Let me go ได้โปรดเถิดนายท่าน

ไม่ใช่หงส์เคียงคู่มังกร

“คุ้มแล้วเหรอที่จะเสี่ยง” พี่คนโตมองคนน้องคนเล็กด้วยสีหน้าจริงจัง เขาอยากรู้มันคุ้มแล้วเหรอที่จะทำแบบนั้น เตะตัดขาตัวเองเพื่อให้ได้ในสิ่งที่ต้องการ ทั้งที่มีวิธีอื่นอยู่

                “โวลคอฟไม่ได้รังเกียจที่มึงจะมีเมียเก็บเป็นเด็กไม่มีหัวนอนปลายเท้า ถ้ามึงยินดี พวกเราจะรับ...”

   “อย่าได้คิด...”

วาดิม

 บุตรชายคนเล็กของโวลคอฟ ตระกูลรัสเซียโด่งดังที่มีข่าวลือว่าเป็นหนึ่งในสามผู้ก่อตั้งของ11 องค์กรอาชญากรรมข้ามชาติที่มีเครือข่ายแก๊งอันตรายเข้าร่วมมากที่สุดในโลก

                ราวกับสิงโตป่าผู้สง่าผ่าเผย นิ่งสงบ ทว่าเมื่อถึงเวลาต้องฆ่าก็ไม่รีรอใช้สัญญาติดำมืดฉีกกระชากเหยื่อให้แหลกเป็นจุณ วาดิมขึ้นชื่อว่า โหดเหี้ยม เย็นชา เงียบขรึม  ทำตัวราวกลับกลัวดอกพิกุลจะร่วงออกจากปาก

พัฒน์

เด็กหนุ่มผู้น่าสงสาร ออกตามหาแม่ที่พัดพรากกว่าสิบปี เป็นเด็กกำพร้าผู้มีคุณแม่แมร์รี่ นักบวชหญิงคอยอุปการะเลี้ยงดูตั้งแต่สามขวบ พัฒน์เป็นเด็กน่ารัก สดใส ทว่าความน่าสดใสนั้นกลับเริ่มจางหายไปเมื่อเข้าไปอยู่ในอาณาจักรของตระกูลมาเฟียโวลคอฟ ถูกเขากลั่นแกล้งและลงโทษหลายต่อหลายครั้งจนคิดจะหนีออกไปจากที่นี่ทุกเมื่อเชื่อวันทว่า...

“คิดจะหนีกู?”

“โอ๊ย”

“ผมไม่อยากอยู่กับคุณ ผมอยากกลับบ้าน ไม่อยากอยู่กับคนที่ฆ่าคนอื่นเป็นผักเป็นปลา!”

“มึงมีบ้าน?”

-----------------------------------------

“รังเกียจกูเหรอ...” ริมฝีปากร้อนผ่าวกดเม้มบริเวณติ่งหู

“บอกสิว่ารังเกียจกู”

#โหด  ดิบ เถือน เลื่อนลั่นด้วยเสียงปืน ครบ จบ ที่วาดิม อิวาโนวิส โวลคอฟ แต่เพียงผู้เดียว

อับให้อ่านฟรีประมาณ 60 %ค่ะ ถ้าชอบก็กดเข้าชั้นไว้ได้น้า

facebook

คลิ้ก