Le dieble girl พรจากปีศาจ

โรงเรียนเป็นสิ่งที่หลายคนคิดว่า เป็นความทรงจำที่สวยงามที่สุด แต่ไม่ใช่กับคนๆนึง เธอมีชื่อว่า แอม 

เธอกำลังสับสนและกังวล และ ยืนอยู่ที่หน้าประตูทางเข้าของโรงเรียน สถานที่เธอเกลียดมากที่สุด ร่างบางๆ อัน บอบช้ำ ของเธอ กำลังก้าวเข้าไปในโรงเรียน ด้วยความกังวลและหวาดกลัวสิ่งที่เธอกำลังจะเจอในห้องเรียน ทันทีที่เธอเดินก้าวเข้ามาในห้องเรียน เธอก็เจอเข้ากับ ถังน้ำที่สาดเข้าใส่เธอเต็มๆ จนชุดนักเรียนที่เธอใส่เสื้อเปียกโชกไปด้วยน้ำ สีแดง เพื่อนๆรุมแกล้งเธอ ทุกๆวันเช่นนี้ และบางครั้ง ถึงกับทำร้ายร่างกาย เธอเดินเข้ามาในห้องอย่างเงียบๆด้วยตัวที่เปียกโชก พร้อมกับวางกระเป๋าไว้ที่โต๊ะ ที่นั่งประจำของเธอ ก่อนที่จะไปห้อง เปลี่ยนเสื้อผ้า เธอนำชุดสำรองมาด้วยเสมอ เพราะเหตุการณ์ในแต่ละวัน มันทำให้เธอ ต้องเตรียมพร้อมอยู่เสมอ ต้องรับมือกับเพื่อนร่วมห้อง ที่นิสัยแย่ที่สุด และแย่มากๆ มากกว่าใครๆที่เคยได้พานพบประสบการณ์แบบนี้ หลังจากที่เธอเปลี่ยนชุด เธอก็กลับเข้ามาในห้องเรียน ปรากฏว่ากระเป๋านักเรียนของเธอ ถูกโยนลงไปนอกหน้าต่าง ตกลงมาจากชั้น 4 เธอ ชะโงกหน้า ลงไปมองกระเป๋าของเธอที่ติดอยู่ตรงพุ่มไม้เธอจำเป็นต้องลงไปเอากระเป๋าเดี๋ยวนี้ เพราะอีกไม่นาน จะถึงเวลาเข้าเรียนแล้ว ทันทีที่เธอ กำลังจะเดินออกจากห้องนั้น แบม เพื่อนร่วมห้องของเธอ ที่เป็นตัวการ ที่ทำให้เธอนั้นถูกเกลียดเธอจะทำทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำให้แอมบอบช้ำได้ แบม แสยะยิ้ม เล็กๆ ขวางทาง ไม่ให้เธอออกไปเอากระเป๋าของเธอได้ แอมไม่สามารถตอบโต้ได้ เพราะ แบม นั้น เธอเป็นลูกของคนใหญ่คนโต ภายในโรงเรียนแห่งนี้ ต่างจากเธอ ที่มาจากครอบครัวธรรมดา ที่ออกจะเลวร้ายด้วยซ้ำ เธอพยายามเบี่ยงตัว เพื่อออกไปให้ได้ แต่กลับถูกแบมผลักล้มลงไปกองอยู่กับพื้น

“ ฉันขอออกไปเอากระเป๋าของฉันหน่อยได้ไหม” แบมถึงกับหัวเราะออกมา พร้อมกับ ดึงคอเสื้อของแอมขึ้นมา

“นี่แกไม่รู้เหรอว่าวันนี้อาจารย์จะไม่มาสอน” แบมพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย พร้อมกับ ยิ้มมุมปาก ราวกับเป็นสัญญาณบางอย่างที่เธอจะต้องพบต่อไปในอีกไม่กี่นาทีต่อจาก นี้ แอมได้แต่นิ่งเงียบ ไม่กล้าสบตาแบมที่อยู่ข้างหน้าเธอ แบม ผลักเธอลงกับพื้นอีกครั้ง พร้อมกับสั่งให้เพื่อน ทุกคน ปิดประตูหน้าต่างให้หมด นาทีที่แสนจะทรมานของแอมกำลังจะเริ่มขึ้นต่อไปนี้ แบมกระชากเสื้อนักเรียนของเธอออก ต้นเม็ดกระดุม กระเด็นกระจายไปทั่วห้อง เผยให้เห็นหน้าอกของเธอ ที่สวมเพียงแค่บราไว้ เพื่อนที่ยืนดูอยู่ต่างก็หัวเราะออกมาด้วยความสะใจ บางก็นำมือถือออกมาถ่ายบ้าง

“ใครอยากเอาอีนี่บ้างมาเลยเดี๋ยวกูจัดให้!!” แบมหันไปพูดกับผู้ชายในห้องพร้อมกับกวักมือเรียกเพื่อนร่วมห้องทุกคนนั้นต่างก็กรูกันเข้ามา ซุกไซร้ไปตาม ส่วนต่างๆของร่างกาย แถมยังจับ ส่วนต่างๆ จนเธอรู้สึกอับอายไปหมด เธอพยายามดิ้นสู้อย่างรุนแรง ก่อนจะสลัดหลุดออกมาได้ แต่ก็ถูกเพื่อนในห้อง ที่ขวางประตูเอาไว้ ดึง ตัว เธอไว้ก่อน

“ พอเถอะนะฉันขอร้อง! ปล่อยฉันไปเถอะ!! ได้โปรด ฉันขอร้อง!!” หญิงสาวผู้ถูกกระทำคุกเข่าลงต่อหน้าทุกคนพร้อมกับอ้อนวอนให้ปล่อยเธอเป็นอิสระเธอใช้จังหวะนั้น พุ่งตัวออกไปแต่นั่นไม่ใช่ประตู มันคือหน้าต่างของห้องเรียน เธอร่วงลงมา จากชั้น 4 กระแทกลงกับพื้นอย่างจัง ทำให้เลือดไหลอาบไปทั่วพื้นเสียงกรี๊ดของคนที่เห็นเหตุการณ์ดังจน เรียกความสนใจจากคนทั้งหมดได้ คุณครูที่เห็นเหตุการณ์ ตอนที่เธอร่วงลงมานั้น ก็ได้โทรเรียกรถพยาบาล อาการของเธอสาหัส จนไม่สามารถฟื้นขึ้นมาในวันนั้นได้ เพื่อนร่วมห้องของเธอ ไม่ได้ตั้งใจ ให้มันเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นพวกเขาเพียงแค่คิดว่า “แกล้งกันเล่นๆเอง” ไม่คิดว่ามันจะหนักหนาขนาดนี้

แอมลืมตาขึ้น พร้อมกับมองไปรอบรอบ เห็นเพียงแค่ความมืด แล้วจู่ๆ ก็มีแสงประหลาดโผล่ขึ้นมาตรงหน้าเธอ มันเป็นแสงที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน เธอจึงแปลกใจ และค่อยๆเดินเข้าไปใกล้ๆ จนกระทั่ง จากนั้นค่อยๆกลายเป็น เงาสูงใหญ่ เงา นั้นได้พูดกับเธอ

“ มนุษย์มันช่าง เลวร้ายจริงๆนะ เธอคิดว่างั้นไหม” เธอไม่ได้เอ่ยต่อไปเพราะสงสัย ว่า คนที่อยู่ตรงหน้าเป็นใคร

“ เธอรู้ไหม ว่าเธอกำลังจะตายจากโลกนี้ไป มันคงเป็นข่าวดีสำหรับเธอ เธอไม่ต้องถูกแกล้ง และไม่ต้องถูกพ่อแม่ซ้อม หรือทำร้ายร่างกายอีกแล้ว แต่เธอรู้ไหม ฉันต้องการตัวเธอนะ เธอต้องสัญญากับฉัน สัญญาบางอย่าง ที่จะทำให้เธอ มีชีวิต ที่ดี และอมตะ ตลอดไป ข้อเสนอน่าสนใจนะ เธอว่าไหม”

“ คุณหมายความว่ายังไง ฉันไม่เข้าใจที่คุณพูดสัญญาอะไรกัน แล้ว นี่ฉัน ฉันกำลังจะตายจริงๆหรอ”

“ ใช่ สิ่งที่ฉันพูดทุกอย่าง มันคือความจริง…ความจริงที่เธอต้องเผชิญมาตลอดระยะเวลา 17 ปี ฉันรู้จักเธอดี มากกว่าที่เธอรู้จักตัวเอง ฉันคือปีศาจ นั่นคือสิ่งที่มนุษย์เรียกฉัน” เงานั้นค่อยๆเผยตัว และหันหน้ามาเผชิญกับเธอ

“ ฉันจะให้ชีวิตใหม่กับเธอโดยการที่เธอ ต้องแลกกับชีวิตเก่าของเธอนำมาให้ฉัน และฉัน จะมอบทุกสิ่งที่เธอต้องการ" 

“ ชีวิตของฉันน่ะหรอ มันไม่ได้มีค่าอะไรสักหน่อย ฉันตกลง ฉันจะให้ชีวิต ของฉัน กับ คุณ แลกกับการ เป็นอมตะ ฉันเกลียดชีวิตนี้เต็มทีแล้ว ฉันอยากได้ชีวิตใหม่ คุณมอบให้ฉันได้ใช่ไหม?”

“ ได้สิเท่าที่เธอต้องการฉันหามาให้ได้ทุกอย่าง…. เธอนี่น่าสนใจดีนะ จนฉันนึกถึง ลูกสาวของท่าน ซาตาน เธอเป็นคนที่ร้ายกาจ และมีใบหน้า เหมือนกับเธอทุกประการ”

“ งั้นหรอ? งั้นก่อนอื่น ฉันขอ แก้แค้นสักหน่อยดีไหม?” ร่างบางแสยะยิ้มพร้อมกับสบตา บุคคลที่อยู่ตรงหน้า อย่างไม่ หวาดกลัว เราก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคนก่อนหน้านี้ ความแค้นที่สุมอยู่ในใจของเธอ เริ่มจะปะทุขึ้นมา ด้วยพลังของปีศาจ ที่อยู่ตรงหน้าของเธอ

“ ได้สิ คิโกะ นี่คือชื่อใหม่ของเธอ ต่อไปนี้เธอไม่ใช่แอมอีกต่อไปแล้ว……”