ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รอยอาญา [Sign of Love]

    ลำดับตอนที่ #3 : EP 1 ที่สุดของความภูมิใจ 2---25%

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 3.76K
      4
      11 ก.ย. 64

    E-Book พร้อมโหลดแล้วค่ะ 

    สนใจโหลดตัวอย่างอ่านก่อนซื้อได้ค่ะ


    กลิ่นหอมของขิงโชยมาใส่จมูก จนทำให้ระพีพรรณที่กำลังเดินลงบันไดมาหลังจากพักผ่อนมาหลายชั่วโมงแล้ว หญิงสาวมุ่งหน้าไปยังห้องครัว เพราะเข้าใจว่าแม่ครัวคงจะจัดอาหารไว้รอเธอหลายอย่างแล้ว

    อ้าว! ลุงโป่งทำอะไรคะ

    ระพีพรรณทักเมื่อเห็นเขาง่วนอยู่หน้าเตา พร้อมๆ กับในมือมีชามใบย่อม

    ลุงทำโจ๊กให้คุณเพลงเสร็จพอดี หิวไหมครับ ลุงว่าคุณเพลงกินอะไรก่อน แล้วค่อยไปพบคุณท่านดีกว่าครับ

    โป่งพูดพร้อมๆ กับเดินนำหน้าเธอ ตรงไปยังห้องอาหาร ที่มีโต๊ะอาหารตัวยาว มีเก้าอี้เกือบสิบกว่าตัว ทำให้ระพีพรรณนึกถึงบรรยากาศของมื้ออาหารเมื่อหลายๆ ครั้ง ที่อบอุ่นและมีความสุข พร้อมหน้าพ่อลูก และบรรดาญาติๆ พ่อที่มาร่วมกินอาหารกันเต็มบ้าน

    ทำไมลุงโป่งต้องทำให้เพลงด้วยล่ะคะ แล้วป้าแพงไปไหน แล้วคนอื่นๆ อีก

    ด้วยคิดถึงแม่บ้านคนโปรด ที่มีหน้าที่ทำอาหารให้เธอกินตั้งแต่เล็กๆ จนเธอไปเมืองนอก และก็ยังได้พบกันเมื่อครั้งที่เธอกลับมาเยี่ยมบ้าน

    แม่แพงลาออกไปแล้วครับ คุณเพลงกินก่อนนะครับ เดี๋ยวลุงจะไปดูอะไรนอกบ้านก่อน แล้วพอคุณเพลงอิ่มแล้ว ค่อยไปหาคุณท่านกัน

    โป่งรีบพาร่างที่ผอมเตี้ย ออกจากห้องอาหารไปโดยเร็ว ประหนึ่งกลัวว่าจะต้องตอบคำถามเจ้านายสาวอีกก็ไม่ไปปาน หลังจัดเสร็จจากอาหารมื้อแรกแล้วระพีพรรณก็ตามโป่งมายังห้องนอนของพ่อ

    ด้วยความสงสัย ว่าทำไมพ่อไม่ลงไปหาเธอ และร่วมรับประทานอาหารด้วย เหมือนครั้งที่เธอมาบ้านครั้งก่อน แต่ก็ไม่ทันได้สอบถามอะไร ประตูห้องก็ถูกโป่งเปิดออกอย่างช้าๆ

    คุณพ่ออยู่ไหนคะ

    คุณท่านนอนอยู่ที่เตียงครับคุณเพลง

    โป่งบอกด้วยใบหน้าที่เศร้าสร้อย แล้วก็เดินนำเธอ ตรงไปยังเตียงนอนของกำพล

    คุณพ่อๆ เป็นอะไรคะ คุณพ่อไม่สบายเหรอคะ

    ระพีพรรณรีบตรงไปหาพ่อที่เตียงทันที และโอบกอดพ่อด้วยความรัก เมื่อเห็นพ่อนอนทอดร่างที่ผอมแห้งอยู่บนเตียงนอนที่เธอคุ้นตา เพราะเคยมาอาศัยนอนกับพ่อเมื่อยังเด็กๆ

    ยัยเพลงกลับมาแล้วเหรอลูก ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะลูกพ่อ

    กำพลอ้าแขนโอบกอดลูกสาวที่เขารักไว้ ทั้งๆ ที่ตัวยังคงนอนทอดร่างอยู่ที่เตียง ดวงตาก็พล่ามัวจนแทบมองไม่เห็นหน้าบุตรสาว เพราะมีน้ำตาไหลเอ่อออกมาด้วยความดีใจ ที่เห็นหน้าลูกสาวคนเล็ก จนโป่งที่ยืนดูคนทั้งสอง ต้องรีบเข้าไปหยิบกระดาษทิชชูส่งให้เจ้านายซับน้ำตาด้วยความสังเวชใจ 


     * * * * *

    เวลาพบกัน   8:00, 16:00

    * * * * * *

    E-Book พร้อมโหลดแล้วค่ะ 

    สนใจโหลดตัวอย่างอ่านก่อนซื้อได้ค่ะ

    ****** ขออนุญาตแจ้งอีกทีนะคะ ว่านิยายทุกเรื่องจะลงให้อ่านได้ราว 70% เท่านั้นค่ะ ต้องขอโทษด้วยนะคะถ้าทำให้ค้างคา แต่กันเกราเชื่อว่านักอ่านที่น่ารักทุกท่านจะเป็นกำลังใจต่อให้ด้วยการตามหาหนังสือมาไว้ในครอบครองอยู่แล้วค่ะ ******


    ยิ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

     

    และหนึ่งคอมเม้นต์ของท่าน คือหนึ่งแรกผลักดันและกำลังใจของคนเขียนนะคะ แต่ก็ยินดีต้อนรับและขอบคุณนักอ่านเงาทุกท่านด้วยค่ะ
    รู้งี้แล้วอย่าลืมเม้นท์ให้เค๊าหลังอ่านด้วยนะตะเอง


    เข้าไปทักทาย พูดคุย หรือติชมผลงานได้

    ตามเพจด้านล่างนี้เลยนะคะ
    ยินดีต้อนรับทุกๆ ท่านค่ะ และยินดีรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ

    สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗

    ห้ามหยิบยก คัดลอก หรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ รวมทั้งถ่ายทอด ถ่ายเอกสาร สแกน ในรูปแบบใดๆ ทั้งสิ้น เว้นเสียแต่จะได้รับอนุญาตจากผู้ประพันธ์เป็นลายลักษณ์อักษร ยกเว้นเพื่อการประชาสัมพันธ์อันเป็นประโยชน์แก่หนังสือเล่มนี้เท่านั้น

     


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×