คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #27 : บทที่ 6 (1) ราตรีในห้องหอ
รูปเล่มับebook รอันอีนินะะ
รอสำนัพิมพ์อนเฟิร์มวันมา แล้วะแ้อีรอบนะะ
แ่เาว่าไม่เิน 10/9/67 ้า
*********************************
บทที่ 6 (1) รารีในห้อหอ
อาราเบลลายอมรับว่าเธอี้ลาในหลายเรื่อ เพื่อประับประอีวิอเธอให้ผ่านไปในแ่ละวัน แ่เธอไม่อยาี้ลาเรื่ออท่านายทีเอเรย์ ารอยู่ในอ้อมแนอายหนุ่ม เป็นเรื่อน่าพิศว และวนให้ใร่รู้
มืออายหนุ่มหยาบร้าน แ่็อบอุ่น บ่บอว่าเาผ่านอะไรมามา ้วยสถานะสูส่อเา ายหนุ่มไม่วร้อใ้ีวิแบบนี้ แ่ถึอย่านั้น เา็ยัเ็มใรับับทุเรื่อที่้อเผิสินะ เธอไม่เห็นวามอ่อนแออเาเลย
ายหนุ่มยืนหยัรับับทุเรื่อ โอบอุ้มโะาอัวเอ หิสาวมอมือที่ถูุมับอยู่ในมืออายหนุ่ม เายมือเธอึ้นุมพิ แะ้อเธอ้วยสัมผัสอ่อนโยน ายหนุ่มไม่ไ้แ็ระ้าับทุเรื่อสินะ
ท่านายไม่พูมา มือ้อนใบหน้าอเธอึ้น และ็้มศีรษะ่ำล ริมฝีปาอเาเลือเป้าหมายอย่าแม่นยำ ือปานุ่มละมุนสีมพูแสนหวาน เมื่อริมฝีปาประบัน อาราเบลลาใเล็น้อย แ่เธออยู่ในอ้อมแนที่อยโอบอเอาไว้
ายหนุ่มใ้ริมฝีปาอเามอมเมาเธอ เป็นไปไ้อย่าไรที่ริมฝีปาอใรสันะมีรสาิเหมือนน้ำผึ้ เป็นรสาิอวามรู้สึ เธอเบียัวเ้าไปหาเาอัโนมัิ อ้อมแนอายหนุ่มอเธอระับึ้น
เาุมพิเนิ่นนาน เธอรู้สึเหมือนว่าลมหายใถู่วิ แ่ในะเียวัน็ไ้รับารเิมเ็มลมหายใาเาเ่นันวามิ่าแสนประหลาและย้อนแย้ วามรู้สึในร่าายที่ร้อนระอุ เพิ่เยถูปลุให้ื่นเลิเป็นรั้แร
แล้วหิสาว็รู้สึเหมือนัวเอำลัลอยึ้นาพื้น ไม่ใ่สิ! ท่านายโอบอุ้มเธอึ้นมาแล้วริ่าหา หิสาวรีบวัแนอเา้วยวามใ ายหนุ่มใ้มือท้ายทอยเธอลมา ทั้อุ้มทั้บารเธอ ็สามารถทำไ้พร้อมันสินะ
‘เาแ็แรเินไปหรือเปล่า’
มีวามยั่วยวนาบ่านที่แปลใหม่เิึ้นระหว่าัน และายหนุ่ม็อุ้มเธอไปยัเียที่ะใ้ร่วมันใน่ำืนนี้
“ท่านาย…”
อาราเบลลาเรียเาใ่หรือเปล่านะ เพราะเมื่อเธอถูวาลบนเีย ายหนุ่ม็เอนัวามลไป เาุมพิเธออีแล้ว ริมฝีปาออาราเบลลายอมำนนให้แ่วามระหายอายหนุ่ม อาราเบลลาไม่เยถููบแบบนี้มา่อน
‘ไม่ใ่สิ! ไม่เยถููบเลย่าหา’
ประสบาร์เรื่อวาบหวาม หิสาวเริ่ม้นับท่านายทีเอเรย์ผู้เป็นสามี หิสาวรู้สึอบอุ่นในหัวใเมื่อิถึสถานะอเา ไม่ใ่ในสถานะท่านายสูศัิ์แ่ในานะสามีอเธอ อาราเบลลาอ่อนไหวับสัมผัสอสามี
วามรู้สึอเธอไม่ับ้อน ปล่อยให้ารอบสนอเป็นเรื่อที่เิึ้นามที่ร่าาย้อาระสนออบวามปรารถนาอสามี วามรู้สึวาบหวาม ยามที่ร่าายอายหนุ่มแนบิเป็นเรื่อแปลใหม่
เธอวร้อรู้สึอึอัหรือเปล่า? แ่ไม่เิวามรู้สึแบบนั้นเลย แม้เาะัวให่ว่าเธอมา็าม หิสาวสั่นไหว้วยวามปรารถนา ร่าายถูปลุเร้า้วยวามหิวโหยทาอารม์ เธอไม่้อารอาหาร แ่้อารลืนินห้วอารม์เสน่หาร่วมับท่านายทีเอเรย์
หัวใำลัออแรเ้นวุ่นวายไปับารื่ม่ำวามเสน่หาที่ไม่เยพบมา่อน ริมฝีปาบเล้าุมพิ มืออายหนุ่มเลื่อนไปามเรือนาย ารถูใรสันสัมผัส ให้วามรู้สึแบบนี้น่ะเอ หวานปานน้ำผึ้
ทุหยาหยอวามปรารถนา ำลัหลอมรวมเธอและเาเ้า้วยัน ราวับว่าร่าายอทัู้่ำลัะถูผสานเ้าเป็นอันหนึ่อันเียวัน และเมื่อเธอเริ่มุ้นเยับารถูเารุราน้วยริมฝีปาร้อนผ่าว ลิ้นอายหนุ่ม็รุเร้าเ้าไปในปานุ่ม
หิสาวผวา แ่ไม่ไ้ถอยหนี สอแนโอบอเา มือยุ้มับอาภร์้านหลัอายหนุ่ม แื่นับรสสัมผัสที่ไ้รับ ทว่าไม่มีอะไรน่าลัว เพราะมันือสัมผัสาบุรุษที่หยิบยื่นวามอบอุ่นและารุ้มรอให้แ่เธอ
“ท่านาย”
“ปาเธอหวานมา”
เป็นรสหวานาริมฝีปาอเธออย่านั้นเหรอ? อาราเบลลาิว่าเป็นรสาิหวานละมุนาปาอเาเสียอี หิสาวยับริมฝีปาบเ้าหาปาร้อน และเา็ูบูื่มไม่ปิเสธวาม้อารอหิสาวในอ้อมแน
เธอเอียอาย แ่ไม่ลัเลที่ะเรียนรู้ารใ้ริมฝีปาและลิ้นมอบวามหฤหรรษ์ให้แ่ัน นิ้วเรียวสวยเร็ไม่รู้ัว แล้ว็ิเ้าับแผ่นหลัว้า และเหมือนบาอย่าในร่าายะเพรียหาวามรู้สึเร่าร้อนที่มาว่านี้
อาราเบลลาุน วามรู้สึที่เหมือนร่าายผลิวามร้อนมาว่าปิ และเหมือนับว่าทรวออเธอมันเหยียยายมาึ้น มัน้อารอะไรันนะ หิสาวสัมผัสไ้ถึวามเรียรัที่เธอยัไม่รู้ว่า้อัารอย่าไร
‘แล้วยัไันล่ะ?’
ำอบที่ร่าาย้อารนั่น เี๋ยว็ไ้ทราบเอนั่นแหละ หิสาวเพลิเพลินับารถูสามีุมพิ ริมฝีปาอเานำพาให้มึนเมาและเลิบเลิ้ม
********************************************
อให้อ่านอย่ามีวามสุนะะ
ความคิดเห็น