เล่ห์รักในบ่วงทราย

สปอยเรียกน้ำย่อย       เล่ห์รักในบ่วงทราย เป็นภาคต่อของ  ทาสรักกลางทะเลทราย

        “ท่านประธานทำอะไรคะ” มาเรียถามเขาอย่างตกใจ

                “ยังจะมาถามอีก สิ่งที่ผมบอกคุณเมื่อตอนเย็น คุณไม่ฟังเลยใช่ไหม” แววตาของเขาดุดัน ใบหน้าแดงก่ำ แต่หญิงสาวกลับไม่เกรงกลัวเลยสักนิด แถมยังเชิดหน้าขึ้นสู้กับแววตาคู่นั้นด้วย

                “ฟังสิคะ แล้วก็ทำตามทุกอย่างแล้วด้วย และนี่ก็เป็นเวลาเลิกงานของฉันแล้ว ฉันมีสิทธิ์ที่จะไปไหนกับใครก็ได้”

                “แต่คุณยังใส่ชุดพนักงานของทางโรงแรมอยู่จะทำอะไร จะพูดอะไรก็ควรจะให้เหมาะสมด้วย” เขาจับหัวไหล่ทั้งสองข้างของเธอแล้วดันให้ถอยหลังไปจนติดพนังห้อง

          “แล้วฉันพูดไม่เหมาะสมตรงไหนคะ” เธอทำใจดีสู้เสือ เถียงเขากลับไป

                “นัดผู้ชายออกไปเที่ยวกลางคืนเนี่ยนะ ดีของคุณ” ยานาฟเน้นเสียงลอดไรฟันกำมือที่จับหัวไหล่แน่น

                “ฉันเจ็บนะคะ”

                “ก็ทำให้เจ็บไงจะได้จำ” ชายหนุ่มยื่นใบหน้าเข้ามาใกล้ “ผมมองแววตาเขาก็รู้ว่าเขาต้องการอะไร”

                “แล้วเขาต้องการอะไรล่ะคะ” มาเรียยื่นหน้าเข้ามาหาเขาจนเกือบจะชนกัน ทำให้ชายหนุ่มต้องผงะออกไปนิดหนึ่ง

                “เขาต้องการตัวคุณ เขาจะพาคุณขึ้นเตียงไง แค่นี้ยังมองไม่ออกอีกหรือไง” เขาตวาดพร้อมกับจ้องเขม็ง มาเรียเม้มริมฝีปากแน่นแล้วมองเขาด้วยแววตาที่น้อยใจ ไม่คิดว่าเขาจะพูดจาดูถูกเธอได้ขนาดนี้

                “ฉันรู้นะคะว่าท่านประธานไม่ชอบฉัน แต่ก็ไม่ควรจะมาพูดจาดูถูกฉันแบบนี้ แต่ถ้าฉันจะขึ้นเตียงกับลูกค้าก็ไม่ใช่เรื่องของท่านประธานเลยจริงไหมคะ” เธอสะบัดตัวออกแล้วเดินไปที่ประตู แต่เขาก็ตามาดึงตัวเธอเอาไว้

                “คุณจะทำอะไร” เมื่อเห็นแววตาที่แดงก่ำของเขา มาเรียก็ยิ่งกลัวมากขึ้น เธอไม่เคยเห็นแววตาแบบนี้ของเขาเลยแม้ว่าเธอจะตามตอแยเขาอย่างไรคงมีแต่คำพูดเจ็บๆที่เขาต่อว่าเธอ แต่คราวนี้ไม่เหมือนกัน

                “ผมไม่คิดเลยว่าการที่ผมบอกปฏิเสธความรักของคุณ จะทำให้คุณกลายเป็นผู้หญิงใจง่ายแบบนี้ไปได้”

                “หึ หึ เปล่าเลยค่ะ ไม่เกี่ยวกับท่านประธานเลย ฉันก็มีนิสัยแบบนี้มาตั้งแต่เด็กแล้ว กรุณาปล่อยฉันด้วยนะคะ หายมานานๆแบบนี้คู่หมั้นจะออกมาตามหาเอานะคะ แล้วถ้าเธอเห็นท่านประธานอยู่กับฉันมันจะเกิดเรื่องเอาได้ ความรักที่สุขสมหวังจะพังทลายเอา” เธอหัวเราะในลำคอก่อนจะค่อยๆดึงตัวเองออกมาจากการเกาะกุมของเขา

                “คุณมันเป็นผู้หญิงที่น่ารังเกียจจริงๆ ผมเสียใจแทนคุณนิโคลจริงๆที่มีเพื่อนอย่างคุณ” น้ำเสียงของเขาเหมือนกับผิดหวังอย่างมาก

                “เหรอคะ แล้วไงคะ”

                “คุณยอมขึ้นเตียงกับคนที่คุณไม่ได้รักได้งั้นเหรอ”

                “ทำไมจะไม่ได้ล่ะคะ ในเมื่อความรักกับฉันมันเดินสวนทางกัน ฉันไม่ต้องการความรักอีกแล้ว” หัวใจของเธอเย็นชากับเรื่องความรักไปแล้วตั้งแต่ที่เขาบอกว่ามีคนรักอยู่แล้ว “ขอตัวนะคะเดี๋ยวคุณเดวิคจะรอนาน” รอยยิ้มที่มุมปากของเธอยกขึ้นแล้วเปิดประตูออกไป ยานาฟหรี่ตามองตามหลังหญิงสาวไป