คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : พบเจอ
Kanom Part
ฮาวววววหลับสบายที่สุเลยรับอนนี้เวลาแปโมรวันนี้วันเสาร์รับ วันนี้แล้วสินะรับที่ผมะไ้เอับเานนั้น-----ยับเ้ามาไ้ไหมยับมาใล้ันยับวามสัมพันธ์มารัับันนะเธอ-----อนนี้ผมำลัร้อเพลอยู่ในห้อน้ำรับ5555ผมอบร้อเพลในห้อน้ำนะรับไม่ทำให้เสียผมไม่เพี้ยนรับ5555็ผมร้อเพลไม่เพราะนี่รับทำไไ้แ่ผมอบร้อเพลมาเลยนะร้อแล้ว็อารม์ีรับ5555
อ่า+++อาบน้ำเรียบร้อยแล้วรับวันนี้แ่ัวนานหน่อย5555ผมไม่ไ้วิ่เ้าหาผู้ายนะรับแ่นานๆที่ะไ้เอรสเป็ะทีนี่หน่า็อนิหนึ่นะรับ55555---รื-----รื เสียแพทส่ไลน์มารับ
‘นมวาป่าวไปเที่ยวัน><’
‘ไม่อะวันนี้้อไปทำธุระอะ’
‘ั้นหรอั้น็ไม่เป็นไรT_T’
‘555อโทษนะเอาไว้วันหลัแล้วัน’
‘ร้าบๆ’
แพทเป็นเพื่อนสนิทอผมรับหมอนี่อะนิสัยีมาเลยหละรับสุภาพบุรุษสุๆแ่แปลนะรับบับแพทมาสามปีมันไม่เยมีแฟนเลยรับไม่รู้ทำไม55555
อนนี้ผมอยู่ที่สนามบินแล้วรับนอย่าเยอะเลยรับ
อนนี้นมผู้น่าสสารำลัลำบารับ ทำไมนะหรอรับ็อนนี้ผมำลัพยายามเย่สุแรเลยรับ แๆทำไีรับผมนะสูแ่157ม.เอนี่รับเิมาเี้ยทำไไ้หละรับ
โอ๊ย!!!ผมเริ่มปวาแล้วนะรับเมื่อไระมาสัทีอารม์เสียแล้วนะ!!!
“เออ...อโทษนะรับใ่นมหรือป่าว”มีเสียหนึ่ัมาา้าหลัผมรับ
“ใ่..รับ”ผมพูพร้อมหันหลัลับไป พระเ้า!!! ว่าในรูปูีแล้วนะทำไมัวริอย่าะเทพบุรยัไยัั้นแหละเาสูว่าผมเยอะเลยรับนานี่ยัไม่อยู่ใล้ยั้อเยหน้าเลยรับสุยอ อนนี้นเือบทั้สนามบินำลัมอเาอยู่รับผมหละอายแทนริๆ
“นายื่อานิใ่ไหม”
“.....................”ไม่อบรับ-..-
“เฮ้!!!นายื่อานิใ่ไหม”ผมเริ่มเสียัพร้อมับเอามือส่ายไปส่ายมารหน้าเา
“เออ ใ่เราื่อานิ”ไอ้หล่อเริ่มอบผมแล้วรับ
ผมยิ้มให้เาอย่าเป็นมิรแล้วยื่นมือออไปรับ
“เราื่อนมยินีที่ไ้รู้ันะ”ผมอบโยไม่ลืมที่ะส่รอยยิ้มลับไปให้
“ยินีที่ไ้รู้ัเ่นันนะ” านิพูพร้อมับส่รอยยิ้มละลายลับมา โอ๊ย!!! ะละลายแล้วร้าบ><
“เรียเราว่านมเยๆ็ไ้นะ”ผมพูอย่าเป็นมิรที่สุ
Kanji Part
“เรียเราว่านมเยๆ็ไ้นะ”ไอ้ัวเล็อบลับมาพร้อมับรอยยิ้มเพราที่ทำเอาผมทำัวไม่ถูเลยหละ น่ารัเป็นบ้านอะไรไม่รู้ น่าะสูแ่160ม.เอมั้ัวอย่าบาเลยรับ
สุโ่ยยย!!!!!โรน่ารัเลยยยย><
“รับ แล้วนี่นมมารอนานหรอยัหรอรับ”ผมถามอย่าสุภาพที่สุเพื่อเริ่มวามใล้ิระับ่อไป
“ไม่หรอไม่นานว่าแ่นายินอะไรมาหรือยัหละหิวไหม”
ไอ้ัวเล็นี่ยิ้มไ้ลอเวลาเลยหรือไรับ ใร็ไ้บอให้เาหยุยิ้มสัที !!!ไม่ไ้านิอทนไว้!!!
“ผมยัไม่หิวหรอรับแล้วนมหละหิวมั้ย”ผมถามัวเล็ลับ
“อืมม ั้นไปหาอะไรลอท้อ่อนีว่านะ”
“็ีเหมือนันรับ”ผมอบลับไป
“แล้วนายอยาินอะไรเป็นพิเศษหรือป่าว”ัวเล็ถามพร้อมับเริ่มออเิน
“เออ ถ้าผมบอว่าอยาลอินับ้าวฝีมือนมหละรับ”ผมถามัวเล็่อนที่ะหยุเินแล้วมอหน้าเา
“เออ ือะีหรอเราทำอาหารไม่่อยเ่นะ”ัวเล็พูพร้อมับเริ่มหลบาผมรับ นี่เาเินผมใ่ไหมรับบอที
“ไม่เป็นไรรับ ผมนะอยาลอินอาหารฝีมือนม”
“ถ้าั้นนายอยาินไรหละ อย่าเอายานะเราทำไ้ไม่่อยเยอะ”
ัวเล็พูพร้อมับหยิบโพสอิทนาลาพร้อมับปาาึ้นมาเรียม......น่ารั........
“ั้นอินนมไ้ไหมรับ”ผมพูพร้อมับยื่นหน้าเ้าไปใล้ัวเล็
“บ้า----พูอะไรอนายนะ”ัวเล็หน้าแให่เลยรับ5555เินหนีผมไปแล้วรับ5555
“อ้าว เี๋ยวิรับ รอผม้วยนม”ผมรีบวิ่ามไปัหน้านมไว้
“อะไรอีหละ_//////_”5555ัวเล็หน้าแให่เลยรับแถม้มหน้าะิอเลย555 น่ารัเป็นบ้า
“555ผมล้อเล่นนะรับ ผมนะินอะไร็ไ้แล้วแ่เลยรับ”
“........”เียบรับ สสัยอนแน่เลย
“โอ๋ๆอย่าอนเลยนะรับนี”ผมพูพร้อมับยื่นนิ้ว่อยไปรหน้าไอ้ัวเล็
“็ไ้”ัวเล้ยื่นนิ้ว่อยมาเี่ยวับนิ้วผมไว้พร้อมับเยหน้าึ้นมาส่รอยยิ้มที่ไร้เียสาลับมา ไอ้ัวเล็นี้ี้อนะ้วยแ่ไม่เป็นไรรับผม้อไ้
“ั้นเราะไปไหน่อรับ”
“ไปื้อวัถุิบทำับ้าวแล้ว็ื้ออที่ำเป็นไปไว้ที่อนโนะ”ัวเล็พูพร้อมับออเินอีรอบ
‘เอ๊ะ อนโหรอรับ’ผมถาม
‘อืมม ใ่านิ้อไปอยู่ับเราามที่พ่อเราสั่น่ะ”ัวเล็พู
“ั้นหรอรับ หึหึ”เสร็หมีแน่รับานนี้
ความคิดเห็น