คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #70 : บทที่ 5 ต้องโทษฝนฟ้า 3---100%
และสำหรับชายหนุ่มผู้เคร่งครัดในกฎเหล็กของตัวเอง ว่าจะไม่ปฏิบัติแบบนี้กับหญิงที่คัดสรรไว้เป็นภรรยา เป็นแม่ของลูกหากยังไม่แน่ใจนั้น ก็กำลังบังคับตัวเองให้หยุดอย่างหนักหน่วง
‘เปรี้ยง!!!’
สองกายกอดเกี่ยวและกำลังอิงไออุ่นจากอีกกายกันและกันอยู่นั้น
ต่างสะดุ้งน้อยๆ กับเสียงฟ้าคำรามร้อง บวกกันสายฟ้าแลบแปลบปลาบลงมา
ราวกับจะส่งสัญญาณาว่า เวลาที่ใกล้ชิดกันได้จบสิ้นแล้ว
ฝ่ายชายผู้มีประสบการณ์อันช่ำชองในเรื่องเหล่านี้มากกว่า
ดูเหมือนจะตั้งสติที่พลั้งเผลอกลับเข้าตัวได้ก่อน เลยจำใจต้องต้องสั่งให้กายร้างลากลีบบุปผาอันหอมหวานไป
ส่วนฝ่ายหญิงผู้ที่เพิ่งจะได้พานพบกับประสบการณ์ครั้งแรก
นับตั้งแต่แตกเนื้อสาวจนย่างเข้ายี่สิบสิบหกนั้น ก็เพิ่งดึงสติสตังอันล่องลอยกลับเข้ามาอยู่กับตัวได้
เรือนกายยังคงยืนแข็งทื่อ ด้วยทำอะไรไม่ถูก หูก็อื้ออึงไม่ได้ยินเสียงใดๆ ดวงตาก็พร่าเลือนมองไม่เห็นอะไร
ดีที่สองเท้ายังก้าวตามเขาไปได้ ด้วยแรงรั้งจากมือของเขา
จักรภัทรรีบคว้ากระเป๋าเสื้อผ้าใบย่อม
ที่ตกลงไปหาพื้นตอนเจ้าของกระเป๋าผวาเข้ามากอดเขา คว้ากุญแจที่วางอยู่โต๊ะหน้าบ้านมาคล้องกับประตูเสียเอง
เมื่อเห็นหญิงสาวยังมีอาการงงนิดๆ แล้วจูงมือบางเดินตรงไปยังประตูรั้ว
ล็อกอย่างคล่องแคล่วราวกับเป็นบ้านของตัวเอง
จากนั้นก็ใช้แขนแข็งแรงข้างที่ถือร่ม รั้งให้ร่างเล็กขยับเข้ามาใกล้ๆ
กัน จะได้ไม่เปียกฝน เขาเปิดประตูให้อย่างสุภาพบุรุษ ก่อนจะเก็บกระเป๋าใส่ท้ายรถ
แล้วอ้อมกลับไปตรงตำแหน่งคนขับ
ไม่กี่วินาที รถก็เคลื่อนออกไปจากหน้าบ้าน
หลังจากเลี้ยวออกถนนใหญ่แล้ว เขาหันไปหาคนข้างๆ
ก็เห็นว่านั่งนิ่งแทบไม่ไหวติงด้วยซ้ำ อยากจะเอ่ยถามออกไป แต่ก็ไม่กล้า
ลองคิดทบทวนเรื่องเมื่อครู่ดู
ว่าจะเป็นต้นเหตุให้เธอโกรธบ้างไหม แต่คิดยังไงก็มองไม่เห็นทางด้วยซ้ำ
ในเมื่อเธอเองก็เหมือนเต็มใจจะอยู่ใกล้ชิดเขา แม้เธอจะไม่ได้ตอบสนองเหมือนหญิงหลายคน
แต่ก็ไม่ได้ขัดขืนหรือห้ามปรามใดๆ
เขาเลยเดาเอาว่า เธออาจจะอายมากกว่า เลยยิ้มน้อยๆ ด้วยความเป็นสุขใจ ไม่รู้ว่าการจราจรเบาบางลง
หรือเพราะยังตื่นเต้นกับห้วงเวลาอันแสนหวาน เข้ามามีบทบาทในหัวใจกันแน่
ทำให้รู้สึกว่า ถึงที่หมายเร็วกว่าขามา
+++++
E-Book พร้อมโหลดแล้วค่ะ
| ดวงใจจักรภัทร [Sweetheart] |
| กันเกรา |
| www.mebmarket.com |
| น้ำจิ้มจ้า “ไม่ต้องกลัวนะครับ ไม่มีอะไรหรอกครับ”และด้วยสัญชาตญาณ สองวงแขนของเขา ก็รับเอาร่างเล็กๆ มากอดแนบอกไว้เช่นกัน ตอนแรกนั้นเพราะความอยากปกป้องเพศที่อ่อนแอกว่า และกำลังต้องการที่พึ่งพิง |
 |
****** ขออนุญาตแจ้งอีกทีนะคะ ว่านิยายทุกเรื่องจะลงให้อ่านได้ราว 70% เท่านั้นค่ะ ต้องขอโทษด้วยนะคะถ้าทำให้ค้างคา แต่กันเกราเชื่อว่านักอ่านที่น่ารักทุกท่านจะเป็นกำลังใจต่อให้ด้วยการตามหาหนังสือมาไว้ในครอบครองอยู่แล้วค่ะ ******
ยิ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
และหนึ่งคอมเม้นต์ของท่าน คือหนึ่งแรกผลักดันและกำลังใจของคนเขียนนะคะ แต่ก็ยินดีต้อนรับและขอบคุณนักอ่านเงาทุกท่านด้วยค่ะ
รู้งี้แล้วอย่าลืมเม้นท์ให้เค๊าหลังอ่านด้วยนะตะเอง
เข้าไปทักทาย พูดคุย หรือติชมผลงานได้
ตามเพจด้านล่างนี้เลยนะคะ
ยินดีต้อนรับทุกๆ ท่านค่ะ และยินดีรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ
สงวนลิขสิทธิ์ตามกฎหมาย
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗
ห้ามหยิบยก คัดลอก หรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ รวมทั้งถ่ายทอด ถ่ายเอกสาร สแกน ในรูปแบบใดๆ ทั้งสิ้น เว้นเสียแต่จะได้รับอนุญาตจากผู้ประพันธ์เป็นลายลักษณ์อักษร ยกเว้นเพื่อการประชาสัมพันธ์อันเป็นประโยชน์แก่หนังสือเล่มนี้เท่านั้น
 |
|
 |
|
ความคิดเห็น