สัญญาลับฉบับนายตัวร้ายกะยัยตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #1 : Chapter1::.ความลับถูกเปิดเผย

สำหรับวันเปิดเทอมวันแรกทุกๆคนก็คงดีใจที่ได้เจอเพื่อนอีกครั้งหลังจากไม่เจอกันเลยตลอดปิดเทอม แต่สำหรับฉันแล้ววันเปิดเทอมวันแรกเป็นวันที่น่าเบื่อที่สุด-_-aเพราะอะไรน่ะเหรอ ก็เพราะ...ฉันไม่มีเพื่อนให้คิดถึงน่ะสิ!!

                ใช่!ตลอดเวลา5ปีที่ฉันอยู่โรงเรียนนี้มาไม่เคยมีใครเป็นเพื่อนกับฉันสักคน เหตุผลก็คือ ใครๆก็หาว่าฉันบ้ากันหมด=_=ไอ้เราก็โทษคนอื่นอย่างเดียวไม่ได้ ตัวฉันเองวันๆก็มุดหัวอ่านแต่หนังสือดูดวง โหราศาสตร์อยู่ทุกวันไม่ได้สุงสิงกับเพื่อนคนไหนพอมารู้ตัวอีกที ฉันก็กลายเป็นคนไม่มีเพื่อนไปซะแล้วT^T

                อะแฮ่มๆ พล่ามซะยาวมาแนะนำตัวเองกันหน่อยดีกว่า...ฉันชื่อ พิ้งค์ อายุ17ปี เพิ่งขึ้นม.5มาหยกๆ พ่อของฉันเป็นเจ้าของคาสิโนที่ใหญ่ที่สุดในประเทศเลยล่ะ หัวกระไดหน้าบ้านฉันเลยไม่เคยแห้งเลย (ไอ้ที่ไม่แห้งนี่คือเค้ามาเล่นไพ่กันหรอกนะ ไม่ได้มาจีบฉัน>O<) แต่ไม่มีใครรู้เลยสักคนว่าที่บ้านฉันทำธุรกิจอะไร (มีพ่อเป็นเจ้าของบ่อนนี่น่าภูมิใจน่าดูเลย-_+)

                ปั๊ก!!

                ฉันเดินชนใครคนหนึ่งระหว่างก้าวขาขึ้นบรรได แรงของมันทำเอาฉันล้มลงติดผนังไปเลย-O-กรูอยากรู้นักว่ามันคนหรือควายกันแน่ฟะ-_-

                “ขอโทษครับ คุณเป็นอะไรรึเปล่า^^”

                ชายหนุ่มคนนั้นยื่นมือมาช่วยพยุงฉันให้ลุกขึ้น สบสายตา ปิ๊งๆๆๆ...

                ไอ้ที่ว่ามาทั้งหมดเป็นสิ่งที่ฉันคิดเอาเองทั้งสิ้น= =เรื่องจริงมันอันนี้ตะหาก!!!

                “ฉันชนเธอนิดเดียวเองนะ ทำสำออยล้มลงไปอีกนี่คิดจะออ่ยฉันใช่มะ-_-a”

                ฉันยังไม่ได้พูดอะไรสักคำเลยนะไอ้บ้า หน้าตาก็ไม่ได้หล่ออะไรเล้ยยังจะหลงตัวเองอีก

                “O_O”

                ฉันขอถอนคำพูดที่ว่ามันไม่หล่อไปเลยค่ะเพราะมันหล่อมากกกกกกกกกกกก

                ตาโตสีดำ จมูกคมได้รูป ริมฝีปากบางสีชมพูออ่น ผิวขาวเนียนใส อ๊ากกกกกกก>_<นี่มันชายในฝันตูเลยนี่หว่า

                “-_-^เธอจะจ้องอะไรนักหนา”

                เสียงของเขาปลุกฉันให้ตื่นจากภวังค์(โปรดสังเกตจากตอนแรกใช้สรรพนามว่า”มัน”ตอนนี้เปลี่ยนเป็น

”เขา”ทันตาเห็น)

                แล้วสายตาฉันก็เหลือบไปเห็นอะไรบางอย่างใต้ฝ่าเท้าของเขาคนนั้น แว้กกกกกกกก นั่นมันๆ...

                หนังสือโชคชะตาเล่มล่าสุดของช้านนนนนนนนนT^T

                “ทำผิดแล้วยังไม่ขอโทษแล้วยังจะมาทำลายข้าวของคนอื่นอีก”

                หล่อก็หล่อวะ-_-แต่ฉันยอมไม่ได้เด็กขาดสำหรับหนังสือดูดวงของฉันที่ตอนนี้กลายเป็นพรมเช็ดเท้าไอ้หน้าหล่อนั่นไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วT_T

                “เธอเรียกเศษกระดาษพวกนี้ว่าข้าวของงั้นเหรอ= =?”

                มันค่อยๆหยิบหนังสือโชคชะตาของฉันจากเท้าของมันก่อนจะยื่นมันคืนให้ฉันแล้วเดินขึ้นตึกไปหน้าตาเฉย

                อย่าให้เจออีกนะไอ้เด็กบ้า>_<เด็กสมัยนี้มันเป็นอย่างนี้ทุกคนเลยหรือไงวะ-_-aฉันค่อยๆพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นแต่จังหวะนั้นเอง คนที่ชนฉันล้มก็เดินกลับมา

                รู้สึกผิดล่ะสิ^^อย่างนี้ค่อยว่าง่ายหน่อย

                “เธอรู้รึเปล่าว่าห้องเรียนม.5/11อยู่ตรงไหน”

                ไป ตาย ซะ-_-++

                “อยู่ชั้นบนสุดห้องสุดท้าย”

                ฉันตอบออกไปด้วยความโมโห ไอ้เราก็คิดว่าจะรู้สึกผิด ความเลวนี่มันอยู่ในสันดานจริงๆด้วย

                5 ทับ 11...5 ทับ 11...แว้กกกกก อย่าบอกนะว่า...

                แล้วฉันก็ได้รู้ความจริงที่เพิ่งคิดได้เมื่อกี้ ไอ้เลวนั่นอยู่ห้องเดียวกับฉันค่ะT^Tโหงวเฮ้งฉันมีปัญหากับเลข5รึเปล่าเนี่ย ฉันขึ้นม.5 วันนี้วันที่15 เดือน5 ห้องเรียนฉันอยู่บนชั้น5 ห้องที่5T^Tฉันต้องมีปัญหากับเลข5แหงๆเลย

                ฉันเดินกลับลงมาที่ม้าหินออ่นหน้าโรงเรียนเพื่อหลบไอ้สารเลวนั่นก่อน-_-แล้วจะทำอะไรดีล่ะเรา หนังสือดวงก็โดนไอ้ชั่วนั่นเหยียบซะเละไปแล้วT^T

                ในที่สุดฉันก็จำใจหยิบหนังสือดวงที่ทั้งเละทั้งขาดออกมานั่งเปิดอ่าน ฉันพลิกหนังสือไปที่หน้า55ที่เป็นคอลัมทำนายทายทัก ราศีมังกร... ราศีมังกรอยู่ไหนหว่า อ๊ะ!!เจอแล้ว...

                เธอเพิ่งหาความสบายใจได้ก็ช่วงนี้นี่เอง หลังจากผ่านงานหนังมามากแล้วแต่ยังไงก็ต้องรพวังสุขภาพของตัวเองเอาไว้บ้างนะจ้ะ^^อย่าหักโหมกับเรื่องงานมากเกินไป ความรักของเธอในช่วงนี้รู้สึกจะหวานชื่นยิ่งกว่าน้ำตาลร้อยกระสอบเสียอีก สำหรับคนที่ยังไม่เจอเนื้อคู่วันนี้เองแหละจ้า ที่เนื้อคู่จะหากันเจอยังไงก็ขอให้รักกันนานๆนะจ้ะ

            ไม่มีอะไรทำให้ฉันงงได้มากเท่ากับเรื่องเนื้อคู่ได้เลย ก็ทุกฉบับที่ผ่านมามีแต่บอกว่าฉันจะแห้วเรื่องความรักเตรียมคานทองรอไว้เลย ไหงฉบับนี้บอกว่าจะเจอเนื้อคู่ล่ะเนี่ยO_Oแล้วคนๆนั้นจะเป็นใครกันนะ...

                “อ้าว มาทำอะไรอยู่ตรงนี้จ้ะ^^”

                ชาติก่อนฉันทำบาปไว้หนามากสินะ ชาตินี้เลยต้องมาเจอกับไอ้บ้านี่

                “แล้วนายมายุ่งอะไรกับฉันล่ะ”

                “เปล่าหรอก ก็บนห้องไม่มีใครอยู่เลยนี่ฉันก็เลยลงมาหาเพื่อนอ่ะ”

                “ถามหน่อยดิ-_-นายย้ายโรงเรียนมาทำไม”

                “ฉัน...อกหักจากผู้หญิงคนนึง”

                ตายล่ะ กรูถามอะไรออกไปฟะเนี่ยT_Tปากหนอปาก

                “อ๋อเหรอ^^เธอคงสวยมากสินะ”

                “ใช่ สวยมากๆเลยล่ะ แต่เธอคงไม่ใช่เนื้อคู่ของฉัน”

                “ช่างมันเถอะ ไหนๆเรื่องมันก็ผ่านมาแล้ว”

                ตอนนี้กลายเป็นว่าฉันต้องมานั่งปลอบไอ้คนที่เหยียบของที่ฉันรักมากที่สุดไปซะแล้ว โฮๆๆT^Tจะว่าไปถ้าเราโดนแบบนี้บ้างก็คงจะเสียใจแย่ล่ะเนอะ