มนุษย์นั้นช่างโลภมากและเห็นแก่ตัว
พวกมันปราถนาสทุกสิ่งไม่เว้นแต่ชีวิตนิรันดิ์
และหนึ่งในนั้นก็มีคนโง่เขลาที่ยัดเยียดความต้องการใส่ผู้อื่น
โดยไม่สนถึงผลกระทบที่ตามมา
.
.
.
.
.
.
.
'สมแล้วที่เป็นความปราถนาของมนุษย์ที่โง่เขลาอย่างเธอจริงๆ'
'แล้วทำให้มันเป็นจริงได้ไหมหล่ะ'
'เรื่องแค่นี้ทำไมข้าจะทำไม่ได้'
'ถึงมันจะเป็นความปราถนาที่น่าเบื่อ'
'แต่ก็มีค่าพอที่จะเฝ้ามอง'
'ทุกสิ่งจะเปลี่ยนผันหรือจะวนเวียนซ้ำเหมือนเขาวงกตไร้ทางออก'
'เอาหล่ะ ยัยหนู'
'ดูสิว่าเธอจะทำยังไงกับสิ่งที่เธอเลือกไป....'
---------------------------------------------------------------------------------------
เปิดเรื่องใหม่สนองนีทเจ้าของ
และเหมือนเดิมทางนี้ถนัดเขียนสาย C
หากผู้อ่านท่านใดไม่ชอบแนวนี้เชิญกดออกได้
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและหวังว่าทุกคนจะชอบ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น