คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1 รอดชีวิต
ตอนที่ 1 รอดชีวิต
หลายปีผ่านมา....
ท่ามกลางราตรี ในนครกรุง ที่มีตึกน้อยใหญ่ และตรอกซอยที่มืดมิด บนถนนสายใหญ่จะมีรถแล่นอยู่บ้าง แต่ก็ไม่มีใครมองเห็นเธอเลย
อะไรกันเนี่ย! แกจะวิ่งตามฉันไปถึงไหน ฉันเหนื่อยแล้วนะ
หญิงสาวคนหนึ่ง อายุราว 17 ปี กำลังวิ่งสุดฝีเท้า ผ่านช่องแคบๆ ของตึกโดยที่ไม่รู้เลยว่า ทางข้างหน้านั้นเป็นทางตัน ในระยะไม่ถึง 20 เมตรถัดมา มีผู้ชายร่างบางวิ่งตามมาติดๆ เขาแอบยิ้มนิดๆ ที่รู้ว่าเหยื่อของเขากำลังจะติดกับ
แย่แล้ว! ทางตัน ทำยังไงดี ฉันยังไม่อยากกลายเป็นศพตอนอายุน้อยๆนะ
“คนสวย เธอหนีไม่พ้นหรอก มามะ ยอมเป็นของฉันซะดีดี หึหึหึ” ชายร่างบางหยุดวิ่ง แล้วค่อยๆเดินเข้ามาใกล้เธอ
ขืนฉันยอมแก ชีวิตฉันก็หมดสิ้นทุกสิ่งซิ ไม่นะ ฉันต้องหนีไปให้ได้ ตั้งสติไว้.
หญิงสาวยืนติดกำแพงพยายามเคลื่อนตัว หวังว่าจะเจอท่อนไม้หรืออะไรก็ได้ใช้ป้องกันตัว เสียงหัวใจของเธอเต้นตึกตัก และร่างกายก็หอบเหนื่อย
“อย่าขัดขืนดีกว่า แม่คนสวย ฉันไม่อยากให้เรือนร่างของเธอบอบช้ำนะ” ชายร่างบางพูดพร้อมกับยกมีดที่อยู่ในมือขึ้น
“แกต้องการอะไร ปล่อยฉันไปนะ แล้วฉันจะเอาให้แกทีหลัง” หญิงสาวตะโกนร้อง คิดว่านี่เป็นทางออกสุดท้าย
“ไปสวรรค์กับฉันยังไงล่ะ แม่คนสวย หึหึหึ ” แล้วชายร่างบางก็เริ่มเดินเข้ามา “อย่าส่งเสียงดังเชียวล่ะ”
ใครก็ได้ช่วยฉันด้วย..
ทันใดนั้น ก็มีเด็กผู้หญิงหน้าใส แต่งชุดคอสตูมสีชมพูหวานแหวว มีปีกสีขาวกางใหญ่ที่หลัง ถือคทารูปดาวสีชมพู ลอยตัวลงมาตรงด้านหน้าของหญิงสาว สาวน้อยเหยียบพื้นด้วยความนิ่มนวล ราวกับมีเวทมนตร์
“หืม.. ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของซากุระจังเองค่ะ พี่สาว”
เอ๊ะ ซากุระจังในการ์ตูนนี่นา ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ แต่ยังไงก็เถอะ ช่วยให้ฉันรอดด้วยนะ > <
“ หนูน้อยหลบไป ฉันจะทำหน้าที่ฆาตกรอยู่นะ ”ชายร่างบางตะโกนบอก
“ หลบไม่ได้หรอก เพราะฉันก็ทำหน้าที่อยู่เหมือนกัน ”ซากุระจังตะโกนบ้าง
“งั้นก็ทำหน้าที่เป็นของแถมสำหรับฉันละกัน หึหึหึ” ชายร่างบาง ยกมีดแล้ววิ่งเข้าหาหญิงสาว แววตาสีแดงก่ำ น่ากลัว
ทันใดนั้นเอง ซากุระจังก็เริ่มร่ายเวทมนตร์ มีสัญลักษณ์วงแหวนแห่งเวทวงใหญ่ ปรากฏบนพื้น ค่อยๆส่องสว่างจ้าจนหญิงสาวต้องหรี่ตา
“จงกลับสู้ร่างเดิมของเจ้าซะ โคลว์การ์ด!” ซากุระจังพูดพร้อมกับฟาดคทาไปด้านหน้า
ร่างของชายร่างบางระเบิดออกกลายเป็นละอองสีดำ ก่อนจะถูกดูดมารวมกันที่คทาของซากุระจัง กลายเป็นการ์ดใบหนึ่ง แล้วแสงของวงเวทที่พื้นก็ค่อยๆเลือนหายไป
“เย้..คืนนี้เก็บได้อีก 1 ใบแล้ว” ซากุระจังยิ้ม “พี่สาว บาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่าคะ”
หญิงสาวซึ่งกำลังอยู่ในอาการตกใจ กับเหตุการ์ณมหัศจรรย์ที่เกิดขึ้น
“ม..มะ..ไม่เป็นไรจ้ะ ข..ขอบใจซากุระจังมากเลยนะจ้ะ”
ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเจออะไรแบบนี้เลย..
“พี่สาวคะ หนูมีความลับบางอย่างจะบอกพี่สาวคะ” ซากุระจัง ยิ้ม
“หือ?” หญิงสาวทำหน้าสงสัย
แล้วเสียงของซากุระจังก็เปลี่ยนไป จากเสียงหวานใส กลายเป็นเสียงทุ้มต่ำ
“หนูเป็นผู้ชายคะ” ซากุระจัง ยังคงยิ้มแป้น ตรงข้ามกับหญิงสาวที่กำลังอึ้งกับเสียงที่ได้ยิน
“กรี๊ดด.........................”
หญิงสาวตกใจตื่น ร่างกายเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ หัวใจยังเต้นตุบตับ แต่เธอก็ดีใจ ที่พบว่าตัวเองอยู่บนเตียงนอน ในห้องนอนที่เธอคุ้นเคย
นี่เราฝันไปเหรอเนี่ย บ้าบอชะมัดเลย..
หญิงสาวหยิบนาฬิกาที่วางไว้ข้างเตียงมาสวม ก่อนจะมองนาฬิการูปหมีแพนด้าสุดโปรด ซึ่งกำลัง ชี้บอกเวลา 9.00 น. เธอลุกออกจากเตียงแล้วหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำ
ฉันชื่อ น้ำหวาน อายุใกล้จะ 17 ปีแล้วคะ จะขึ้นม.6 โรงเรียนรัฐบาลแห่งหนึ่งในกรุงเทพ น้ำหวาน อาศัยอยู่ในบ้านหลังเล็กๆ ในตัวเมืองกับป๋าและน้องชาย ป๋าทำงานเป็นครูสอนภาษาญี่ปุ่นที่โรงเรียน ใจดีมากเลยคะ ส่วนน้องชาย ชื่อ ทิว กำลังเรียนอยู่ชั้น ป.4 นิสัยซนเหลือร้าย ชอบทำเรื่องป่วนประจำ แต่น้ำหวานก็รักเจ้าทิวมาก ก็เพราะว่าคุณแม่ท่านเสียไปตั้งแต่น้ำหวานยังเด็ก ก็เลยไม่มีเพื่อนเล่น ไม่มีเพื่อนคุยเวลาอยู่บ้าน เจ้าทิวก็ทำให้หวานหายเหงาได้เยอะเลย แต่ยังไงก็คิดถึงคุณแม่นะคะ
ตอนนี้ปิดเทอมคะ น้ำหวานกับเพื่อนก็ไปเที่ยวห้างกันบ่อยๆ จริงๆน้ำหวานไม่ชอบไปเที่ยวที่ไหนหรอกนะ น้ำหวานเป็นคนขี้อาย ไปไหนคนเดียวไม่ได้คะ แต่ถ้าไปกับเพื่อนละก็ ถึงไหนถึงกันเลยทีเดียว พูดถึงเพื่อนสนิทของหวานก็มีเพียงคนเดียวคะ ชื่อว่า โยเกริ์ต เราสองคนสวมแว่นเหมือนกัน นิสัยเฟอะฟะเหมือนกัน ตอนอยู่ม.ต้นก็เปียผมเหมือนกัน ได้แต่เรียนๆแล้วก็เรียน คงเพราะแบบนี้ละมั่งก็เลยสนิทกันแค่2คน แหะๆ ก็คนมันขี้อายนี่คะ เพื่อนในห้องเลยตั้งชื่อให้เราว่า “ปาท่องโก้ 8 ตา” ขอบคุณมากๆเลย > <
“พี่หวานๆ มาดูการ์ตูนช่อง9 ด้วยกันดิ วันนี้มีเรื่องซากุระด้วย” เสียงเจ้าทิวเรียกน้ำหวาน ขณะที่เธอกำลังออกจากห้องมาหามื้อเช้ากิน
“เดี๋ยวจะมาดูด้วย หาอะไรกินก่อน ” สมองของน้ำหวานยังนึกถึงภาพซากุระจังที่อยู่ในฝันตอนเช้า
“พ่อบอกว่ามีเรื่องด่วนจะคุยกับพี่ด้วยอะ” ทิวตะโกนบอก
“เรื่องด่วนอะไรเหรอ” น้ำหวานตะโกนถาม ขณะที่กำลังก้มหาของกินในตู้เย็น
“ไม่รู้ดิ”
พ่อจะคุยเรื่องอะไรกับเรานะ?.....เรื่องด่วนซะด้วยสิ
ความคิดเห็น