Pretty Boy [ALLCHEN]

ลำดับตอนที่ #1 : OS Suho x Chen ง้อ & งอน

Suho x Chen

งอน // ง้อ

ห้องนอนโฮเฉิน...

"นี่ฮยองหายโกรธผมเถอะนะ"

เสียงหวานๆหนึ่งในเส้นเสียงหลักของเอ็กโซดังขึ้นเป็นระยะๆเพื่อง้อแฟนสูงอายุ(?) ที่แสนจะขี้งอนอย่างซูโฮ พยายามง้อมาได้เกือบครึ่งชั่วโมง แต่ก็ไม่มีทีท่าว่าแฟนสูงอายุ (ซูโฮ : นี่ก็แขวะกรูจัง -_- ) จะหันมาสนใจ ร่างบางของจงแดจึงตัดสินใจกระโดดขึ้นไปนั่งตักของร่างสูง แขนเรียวคล้องที่คอแกร่งบังคับให้คนเป็นพี่หันมาสนใจ

"หายโกรธผมเถอะนะ นะๆๆๆๆ"

"ไม่ได้โกรธ แค่งอน" คนเป็นพี่เอ่ยออกมาครั้งแรกในรอบครึ่งชั่วโมง

"ง่ะ! อย่างอนจงแดเลยนะฮยอง ที่ทำไปน่ะมันก็แค่งาน"

"ฮยองเข้าใจว่ามันเป็นงาน แต่ที่ฮยองไม่เข้าใจคือทำไมเราต้องไปเต้นยั่วคนนู่นคนนี้ด้วย"

นี่แหละครับเหตุผลที่ผมต้องมานั่งง้อซูโฮฮยองอยู่แบบนี้ คือวันนี้พวกเราเอ็กโซต้องไปถ่ายรายการรายการหนึ่งแล้วทางรายการเนี่ยดันคิดอะไรพิเรนท์ๆจับผมไปแต่งหญิงแล้วก็ให้เต้นเอ่อ...อะไรแบบนั้นแหละครับ แบบที่ซูโฮฮยองบอกว่ามันยั่วน่ะ ไอ้ผมจะปฏิเสธก็ไม่ได้เลยต้องจำใจทำ และพออัดรายการเสร็จเหล่าเมมเบอร์ทั้งหลายก็แห่กันขึ้นรถรีบกลับมาพักผ่อน แต่ล่ะคนก็ยิ้มกันหน้าบานที่มีเรื่องล้อผมแกล้งผม แต่เห็นจะมีอยู่คนหนึ่งที่ทำหน้าบูดเป็นตูด

คงรู้กันใช่ไหมครับว่าใคร หึ ก็ซูโฮฮยองนั่นแหละครับ แล้วพอมาถึงหอไอ้คนขี้งอนก็เดินตึงตังๆเข้ามาในห้อง จนผมต้องตามมาง้ออย่างที่เห็นนี่แหละครับ

"เค้าขอโทษ เค้าจะไม่ทำอีกแล้ว"

"......" ร่างโปร่งไม่ตอบแต่สะบัดหน้าไปอีกทาง

"หายงอนเค้าเถอะนะ จะให้เค้าทำอะไรเค้าก็ยอม"

"ทุกอย่างจริงเหรอ"

เอ่อ...ทำไมผมเห็นแววเจ้าเล่ห์ที่มันฉายชัดออกมาจากดวงตาของซูโฮฮยองล่ะครับ เหมือนมีลางสังเห่า(หอน) บอกเป็นในว่าผมกำลังจะโดนเอาเปรียบ

"จะ จริงสิฮะ"

"งั้นก็จูบฮยองสิ"

ว่าแล้วเชียว สุดท้ายก็หาเรื่องเอาเปรียบผมอยู่ดี

"แต่ว่า..."

"ไม่ทำฮยองจะ โกรธ นะ"

มีเน้นคำว่าโกรธครับ มีเน้น!!! หึ่ยๆๆ ทำก็ทำ ฝากไว้ก่อนเถอะ ผมค่อยๆยื่นหน้าเข้าไปใกล้คนเจ้าเล่ห์ช้าๆ แอบเห็นว่าซูโฮฮยองยิ้มด้วยแหละครับ ฮืออออ จงแดอยากจิบ้าาาาาา ง่าาา ตอนนี้จมูกเราแตะกันแล้วอ่ะ อีกนิดเดียวริมฝีปากเราก็จะแตะกันแล้ว อีกนิด...

ปัง!!!

"มีใครเห็นตุ๊กตาแพนด้าผมบ้างอ่ะ"

เสียงเปิดประตูพร้อมกับการปรากฏตัวของมักเน่จอมป่วนทำให้ผมรีบกระโดดออกมาจากตักของซูโฮฮยองแทบไม่ทัน หันไปมองเทาก็รู้ได้ทันทีเลยว่าไอ้เด็กจอมกวนมันไม่ได้บังเอิญมาตามหาตุ๊กตาหรอกครับ แต่มันตั้งใจเข้ามาขัดจังหวะที่พวกผมกำลังจะป้ามปามป๊าม(?) กันต่างหาก แว่วได้ยินเสียงจิ๊จ๊ะอย่างขัดใจของซูโฮฮยองแต่ผมก็ไม่ได้หันไปมองหรอกครับ ได้แต่ก้มหน้าซ่อนริ้วแดงๆที่พาดผ่านสองแก้ม...เขิน -/////-

"ว่าไงมีใครเห็นตุ๊กตาของผมบ้างไหม"

"เทา"  ซูโฮฮยองเอ่ยเสียงเรียบ

"ครับ"

"ตุ๊กตาน่ะไม่เห็นหรอก จะเห็นก็แต่..."

"แต่อะไรเหรอฮะ"

"จะเห็นก็แต่ เท้าฉันนี่ไงเล่า!!!"

"ย้ากกกกกกกกกกก"

ผมเงยหน้าขึ้นมามองก็เจอสองพี่น้องตัวแสบที่วิ่งไล่เตะกันออกไปนอกห้อง แต่ก็มิวายได้ยินเสียงอยู่ดี

"หมินหมินฮยองช่วยเทาเทาด้วยยยยย"

"ไม่มีใครช่วยนายได้หรอก ฮ่าๆๆๆ"

"เฮ้ย ซูโฮนายจะทำอะไรแฟนฉันเนี่ย"

"หมินหมินฮยองช่วยผมด้วยซูโฮฮยองจะฆ่าผมแล้วววววว"

เฮ้ออออออ วุ่นวายดีแท้ หึ่ย ให้มันได้อย่างนี้เซ่!!! คนสวย(?)ล่ะเพลีย

END

T H E M E
◈ B L & W H ◈