเอกสาร
“ยูโตะคุง”เสียงของริวทาโร่พูดขึ้นเมื่นห็นร่างสูงโปรางกำลังนั่งเรียงเอกสารบนโต๊ะทำงาน
“ว่าไง ริวจัง”ร่างสูงทักขึ้น
“ยูโตะยุ่งอยู่ฉันไม่กวนแล้วดีกว่า”ริวทาโร่พูดขึ้นเมื่อเห็นเพื่องของตนกำลังทำงานอยู่
“ไม่ยุ่งหรอกริวจังว่าแต่มีอะไรรึป่าว”เสียงของร่างสูงพูดขึ้น
“พอดีจะแนะนำเพื่อนให้รู้จัก”ริวทาโร่พูดขึ้นร่างของทั้งสองเดินเข้ามาในห้องร่างสูงเมื่อร่างสูงเงยหน้าขึ้นมามองก็พบกับผู้ชายตัวเล็กหน้าตาราวกับเด็กผู้หญิงอีกคนมีรูปร่างค่อนข้างอวบเล็กน้อยใบหน้าสวยหวาน เหมือนผู้หญิงที่ทำให้เค้ารู้สึกใจเต้นตลอดเวลาเมื่อเห็นใบหน้าสวยแบบนั้น
ฉัน จิเน็น ยูริ ยินดีที่ได้รู้จัก เรียกฉันยูริหรือชี่ก็ได้นะ”เสียงของยูริพูดขึ้น
“ฉัน ยามาดะ เรียวสุเกะ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันนะ”เสียงของยามะจังพูดขึ้น
“ฉัน นากาจิม่า ยูโตะ ปี1 ห้องA ยินดีที่ได้จักเช่นกันหวังว่าเราคงได้เพื่อนกันนะ”ร่างสูงพูดขึ้น
อีกด้านหนึ่ง
“เฮ้ย ยาบุ ริวจังพาใครมาวะเห็นน่ารักทั้งคู่เลยวะ”เสียงของชายหนุ่มร่างสูงที่นั่งบนโซฟาคุยกับเพื่องของตน
“เด็กใหม่เพื่อนของริวจัง ทำไมวะแกสนใจหรอ”เสียงของยาบุพูดขึ้นเมื่อเห็นเพี่อนของตน”ทาคากิ ยูยะ”ผู้ดำรงตำแหน่งประธานนักกีฬา
“อ่อ....ป่าวเห็นแค่ว่าน่ารักดีสงสัยงานนี้ยูโตะของเราคงคิดหนักแน่ๆเลยวะ เล่นมีคนน่ารักมาคั้ง2 คนแบบนี้ก็คงตัดสินใจไม่ถูก ว่าไหม”ยูยะพูดขึ้น
“ฉันก็ว่าอย่างนั้นถ้าเป็นฉันคงเลือกไม่ถูกเหมือนกัน”เสียงของยาบุพูดขึ้น
“แล้วนี่ ฮิค ไปไหน”ยูยะพูดขึ้นเมื่อไม่เห็นเพื่นอีกคนอยู่ในห้อง
“ฮิคไปตรวจเวรตั้งแต่บ่ายแล้ว”เสียงของยาบุพูดขึ้น
“งั้นหรอวะ”
“อืม”
อีกด้านหนึ่งหลังจากที่ทั้ง4 ออกจากห้องแล้วกลับไปที่ห้องเพื่อรอเรียนวิชาต่อไปร่างสูงยังคงเดินกลับเพื่อไปที่ห้องของตนแต่สายตาก็แอบมองร่างอวบที่เดินอยู่แบบห่างๆเพื่อไม่ให้รู้ตัว
“ถึงห้องแล้วละยูโตะคุง ขอบคุณมากนะ”เสียงของยูริพูดขึ้น
“ไม่เป็นไรหรอกห้องฉันกับห้องนายก็อยู่ติดกันแค่นี้เอง”เสียงของยูโตะพูดขึ้น
“งั้นฉันไปแล้วนะ”ร่างสูงพูดขึ้นพร้อมยิ้มออกมาไปทางร่างอวบที่ยืนอยู่ทำเอาทั้งริวทาโร่และยูริแอบเห็นพฤติกรรมของร่างสูง
“ฉันว่าเข้าห้องกันดีกว่า”เสียงของร่างอวบพูดขึ้นแล้วเดินเข้าไปในห้องเพื่อเตรียมเรียนวิชาต่อไป
“นี่....ชี่ฉันว่าเราหาควีนประจำโรงเรียนแล้วละ”เสียงของริวทาโร่พูดขึ้นเพื่อเรียกร้องความสนใจให้กับร่างอวบที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่บนโต๊ะ
“นั่นสิ ริวจังฉันก็ว่าอย่างนั้นเหมือนกัน”เสียงของยูริพูดขึ้น
“นี่.....พวกนายสองคนกำลังนินทาฉันอยู่ใช่ไหม”เสียงของร่างอวบพูดขึ้นเมื่เงยหน้าจากหนังสือเรียนแล้วหันไปมองเพื่อนอีกสองคน
“ป่าว....พวกฉันแค่พูดเฉยๆเท่านั้นเองนะแค่เห็นยูโตะคุงมองยามะจังแปลกๆ”เสียงขอยูริพูดขึ้น
“แปลกยังไงหรอยูริจัง”เสียงของร่างอวบพูดขึ้น
“ก็....ดูเหมือยว่ายูโตะคุงเค้าจะชอบยามะจัง”เสียงของยูริพูดขึ้นทำเอาคนที่ถูกพาดพิงถึงกับหน้าแดงออกมาเล็กน้อย
“ยูริจังพูดแบบนี้ฉันก็เขินนะ”เสียงร่างอวบพูดขึ้น
“แล้วตกลงยามะจังก็แอบชอบยูโตะคุงด้วยใช่ไหม”เสียงของริวทาโร่พูดขึ้น
“ป่าว....ฉันไม่ได้ชอบยูโตะคุงสักหน่อยแล้วอีกอย่างเราเพิ่งเจอกันเอง”เสียงของร่างอวบพูดขึ้น
“อืม.....แต่ฉันว่ายูโตะคุงเค้าดูเหมือนจะชอบยามะจังอยู่เหมือนกันนะ”เสียงของยูริพูดขึ้น
“ฉันก็เห็นด้วยกับชี่นะ ฉันเห็นสายตาที่ยูโตะคุงมองยามะจังมันก็รู้แล้วว่ายูโตะคุงเค้าคิดยังไงกับยามะจัง”เสียงของริวทาโร่พูดขึ้น
เวลาผ่านไปเป็นช่วงโรงเรียนเลิกพอดีเพื่อเตรียมตัวกลับบ้านทั้งสามเตรียมตัวจะกลับบ้านระหว่างที่กำลังเดินมาจากห้องเรียนก็พบกับกับร่างสูงของยูโตะและเคย์โตะมารอกันอยู่หน้าห้อง
“อ่าว....ยูโตะคุงกับเคย์โตะคุงมารอกลับพร้อมพวกเราหรอ”เสียงของยูริพูดขึ้น
“อืม.....งั้นเรากลับบ้านกันเถอะเดี๋ยวเย็นซะก่อน”เสียงของยูโตะพูดขึ้นก่อนจะหันไปมองทางร่างอวบที่ยืนอยู่ข้างๆ
ก่อนหน้านั้น
เฮ้ย เคย์โตะวันนี้เรากลับบ้านพร้อมพวกริวจังดีไหม”เสียงของยูโตะพูดขึ้นเมาอหันไปถามเพื่อนของตน
“เออ.....ก็ได้ว่าแต่ทำไมถึงอยากกลับบ้านพร้อมริวจังละ”เคย์โตะพูดขึ้น
“ก็ไม่มีอะไรหรอกแค่อยากกลับบ้านพร้อมริวจังไม่ได้หรอก”ยูโตะพูดขึ้น
“แน่ใจนะว่ากลับบ้านพร้อมริวจังไม่ใช่อยากเห็นหน้าเพื่อนของริวจัง”เคย์โตะพูดขึ้น
“ก็ได้....ฉันแค่อยากตีสนิทกับยามะจังเค้า”เสียงของยูโตะพูดขึ้น
“เฮอะๆ อย่างนายไม่ต้องเข้าไปตีสนิทหรอก ปีนี้นายเป็นเจ้าชายโรงเรียนประจำปีนี้ไม่ใช่หรอ นายก็ต้องเลือกคนมาเป็นควีนนายก็เลือกยามะจังก็หมดเรื่อง”เคย์โตะพูดขึ้น
“มันก็ถูกแต่ฉันอยากรู้จักเค้ามากกว่านี้”ยูโตะพูดขึ้นก่อนยิ้มออกมาเล็กน้อย
“งั้นแสดงว่านายจะจีบยามะจังใช่ไหม”
“ใช่เลยเพื่อนรัก นายนี่มันรู้ใจฉันจริงเลยนะ”ยูโตะพูดขึ้นพร้อมโผเข้าไปกอดเคย์โตะ
TBC.
“ยามะจังมาแล้ว”เสียงของยูริพูดขึ้นเมื่อเห็นร่างอวบกำลังเดินมา
“งั้นเราไปห้องกรรมการนักเรียนกันเถอะ”เสียงของริวทาโร่พูดขึ้น
ห้องกรรมการนักเรียน
“ขออณุญาตฮะ”เสียงของริวทาโร่พูดขึ้นเมื่อเปิดประตูเข้ามาในห้องก็พบกับร่างสูงของรุ่นพี่ประธานนักเรียนนั่งทำงานอยู่บนโต๊ะ
“อ่าว.....ริวจังมีอะไรรึป่าว วันนี้ไม่มีประชุมนิ”เสียงของรุ่นพี่ร่างสูงพูดขึ้นเมื่อเห็นร่างของรุ่นน้องเข้ามาในห้อง
“ไม่มีอะไรหรอกฮะพี่ยาบุ”เสียงของริวทาโร่พูดขึ้น
“แล้วพาใครมาด้วยละ”เสียงของยาบุพูดขึ้นเมื่อเห็นริวทาโร่พาเพื่อนมาด้วย
“เออ.....เพื่อนผมเองละฮะ “ริวทาโร่พูดขึ้น
“ผมยามาดะ เรียวสุเกะ ยินดีที่ได้รู้จักฮะ”
“ผม จิเน็น ยูริ ยินดีที่ได้รู้จักฮะ”
“ยินดีที่ได้รู้จักนะ พี่ โคตะ ยาบุ อยู่ปี3 “เสียงยาบุพูดขึ้นแนะนำตัวเอง
“แล้วยูโตะคุงอยู่ไหมฮะ”ริวทาโร่พูดขึ้น
“อยู่ในห้องเก็บเอกสารอะ”เสียงของยาบุพูดขึ้น
“หรอฮะ งั้นผมขอตัวแล้วกันนะฮะ”
“อืม”
ห้องเก็บเอกสาร
“ยูโตะคุง”เสียงของริวทาโร่พูดขึ้นเมื่นห็นร่างสูงโปรางกำลังนั่งเรียงเอกสารบนโต๊ะทำงาน
“ว่าไง ริวจัง”ร่างสูงทักขึ้น
“ยูโตะยุ่งอยู่ฉันไม่กวนแล้วดีกว่า”ริวทาโร่พูดขึ้นเมื่อเห็นเพื่องของตนกำลังทำงานอยู่
“ไม่ยุ่งหรอกริวจังว่าแต่มีอะไรรึป่าว”เสียงของร่างสูงพูดขึ้น
“พอดีจะแนะนำเพื่อนให้รู้จัก”ริวทาโร่พูดขึ้นร่างของทั้งสองเดินเข้ามาในห้องร่างสูงเมื่อร่างสูงเงยหน้าขึ้นมามองก็พบกับผู้ชายตัวเล็กหน้าตาราวกับเด็กผู้หญิงอีกคนมีรูปร่างค่อนข้างอวบเล็กน้อยใบหน้าสวยหวาน เหมือนผู้หญิงที่ทำให้เค้ารู้สึกใจเต้นตลอดเวลาเมื่อเห็นใบหน้าสวยแบบนั้น
ฉัน จิเน็น ยูริ ยินดีที่ได้รู้จัก เรียกฉันยูริหรือชี่ก็ได้นะ”เสียงของยูริพูดขึ้น
“ฉัน ยามาดะ เรียวสุเกะ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันนะ”เสียงของยามะจังพูดขึ้น
“ฉัน นากาจิม่า ยูโตะ ปี1 ห้องA ยินดีที่ได้จักเช่นกันหวังว่าเราคงได้เพื่อนกันนะ”ร่างสูงพูดขึ้น
อีกด้านหนึ่ง
“เฮ้ย ยาบุ ริวจังพาใครมาวะเห็นน่ารักทั้งคู่เลยวะ”เสียงของชายหนุ่มร่างสูงที่นั่งบนโซฟาคุยกับเพื่องของตน
“เด็กใหม่เพื่อนของริวจัง ทำไมวะแกสนใจหรอ”เสียงของยาบุพูดขึ้นเมื่อเห็นเพี่อนของตน”ทาคากิ ยูยะ”ผู้ดำรงตำแหน่งประธานนักกีฬา
“อ่อ....ป่าวเห็นแค่ว่าน่ารักดีสงสัยงานนี้ยูโตะของเราคงคิดหนักแน่ๆเลยวะ เล่นมีคนน่ารักมาคั้ง2 คนแบบนี้ก็คงตัดสินใจไม่ถูก ว่าไหม”ยูยะพูดขึ้น
“ฉันก็ว่าอย่างนั้นถ้าเป็นฉันคงเลือกไม่ถูกเหมือนกัน”เสียงของยาบุพูดขึ้น
“แล้วนี่ ฮิค ไปไหน”ยูยะพูดขึ้นเมื่อไม่เห็นเพื่นอีกคนอยู่ในห้อง
“ฮิคไปตรวจเวรตั้งแต่บ่ายแล้ว”เสียงของยาบุพูดขึ้น
“งั้นหรอวะ”
“อืม”
อีกด้านหนึ่งหลังจากที่ทั้ง4 ออกจากห้องแล้วกลับไปที่ห้องเพื่อรอเรียนวิชาต่อไปร่างสูงยังคงเดินกลับเพื่อไปที่ห้องของตนแต่สายตาก็แอบมองร่างอวบที่เดินอยู่แบบห่างๆเพื่อไม่ให้รู้ตัว
“ถึงห้องแล้วละยูโตะคุง ขอบคุณมากนะ”เสียงของยูริพูดขึ้น
“ไม่เป็นไรหรอกห้องฉันกับห้องนายก็อยู่ติดกันแค่นี้เอง”เสียงของยูโตะพูดขึ้น
“งั้นฉันไปแล้วนะ”ร่างสูงพูดขึ้นพร้อมยิ้มออกมาไปทางร่างอวบที่ยืนอยู่ทำเอาทั้งริวทาโร่และยูริแอบเห็นพฤติกรรมของร่างสูง
“ฉันว่าเข้าห้องกันดีกว่า”เสียงของร่างอวบพูดขึ้นแล้วเดินเข้าไปในห้องเพื่อเตรียมเรียนวิชาต่อไป
“นี่....ชี่ฉันว่าเราหาควีนประจำโรงเรียนแล้วละ”เสียงของริวทาโร่พูดขึ้นเพื่อเรียกร้องความสนใจให้กับร่างอวบที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่บนโต๊ะ
“นั่นสิ ริวจังฉันก็ว่าอย่างนั้นเหมือนกัน”เสียงของยูริพูดขึ้น
“นี่.....พวกนายสองคนกำลังนินทาฉันอยู่ใช่ไหม”เสียงของร่างอวบพูดขึ้นเมื่เงยหน้าจากหนังสือเรียนแล้วหันไปมองเพื่อนอีกสองคน
“ป่าว....พวกฉันแค่พูดเฉยๆเท่านั้นเองนะแค่เห็นยูโตะคุงมองยามะจังแปลกๆ”เสียงขอยูริพูดขึ้น
“แปลกยังไงหรอยูริจัง”เสียงของร่างอวบพูดขึ้น
“ก็....ดูเหมือยว่ายูโตะคุงเค้าจะชอบยามะจัง”เสียงของยูริพูดขึ้นทำเอาคนที่ถูกพาดพิงถึงกับหน้าแดงออกมาเล็กน้อย
“ยูริจังพูดแบบนี้ฉันก็เขินนะ”เสียงร่างอวบพูดขึ้น
“แล้วตกลงยามะจังก็แอบชอบยูโตะคุงด้วยใช่ไหม”เสียงของริวทาโร่พูดขึ้น
“ป่าว....ฉันไม่ได้ชอบยูโตะคุงสักหน่อยแล้วอีกอย่างเราเพิ่งเจอกันเอง”เสียงของร่างอวบพูดขึ้น
“อืม.....แต่ฉันว่ายูโตะคุงเค้าดูเหมือนจะชอบยามะจังอยู่เหมือนกันนะ”เสียงของยูริพูดขึ้น
“ฉันก็เห็นด้วยกับชี่นะ ฉันเห็นสายตาที่ยูโตะคุงมองยามะจังมันก็รู้แล้วว่ายูโตะคุงเค้าคิดยังไงกับยามะจัง”เสียงของริวทาโร่พูดขึ้น
เวลาผ่านไปเป็นช่วงโรงเรียนเลิกพอดีเพื่อเตรียมตัวกลับบ้านทั้งสามเตรียมตัวจะกลับบ้านระหว่างที่กำลังเดินมาจากห้องเรียนก็พบกับกับร่างสูงของยูโตะและเคย์โตะมารอกันอยู่หน้าห้อง
“อ่าว....ยูโตะคุงกับเคย์โตะคุงมารอกลับพร้อมพวกเราหรอ”เสียงของยูริพูดขึ้น
“อืม.....งั้นเรากลับบ้านกันเถอะเดี๋ยวเย็นซะก่อน”เสียงของยูโตะพูดขึ้นก่อนจะหันไปมองทางร่างอวบที่ยืนอยู่ข้างๆ
ก่อนหน้านั้น
เฮ้ย เคย์โตะวันนี้เรากลับบ้านพร้อมพวกริวจังดีไหม”เสียงของยูโตะพูดขึ้นเมาอหันไปถามเพื่อนของตน
“เออ.....ก็ได้ว่าแต่ทำไมถึงอยากกลับบ้านพร้อมริวจังละ”เคย์โตะพูดขึ้น
“ก็ไม่มีอะไรหรอกแค่อยากกลับบ้านพร้อมริวจังไม่ได้หรอก”ยูโตะพูดขึ้น
“แน่ใจนะว่ากลับบ้านพร้อมริวจังไม่ใช่อยากเห็นหน้าเพื่อนของริวจัง”เคย์โตะพูดขึ้น
“ก็ได้....ฉันแค่อยากตีสนิทกับยามะจังเค้า”เสียงของยูโตะพูดขึ้น
“เฮอะๆ อย่างนายไม่ต้องเข้าไปตีสนิทหรอก ปีนี้นายเป็นเจ้าชายโรงเรียนประจำปีนี้ไม่ใช่หรอ นายก็ต้องเลือกคนมาเป็นควีนนายก็เลือกยามะจังก็หมดเรื่อง”เคย์โตะพูดขึ้น
“มันก็ถูกแต่ฉันอยากรู้จักเค้ามากกว่านี้”ยูโตะพูดขึ้นก่อนยิ้มออกมาเล็กน้อย
“งั้นแสดงว่านายจะจีบยามะจังใช่ไหม”
“ใช่เลยเพื่อนรัก นายนี่มันรู้ใจฉันจริงเลยนะ”ยูโตะพูดขึ้นพร้อมโผเข้าไปกอดเคย์โตะ
TBC.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น