คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เช้าที่น่าเบื่อ
"
ไยไหม ื่นไ้แล้ว ไอ้เพื่อนที่ี นอนินบ้านไปถึไหนวะ เรา้อไปร.ร. นะอืม…อีแปบนะริน นะนอน เมื่อืนทำรายายึเพราะใรละ เพราะพวแแหละ ไป ร.ร. ่อนเถอะเี๋ยวามไป”
“รายานละ”
“วาไว้ที่โ๊ะทำานน่ะ หยิบไปสิ อืม…เี๋ยวามไป อีแปบ่อน วันนี้ยอมระโบ อารย์พิสี่”
“เออ ยัไ็รีบามมาละ เี๋ยวเอาไปเ้าเล่ม่อน”
“ไปเถอะ นะนอน” ว่าแล้วไยไหม็ว้าหมอนไปหนึ่ใบ
“ว้าย…”
“ไปไ้แล้ว”
“แหม ไอ้ไหมแนะ เอันที่ร.ร.”
“อืม”
“ปั…….” เสียปิประูอย่าัทำให้ เธอ้อลุาเียสุที่รัอเธอ
“แม่เอ้ย…ไอ้เพื่อนเฮี้ย ุนะอุส่าห์อาหลับับานอน ทำรายานทั้ืน แลุ้ะไ้” เธอลุึ้นมาหยิบเอาหมอนที่ว้าไปเมื้อี้มาอ แล้วล้มัวนอนอี ็มีเสียหนึ่ัึ้นอี
“ไหม ไหม๊ะ ลุไ้แล้ว้า ะสายแล้วนะ”
“โอ๊ย…แม่ หนูพึ่ไ้นอนเมื่อี้นะ อย่าวนิ”
“ไม่ไ้นะลู วันนี้มีรายาน ้อไปรายานไม่ใ่เหรอ ี้เียอย่านี้เี๋ยวย้ายเ้าเอนหรอ”
“แม่….”เธอสปริัวลุึ้นาที่นอนทันที
“หนูื่นแล้วแหละ ไป่อนเถอะเี๋ยวหนูออไป”
“ลูนนี้นี่ บอให้เ้าโรเรียนเอน็ไม่ฟั เฮ้อ...”ว่าแล้วแม่็เินไป
ไยไหมอาบน้ำแ่ัวอย่ารวเร็ว
“ไหนๆ ็ื่นแล้วไม่อโบอารย์พิสี่หรอ”
เธอรีบเินลบันไวนที่เป็นทาึ้นลห้ออเธอ แ่็้อสะุ
“ว้า…แม่” โรม…….
แม่ไ้ยินเสียรีบมาู
“เป็นไรหรือเปล่าลู เ็บรไหนมั้ย ไหมลมาแบบนี้ทุวัน็ไม่ไหวนะ๊ะ แม่เป็นห่ว”
“เออ ไม่หรอ่ะ แ่ถลอนิหน่อย แม่ ไอ้พรอมละ”
“ไหมเนี่ยเรียน้อีๆสิ”
“เออ แม่… ุน้อพรอมละ่ะ พอใยั”
“ไหมล้อเลียนแม่เหรอ”
“เปล่า่ะ หนูไม่ไ้ล้อเลียน” เธอหลบทันทีที่แม่ะีที่้นอเธอ
“แม่น่ะ ไปิน้าวันป่ะ”
“ป่ะ พรอมรออยู่ที่โ๊ะอาหารน่ะ”
เธอเินอแม่ไปที่ห้อรับประทานาอาหารอย่ามีวามสุ
“ว่าไเ๊ อยาโบหรือไ ื่นสายเอาโล่เียว”
“แม่ พรอมมันวนหนู”
“มันวนหนู ” พรอมเลียนเสียทำปามุบมิบ แ่ำสุท้ายทำเอาเธอทนไม่ไ้
“หนูอะไรัวเท่าวาย”
“แม่า ไอ้พรอม่าหนู ไปโรเรียนไ้แล้วแนะ ันนะไม่อยาเรียนแบบสบายหรอ ไม่อบเฟ้ย อยาีวิมีรสาิ้อเรียนร.ร.รับาล”
ความคิดเห็น