คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #42 : บทที่ 8 (4)
บทที่ 8 (4)
อเลสานโรสั่ให้เธอสวมาเยีน แ่ายหนุ่ม็มีำสั่เปลี่ยนแปลโทรศัพท์มาบอเธอว่าให้แ่ัวสวยๆ แทน มีบุษบา็ามใเา เรื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าไม่ใ่เรื่อให่โ เพราะถึยัไเธอ็้อเปลี่ยน่อนเ้าไปในไร่อยู่แล้ว หิสาวหยิบเอาุเรสยาวสีาวแนยาวมาสวม ัวุปัอไม้สีสันสใสสไล์โบฮีเมียน
บริเวหน้าอแยออาันแ่้วยโบ มอเห็นัวเนื้อ้านในที่เป็นผ้าสีาวปัอไม้อเล็ๆ ระุ๋มระิ๋ม ัวุเ้ารูป่วอ แล้ว็ระบายออมาเป็นายระโปรยาวรอมเท้า เธอไม่ลืมหยิบหมวสานิมือออมา้วยามำสั่ออเลสานโร ในระหว่าที่เอราึ้นมา่วยเธอแ่ัว อารา็ัารบรรุอาหารฝีมืออมีบุษบาใส่ล่อ
อารานำถุผ้าที่ล่ออาหารอยู่ในถุมายืนรอส่ใหุ้ผู้หิ เอราับอาราิว่าุผู้หิสวยเหลือเิน แ่ัวแบบไหน็สวยน่าถนอมไปทั้ัว และวามื่นมนั้น็ายัในวาอทัู้่ พอถึเวลานัรถระบะทรสู็ับเ้ามาอ อเลสานโรบอว่าะให้นอเามารับเธอ แ่ทำไมนที่มารับถึไ้มีรูปร่าหน้าาเหมือนับสามีเธอราวับแะ
“เสร็หรือยั”
“เสร็แล้ว่ะ”
ายหนุ่มยื่นมือไปรับถุผ้าาอารามาถือไว้ แล้ว็ับมือภรรยาให้เินลาเนินไป้วยัน ายหนุ่มเปิประูรถ้านหลัเพื่อวาถุผ้าลบนเบาะ ่อนะหันมาเปิประูรถ้านหน้า แล้วับเอวภรรยายัวเธอึ้นไปนั่บนเบาะ มีบุษบาหันไปึเ็มันิรภัย หิสาวหัวเราะเมื่อเธอมีปัหาับเ้าเ็มันิรภัยอีแล้ว ทำไมเธอถึึมันไม่ออเสียที
“หัวเราะอะไร”
“เ็มันิรภัยรัแัน่ะ”
หิสาวอบเสียใส อเลสานโรโน้มัวเ้าไปหาเธอ ายหนุ่มพาลำแนเ้าับเบาะนั่อภรรยา ส่วนอีมือ่วยึเ็มันิรภัยออมาาให้เธอ
“นโ่ แ่เ็มันิรภัยยัึไม่ไ้”
อเลสานโร้มหน้าลูบเธอที่ริมฝีปา มีบุษบาแล้เา้วยารบเบียริมฝีปาเ้าหาายหนุ่ม เธอแ่ะยั่วเาเล่น้วยารแลบลิ้นเลียริมฝีปาเา แ่อเลสานโรไม่ล้อเล่น้วย และเธอ็ถอยหนีไม่ไ้เพราะมีเบาะรอรับเรือนายเอาไว้ ายหนุ่มริมฝีปาามน่ายั่วนศีรษะอเธอแนบิเ้าับเบาะนั่
เาแทรปลายลิ้นเ้าไปในปานุ่ม ูบเธอูื่ม ูบราวับะสูบเอาวิาอเธอออมาาร่า เพื่อลทั์ที่เธอล้ายั่วเา เรื่อแบบนี้ับภรรยา อเลสานโรไม่เยล้อเล่น เาริัเสมอ ไม่ใ่ริัธรรมาแ่ริัมา อเลสานโรูบเธอุันนหิสาวหายใหอบระรัว พอายหนุ่มถอนริมฝีปาออ เา็ูบแรๆ ลบนแ้มเนียน ราวับ้อาระบอเธอว่าราวหลัอย่ายั่ว
นวลแ้มผ่อใสอหิสาวแเปล่ปลั่ ไม่น่าเลย ไม่น่าไปแหย่ราสีห์เลย เธอะำหนิใรไ้นอาำหนิัวเอ อเลสานโรหันไปสาร์รถ หลัาใ้เวลาวบุมลมหายใอัวเออยู่รู่หนึ่ มีบุษบา็หันไปสนใับภาพภายนอหน้า่ารถยน์ นัยน์าอเธอวิบวับ เหมือนเ็น้อยแสวามีใเวลาบิามาราพาออมาเที่ยวนอบ้าน
อเลสานโรลอบมอเธอแล้ว็นึสสัยว่าเามีภรรยา หรือว่ามีลูสาวนโันแน่ บารั้เธอ็เหมือนเ็เหลือเิน แ่เป็นเ็ที่น่าฟันเาิอุศลับร่าายอเธออยู่บ่อยรั้ ส่วนมีบุษบา็ให้วามสนใับภาพที่เธอเห็น ลอบริเวือวามุ่ม่ำเียวี เมื่อเริ่มเ้าเึ่อเลสานโรัแบ่เป็นเทำปศุสัว์ เธอ็มอเห็นโรเรือนหลายหลัเป็นระยะ
ายหนุ่มอธิบายไป้วยร่าวๆ ว่าเาทำอะไรอยู่ที่นี่บ้า มันไม่ใ่แ่ารสวมุเท่ๆ แ่ือารลทุนลแร เธอสัมผัสไ้ถึวามรัในน้ำเสียอายหนุ่มที่มี่อที่ินผืนนี้ มีบุษบาเริ่มิว่าะีถ้าหาลูอเธอนในหนึ่รัารทำปศุสัว์เหมือนับบิา ะไ้รับ่ว่อูแลที่ินึ่เ็มไป้วยวามรัออเลสานโร
“ิอะไรอยู่”
หันไปมอเธอสอสามรั้ ็เห็นหิสาวอมยิ้มอยู่นเียว นอทนไม่ไหว้อถามออไป มีบุษบายิ้มว้าึ้น แ่ไม่ไ้หันไปมออเลสานโร
“ำลัิว่าถ้าลูอเรานในหนึ่รัที่ะทำปศุสัว์เหมือนุ็ีนะะ ะไ้มีนรับ่ว่อูแลที่ินผืนนี้”
อเลสานโรหันไปมอภรรยาแวบหนึ่ ่อนะึใบหน้าลับไปสนใับถนนเบื้อหน้า ายหนุ่มับรถไปอใ้้นไม้ ระ้าน้าล แล้ว็ับเรื่อ มีบุษบาหันไปมอสามี่อนะถูเาึัวึ้นไปนั่บนั
“อเลสานโร มีอะไรเหรอะ”
ายหนุ่มอบำถามอเธอ้วยารริมฝีปาลบนปานุ่มละมุน มีบุษบาูบอบเา อยู่ีๆ เา็นึอยาูบเธอึ้นมาอย่านั้นเหรอ แ่ในเมื่อเป็นวาม้อารอสามี หิสาว็ยอมามใเา ายหนุ่มถอยเบาะไป้านหลันถอยไม่ไ้อี เาล็อเบาะนั่แล้ว็ริมฝีปาูบเธอหนัหน่วยิ่ึ้น มีบุษบาวามือลบนมือเา หิสาวึใบหน้าออห่า เมื่อสามีใ้มือึโบบริเว่วอที่เธอผูเอาไว้
*****************************************
อให้อ่านอย่ามีวามสุนะะ
ความคิดเห็น