คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : EP 1 ที่สุดของความภูมิใจ 1---50%
E-Book พร้อมโหลดแล้วค่ะ
ที่สุดของความภูมิใจ
“เพลง! ตกลงมีคนมารับหรือเปล่าจ๊ะ
ถ้าไม่มีพี่จะไปส่งให้”
โสภาหญิงวัยสามสิบปี
ถามไถ่เพื่อนร่วมทางรุ่นน้อง
ขณะเดินแหวกฝูงชนที่ดูจะหนาแน่นและวุ่นวายของสนามบินจนดูแล้วน่าปวดหัว
“ไม่รู้เหมือนกันค่ะพี่โสภา
เห็นคุณพ่อบอกว่าจะให้ลุงโป่งมารับ แต่เพลงยังไม่เห็นเลย”
ระพีพรรณ หรือที่เพื่อนๆ
และคนใกล้ชิดเรียกเธอสั้นๆ ว่า ‘เพลง’ หญิงสาวหน้าใสวัยยี่สิบห้าปีบอกเพื่อนต่างวัย
ขณะที่ในมือก็เข็นวีลแชร์ที่เต็มไปด้วยสัมภาระต่างๆ
เดินคู่ไปกับโสภามาจากประตูของผู้โดยสารขาเข้า
“พี่โสภา!!!”
เสียงเด็กหนุ่มร้องเรียกชื่อผู้เป็นพี่สาว
จนทำให้คนทั้งสองช่วยกันมองหาต้นเสียง แล้วก็พบเขายืนโบกไม้โบกมือให้พี่สาวที่รวมตัวอยู่กับผู้คนที่มารอรับญาติตัวเองที่ต่างก็เดินทางมาเที่ยวบินเดียวกันกับสองสาว
“คิน! โอ้โห!!!
ไม่เจอตั้งนานน้องพี่โตเป็นหนุ่มแล้วนะเนี้ยะ หล่อด้วย ไหนดูซิมาให้พี่กอดหน่อย
คิดถึงจังเลยน้องพี่”
โสภาละมือจากรถสัมภาระ พร้อมทั้งยืนอ้าแขนรับน้องชายที่โผเข้ามากอดพี่สาวด้วยความคิดถึง
โดยที่ไม่ได้สนใจกับสายตาของผู้คนที่มองมาดูการกระทำของทั้งสองคน
“สวัสดีครับพี่โสภา”
เขากราบแนบกับอกพี่สาวด้วยความนอบน้อม
ภคินเป็นน้องชายคนกลางของโสภา อายุห่างกันห้าปี และโสภาก็มีน้องชายอีกคน
อายุห่างจากภคินสามปี
“เอ่อ! ตายจริงลืมแนะนำเลย คิน!
นี่เพลง หรือระพีพรรณ เพื่อนพี่ที่เรียนโทอยู่ด้วยกัน คนที่พี่เคยเล่าให้ฟังไง
ว่าช่วยเหลือพี่เรื่องเงินตอนที่เรียนอยู่ด้วยกันน่ะ”
โสภาแนะนำน้องชายให้รู้จักระพีพรรณ
ที่ยืนดูและยิ้มให้สองพี่น้องแสดงความรักใคร่กัน ทำให้ตัวเองคิดถึงพี่ชายตัวดีขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้
ไม่รู้ป่านนี้ ‘พี่พี’ จะตัวโตมากแค่ไหน จะหล่อเหลาเอาการ
และช่วยงานพ่อได้แค่ไหนแล้ว
“สวัสดีครับคุณเพลง
ยินดีที่ได้รู้จักครับ ต้องขอบคุณเพลงมากๆ ครับที่ช่วยพี่โสภา
ชื่อคุณเพลงติดหูผมอยู่บ่อยๆ จนจำขึ้นใจแล้วล่ะครับ”
ภคินกล่าวพร้อมกับมองมาหาหญิงสาวที่มีหน้าตาที่สวยอย่างหาตัวจับยาก
เขาเคยได้ยินพี่สาวเล่าเรื่องเธอให้ฟัง
ว่าเป็นคนคอยหยิบยื่นเงินทองให้ใช้เวลาขัดสน
เพราะฐานะทางบ้านของเขาไม่ได้ร่ำรวยอะไรนัก
แต่พี่สาวก็อยากจะไปเรียนต่อโทที่เมืองนอก
หลังจากจบปริญญาตรีด้านมัณฑนากรและก็ทำงานไปได้สักระยะ แต่อยากจะเรียนต่อ
แล้วก็ในช่วงที่พี่สาวเรียน
เขาก็รับหน้าที่ดูแลพ่อที่แก่แล้วกับน้องชายอีกคนที่กำลังเรียนมหาลัยปีสุดท้ายอยู่นี้
ส่วนพี่สาวก็เรียนไปทำงานไปด้วย เพราะฐานะทางบ้านไม่ใคร่จะร่ำรวยนัก
แค่พอมีอยู่มีกินไม่ขัดสนมากเท่านั้นเอง
“ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ
คุณภคิน เจอตัวจริงสักทีนะคะ ได้ยินแต่ชื่อพี่โสภาเล่าให้เพลงฟังค่ะ”
เธอทักทายด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใสให้กับน้องชายเพื่อนต่างวัยของเธอ
ระพีพรรณได้พบกับโสภาเมื่อสามปีที่แล้ว ตั้งแต่โสภาไปใหม่ๆ
ส่วนเธอนั้นก็ยังเรียนปริญญาตรีอยู่นั่นเอง ทั้งคู่ได้รู้จักกันด้วยความบังเอิญที่โสภากำลังหางานทำแต่ก็ยังหาไม่ได้
บวกกับเงินที่มีจากเมืองไทยไปก็ใกล้หมดเต็มที
ระพีพรรณจึงเอื้อเฟื้อให้ไปพักอยู่ที่อพาร์ตเม้นที่พ่อเช่าไว้ให้ตั้งแต่สมัยเธอถูกส่งไปใหม่ๆ
และทั้งคู่ก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันตั้งแต่นั้นมาจนระพีพรรณและโสภาได้เริ่มเรียนโทออกแบบภายในด้วยกัน
ทั้งคู่ดูจะเป็นเพื่อนต่างวัยที่รักและเข้าใจกันในหลายๆ
เรื่อง เพราะชอบและมีมุมมองอะไรๆ ที่คล้ายๆ กัน
แล้วระพีพรรณก็คอยช่วยเหลือเพื่อนต่างวัยเอาไว้หลายครั้ง เมื่อมีปัญหาเรื่องเงิน
ส่วนระพีพรรณนั้นเรียกได้ว่าแทบจะไม่มีปัญหาเรื่องนี้เลย
ด้วยพ่อจะส่งเงินไปให้ใช้อย่างไม่ขาดมือตลอด
ตั้งแต่ที่เธอได้ถูกพ่อส่งให้ไปเรียนที่เมืองนอก
เมื่ออายุสิบเอ็ดหรือจบชั้นประถมแล้วนั่นเอง
“ตกลงเพลงให้พี่ไปส่งนะ
ลุงโป่งกับพี่พีของเพลงยังไม่มาเลย”
โสภาถามเธอพร้อมๆ กับมองไปรอบๆ หาคนที่คิดว่าจะเป็นคนมารับเพื่อนรุ่นน้อง
* * * * *
เวลาพบกัน 8:00, 16:00
* * * * * *
E-Book พร้อมโหลดแล้วค่ะ
****** ขออนุญาตแจ้งอีกทีนะคะ ว่านิยายทุกเรื่องจะลงให้อ่านได้ราว 70% เท่านั้นค่ะ ต้องขอโทษด้วยนะคะถ้าทำให้ค้างคา แต่กันเกราเชื่อว่านักอ่านที่น่ารักทุกท่านจะเป็นกำลังใจต่อให้ด้วยการตามหาหนังสือมาไว้ในครอบครองอยู่แล้วค่ะ ******
ยิ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
และหนึ่งคอมเม้นต์ของท่าน คือหนึ่งแรกผลักดันและกำลังใจของคนเขียนนะคะ แต่ก็ยินดีต้อนรับและขอบคุณนักอ่านเงาทุกท่านด้วยค่ะ
รู้งี้แล้วอย่าลืมเม้นท์ให้เค๊าหลังอ่านด้วยนะตะเอง
เข้าไปทักทาย พูดคุย หรือติชมผลงานได้
ตามเพจด้านล่างนี้เลยนะคะ
ยินดีต้อนรับทุกๆ ท่านค่ะ และยินดีรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗
ห้ามหยิบยก คัดลอก หรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ รวมทั้งถ่ายทอด ถ่ายเอกสาร สแกน ในรูปแบบใดๆ ทั้งสิ้น เว้นเสียแต่จะได้รับอนุญาตจากผู้ประพันธ์เป็นลายลักษณ์อักษร ยกเว้นเพื่อการประชาสัมพันธ์อันเป็นประโยชน์แก่หนังสือเล่มนี้เท่านั้น
ความคิดเห็น