คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : - send :: ตึกตึก ตักตัก เผลอรักหมดใจ (No.4)
(วิจารณ์โดยนัมเบอร์โฟร์...)
พี่ออกตัวก่อนนะว่า พี่ไม่ค่อยชอบอ่านนิยายใส ๆ สไตล์เกาหลีหรือไทยสักเท่าไหร่ และก็เน้นย้ำแล้วว่าพี่ชอบแนวเขียนแบบตะวันตก แต่บังเอิญน้องสาวดันเลือกพี่ พี่ก็จะพยายามวิจารณ์แบบกลาง ๆ นะคะ แต่ถ้าเกิดอ่านแล้วรู้สึกสะเทือนใจ พี่ก็ขอโทษไว้ล่วงหน้าแล้วกันเพราะพี่ค่อนข้างตรงไปตรงมา วิจารณ์กันตรง ๆ เพื่อให้น้องรู้ปัญหาและสามารถเอาไปปรับแก้งานของตัวเอง...หวังว่าเข้าใจตรงกันแล้วนะ
ชื่อเรื่อง : ตึกตึก ตักตัก เผลอรักหมดใจ
ความเห็นสำหรับนิยายเรื่องนี้ + ชื่อเรื่อง (8) : หน้าบทความพอเข้ามาก็สดชื่นดีค่ะ สีสวยดี เหมาะกับนิยายหวานแหวว ส่วนชื่อเรื่องก็เข้ากับภาพและอิมเมจที่เกี่ยวกับความรักของวัยรุ่นอายุสิบต้น ๆ จนสิบกว่าปลาย ๆ พอกดเข้าไปอ่าน อืม...น้องสาวพลาดนิดนึงตรงตัวหนังสือ ขนาดของมันทำให้ต้องจ้องอ่านแล้วรู้สึกไม่สบายตา แนะนำว่าให้ใช้ตัวอักษร 18 ขึ้นไปจะดีกว่าค่ะ รวมไปถึงเนื้อหาที่ค่อนข้างสั้นมาก อ่านแป้บเดียวก็จบตอนมันก็จะได้ช่วยให้ดูมีความยาวมากขึ้น สำหรับการแบ่งย่อหน้าถือว่าดีค่ะ
พล๊อตเรื่องโดยรวม (16) : เป็นเรื่องของสาวน้อยนามว่าโอมเพี้ยงที่ดันคิดสนุกอยากเล่นเกมพิชิตใจหนุ่มเพื่อแลกกับเงินล้าน ปูเรื่องดูน่าสนใจดีค่ะ พอเข้าเรื่องมาปุ๊บก็เจอกับพระเอกอย่างรวดเร็วและดำเนินแผนการได้อย่างง่ายดาย จากนั้นแผนการของโอมเพี้ยงก็ไม่ราบรื่นนักเพราะดันมีเพื่อนสาวคนสนิทเข้าร่วมแข่งขันมาขัดขวาง แต่ขวางแบบฮา ๆ ซึ่งโอมเพี้ยงจัดการได้ (แอบชอบชื่อ) แต่ก็ต้องมาสะดุดอีกรอบเพราะเกิดความรู้สึกว่าคินตาชอบพี่สาวคนหนึ่ง ทำให้โอมเพี้ยงรู้สึกหวั่นใจว่าตัวเองจะทำสำเร็จไหมและภายในใจก็เริ่มที่จะชอบคินตามากขึ้นทุกวันแถมยังแอบรู้สึกผิดที่ตัวเองเข้าหาคินตาเพราะหวังเงินรางวัลซะด้วยนะ ฟังดูน่าสนุกดีค่ะ ถ้าเป็นนักอ่านวัยแรกรุ่นมันก็น่าตื่นเต้นในระดับหนึ่งแต่บังเอิญคนวิจารณ์ดันเป็นพี่ ก็เลยต้องบอกว่ามันเรื่อย ๆ มากกว่าค่ะ ไม่มีอะไรโลดโผนโดดเด่นออกมา หรือกระชากอารมณ์จนอยากจิกหมอน ถ้าน้องเสริมให้ตัวละครมีลูกเล่นแปลกตาจากสูตรเดิมของนิยายหวาน ๆ ก็น่าจะทำให้เรื่องนี้น่าสนุกมากขึ้น เพราะเรื่องมันค่อนข้างเดาได้ว่าตอนจบของเรื่องจะออกมาแบบไหน
การเล่าเรื่อง การบรรยาย (24) : น้องใช้วิธีเขียนแบบตัวเอกเล่าเรื่องทำให้มันขาดมิติไปเพราะเราเห็นเพียงความรู้สึกด้านเดียวเฉพาะบุคคล วิธีนี้คนใช้กันเยอะเพราะเขียนง่ายดี แต่ความง่ายของมันเป็นจุดด้อยได้ง่าย ๆ ถ้าหากไม่มีลูกเล่นในการเขียน มันจะทำให้รู้สึกเหมือนตัวเอกเล่าเรื่องอยู่คนเดียว รสชาติก็จะดูจืด ๆ ได้ง่าย แต่โชคดีที่น้องเขียนให้มีมุกขำ ๆ หยอดตลอดเลยทำให้คนอ่านพอยิ้ม ๆ ไปได้ แต่สิ่งที่ต้องใส่ใจให้มากกว่านี้คือบางทีประโยคบางประโยคพี่ต้องเดาเอาเองว่าใครกำลังพูด ถ้าตัวละครมากกว่าสองคนมันจะทำให้เกิดอาการงงขึ้นมา และการเขียนเน้นบทสนทนาระหว่างตัวละครมากไปจะทำให้ภาษามันดูธรรมดาไม่สละสลวย พี่เข้าใจว่าน้องคงอ่านสไตล์นี้บ่อย ๆ เน้นพูดไม่เน้นบรรยาย แต่มันขาดความสุนทรียภาพในการอ่าน แต่ถ้าน้องคิดว่าแนวนี้เหมาะกับน้องและไม่คิดว่าจะเจาะกลุ่มใหม่หรือพัฒนางานตัวเอง อันนี้ก็ไม่ว่ากันค่ะ มันเป็นความคิดเห็นส่วนตัว แต่อย่าลืมว่าคนโตงานก็ต้องโตด้วยนะคะ ถ้าย่ำอยู่ที่เดิมงานก็จะเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนหรือพัฒนาอะไร เพราะแนวแบบนี้มันเป็นแนวตลาด ถ้าไม่เด่นจริง คนก็กดปิดอ่านได้ง่ายเหมือนกัน
ตัวละคร + ความสมจริง (17) : ตัวละครเป็นไปตามสูตรนิยายรักใส ๆ ไม่ผิดโผเลย อ่านเรื่องไหนก็มีลักษณะแบบนี้ไปหมด พระเอกไม่หล่อเพียบพร้อม นางเอกก็ต้องดูต๊อง ๆ พูดมาก ซุ่มซ่ามนิด ๆ พี่ก็เลยไม่รู้สึกอินกับมันเท่าไหร่ แต่อ่านก็รู้สึกดีกับเพี้ยงนะ เพราะเป็นเด็กใส ๆ ดูเรียบร้อยในระดับหนึ่งและรั่วถูกเวลา ส่วนคินตา อืม ไม่มีอะไรในกอไผ่ สำหรับพี่คินตาดูไม่มีเสน่ห์เท่ากับเท็น ขอโทษทีแต่พี่ชอบคนที่ดูขี้เล่นหน่อย ๆ แล้วก็ดูมีชีวิตชีวามากกว่า ส่วนนานะก็ดูไม่ได้ร้ายหรือเป็นคู่แข่งจนน่ากลัวมันดูเป็นการแหย่เล่นของเพื่อนสนิท และมอลลี่พี่ก็คิดว่าเพี้ยงสู้ได้อยู่ดีถ้าจะสู้ หึหึ
ภาษาและคำผิด (18) : ภาษาของน้องเป็นภาษาวัยรุ่นค่ะ วิธีการคิดก็จะไม่ลึกลับซับซ้อนให้ปวดหัวอะไรมาก คิดยังไง รู้สึกยังไงก็แสดงออกแบบตรง ๆ มีการใช้คำต่างประเทศค่อนข้างเยอะแต่ก็ไม่ดูเลอะเทอะจนไม่น่าอ่านค่ะ ส่วนคำผิดมีอยู่ทุกตอนค่ะแต่มันจะโผล่มาให้เห็นไม่มาก น่าจะผ่านการอ่านทบทวนมาพอสมควร แต่สิ่งสำคัญอย่างหนึ่งที่นักเขียนที่ดีต้องทำคือหมั่นตรวจเช็คคำผิดสม่ำเสมอ พยายามให้มีคำผิดน้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ คำไหนที่น้องไม่แน่ใจ แนะนำให้เปิดพจนานุกรมสำรวจดูคำก่อนว่าเราเขียนถูกหรือเปล่า? ควบกล้ำผิดไหม? หรือใช้คำที่ตรงความหมายจริง ๆ หรือไม่ ซึ่งหากทำบ่อย ๆ ก็จะเป็นผลดีกับตัวน้องเอง เพราะงานเขียนของน้องจะดีขึ้นและพัฒนาขึ้นด้วย ขอยกตัวอย่างคำที่ผิดนะคะ จากแปดเก้าตอนที่อ่านมา ก้ามโต กล้ามโต ศุนย์รวม ศูนย์รวม ละต้นคอ ระต้นคอ ไส้กรอกลมควัน ไส้กรอกรมควัน ม่ามี้ หม่ามี้ กำลังอี้ เก้าอี้ อุส่า อุตส่าห์ พยายามแกละ พยายามแกะ เป็นต้นค่ะ ผิดนิดหน่อยแต่ถ้าเอามารวมกันก็มากนะคะ ยังไงสู้ ๆ ตรวจบ่อย ๆ แล้วจะดีขึ้นเอง
รวมคะแนนทั้งหมด
ชื่อเรื่อง+ความคิดเห็น (8) พล๊อตเรื่อง (16) การเล่าเรื่อง การบรรยาย (24)
ตัวละคร ความสมจริง (17) ภาษาและคำผิด (18) รวมทั้งสิ้น 83 คะแนน J
แบนเนอร์เรื่องนี้ -
ชื่อคนรับ –
นามปากกา –
รู้สึกพอใจกับคำวิจารณ์ไหมจ๊ะ? –
มีอะไรจะแนะนำ หรือ ติติงหรือเปล่า ? –
มีข้อขัดแข้งกับคำวิจารณ์ไหมจ๊ะ ? –
อย่าลืมแปะแบนเนอร์บ้านหลังนี้ให้ด้วยนะ –
ขอบคุณที่มาใช้บริการจ๊ะ –
ความคิดเห็น