{FIC BTS GOT7} Season Flower Café [HOPEGA VKOOK BNIOR]

ลำดับตอนที่ #2 : CHAPTER I -Rewrite-

Winter Flower Café

'...ความเย็นชาที่มากับลมหนาว...'



 

                

                    winter flower café

              open:10am-8pm
 
              เมนูรีวิว:chocolate lava cake & hot whitechocolate

                          

          

          "เอ่อ..คุณครับ..." 

          

          "ห๊ะ!...ครับ..มีอะไรให้ช่วยมั้ยครับ"ในขณะที่ยุนกิกำลังยืนเหม่ออยู่นั้น ก็มีคนมาเข้าเห็นพอดี จึงเข้าไปสะกิดหลังของยุนกิ เจ้าตัวจึงสะดุ้งจนเกือบจะทำแก้วที่กำลังถืออยู่หล่นจากมือ 

...ไม่อยากคิดภาพตอนทำแก้วหล่นแตกเลยจริงๆ...

          "พี่ยุนกิครับ เหม่ออะไรอยู่หรอ ไม่สบายป่าวครับ" "อ้าว!!นัมจุน แจบอมด้วย..มากันเมื่อไหร่เนี่ย"คนแก่กว่าทักรุ่นน้องคนสนิทด้วยท่าทางเหม่อลอยกว่าทุกวัน ..พวกเขาเดินเข้ามาเรียกยุนกิตั้งเกือบครึ่งชั่วโมงแล้วนะ แต่พวกเขาก็พึ่งได้ยินเสียงทักจากคนตัวเล็กเมื่อกี้นี้เอง.. 

          "พวกผมยืนดูพี่ยืนเหม่อแล้วถอนหายใจอยู่เกือบครึ่งชั่วโมงแล้วนะครับ...พี่เป็นอะไรรึป่าวเนี่ย ทำไมวันนี้ดูซึมๆหละ"แจบอมถามรุ่นพี่ที่เป็นพี่รหัสของสุดที่รักของเขา แต่วันนี้ยุนกิก็รู้สึกได้เหมือนกันว่าเขาก็ไม่ร่าเริงเหมือนที่แจบอมบอกจริงๆนั่นแหละ 

          "งั้นหรอ..โทษทีนะ แล้วทั้งสองคนมีอะไรหรอ" 

           "พี่จิน/จินยอง!!!อยู่ไหนครับ!!"ทั้งสองคนถามหาคนรักของตนพร้อมกัน จนคนเป็นพี่นั้นอดหมั่นไส้ 

          "แหม~พอเรื่องนี้นี่ เร็วกันจริงนะแต่ละคน อิจฉาคนมีแฟนจัง"ยุนกิพูดประชดไปตามประสาคนไม่มีแฟน จริงๆแล้วเขาก็มีคนมาจีบตั้งเยอะตั้งแยะนะ อต่เขาด็ไม่เล่นตามคนพวกนั้นจะต้องเลิกไปเอง เพราะเขากำลังรอคนคนนึงคนที่ให้สัญญากับเขาเมื่อตอนเด็ก 

 

...ก่อนที่เขาจะไปเรียนแลกเปลี่ยนที่อังกฤษและย้ายไปอยู่ที่อื่นในเวลาไล่เลี่ยกัน... 

           "แล้วตกลง...." 

 

               "เฮ้ย!!พวกมึงอะ เมื่อไหร่จะทำงานวะ กูรีบนะเว้ย!!!"ยังไม่ทันที่นัมจุนจะพูดจบ ผู้ชายที่นั่งอยู่ที่โต๊ะริมหน้าต่างก็ลุกขึ้นมาบอกเพื่อนทั้งสองที่ชวนเขามาทำรายงานที่ร้านนี้อย่างหงุดหงิด และเผลอขึ้นเสียงจนลูกค้าคนอื่นถึงกับมองมาเป็นตาเดียว 

 ...ไอบ้าเนี่ยถ้าไม่นัดสาวมันก้นั่งแช่ได้ทั่งวันนั่นแหละ... 

...คงจะนัดส่วไว้อีกหละสิ...

               "เออๆ ไปๆ ทำรายงานเว้ย ไอบี๋ไอโฮป!!พี่ก้าพวกผมขอเหมือนเดิมนะครับ"นัมจุนพูดกับเพื่อนทั้งสองคนแล้วเดินกอดคอไปนั่งที่โต๊ะที่โฮซอกลุกมา และไม่ลืมที่จะสั่งเครื่องดื่มให้กับตนและแจบอมกับรุ่นพี่หน้าหวานด้วยความรีบร้อนเพราะกลัวเพื่อนจะรอนาน . . . 

               "เอ้า!!นี่ของบี๋นะ อันนี้ของนัมจุนงี่ อ่อ...อันนี้ของนายนะโฮซอก พอดีมีคนทำมาให้หนะ"เมื่อทั้งสามคนทำรายงานมาได้ซักพักแล้ว เครื่องดื่มที่ทั้งสองสั่งไว้ก็ได้มาอยู่ตรงหน้าของพวกเขา หลังจากที่เครื่องดื่มวางถึงโต๊ะทุกคนก็ขอบคุณซอกจินที่ยกมาให้และลงมือกินจนพร่องไปเกือบครึ่งแก้ว เว้นแต่โฮซอก เครื่องดื่มที่เขาได้รับคือเค้กช็อกโกแลตหนึ่งจานกับช็อกโกแลตร้อนหนึ่งแก้ว ทั้งสอวอย่างเป็นหนึ่งในของโปรดของเขา แต่ที่เขาสงสัยคือ 

...ใครหละที่ทำให้เขา... 

 ...ใครหละที่รู้ว่าเขาชอบ... 

 ...มีน้อยคนที่รู้ว่าเขาโปรดปรานอะไร... 

 ...แต่มันก็คงจะ'บังเอิญ'เท่านั้นแหละ.... 

                คิดเสร็จโฮซอกก็เริ่มกินอย่างไม่เอะใจอะไร โดยที่เขาไม่รู้ตัวว่ามีสายตาคู่หนึ่งจับจ้องอยู่ สายตาที่บ่งบอกถึงความเสียใจ น้อยใจ และการตัดพ้อ ถ้าโฮซอกสังเกตสักนิดเขาอาจจะเห็นคนที่เขากำลังตามหาอยู่ได้ 

 ...โฮซอก นายลืมพี่แล้วใช่มั้ย...

 

 ...โฮซอก นายไม่รักพี่แล้วใช่มั้ย...

 

 ...โฮซอก นายลืมสัญญาของเราสองคนแล้วใช่มั้ย... 

 ...โฮซอก... 

               พลันความคิดนี้ก็ถูกแทนทีอยู่ในสมองของยุนกิ จนทำให้หยาดนำ้ตาที่เก็บเอาไว้ตั้งแต่แรกไหลออกมาจากนัยน์ตาคู่สวย 

 ...จากนำ้ตาแห่งความคิดถึงแปรเปลี่ยนเป็นนำ้ตาแห่งความเสียใจ... 

                "ยุนกิเป็นอะไร!!ร้องไห้ทำไม!!ใครทำให้ยุนกิร้องไห้!!บอกอูฮยอนมาเดี๋ยวนี้นะ!!"อูฮยอนเพื่อนรักของยุนกิที่เสร็จงานจากหลังแล้วได้รับคำสั่งมาจากซอกจินให้มาเฝ้าหน้าร้านเป็นเพื่อนยุนกิ เพราะจองกุกและจินยองต้องอยู่ช่วยซอกจินที่หลังร้าน แต่กบับต้องมาเห็นเพื่อนรักร้องไห้แบบนี้ ...ยุนกิจะรู้มั้ยว่าเมื่อยุนกิร้องไห้เขาจะเสียใจขนาดไหน... 

               "ไม่มีอะไรหรอกอูฮยอน แค่ฝุ่นเข้าตาเราเฉยๆ"ยุนกิพูดโกหกออกไปเพื่อไม่ให้อูฮยอนคิดมาก แต่คำตอบของยุนกินั้นยิ่งทำให้อูฮยอนคิดมากยิ่งกว่าเก่า...ฝุ่นเข้าตาแล้วทำไมต้องร้องไห้ขนาดนั่นด้วย... 

               "ไม่ต้องคิดมากนะยุนกิ ถ้านายไม่อยากบอกตอนนี้นายก็ไม่ต้องบอกก่อนก็ได้ เรารู้ว่านายมีเหตุผลของนาย" 

               "ขอบคุณนะอูฮยอน ถ้าถึงเวลาที่เราบอกได้เราจะบอกนายนะ" "อื้อ!!ยุนกิสัญญากับเรานะ"อูฮยอนพูดพลางยื่นนิ้วก้อยไปหน้ายุนกิเพื่อเกี่ยวก้อยสัญญา ยุนกิดูตกใจเล็กน้อยที่อูฮยอนทำแบบนี้กับเขา 

               'พี่สัญญากับผมได้มั้ย...โฮซอกจะอยู่กับยุนกิตลอดไปเลยนะ' 

               'อือ...ยุนกิก็จะอยู่กับโฮซอกตลอดไปเหมือนกัน' 

               ความทรงจำสมัยก่อนที่แล่นเข้ามาในหัวของยุนกิตอนนี้ช่างเหมือนกับเหตุการณ์ที่เกิดเมื่อไม่นานมานี้ พลันทำให้นำ้ตาที่เหือดแห้งไปแล้วกลับไหลมาอีกครั้งจนอูฮยอนที่ยืนดูอยู่นั้นต้องเข้ามากอดปลอบยุนกิอยู่นาน จนซอกจินที่ออกมาจากหลังร้านต้องรีบสั่งให้อูฮยอนพายุนกิไปนั่งตรงหลังร้าน 

               "ยุนกิ ขอโทษนะ...คือเราต้องไปทำรายงานกับพวกซองจงก่อนอะ บอกพี่จินไว้แล้วด้วย ขอโทษนะ" "อื้อ...ไม่เป็นไรหรอก อูฮยอนไปเถอะเดี๋ยวเรากลับบ้านเอง" 

 2BC

TALK TALK:ไรท์คงดูชั่วมากจริงๆสินะ ทิ้งรีดไว้ได้นานขนาดนี้ ไม่รู้ว่าจะมีคนติดตามอยู่มั้ยT^T                              ไรท์จะพยายามแต่งให้ดราม่าน้าาาาาาาาาา ปกติไรท์เป็นคนตลก แฮะๆ

ก็ขอเม้นเป็นกำลังใจด้วยน้าาาาาาาาาาา ไปอัพตอนต่อไปแระ บัยส์

B E R L I N ❀