คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
/> /> />
Love season : เมื่อใจฉันมีรัก
บทนำ
สนามเด็กเล่นของหมู่บ้านแห่งหนึ่ง เด็กตัวเล็กๆส่วนใหญ่กำลังเล่นสนุกกับเครื่องเล่นที่ได้รับบริจาคมา เด็กอนุบาลส่วนหนึ่งก็กำลังเล่นพ่อแม่ลูกกันอยู่
“ตรงนี้ไม่สวยอะ เอาออกเถอะ” เด็กหญิงผมทรงบ๊อบพูด
“จริงด้วย เอาออกก็ได้เดี๋ยวลูกๆจะไม่ชอบ”เด็กหญิงผมเปียพูด แล้วหยิบใบไม้ใบหนึ่งออกจากจานพลาสติก ที่มีก้อนหิน และน้ำอยู่ข้างใน
“ลูกๆ มากินข้าวกันเร็ว!” เด็กหญิงผมทรงบ๊อบตะโกนเรียกเด็กชาย 3 คน
“มาแล้วค๊าบ.. หิวจังเลย วันนี้มีอะไรบ้าง”เด็กชายผมสีครีม ตะโกนถามขณะวิ่งมา
เด็กชายผมสีครีมวิ่งมา ด้วยความดีใจ บังเอิญสะดุดก้อนกินล้ม โชคดีที่พื้นเป็นพื้นหญ้า ก็เลยไม่มีแผลบาดเจ็บ
“อย่าวิ่งไวสิ” เด็กชายผมสีดำ ยื่นมือช่วยเด็กชายผมสีครีม
“แหะๆ”
“รอคุณครูด้วยสิ คุณครูขอกินด้วย” เด็กหญิงผมสั้นก็กำลังวิ่งมา
“วันนี้มีผัดผักนะลูกๆ คุณแม่กับคุณพ่อตั้งใจทำมากเลย”เด็กหญิงผมเปียพูด แล้วยื่นจานพลาสติกให้
“อร่อยจังเลยค๊าบ คุณแม่” เด็กชายผมสีครีมพูด
“อร่อยมากๆเลย เน๊าะคุณครู” เด็กชายผมสีต้ำตาลพูดแล้วยิ้มให้เด็กหญิงผมสั้น
“อร่อย มากเลยละ”เด็กหญิงผมสั้นยิ้ม
“ไม่เห็นอร่อยเลย” เด็กชายผมดำพูด แล้วก็คว่ำจานลง เด็กๆทุกคนตกใจมากโดยเฉพาะเด็กหญิงผมเปีย
“เอ๊ะ ไม่อร่อยเหรอ?”เด็กหญิงผมเปียพูด ขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาจากตา
“เคนตะ ใจร้ายว่าให้กับข้าวของแม่” เด็กหญิงผมบ๊อบพูด แล้วทำหน้าโกรธ
“ก็มันไม่มีอะไรกินได้เลยนี่” เด็กชายผมดำพูดแล้วหันหน้าไปทางอื่น เด็กหญิงผมเปียเริ่มร้องไห้ดังขึ้น
“เด็กๆ เล่นอะไรกันอยู่เหรอจ๊ะ” เสียงของผู้หญิงใจดีทักทาย ขณะที่เดินมากับผู้ชายใจดีอีกคนซึ่งเป็นสามีของเธอ
“น่าสนุกจังเลย”ผู้ชายใจดีพูดแล้วก้มลงมองเด็กหญิงผมเปีย“เอ๊ะ น้ำหวานร้องไห้ทำไม”
“เคนตะเขาว่าอาหารของเราไม่อร่อยคะ”เด็กหญิงผมบ๊อบฟ้อง แล้วชี้ไปที่เด็กชายผมดำ
“ลองชิมนี่อีกทีสิเคนตะ ลุงว่ามันอร่อยนะ”ผู้ชายใจดีหยิบจานที่เหลือแล้วแกล้งชิม
“อ..อร่อยมากเลย” เด็กชายผมดำพูด
แล้วเด็กหญิงผมเปียก็ยิ้ม เด็กๆทุกคนพากันหัวเราะ ยกเว้นเด็กชายผมดำทำหน้าแดง
“น้ำหวาน เราต้องกลับกันแล้วนะ”ผู้หญิงใจดีบอก
“น้ำหวานจะกลับแล้วหรอ”เด็กหญิงผมสั้นถาม
“จ้ะ แต่อีกไม่นานน้ำหวานก็กลับมาอีกแน่นอน”ผู้หญิงใจดีตอบ
“งั้น เด็กๆทุกคน มาถ่ายรูปกันไหมจ้ะ”ผู้ชายใจดีบอก
“ค๊าบ/ค๊า” เด็กๆทุกคนตอบเป็นเสียงเดียวกัน
แล้วผู้ชายใจดีก็หยิบกล้องที่ห้อยคออยู่ขึ้นมา เด็กผู้ชายทำตาโต เด็กผู้หญิงก็ปัดฝุ่น ปัดใบไม้ออกจากชุด
“พร้อมนะ 1 -2 -3 แช่ะ” แสงแฟลสส่องสว่าง ไม่กี่วินาที ก็มีภาพออกมาจากตัวกล้อง ใบหน้าเด็กชายเด็กหญิงต่างยิ้มแป้น
“ให้ทุกคนนะจ้ะ”ผู้ชายใจดียืนรูปให้ เด็กๆรู้สึกตื่นเต้นมากที่ได้เห็นรูปตัวเอง แต่ละคนก็อวดว่าตัวเองหน้าตาดีแค่ไหน
“บอกลาเพื่อนๆสิ น้ำหวาน” ผู้หญิงใจดีก้มบอกเด็กหญิงผมเปีย
“ก้านพลู แนน ท๊อป ไมเคิล ..เคนตะ ลาก่อนนะ” เด็กหญิงผมเปียยิ้มแล้วโบกมือส่งลา
“บ๊าย บาย แล้วกลับมาหาพวกเราอีกนะ” เด็กหญิงผมสั้นตะโกน ท่ามกลางเสียงบ๊าย บายของเด็กคนอื่นๆ
“อย่าลืมพวกเรานะ” เด็กชายผมดำ ตะโกนบอก
“จ้า !”เด็กหญิงผมเปียตะโกนตอบ ด้วยใบหน้ายิ้มแย้มและน้ำตา
น้ำหวานจะไม่ลืมหรอก..
ความคิดเห็น