คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : EP. 1 บาดแผลในหัวใจ 3---100%
E-Book พร้อมโหลดแล้วค่ะ
ทั้งสองหันมาหาเธอแทบจะพร้อมกัน อิงอรลุกไปจูงแขนลูกเดินออกประตูบ้านตรงไปยังบ้านพี่ชาย ด้วยท่าทีเร่งรีบและร้อนอกร้อนใจ
“มีอะไรจ๊ะแม่
แล้วสองคนนั้นเป็นใครมาทำอะไรที่บ้านเราจ๊ะ”
“นั่นสิจ๊ะน้าอิง อี๋ไม่เคยเห็นเลย”
วีนาเดินตามมาไม่ห่างก็สงสัยไม่แพ้กัน
อิงอรตั้งสติอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเล่าเรื่องการจากไปอย่างกระทันหัน ของสงครามให้ลูกฟังด้วยความสลดหดหูใจ
เมื่อได้รู้ข่าวผู้ชายที่ตัวเองรักอย่างมั่นคงไม่เคยเปลี่ยนแปลง
แม้เขาจะทิ้งขว้างอย่างไม่ใยดี แต่นั่นก็เพราะความเข้าใจผิดเท่านั้น
เมื่อแรกที่ก้าวออกจากบ้าน เขาก็อาจจะมีแค้นเคืองอยู่บ้าง
แต่พอเวลาที่อยู่ห่างกันนานถึงยี่สิบปี
สิ่งค้างคาในใจอิงอรก็ถูกลบเลือนไปจนเกือบจะหมดสิ้นแล้ว
“คุณพ่อ!”
หทัยชนกอุทานด้วยความตกใจ
แม้จะเสียใจอยู่มาก แต่ก็ไม่ถึงกับร้องไห้ฟูมฟายหรือเศร้าสลดมากเท่าแม่
ด้วยเพราะมีความผูกพันต่อกันน้อยนิดเต็มที และก็จากอกผู้พ่อมาตั้งแต่อายุยังน้อย
บวกกับความขุ่นเคืองในตัวผู้พ่อที่หูเบาเชื่อคนง่ายก็ยังมีอยู่ในความคิดล้นเปี่ยม
ประสบการณ์ในการใช้ชีวิตเพียงไม่กี่ปี ทำให้หญิงสาวยังแยกแยะไม่ออกว่าอะไรเป็นอะไร
หรือใครเป็นใคร
“พอคุณพ่อเสียไป
งานที่บริษัทก็ไม่มีใครจะสานต่อ คุณปู่เลยทำพินัยกรรมเอาไว้ ว่าจะยกให้อ๋อครึ่งหนึ่ง
ให้คุณย่าครึ่งหนึ่ง แต่มีข้อแม้ว่าอ๋อจะต้องไปช่วยงานก่อนสามปี
ถ้าตกลงแม่จะได้ไปบอกคุณสาลินีกับทนาย”
และยิ่งได้รู้เรื่องการมาเยือนของคนทั้งสองที่นั่งรออยู่อีกบ้าน
ก็ยิ่งไม่อยากจะไปเสวนาพาทีด้วยเลย
โดยเฉพาะสาลินีที่หญิงสาวเกลียดเข้าไส้และฝังอกฝังใจมาตั้งแต่เด็กๆ ในความร้ายกาจ
ซึ่งแอบแฝงอยู่บนใบหน้าเปื้อนยิ้ม ท่าทีอันเต็มเปี่ยมไปด้วยเมตตาปรานีให้ผู้คนรอบข้าง
แต่พอลับหลังภาพของนางมารก็ปรากฏให้ได้เห็น
ผ่านคำพูดสีหน้าท่าทางจงเกลียดจงชังเธอกับแม่อย่างที่สุด
“แล้วถ้าอ๋อไม่ตกลงล่ะแม่”
“คุณปู่ระบุไว้ในพินัยกรรม ว่าจะยกทุกอย่างให้มูลนิธิเด็กกำพร้าหมดเลย
รวมทั้งบ้านนั้นด้วย”
“ทำไมคุณปู่ถึงต้องทำแบบนี้ด้วยล่ะแม่
ในเมื่อท่านก็ยังไม่ถึงกับจะ เอ่อ...”
“แม่ก็ไม่รู้เหมือนกัน
แต่คุณปู่ป่วยเป็นมะเร็งนะอ๋อ คงมีเหตุผลของท่านล่ะมั้งแม่ว่า
แล้วอ๋อล่ะจะเอายังไง”
ผู้เป็นลูกสาวไม่ตอบ
เอาแต่ยืนนิ่งคิดอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนจะยิ้มน้อยๆ ออกมา แล้วเดินกลับเข้าบ้าน ที่มีแขกนั่งรออยู่อย่างกระวนกระวายใจ
“ถ้าไม่เพราะพินัยกรรม พวกคุณก็คงไม่คิดจะมาตามหาฉันกับแม่เลยสินะ”
น้ำเสียงอันแข็งกระด้าง พร้อมใบหน้าเมินเฉยต่อคนทั้งสองจึงเกิดขึ้นกับหญิงสาว
สาลินีพยายามปั้นหน้ายิ้มให้อย่างใจเย็น ส่วนสุจินต์ผู้เป็นทนายประจำตระกูลบวรชัยสกุล
กลับนั่งมองนิ่งๆ ไม่แสดงท่าทีดีใจหรือเสียใจออกมาให้เห็น
“หนูอ๋อ! ทำไมพูดอย่างนั้นล่ะจ๊ะ
ทุกคนห่วงหนูกับแม่มาก ถึงได้ตามหาให้กลับไปอยู่ด้วยกัน คุณปู่จะได้หายห่วง
ตอนนี้ถามหาแต่หนูกับแม่เท่านั้น ไปเยี่ยมท่านหน่อยนะจ๊ะน้าขอร้องล่ะ”
สาลินีพยายามเอาน้ำเย็นเข้าลูบ
แต่หทัยชนกกลับยิ้มด้วยใบหน้าเหยียดหยาม แกมสมเพศอย่างที่สุดในความพยายามหว่านล้อม
นี่ถ้าหากไม่รู้เรื่องพินัยกรรมหรือเคยรู้จักหญิงตรงหน้ามาก่อน
ป่านนี้เธออาจจะหลงลมปาก รีบหอบเสื้อผ้าตามกลับไปอยู่คฤหาสน์หลังงามโดยเร็วแล้วก็ได้
แต่โชคยังดีที่ความยากจนนับตั้งแต่แม่พาก้าวออกมา
สั่งสอนและขัดเกลาให้เป็นคนเข้มแข็ง รู้จักมองคน ทันคนไม่หลงกลคนง่ายๆ
“ฟังดูดีนะ! แต่ขอโทษที่ฉันไม่คิดจะเชื่อ
เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน ฉันขอพูดตรงๆ สั้นๆ ได้ใจความ
ถ้าคุณสองคนตกลงตามนี้ทุกอย่างก็ไม่มีปัญหา”
“จ้ะ! ว่ามาเลยหนูอ๋อ น้ารอฟังอยู่จ้ะ”
สาลินีมองเด็กสาวตรงหน้าด้วยดวงตาเป็นประกาย
“สิบล้านบาท
เป็นเงินสดหรือเช็คเงินสดเดี๋ยวนี้ สำหรับค่าเสียเวลาไปนอนคิดทบทวน
ว่าฉันจะตกลงยอมทำตามพินัยกรรมคุณปู่หรือเปล่า”
แต่ครั้นได้ยินประโยคนี้
สีหน้าเมื่อครู่แทบจะเปลี่ยนไปคนละทางก็ว่าได้
“อะไรกันจ๊ะหนูอ๋อ
ทำไมมันมากมายอย่างนั้นล่ะ แล้วน้าจะหาเงินที่ไหนมาให้
อีกอย่างน้าจะต้องไปปรึกษาคุณปู่กับคุณย่าก่อน ทำอะไรโดยพละการไม่ได้หรอก”
สาลินีพยายามต่อรอง
“คุณมีเวลาอีกหนึ่งชั่วโมง
ที่จะโทรปรึกษากัน ถ้าไม่ตกลงก็เชิญกลับไป
ฉันไม่ได้สนใจกับสมบัตินับพันล้านของพวกคุณนักหรอก บอกตามตรงว่า อยู่อย่างนี้ก็ดีแล้ว
แม่จ๊ะ เราไปหาซื้ออะไรอร่อยๆ กินกันดีกว่า”
สิ้นคำก็รั้งแขนแม่ ที่ยังคงยืนงุนงงกับข้อต่อรองของลูกไม่หาย
แต่วีนากลับยิ้มออกมาด้วยความขำ ที่เห็นน้องเสนออะไรโง่ๆ
และไม่คิดว่าจะมีใครโง่ทำตามด้วย
* * * * *
เวลาพบกัน 12:00
* * * * * *
E-Book พร้อมโหลดแล้วค่ะ
****** ขออนุญาตแจ้งอีกทีนะคะ ว่านิยายทุกเรื่องจะลงให้อ่านได้ราว 70% เท่านั้นค่ะ ต้องขอโทษด้วยนะคะถ้าทำให้ค้างคา แต่กันเกราเชื่อว่านักอ่านที่น่ารักทุกท่านจะเป็นกำลังใจต่อให้ด้วยการตามหาหนังสือมาไว้ในครอบครองอยู่แล้วค่ะ ******
ยิ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
และหนึ่งคอมเม้นต์ของท่าน คือหนึ่งแรกผลักดันและกำลังใจของคนเขียนนะคะ แต่ก็ยินดีต้อนรับและขอบคุณนักอ่านเงาทุกท่านด้วยค่ะ
รู้งี้แล้วอย่าลืมเม้นท์ให้เค๊าหลังอ่านด้วยนะตะเอง
เข้าไปทักทาย พูดคุย หรือติชมผลงานได้
ตามเพจด้านล่างนี้เลยนะคะ
ยินดีต้อนรับทุกๆ ท่านค่ะ และยินดีรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗
ห้ามหยิบยก คัดลอก หรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ รวมทั้งถ่ายทอด ถ่ายเอกสาร สแกน ในรูปแบบใดๆ ทั้งสิ้น เว้นเสียแต่จะได้รับอนุญาตจากผู้ประพันธ์เป็นลายลักษณ์อักษร ยกเว้นเพื่อการประชาสัมพันธ์อันเป็นประโยชน์แก่หนังสือเล่มนี้เท่านั้น
ความคิดเห็น