คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #54 : EP 4 ถึงเวลาเรียกคืน 3---50%
E-Book พร้อมโหลดแล้วค่ะ
“โธ่..ลูกแม่ แค่นี้ลูกก็ช่วยแม่ได้มากแล้วล่ะจ๊ะ แม่ขอบใจลูกมากๆ นะ แม่รักลูกจ๊ะ แม่ขอโทษนะที่ทำให้พวกเราทุกคนลำบาก ถ้าแม่เข้าไปช่วยคุณพ่อทำงานแต่แรก แม่ก็คงจะบริหารงานได้ไม่ยาก และก็ไม่ต้องถูกเขายึดสมบัติอย่างนี้หรอกลูก” ลัดดาเข้ามาโอบกอดลูกชายทั้งสองเอาไว้ด้วยความรักและตื้นตัน
“คุณดำยังไม่กลับอีกเหรอคะ ยุนึกว่ากลับแล้วก็เลยไม่ได้ออกมาดูค่ะ”
เสียงยุพินเรียกเขาให้ตื่นจากความหลังที่เจ็บปวดเพื่อมาพบกับความเป็นจริง
“ผมกำลังจะกลับพอดี ยัยดาเป็นยังไงบ้างครับ” เขาไม่วายที่จะห่วงน้อง
“ดีขึ้นแล้วค่ะ
แต่สงสัยยุต้องให้คนยกอาหารมาให้ใหม่ค่ะ ยังไม่ได้กินอะไรเลย”
“งั้นผมจะบอกเด็กให้
จะให้เอามาให้คุณยุด้วยเลย จะได้ไม่ต้องไปอีก” เขาบอกแล้วก็ลุกจากไป
“มีอะไรจะถามหรือเปล่าแม่เพลง” นิตยาถามหลังจากที่ให้ระพีพรรณอ่านตารางทำงานที่ได้มาแล้ว
“ไม่มีค่ะ”
คำตอบสั้นๆ
จากเธอ
“แขนที่ถูกน้ำแกงลวกก็ระวังอย่าให้โดนน้ำก็แล้วกัน เดี๋ยวจะหาว่าฉันใจร้าย
เจ็บป่วยก็ไม่ให้พักผ่อน ฉันก็รับคำสั่งมาจากคุณดำอีกที
ถ้าไม่มีอะไรแล้วก็ไปพักผ่อนเถอะ พรุ่งนี้เช้าจะได้เริ่มงาน”
เสียงที่ออกจะห้วนๆ
ของนิตยาบอกเธอ แต่ก็ผิดจากน้ำเสียงที่เธอใช้พูดกับคนที่ครัวเมื่อวันก่อนไม่น้อย
ไม่รู้เป็นด้วยอะไรพอนิตยาได้อยู่ใกล้ๆ ระพีพรรณแล้วทำให้รู้ว่าเธอมีความน่าเกรงขามอยู่ในตัวไม่น้อย
ทั้งๆ ที่สาวน้อยคนนี้ก็ไม่ได้แสดงกิริยาที่แข็งกร้าวกับเธอเลย
นิตยามองตามร่างที่เดินจากเธอไป พร้อมๆ กับคำถามที่ผุดขึ้นมาว่า
‘แม่นี่เป็นใครกัน ดูหน้าตาท่าทาง และผิวพรรณแล้วไม่น่าจะเป็นแค่คนรับใช้
ลูกนายกำพล’ ซึ่งเป็นชื่อที่ลัดดาเรียกในวันแรกที่ระพีพรรณมาถึง
ทำให้นิตยานั้นสงสัยเป็นที่สุด
ระพีพรรณเดินกลับออกมาโดยไม่มีข้อโต้แย้งอะไร
แค่เห็นตารางการทำงานที่ได้มานั้น
มันแทบจะไม่มีเวลาให้เธอได้ว่างเว้นเลยแม้แต่น้อย
เพราะตั้งแต่จันทร์ถึงศุกร์ต้องตื่นตีห้ามาช่วยแพงเตรียมอาหารเช้า
เสร็จแล้วก็ต้องขึ้นไปดูแลเรื่องการแต่งตัวไปโรงเรียนของดอน
และติดรถสมพรไปส่งดอนที่โรงเรียนทุกเช้า
พอกลับมาก็ต้องไปช่วยรำพึงปัดกวาดเช็ดถูบ้านทั้ง
* * * * *
เวลาพบกัน 8:00, 16:00
* * * * * *
E-Book พร้อมโหลดแล้วค่ะ
****** ขออนุญาตแจ้งอีกทีนะคะ ว่านิยายทุกเรื่องจะลงให้อ่านได้ราว 70% เท่านั้นค่ะ ต้องขอโทษด้วยนะคะถ้าทำให้ค้างคา แต่กันเกราเชื่อว่านักอ่านที่น่ารักทุกท่านจะเป็นกำลังใจต่อให้ด้วยการตามหาหนังสือมาไว้ในครอบครองอยู่แล้วค่ะ ******
ยิ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
และหนึ่งคอมเม้นต์ของท่าน คือหนึ่งแรกผลักดันและกำลังใจของคนเขียนนะคะ แต่ก็ยินดีต้อนรับและขอบคุณนักอ่านเงาทุกท่านด้วยค่ะ
รู้งี้แล้วอย่าลืมเม้นท์ให้เค๊าหลังอ่านด้วยนะตะเอง
เข้าไปทักทาย พูดคุย หรือติชมผลงานได้
ตามเพจด้านล่างนี้เลยนะคะ
ยินดีต้อนรับทุกๆ ท่านค่ะ และยินดีรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗
ห้ามหยิบยก คัดลอก หรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ รวมทั้งถ่ายทอด ถ่ายเอกสาร สแกน ในรูปแบบใดๆ ทั้งสิ้น เว้นเสียแต่จะได้รับอนุญาตจากผู้ประพันธ์เป็นลายลักษณ์อักษร ยกเว้นเพื่อการประชาสัมพันธ์อันเป็นประโยชน์แก่หนังสือเล่มนี้เท่านั้น
ความคิดเห็น