คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : บทที่ 2 (5)
บทที่ 2 (5)
“อย่าพูถึน้อสาวอัน ถ้าไม่อยาปาแ”
“ิว่าันเป็นนับุ ะยอมยืนให้นายทำันปาแฝ่ายเียวหรือไ”
าลไม่ใ่นับุแน่นอน ถ้าหาให้เาอบว่าัวเอเป็นอะไร ายหนุ่ม็อบแบบัเน เาห่าไลาำว่านับุ เพราะเาือนบาป ไม่ใ่บาปธรรมา แ่บาปหนา้วย
“ใเย็นไว้่อนแทน”
วาสุรี เพื่อนสนิท และระูลที่ทำานให้แ่ระูลสิห์ ัอยู่ในลำับผัระูลระับบน สะิเือนแทนไท แ่แทนไท็วบุมอารม์ไม่่อยไ้ เพราะเาเป็นนใร้อน ส่วน้านหลัอาล นอาผู้ิามนสนิทที่อยามันไปไหนมาไหน
อีน็ือเพื่อนสนิทอเา นาินทร์ หรือ นา ึ่มาาระูลที่ทำานร่วมับระูลเสือ ัอยู่ในผัระูลระับบน ็ส่บาอย่าในมือให้แ่าล ทัู้่หันไปมอสบาัน แล้วาล็ยมือึ้น และ่อยๆ โว์มันออมา
“เทียทิา แนสิหรา”
าลอ่านออเสีย เพื่อให้แทนไทรู้ว่า นามบัรในมืออเา ือนามบัรอเทียทิา แทนไทนิ่วหน้า าลไ้นามบัรอเทียทิามาไ้ยัไ
“อย่าบอนะว่านายสนใน้อสาวอัน นวนวายามหานามบัรอน้อเทียมารอบรอ ฝันไปเถอะว่าน้อเทียะสนในาย”
“ุ๊ๆ นายเ้าใผิหนัแล้วเพื่อน”
ทำเสียผ่านริมฝีปา ส่ายหน้า้าๆ แล้ว็มอไปที่แทนไท้วยสายาเป็น่อ ิ้วเ้มอแทนไทมวเ้าหาัน เามอเลยไปยันาินทร์ ไอ้นพูน้อย หน้าหล่อ และ็หน้าล่อฝ่าเท้า้วย เพราะถึมันะพูน้อย แ่มันอบแสออผ่านวา อนนี้็เหมือนวาอมันยิ้มไ้!
‘วนีน สมับเป็นเพื่อนสนิทอไอ้าล!’
“นามบัรใบนี้เทียฝามาให้ันเอเลยนะ และยัฝา้อวามมา้วยว่า เธอ้อาริ่อับัน ถ้าหานายไม่เื่อ ็ไปถามผู้ว่าารเมือไ้ เพราะเาเป็นนรับฝามาาเทีย”
“หุบปา หยุเรียน้อสาวอัน้วยื่อเล่นแบบสนิทสนมเสียที”
“หรือะให้เรียที่รั?”
“ไอ้าล!”
“ใล้ไ้เวลาแล้ว”
นาินทร์พูึ้น แล้ว็ส่หมวให้าล ารับรถแ่ อยู่ในสนามมาราน พร้อม้วยอุปร์เฟี้เพียบพร้อม าลยัิ้วให้แทนไท ที่ำลัอารม์เือปุๆ หันไปรับหมวานาินทร์ สวมหมว แล้ว็้าวึ้นรถ
“หรือะไม่แ่?”
นาินทร์หันไปเลิิ้วถามแทนไท นที่อบแทนว่าแ่็ือวาสุรี ึ่อบแล้ว ็้อลาแทนไทไปึ้นรถันอแทนไทเอ
**************************************
แทนไทลารถ เาฟาหมวลบนพื้นเป็นารระบายอารม์ แทนไทพ่ายแพ้ให้แ่าล
เพราะเาวบุมสิไม่ไ้เลย าลยืนออพิัวับรถ แล้ว็มอไปที่แทนไท สายาอมัน ทำให้แทนไทอยาวัลูาอมันออมาระทืบๆ แล้ว็บยี้ให้เละิพื้น!
แล้วาล็ทำให้แทนไทยิ่อารม์เือ ้วยารหันไปรับนามบัรอเทียทิาามืออนาินทร์ ยึ้นแะริมฝีปา ูบนามบัรให้แทนไทู แล้ว็ทาบนามบัรใบนั้นเ้าับหัวใอเา แล้ว็ทำหน้าเลิ้มเหมือนำลัิถึเ้าอนามบัร
“ไอ้าล”
“นะอีแล้ว นะนเบื่อ”
าลพูับนาินทร์และพรรพวอเา แ่็พูเสียัให้แทนไทไ้ยิน าลหันไปมอผูู้แลสนามที่ยืนเหื่อแิ เพราะลัวทั้สอฝ่ายพุ่เ้าปะทะัน
“สถิิไว้้วย”
“รับนายาล”
“ไปลอันีว่า”
นาินทร์สอมือลในระเป๋าาเ มอไปที่แทนไทับวาสุรี เอียอส่ให้เล็น้อย แล้ว็หมุนัวเินไปพร้อมับาล
“วนีนทัู้่”
แทนไทถอนหายใ าลและนาินทร์ เป็นไม้เบื่อไม้เมาับเาและวาสุรี และที่น่าเ็บใ ็เพราะแทนไทมัะเพลี่ยพล้ำอยู่เสมอ
“นายแพ้ ็เพราะถูวนนวบุมอารม์ไม่ไ้่าหา”
“มันใวนอารม์ัน”
“เอาน่า ใเย็นลหรือยั”
“นิหน่อย แ่ะพูอะไรไ้ แพ้็ือแพ้”
แทนไทนิ่วหน้า ยัมอามาล ถึแม้อีฝ่ายะเินหายลับาสายาไปแล้ว็าม เทียทิาส่นามบัรอัวเอให้าลอย่านั้นเหรอ
“น้อเทียไม่ใ่นที่ะหลนรูปหล่อหรอ ้อมีอะไรสัอย่าที่ทำให้น้อเทีย้อาริ่อับไอ้าล”
“ัน็ิแบบนั้น นายใเย็นไว้่อนแล้วัน”
“ันะพยายาม”
อบวาสุรี แล้ว็วนันเินไปที่ห้อเปลี่ยนเสื้อผ้า ้อไประบายอารม์ที่สวนแห่อไม้ ไม่อย่านั้น็หุหิไม่เลิ!
**************************************
อให้อ่านอย่ามีวามสุนะะ
ความคิดเห็น