คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #37 : บทที่ 7 (4)
บทที่ 7 (4)
“แผ่นนี้่ะ”
อเลสานโรสอนเธอใ้เรื่อ เผื่อว่าเาไม่อยู่และหิสาวอยาเปิฟั เธอั้อั้ใฟัเาอธิบาย ายหนุ่มสบาับนที่มอเาาแป๋ว เาโน้มใบหน้าไปหาเธอ ูบที่ริมฝีปาแรๆ ่อนะลุึ้นเินลับไปนั่บนโฟา
มีบุษบาแะมือลบนริมฝีปา หิสาวแ้มร้อน ไม่ล้าที่ะหันไปสบาับสามี ็เลย้อนั่มอเรื่อเล่นแผ่นเสียที่ำลัับล่อมท่วทำนอเพลลาสสิให้ัลอภายในห้อ โยมีเสียอสายฝน้านนอ่วยสร้าบรรยาาศโรแมนิ
“ฝนยัอยู่เลย่ะ”
“แบบนี้ทั้ืน”
ายหนุ่มอบแล้ว็้มหน้าลอ่านหนัสือในมือ เาทำัวเหมือนนว่าาน ทั้ที่มีานรอให้เาทำ ถึทำานในไร่ไม่ไ้ แ่อเลสานโร็มีานในห้อทำานรอเาสะสา แ่มัน็ไม่ใ่าน่วนอะไร ายหนุ่มสามารถทำมันในวันอื่นไ้ เา็เลยไม่เร่รีบ แ่ลับเอื่อยเื่อยใ้เวลานั่อยู่ในห้อนั่เล่นเป็นเพื่อนภรรยา
“ึ้นนอนันไหม”
“่ะอเลนานโร”
ายหนุ่มเอ่ยปาถามเมื่อเห็นเธอยมือึ้นปิริมฝีปาแล้วหาวออมา เาลสายาลมอนาฬิา้อมือ ใล้สอทุ่มแล้ว ร่าายอยายแมวน้อยอเาเรียมัวเพื่อพัผ่อน แ่่วนี้เธอไม่ไ้พั่ายๆ นัหรอ ในเมื่อเป็น่ว้าวใหม่ปลามันอู่สามีภรรยา
“ลอปิเอสิ”
เาทำเหมือนสอนเ็ แ่มีบุษบา็ัารปิเรื่อเล่นแผ่นเสียามำสั่อเา แถมยัหันไปยิ้มว้ามอหน้าเาอี่าหา
“มีอะไร”
“ไม่มันเหรอะ”
“้อม้วย?”
“ุพูเหมือนันเป็นเ็เลย ันทำสำเร็แล้ว ัน็วร้อไ้รับำมไม่ใ่เหรอะ”
หิสาวหัวเราะิเมื่อถามออไป อเลสานโรยื่นมือมาหาเธอ มีบุษบาเินเ้าไปหาายหนุ่ม และวามือลบนมือเา
“้อให้นมเป็นราวัลไหม”
“ไ้็ี่ะ ันล้อเล่นน่ะ่ะ”
อเลสานโรูบศีรษะเธอ ่อนะโอบเอวภรรยาเินึ้นไปบนห้อนอน เธอึ้นห้อพร้อมเา แ่ระหว่าที่ายหนุ่มเ้าไปอาบน้ำ มีบุษบา็ลไป้าล่าเพื่อเ็บถ้วยน้ำาในห้อนั่เล่นไปล้าแล้วว่ำไว้ ใ้เวลาไม่นาน หิสาว็ึ้นไปบนห้อนอนเพื่อรออาบน้ำ่อาสามี ีวิหลัแ่านอเธอมีวามสุมา และเธอ็หวัว่ามันะเป็นแบบนี้ไปราบนานเท่านาน
***************************************
มีบุษบา้นพบ้อีอีหนึ่้ออารแ่าน ุนอนแ่ละุยืเวลาารใ้านไปไ้อีหลายปี ไม่ใ่เพราะเธอถนอมมัน แ่เป็นเพราะมันไม่ถูใ้านบ่อยนั หิสาวนอนเปลือยายอยู่บนเีย สอแนอรัสามี ริมฝีปาอเาแนบิอยู่บนเรียวปา่ำหวาน ูบัน้ำๆ อย่าไม่เสียายเวลาพัผ่อนยาม่ำืน
ผิวอเธอเรียบลื่นเนื้อัวหอมเย็น ในะที่ผิวายเาร้อนระอุ อาาศที่่อน้าเย็นื้นทำให้มีบุษบา้อารไออุ่นาเา และเธอ็อุ่นทั้ร่าายและหัวใ สามีอบที่ะุมพิเธออย่าอ่อนโยนแล้ว่อยๆ ทวีวามเร่าร้อนึ้น อเลสานโรูบหน้าผา ูบเปลือา ูบปลายมู ูบแ้มทั้สอ้าอย่าทะนุถนอม และเาะูบแรเป็นพิเศษที่ริมฝีปาสีมพูระเรื่อ
เหมือนับอนนี้ที่ปาอเธอแนบิับเา บารั้มัน็ยับแยออห่าาัน เพื่อที่สอหนุ่มสาวะไ้วัปลายลิ้นเล้าโลมันและัน เธอยัอ่อนหั แ่วามไร้เียสาอเธอ็เป็นเสน่ห์ในารระุ้นอารม์ั้นี อเลสานโรลูบมือับเรือนายเปลือยเปล่าอภรรยาระหว่าุมพิัน เมื่อเาถอนริมฝีปาออห่า นสวยใ้ร่า็ถึับหอบหายใระรัว
“ัวุร้อนั่ะ”
“แล้วอุ่นไหม”
“อุ่น่ะ” มือบาลูบไล้ล้ามเนื้อึแน่นอเา เาัวให่มา แ่เธอไม่ลัว หิสาวอบที่ะอรัายหนุ่ม มันเป็นวามอบที่เธอเพิ่้นพบ และไม่ล้าบอให้เารู้ในเร็วๆ นี้เป็นแน่
“อเลสานโระ พรุ่นี้ันะทำวามสะอาิ้านะะ”
เพื่อไม่ให้สามี้อุ่นเือเธอ มีบุษบา็เลยรายานเาไว้่อน อเลสานโรลอเลียปลายมูับแ้มเนียนอภรรยา ่อนะมูหอมเอาแรๆ
“ไม่อนุา เี๋ยวะส่นมาัารให้”
เาบอัวเอว่าะไม่เอาใเธอ ะไม่พะเน้าพะนอเธอ แ่ในวามเป็นริมัน็้อมีารยืหยุ่นันบ้า อเลสานโรอบัวเอ และยเหุผลึ้นมาล่าวอ้า ้วยเหุผลเิมๆ ที่ายหนุ่มไม่รู้ัว ภรรยาอเาบอบบาแบบนี้ เาะใ้านเธอหนัถึนานั้นไ้ยัไ แ่เธอทำอาหารเป็นและอยูแลเรื่อุิอเา็น่าะพอ
“แ่มันทำไม่นานหรอ่ะ แ่…”
ายหนุ่มริมฝีปาลบนเรียวปานุ่มเพื่อให้เธอหยุอบโ้ มีบุษบาเี่ยวแนโอบอเา เอาละ…ำสั่อเา็ือำสั่ที่เธอ้อปิบัิาม ลมหายใร้อนผ่าวอทัู้่สอประสานัน ายหนุ่มบรรรวบร่าอ่อนนุ่มอเธอยึ้นมาแนบอ มีบุษบาหายใแทบไม่ทันับุมพิอเา ายหนุ่มรุรานริมฝีปาอเธอนหิสาวั้รับแทบไม่ทัน
ผิวายเปลือยอทัู้่เสียสีันในทุสัส่วนที่แนบิันอยู่ ริมฝีปาอเาำลัร่ายมนร์ใส่เธอหรือเปล่า สมออเธอถึไ้มึนแบบนี้ มีบุษบารู้สึเหมือนผิวายอเธอะไหม้เพราะวามร้อนาเรือนายอสามี แ่ผิวอเธอ็ยัาวนวลผุผ่อเหมือนเิม ผิัน็เพียแ่วามร้อนในาย่าหาที่ระอุเือึ้นในทุวินาที
***************************************
อให้อ่านอย่ามีวามสุนะะ
ความคิดเห็น