คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : My doctor คุณหมอที่รัก.....10 End
3 เดือนต่อมาตอนนี้อูฮยอนนั่งทำงานอยู่ที่หน้าห้องของซองกยูในฐานะเลขาคนใหม่ผลัดกับต้องไปรักษาคนไข้ ที่แผนกอายุรกรรม
“อูฮยอนอา มาหาพี่ที่ห้องหน่อย”เสียงของซองกยูดังขึ้นผ่านเครื่องตอบรับอัตโนมัติ
“พี่กยูมีอะไรรึป่าวฮะ”อูฮยอนพูดขึ้นเมื่อเข้ามาในห้อง
“อืม....มานี่สิ”ซองกยูพูดขึ้นก่อนก่อนจะพาร่างบางออกจากห้องไปพามายังดาดฟ้าของโรงพยาบาล
“พี่พาผมมาที่นี่ทำไม”อูฮยอนพูดขึ้น
“อูฮยอนอา พี่รักอูฮยอนนะครับ”ซองกยูพูดขึ้น
“พี่พูดแบบนี้มาเป็นร้อยรอบแล้วนะ”
“แล้วไม่ชอบหรอ พี่จะพูดให้อูฮยอนฟังทุกวันเลย”
“ตามใจ แล้วพี่พาผมาที่นี่ทำไม”อูฮอยนพูดขึ้น
“แต่งงานกับพี่นะอูฮยอนอา”ซองกยูพูดขึ้นก่อนจะหยิบกล่องกำมะหยี่สีดำออกมาข้างในเป็นแหวนทองคำขาวฝังเพชรน้ำงาม
“ฮึก.....พี่กยู”
“แต่งงานกับพี่นะครับ พี่สัญญาว่าจะไม่ทำให้อูฮยอนเสียใจอีก”ซองกยูพูดขึ้นก่อนจะสวมแหวนที่นิ้วนางข้างซ้าย
“พี่กยู”อูฮยอนพูดขึ้นก่อนจะโผเข้ากอดร่างสูง
“พี่รักนะครับ”
“ผมรู้แล้ว ผมก็รักพี่ฮะ”อูฮยอนพูดขึ้น
“ครับ ที่ผ่นมาพี่ขอโทษสำหรับทุกอย่างที่พี่เคยทำให้อูฮยอนเสียใจ”ซองกยูพูดขึ้นก่อนจะจูบร่างบางอย่างอ่อนโยน
“อื้อ....อื้อ....อื้อ....”
“พี่กยู”
“ครับ”
“ผมรักพี่นะแต่ว่า....”
“แต่อะไรครับ”
“ช่วยหาสถานที่ที่โรแมนติกกว่านี้ขอแต่งงานไม่ได้หรือไงฮะ ถึงมาขอกันกลางดาดฟ้าแบบนี้”อูฮยอนพูดขึ้น
“ก็....พี่ไม่รู้นิ แล้วจะแต่งงานกับพี่ไหมครับ”
“มาถึงขนาดนี้แล้ว ไม่แต่งก็บ้าแล้วพี่กยู”อูฮยอนพูดขึ้น
“ครับ ว่าที่เมีย”
“ปล่อยได้แล้วฮะ เดี๋ยวคนอื่นมาเห็น”อูฮยอนพูดขึ้น
“พี่ไม่ปล่อยหรอก ก็เราตัวนุ่มนิ่มแบบนี้พี่จะกอดไว้ให้นานๆเลย”ซองกยูพูดขึ้น
“พี่กยู บ้า!!”
“บ้าแล้วรักไหมครับ”
“ไม่รักมั้ง ถึงยอมให้กอดอยู่แบบนี้”อูฮยอนพูดขึ้น
3 เดือนต่อมา พิธีแต่งงานของทั้งสองจัดขึ้นที่โบสถ์แห่งหนึ่ง ผู้ร่วมพิธีแต่งงานมีทั้งครอบครัว เพื่อนของทั้งสองฝ่าย ร่างสูงยืนอยู่หน้าแท่นพิธีในชุดสูทสีดำมองไปยังประตูโบสถ์ข้างหน้าเพื่อรอเจ้าสาวที่เดินมาพร้อมทูตสวรรค์น้อยๆที่อยู่ในชุดเจ้าสาวสีขาวสะอาดเดินออกมาพร้อมด้วยพ่อของอูฮยอนก่อนจะเริ่มพิธี
“คุณคิม ซองกยู คุณจะรับนัม อูฮยอน เป็นภรรยาหรือไม่”เสียงของบาทหลวงที่ทำพิธีพูดขึ้น
“รับครับ”
“แล้วคุณนัม อูฮยอน จะรับคุณคิมซองกยู เป็นสามีหรือไม่”
“รับฮะ”
“พิธีต่อไปเจ้าบ่าวสวมแหวนให้เจ้าสาว”เสียงของบาทหลวงพูดขึ้นก่อนที่ซองกยูจะหยิบแหวนที่อยู่ในมือของมยองซูน้องชายที่ทำหน้าที่เป็นเพื่อนเจ้าบ่าวก่อนจะสวมแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายของร่างบาง
“ตอนนี้เจ้าทั้งสองเป็นสามีภรรยากันถุกต้องตามกฏของพระเจ้าแล้วต่อไปเป็นการจูบเพื่อแสดงความรักที่มีต่อกัน”
“จูบงั้นหรอฮะ”อูฮอยอนพูดขึ้น
“ใช่ อูฮอยนอาอายหรอทำอย่างกับไม่เคย”ซองกยูพูดขึ้น
“ป่าว คนเยอะจะตายผมเขิน”อูฮยอนพูดขึ้น
“งั้น....อูฮยอนก็มองมาที่พี่สิ”ซองกยูพูดขึ้นก่อนจะโน้มตัวเข้าจูบร่างบางท่ามกลางผู้ร่วมพิธีมากมายก่อนจะพิธีโยนช่อดอกไม้ที่ทุกคนต่างรอคอยสุดท้ายคนที่ได้ช่อดอกไม้เจ้าสาวคือ คีย์ ที่กำลังมีแพลนแต่งงานกับแฟนหนุ่มพอดี
สองปีต่อมาหลังจากที่ทั้งสองแต่งงานกันอูฮยอนย้ายมาอยู่ที่บ้านของซองกยูในฐานะลูกสะใภ้และเป็นนายคนใหม่ของบ้านแต่อูฮยอนก็ยังคงทำงานที่เดิมเหมือนกับซองกยูที่เลื่อนจะตำแหน่งกรรมการบริหารเป็นผู้อำนวยการโรงพยาบาลแทนพ่อของตนที่กำลังจะปลดเกษียณ
“อูฮอยนอา”
“ฮะ พี่กยู”
“ไปทานข้าวเที่ยงกัน”ซองกยูพูดขึ้น
“ฮะ”
ที่โรงอาหาารของโรงพยาบาลบริเวณสำหรับผู้บริหารโรงพยาบาลวันนี้อูฮยอนทำข้าวกล่องมาให้ซองกยูทานตลอดเพราะคงติดใจกับรสชาติอาหาร
“อาหารที่อูฮยอนทำอร่อยจังเลย อูฮยอนคงลำบากที่ต้องตื่นมาทำข้าวกล่องให้พี่ตั้งแต่เช้า”ซองกยูพูดขึ้น
“ไม่หรอกฮะ”
“อร่อยจัง คราวหน้าพี่คงไม่ต้องพึ่งอาหารโรงพยาบาลแล้วละ ในเมื่อพี่มีเมียทำอาหารอร่อยแบบนี้”ซองกยูพูดขึ้น
“พี่กยูละก็พูดอะไรก็ไม่รู้”
“ก็มันจริงนิครับ”
“แล้วพี่อยากกินอะไรอีกไหมฮะ”
“ถ้าพี่ตอบว่าอยากกินน้องอูฮอยนจะว่ายังไงครับ”ซองกยูพูดขึ้น
“พี่พูดอะไรอะ”
“อูฮยอนเราแต่งงานกันแล้วนะครับ”
“ผมรู้”
“แต่พึ่ยังไม่ได้ทำอะไรเลยอูฮยอนอาเลย ได้แต่นอนกอดเมียทุกคืนหรือว่าพี่แก่แล้ว”ซองกยูพูดขึ้น
“ไม่ใช่นะ”
“แล้วทำไมละ”
“ก็......ผมยังไม่พร้อม”
“อูฮยอนอา รู้ไหมมยองซูมันล้อพี่ว่ายังไง มันหาว่พี่ไม่มีน้ำยาไม่กล้าทำอะไร”ซองกยูพูดขึ้น
“งั้น....คืนนี้เรามาทำกันดีกว่านะฮะ”
“อูฮยอนพูดอะไร”
“ก็....ทำแบบที่ผัวเมียเค้าทำกันไงฮะ”อูฮยอนพูดขึ้น
“จ๊ะ....เตรียมเสียตัวได้เลยนะ อูฮยอนอา”ซองกยูพูดขึ้น
“บ้า พี่พูดอะไรก็ไม่รู้”
เย็นวันเดียวกันหลังจากที่ทั้งสองทานข้าวเย็นเสร็จอูฮยอนที่กำลังอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำในขณะที่ซองกยูกำลังนอนพักสายตาสักงีบเพื่อรออูฮยอนอาบน้ำเสร็จ
“พี่กยู ตื่นได้แล้วฮะ”อูฮยอนปลุกร่างสูงที่นอนบนเตียง
“อูฮยอนอา เสร็จแล้วหรอ”ซองกยูพูดขึ้นก่อนจะลุกขึ้น
“ฮะ”
“ทำไมแต่งตัวแบบนี้ละ อูฮยอนอา”ซองกยูพูดขึ้นเมื่อเห็นร่าบางอยู่ในชุดนอนเนื้อบาง
“ก็....เอาให้พี่กยูถอดให้ง่ายขึ้นไงฮะ”อูฮยอนพูดขึ้นก่อนจะเดินมาที่เตียง
“อูฮยอนอา”
“พี่กยู”
“เอาเป็นว่าวันนี้อูฮยอนอาเป็นคนไข้พิเศษของพี่แล้วกันนะครับ”ซองกยูพูดขึ้น
“ว่าแต่วันนี้คุณหมอสุดหล่อจะสอนอะไรหรอฮะ”อูฮยอนพูดขึ้น
“วันนี้จะสอนวิชากายวิภาค ไหนลองให้คุณหมอถอดเสื้อหน่อยนะครับ”ซองกยูพูดขึ้นก่อนจะค่อยๆถอดชุดนอนตัวบางออกเผยให้เห็นผิวขาวเนียนของร่างบางที่นั่งอยู่บนตักก่อนจะผลักร่างบางให้นอนบนเตียง
“พี่กยู”
“ครับอูฮยอนอา”
“ผมกลัว”
“ไม่ต้องกลัวนะครับ พี่ทำไม่เจ็บหรอก อย่าเกร็งนะครับ”ซองกยูพูดขึ้นก่อนจะไซร้ไปที่ซอกคอขาวของร่างบาง
“อื้อ....อื้อ....อื้อ.....”ร่างบางร้องครางออกมาก่อนจะเอื้อมมือถอดเสื้อของร่าสูง
“อื้อ...อ่า....พี่....กยู”
“อื้อ....อูฮยอนอา”ร่างสูงพูดขึ้นก่อนทำรอยรักทั่วตัวของร่างบาง
“อ่า....พี่....กยู”ร่างบางร้องครางออกมาจนในที่สุดน้ำรักสีขาวขุ่นใหลออกมา บทรักของทั้งสองยังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆจนทั้งสองนอนกอดกันท่ามกลางแสงจันทร์ที่ส่องลอดเข้ามาจากหน้าต่างห้อง ร่างบางนอนซบอกร่างวูงบนเตียงในสภาพเปลือยเปล่าทั้งคู่
“พี่กยู”
“ครับ อูอยอนอา”
“ผมรักพี่นะฮะ”
“ครับ พี่ก็รักอูฮยอนอา นอนได้แล้วนะครับ”ซองกยูพูดขึ้นก่อนจะจูบไปที่หน้าผากสวยของร่างบางก่อนจะนอนกอดกันไปถึงตอนเช้าของอีกวัน
สองเดือนต่อมาหลังจากที่ทั้งสองแต่งงานใช่ชีวิตคู่ร่วมกันฉันท์สามีภรรยากันมาได้สักพักก็ได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันไปฮันนีมูนที่ปูซานบ้านเกิดของทันตแพทย์หนุ่มรวมทั้งไปไหว้พ่อแม่ของร่างหนา
“สวัสดีครับ คุณพ่อ คุณแม่ “ดงอูพูดขึ้นก่อนจะโค้งเคารพตามมารยาท
“ไหว้พระเถอะจ๊ะ ดงอู มาเหนื่อยๆมาพักที่บ้านก็ได้นะแม่เตรียมห้องไว้ให้เราสองคนแล้ว”แม่ของโฮวอนพูดขึ้น
“ครับแม่ พี่เข้าไปในบ้านก่อนนะเดี๋ยวผมเอากระเป๋าให้พี่เอง”โฮวอนพูดขึ้น
“อืม”
“แล้วนี่จะมาอยู่สักกี่วันละ ดงอู”แม่ของโฮอวนพูดขึ้น
“สักประมาณอาทิตย์นึงได้ครับ คุณแม่”
“อืม....แล้วที่คลีนิคเป็นไงบ้างละ”พ่อของโฮวอนพูดขึ้น
“ก็....ดีครับ”
ตอนเย็นหลังจากที่ทั้งสองเก็บของกันเสร็จก็ออกมาเดินริมชายหาดที่อยู่ไม่ไกลจากบ้านของโฮวอน
“เมื่อเช้าเหนื่อยไหมครับ”ดงอูพูดขึ้น
“ไม่หรอก”
“ครับ”
“เออ....พี่ดงอูครับ”
“อะไรหรอ โฮวอน”ดงอูพูดขึ้นก่อนจะถูกร่างหนาจูบไม่ทันตั้งตัวจูบที่ทั้งสองมอบให้กันท่ามกลางบรรยกาศพระอาทิตย์ตกยามเย็น
“โฮวอน บ้า!!”ดงอูพูดขึ้นก่อนใบหน้าเริ่มเป็นสีแดง
“ก็พี่น่ารักนิครับ พี่ดงอู”โฮวอนพูดขึ้น
“โฮวอน”
“ครับ”
“พี่รู้สึกหิวแล้วละ”
“ครับ งั้นเราไปทานอาหารทะเลอร่อยๆดีกว่านะ”
“อืม”
ร้านอาหารริมทะเลที่สามารถมองวิวทะเลยามค่ำคืนพร้อมลมพัดเย็นๆจากทะเลทั้งสองที่ตอนนี้นั่งอยู่ในร้านอาหารที่ตอนนี้บนโต๊ะเต็มไปด้วยอาหารทะเลวางอยุ่เต็มโต๊ะ
“โฮวอน ทำไมมันเยอะจังเลย จะกินกันหมดหรอ”ดงอูพูดขึ้นเมื่อเห็นอาหารที่อยู่ตรงหน้า
“ช่วยกันกินเดี๋ยวก็หมดเองครับ นี่ครับ”โฮวอนพูดขึ้นก่อนจะแกะกล้ามปูวางบนจานของร่างบาง
“ขอบคุณนะ โฮวอน”
“ไม่เป็นไรครับ”
เช้าวันต่อมาโฮวอนที่กำลังนอนหลับสบายอยู่บนเตียงพอพลิกตัวมาอีกด้านกลับว่างเปล่าไม่มีร่างบางของคนที่กอดเมื่อคืน พอลุกขึ้นตื่นขึ้นมาก็ไม่พบร่างบางที่นอนอยู่แล้ว เมื่อลงไปข้างล่างก็พบร่างบางของดงอูอยู่ในผ้ากันเปื้อนสีเขียวอ่อนกำลังทำอาหารอยู่ในครัวกับแม่ของตนในครัว
“โฮวอน มาพอดีเลย มาทานข้าวเช้าด้วยกันก่อนสิ วันนี้ดงอูตื่นมาช่วยแม่ตั้งแต่เช้าเลย”แม่พูดขึ้น
“ครับ”
หลังจากที่ทานข้าวเช้ากันเสร็จโฮวอนพาดงอูขับรถเล่นรอบเมืองก่อนจะมาหยุดพักที่ร้านกาแฟ
“พี่ชอบที่นี่ไหม”โฮวอนถามขึ้น
“อืม....ชอบสิ บรรยกาศดีมาเลยละ”ดงอูพูดขึ้น
“ครับ ถ้าเกิดเราย้ายมาอยู่ที่เลยจะดีไหมครับ”โฮวอนพูขึ้น
“แล้วคลีนิกที่เปิดละ โฮวอน”
“ก็....เปิดสาขาใหม่ไงครับ ที่แรกเราก็จ้างหมอมาส่วนที่นี่ผมจะจัดการเอง”โฮวอนพูดขึ้น
“จะเอาแบบนั้นจริงๆหรอ โฮวอน”
“ครับ”
“อืม....งั้นก็ได้ตามใจโฮวอนเถอะ”
“ครับ”
หลังจากนั้น 6 เดือนต่อมา โฮวอนและดงอูย้ายมาอยู่ปูซานเป็นการถาวรและได้เปิดคลีนิคทันตกรรมที่นี่อีกหนึ่งที่ส่วนที่เก่าก็ขายทิ้งและมาเปิดใหม่ที่นี่ตามคำขอของดงอูที่ควรจะเปิดคลีนิคที่เดียวไปเลยทำให้คนไข้ทั้งเก่าและใหม่ต่างมารักษาที่นี่
“พี่ดงอูครับ”โฮวอนพูดขึ้นเมื่อเห็นร่างบางยืนอยู่ที่ระเบียงบ้าน
“โฮวอน”
“พี่เป็นอะไรรึป่าวครับ”
“ป่าว”
“ครับ งั้นลงไปกินข้าวได้แล้วนะครับ”
“อืม”
หลังจากที่ทานข้าวเย็นเสร็จโฮวอนก็พาดงอูมาดูพระอาทิตย์ตกด้วยกันริมทะเล
“ผมรักพี่นะครับ พี่ดงอู”โฮวอนพูดขึ้นก่อนจะจูบไปที่ร่างบาง
“อื้อ...พี่ก็รักนายเหมือนกันโฮวอน”ดงอูพูดขึ้นก่อนจะจูบร่างหนาท่ามกลางแสงอาทิตย์ที่กำลังลับขอบฟ้าสะท้อนเงาของทั้งสองที่จูบกันบนพื้นทราย
สามปีต่อมาหลังจากที่ซองจงแต่งงานกับมยองซูก็มีงานเข้ามาไม่ขาดสายจนกลายเป็นว่าที่ท็อป โมเดล คนใหม่ของวงการแต่แล้วความสำเร็จของซองจงก็อยู่ได้ไม่นานเพราะเจ้าตัวขออำลาวงการอย่างถาวรเพื่อขอใช้ชีวิตเหมือนคนธรรมดาทั่วไปและขอมีเวลาส่วนตัวมากกว่าเมื่อก่อนส่วนซองยอลเองที่หลังจากซองจงออกจากวงการได้ไม่นานก็เข้ามาทำงานในบริษัทในส่วนบริหารและมยองซูเองก็ยังคงทำงานที่โรงพยาบาลเหมือนเดิม
“ซองจง”มยองซูเรียกตามหาร่างบางก็พบว่าซองจงกำลังทำอะไรบางอย่างอยู่ในครัวกับแม่ของตน
“ทำอะไรอยู่น่ะ”มยองซุพูดขึ้นเมื่อเดินมาถึงครัว
“ก็หนูซองจง อยากทำอาหารให้เราแม่เลยสอนให้”แม่พูดขึ้น
“ซองจงนี่นะ ทำอาหารเป็น”
“ไม่เป็นหรอกฮะ ก็มีคุณแม่นี่ไงสอนให้”ซองจงพูดขึ้น
“ครับ แต่พี่ว่าซองจงเหมาะที่จะอยู่บนปกหนังสือมากกว่านะไม่ต้องทำตัวเป็นแม่บ้านแม่เรือนก็ได้”มยองซูพูดขึ้น
“ก็ผมบอกแล้วไง ว่าผมอยากใช่ชีวิตตามปกติได้ทำอาหารให้พี่ทาน ทำงานบ้าน”ซองจงพูดขึ้น
“ก็ได้ครับ”
“งั้นพี่ลองชิมแกงกิมจิหน่อยนะฮะ”ซองจงพูดขึ้นก่อนจะตักซุปให้มยองซูชิม
“เป็นยังไงบ้างฮะ ใช้ได้ไหม”ซองจงพูดขึ้น
“อืม....ก็อร่อยดีนะ”
“จริงหรอฮะ”
“แต่ว่าสู้ฝีมือแม่ไมได้หรอก”
“ทำไมละฮะ แสดงว่ามันไม่อร่อยสิฮะ”
“ใครว่าละ อร่อยสิ”
“งั้นพี่ต้องกินให้หมดหม้อด้วยนะ”ซองจงพูดขึ้น
“ได้สิ”
“วันนี้ที่โรงพยาบาลเป็นยังไงบ้างฮะ”ซองจงถามขึ้น
“ก็ดีครับ คนไข้เยอะตลอด”มยองซูพูดขึ้น
“แล้วแบบนี้เมื่อไหร่เราจะได้ไปฮันนีมูนกันสักทีฮะ สามปีแล้วนะฮะที่เราแต่งงานกันแล้วแต่ยังไม่เคยได้ไปฮันนีมูนกันเลย”ซองจงพูดขึ้น
“พี่ขอโทษ ที่พี่งานยุ่ง”
“แล้วพี่ได้ลาพักร้อนอีกเมื่อไหร่หรอฮะ”
“เดือนหน้าได้ประมาณสองอาทิตย์”มยองซูพูดขึ้น
“จริงหรอฮะ”
“แล้วเราอยากจะไปไหนละ”
“เราไปทะเลกันนะ ไปเชจูกันนะ พี่มยองซู”ซองจงพูดขึ้น
“ก็ได้ครับ”
สองอาทิตย์ต่อมาทั้งสองเดินทางมาถึงที่เชจูมายังโรงแรมหรูห้าดาวชื่อดังของที่นี่ที่สามารถเห็นบรรยกาศชายหาดที่ทอดยาวโดยทั้งสองเข้าพักห้องสวีตของโรงแรมที่เห็นวิวสวยจากข้างนอก
“วันนี้เราจะทำอะไรก่อนดี”มยองซูพูดขึ้นก่อนจะนั่งลงบนเตียงจัดการเอาเสื้อ ของใช้ ออกมา
“ผมอยากนอนพักผ่อนแล้วตอนเย็นเราไปเดินเล่นกันนะ”ซองจงพูดขึ้นที่ตอนนี้นอนแผ่อยู่บนเตียงในสภาพที่ค่อนข้างล่อแหลม
“ก็ได้ครับ แต่จะว่าไปเมื่อกี้พี่แอบเห็นมีผู้ชายมองเราด้วยนะ”มยองซูพูดขึ้น
“ก็เพราะผมเคยเป็นดารานิก็ต้องมองเป็นธรรมดา”ซองจงพูดขึ้น
“พี่ว่าไม่น่าจะใช่นะ เหมือนจะมาจีบเมียพี่ยังไงก็ไม่รู้งั้นพี่ขอทำแสดงความเป็นเจ้าของหน่อยนะ”มยองซูพูดขึ้นก่อนจะลุกขึ้นคร่อมร่างบางที่นอนอยู่กอดจะทำรอยรักสีแดงจางๆไว้บริเวณต้นคอ
“พี่มยองซู บ้า เล่นอะไรก็ไม่รู้”
“ก็เมียพี่ออกจะสวย น่ารัก แบบนี้เป็นใครก็หวงธรรมดา”มยองซูพูดขึ้นที่ตอนนี้ยังคงอยู่ข้างบน
“ก็พี่อยากมีเมียสวยเองนิฮะ”
“ครับ งั้นเอาเป็นว่าเรามาเปลี่ยนบรรยกาศดีกว่านะ มาซั่มกันดีกว่านะซองจงงี่”มยองซูพูดขึ้นก่อนจะกดจูบไปที่ร่างบางก่อนจะถอดเสื้อของร่างบางออกเป็นสัญญาณว่ากิจกรรมเข้าจังหวะกำลังเริ่มต้นขึ้น
เย็นวันเดียวกันทั้งสองออกมาจากโรงแรมมาเดินเล่นตลาดปลาใกล้ๆกับโรงแรมก่อนจะแวะร้านอาหารใกล้ๆเพื่อทานข้าวระหว่างที่เข้าไปในร้านก็บังเอิญเจอกับร่างบางผมสีบลอนด์นั่งอยู่กับชายหนุ่มผมทองหน้าตาดีนั่งอยู่ในร้าน
“มินกิ”ซองจงพูดขึ้นเมื่อเห็นร่างของอีกคนที่ไม่ได้เจอกัน
“ซองจง ดีฮะ คุณหมอ”มินกิพูดขึ้น
“นายเป็นยังไงบ้างหรอ แล้วนี่ใครหรอ”ซองจงถามขึ้น
“สบายดี นี่พี่แบคโฮแฟนฉันเอง พอดีเรามาเที่ยวด้วยกันนะ พี่แบคโฮฮะ นี่ซองจงเพื่อนผมเองฮะ แล้วนี่คุณหมอมยองซูแฟนซองจงฮะ”มินกิพูดขึ้น
“สวัสดีครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณซองจง คุณมยองซู”
“เช่นกันครับ”
“ว่าแต่นายทำอะไรซองจง”มินกิพูดขึ้น
“ฉันหรอก็อยู่บ้านน่ะ ฉันออกจากวงการแล้วละ ฉันอยากมีเวลากับพี่มยองซูน่ะ”ซองจงพูดขึ้น
“อืม....งั้นฉันไม่รบกวนนายกับคุณหมอแล้วละ ตามสบายนะฮะ”
“มินกิ ฉันดีใจนะที่เห็นนายมีคนที่รักนายจริง”ซองจงพูดขึ้น
“ฉันตางหากที่ขอบคุณนายมากกว่านะ ซองจง “
“ฉันไปก่อนนะ”
“อืม”
“พี่มยองซูฮะ”
“ครับ ซองจงมีอะไรหรอ”
“ป่าวฮะ พี่แกะปูให้หน่อยสิ”ซองจงพูดขึ้น
“ได้ครับ”
“พี่ว่ามินกิกับคุณแบคโฮเป็นยังไงบ้างฮะ”
“เค้าก็น่ารักดีนิ พี่ว่ามินกิเองคงเจอคนที่รักเค้าจริงๆสักที”มยองซูพูดขึ้น
“ฮะ”
“เสร็จแล้วเราไปเดินเล่นต่อนะฮะ”
“ครับ”
หลังจากที่ทั้งสองทานข้าวเย็นกันเสร็จแล้วออกมาเดินเล่นต่อสักพักก่อนจะกลับโรงแรมที่พัก
“พี่มยองซูอาบน้ำก่อนนะฮะ”ซองจงพูดขึ้นก่อนให้ร่างสูงอาบน้ำก่อน
“ครับ”
“ซองจงพี่อาบน้ำเสร็จแล้วนะ ครับ”มยองซูที่อยู่ในสภาพคาดผ้าขนหนูรอบเอวเดินออกมาจากห้องน้ำก่อนจะพบร่างบางของซองจงที่อยุ่ในชุดคลุมอาบน้ำผูกปมหลวมๆในมือถือแก้วไวน์แดงก่อนจะดื่มมันหมดแก้วก่อนจะเดินไปหาร่างสูง
“ซองจงทำไมวันนี้ถึง”มยองซูพูดขึ้นก่อนจะถูกร่างบางลูบไล้ไปบริเวณต้นคอยันไปถึงบริเวณกล้ามเนื้อแขนจนมาถึงบริเวณหน้าอก
“วันนี้ผมจะทำให้พี่เองนะฮะ”ซองจงพูดขึ้นก่อนจะผลักร่างสูงลงบนเตียง
“วันนี้นึกยังไงครับถึงอยากจะอยู่ข้างบนตัวพี่”มยองซูพูดขึ้น
“ก็...ทำไมละฮะ”
“พี่ว่าเราทำไม่ไหวหรอกนะ”มยองซูพูดขึ้นก่อนจะจับตัวร่างบางพลิกให้มาอยู่ใต้ร่างของตน
“พี่ว่าเรานอนครางใต้ร่างพี่มันจะเหมาะมากกว่านะครับ”มยองซูพูดขึ้นก่อนจะยิ้มอย่างมีเลศนัย
“แล้วเราจะเริ่มกันรึยังฮะ”ซองจงพูดขึ่นก่อนจะคล้องคอร่างสูงให้โน้มต่ำลง
“พร้อมแล้วครับ”มยองซูพูดขึ้นก่อนจะจูบไปที่ร่างบางไล่ตั้งแต่ใบหน้าเรื่อยไปที่คอจนมาถึงบริเวณหน้าอกขาวก่อนจะดึงปมเชือกเสื้อคลุมของร่างบางออกก่อนที่มือบางจะถอดผ้าเช็ดตัวที่คาดเอวร่างสูงออกเป็นอันเริ่มกิจกรรมบนเตียงอันเร่าร้อน
“อื้อ....อื้อ.....อ่า.....พี่....มยอง....ซู”
“อื้อ.....อื้อ.....อ่า....”
“อื้อ....อื้อ....”ร่างบางเริ่มร้องครางไม่เป็นภาษาดังออกมาเรื่อยๆจนในที่สุดน้ำรักสีขาวครุ่นใหลออกมาจากช่องทางรักก่อนจะนอนซบอกกว้างของร่างสูง
“ผมรักพี่นะฮะ พี่มยองซู”ซองจงพูดขึ้นก่อนจะใช้นิ้วไต่ไปบริเวณหน้าอกของร่างสูง
“ครับ พี่ก็รักซองจงนะครับ”มยองซูพูดขึ้นก่อนจะจูบไปที่ร่างบางก่อนจะนอนกอดกันในสถาพเปลือยเปล่าทั้งคู่อยู่บนเตียงจนถึงเช้า
ความคิดเห็น