คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : สิ้นเหยื่อขาดใย50%
“ทำไมถึไม่ให้โอาสเพรพูบ้า เภาไม่รู้ัเพรริ ๆ เหรอ เราบันมาั้ี่ปี เพรเยล่วเินเภาโยไม่เ็มใไหม ับมือเพรยัอเลย แล้วารที่เามาท้อับเพร เภาะไม่สสัยหน่อยเหรอว่าทำไมเพรถึทำ เาวายาเพรนะเภา”
มืออพรนสั่น เธอพยายามำมันไว้แน่น มอเาแล้วส่ายหน้าแม้แววาะลัเลอย่าเห็นไ้ัแ่ไหน็าม เพรารุย์ที่ำินหนี ไ้่าวว่าเธอลาออและะนอย้ายัหวัวันนี้ ู่ ๆ ็โผล่มาอยู่รหน้า แววาเรียึอย่าหาทาออไม่ไ้ และสีหน้าร้อนรนอย่าน่าเห็นใ
ไม่ไ้นะเภา อย่าใอ่อน ไม่สน ไม่ฟั มันไม่ทำให้ทุอย่าเปลี่ยนไปหรอ ่อให้ไป่อันไ้ยัไ อนนี้ือพลอยประายท้อ เพื่อนำลัท้อ ท้อลูผู้ายรหน้า ถึเาะเยเป็นแฟนเธอ รั้หนึ่เยเป็นแฟนที่ีแ่ไหน็าม
“มันไม่เปลี่ยนอะไรหรอเพร”
“ทำไมะไม่เปลี่ยน ถ้าเรื่อนี้เพรไม่ไ้ั้ใ เพรเอ็เป็นผู้ถูระทำ เภาะไม่ให้โอาสเพรเลยเหรอ”
“เราทำไม่ไ้หรอเพร นั่นเ็ทั้นนะ”
“เพรไม่ไ้บอว่าะไม่รับนี่ เ็นั่นยัไ็มีสายเลืออเพรอยู่ เพรไม่ไ้ิะทำลายเาหรอ พ่อแม่เพรเอ็เหมือนัน แ่เพรสามารถันเาไม่ให้มายุ่ับเรื่ออเราไ้นะเภา นะ ลับมาเป็นเหมือนเิมเถอะ เพรรัเภานเียว เพระไม่ยอมให้ใรมาทำอะไรแบบนี้ไ้อีนะ เภานะ”
เธออยาเห็นแ่ัวให้มาอย่าเา อยาพูให้เ่ให้รื่นหูเหมือนทุำที่พูมิใ่วามผิอนเอแบบนี้บ้า แ่เพราะทำไมไ้ เพราะทำไม่ไ้เลย ถึ้อมายืนหน้ารถนอที่พร้อมะพาเธอออไปาัหวันี้ แ่เธอ้าวาึ้นรถไป มาถึั้นนี้แล้วแท้ ๆ
“เพร ถือว่าเราหมวาสนา่อันเท่านี้นะ เภาเอไม่รู้ะทำยัไเลย ไม่ว่าเรื่อะเิเพราะอะไร เภา็รับไม่ไ้หรอ เภาไม่ไ้ใีนานั้น เ็ที่เิมาไม่ไ้ผิ แ่เภาไม่พร้อมะมีเาในีวิ ไม่พร้อมะให้เาาพ่อาแม่ และไม่พร้อมะร่วมทาับเพร่อ”
“พลอยเป็นนผิเอแท้ ๆ ทำไมเพร้อยอมบทุอย่าทั้ที่เพรไม่ไ้ผิ้วยล่ะ เรา็รััน”
พรนน้ำาหย เธออเ็บปวไปับน้ำเสียสั่นเรือนั่นไม่ไ้ริ ๆ แ่ะให้เลิล้มวามั้ใ ะให้อยู่่อไปแบบไหนันล่ะ พลอยประายไม่มีวันยอมเลิรา ยิ่ท้ออ่อนิอะไรไปสะระะยิ่ไม่ทาปล่อยมือโย่ายแน่
“เพรปล่อยเภาเถอะนะ ระหว่าเราให้บเท่านี้ เพรลับไปพูับพลอยี ๆ ่อย ๆ พูัน อย่าไร็มีลู้วยันแล้ว”
“เภา! เภาะมาทิ้เพรแบบนี้ไม่ไ้นะ เรา้อเื่อใ ้อับมือันฝ่าฟันอุปสรรนี้ไปให้ไ้สิ”
้อมือที่ถูเาวยเอาไว้เริ่มเ็บ เมื่อเธอออแรึลับเพรารุย์็ยื้อไว้แถมยัำแรึ้นเพราะอยู่ในอารม์ร้อนรน้วย พรนนิ่วหน้า
“เพรำลัทำให้เภาเ็บ”
“เภา็รับปาสิว่าะไม่ไป แล้วเพระปล่อย”
“เพร เราพูไปหมแล้ว เพรปล่อยมือเราเถอะนะ”
เพรารุย์ส่ายหน้า อบานั้นแเรื่อ เามอเธออย่าไม่ยินยอม ในสถานาร์วุ่นวายนั่น ู่ ๆ สรารัน์็ลาแนพลอยประายเ้ามา
“นั่น นั่นไผัวเธอ ยื้อยุุระาเพื่อนันอยู่นั่น เอามันลับไปสิ เพรปล่อยมือเภาเี๋ยวนี้นะ”
สีหน้าพรนไม่ีเลย ู็รู้ว่าแฟนเ่าำลัุามเพื่อนมาแ่ไหน สรารัน์ถลาเ้าไปึแนเพรารุย์ออา้อมือพรนทันที เาปล่อยอย่าไม่เ็มใ มอสรารัน์ึแนพรนไปยืน้อนหลัอย่าร้อนรน
“ส้มโอ ส้มโอให้โอาสเรา่อน เราไม่ไ้ั้ในอใเภานะ เราถูพลอยมอมเหล้า เรา ปล่อยนะ”
พลอยประายที่ถลามาอเอวเาแ่ถูเพรารุย์พยายามึแนออาัวเยหน้าึ้นมาแล้วรี๊
“ุเพระมาพูหมา ๆ แบบนี้ไ้ยัไัน พลอยท้อลูอุเพรอยู่นะ”
“็เธอมอมเหล้าเราริ ๆ ไม่อย่านั้นเราะนอนับเธอทำไม เรารัเภาไม่ไ้รัเธอ”
ความคิดเห็น