คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : จุดเริ่มต้นระหว่างนายกับฉัน!!!
3
K PUP 6004
“แหมแกนี้เล่นผับสูงน่ะเนี่ย ผับคนดัง รวย พวกไม่ธรรมดาทั้งน้าน ที่จะได้เข้าผับนี้ได้”
“อือๆคนมันฟลุ๊คได้น่า เดี๋ยวฉันไปเปลี่ยนชุดก่อนน่ะสายแล้วปาดนี้เจ๊ลิจจี้บ่นแย่แล่ว ยิ่งขี้บ่นอยู่”
“ได้ๆเดี๋ยวฉันไปนั้งรอที่โสนวีไอพีน่ะขาประจำที่นี่”
ฉันเดินไปเรื่อยๆเห็นสิ่งต่างๆตามทางเช่น คนกำลังทำอะไรกันอย่างไม่แคร์สายตาคนรอบข้าง อ้วกแบบกระโชกโฮ้กฮ้ากก็มี เต้นข้างนอกคนเดียวก็มี เดินชนเสาไฟฟ้าข้างทางบ้างก็มี อะ...เอามันกันเข้าไปไอ้พวกคนเมาไร้สติพวกนี้
“นี่น้องช้อนค๋า จะให้คุณพี่ลิจจี้รออีกนานมั้ยค่ะคุณน้องวันนี้มีขาใหญ่มาเพียบน้องช้อนต้องทำให้เต็มที่สุดเหวี่ยงเลยน่ะค่ะเดี๋ยวเพิ่มเงินให้สามเท่าเลยค่า ไปๆไปแต่งตัวซะจะถึงคิวคุณน้องอยู่แล้วนะค่ะ”
“ค่ะ”ฉันไปเปลี่ยนชุดในห้อง ชุดของฉันเป็นเสื่อกล้ามเน้น อก เอว สะโพก สีดำแล้วก็มีรอยกรีดแบบเซ็กซี่เว้าๆแว่งๆด้วยมาพร้อมกับกางเกงยีนขาสั้นมากกๆสีสนิมขาดๆกับเข็มขัดคาวบอยสีน้ำตาลเข้มรองเท้าบูทสูงถึงเข่าสีสนิมกับถุงน่องตะข่ายสีดำออกมาแบบลงตัวสุดเซ็กซี่สุดๆบวกกับใบน่าอันจิ้มลิ้มเล็ก ปากอิ่มเล็กที่จากสีชมพูถูกเคลือบด้วยสีลิปสติกสีแดงสดและขนตาหนางอนยาวด้วยมาสคาร่าดวงตากลมโตสีน้ำตาลไหม้ปัดขอบตาแบบสโมกกี้อายและแก้มสีชมพูระเรื่อ...
“ว้าวๆพี่ว่าแล้วว่าน้องช้อนใส่ต้องออกมาแบบเซ็กซี่สุดๆและลงตัวสวยที่สุดไปงานนี้ลุยเต็มที่”
“ค่ะ”ฉันไปยืนรอตรงปากบันไดฟอร์รอเสียงไมค์พอเสียงพิธีกรประกาดชื่อฉันและฉันก็ก้าวขึ้นบนฟอร์อย่างช้าๆจนถึงกลางฟอร์ฉันหยุดและหันหลังให้ผู้ชม พอเสียงเพลงมาและดังกระหึ่มขึ้นฉันหันหน้ามาและเต้นบรรเลงไปตามเสียงและจังหวะของเพลงอย่างเซ็กซี่สุดๆและทำสายตาเซ็กซี่ไปทางทุกคนจนเจอยัยบีย์ยิ้มให้และมองตาข้างอย่างชื่นชมและเหลือเชื่อพอเพลงจบฉันก็เดินลงฟอร์
“กรี๊ดดดดดเจ๊ปลื้มที่สุดเลยค่ะน้องผู้ชมทุกคนนี่แบบตาข้างหมดเจ๊ให้เพิ่มวันนี้สี่เท่าเลย”
“ขอบคุณค่ะเจ๊เดี๋ยวช้อนไปเปลี่ยนชุดกลับบ้าก่อนน่ะค่ะเพื่อนรออยู่ข้างนอก”
“จ้ะ”ฉันรีบเดินไปเปลี่ยนชุดและล้างน่าจนหมดเกลี้ยงแล้วออกมารีบเงินกับพี่ลิจจี้แล้วก็เดินออกไปจนกระทั้ง เจอบีย์วายก็เลยโบกมือให้เป็นสัญญาณว่ากลับกันระหว่างที่ฉันเดินผ่านจุดวีไอพีต่างจนมาถึงจุดที่ห้าและก็มีคนมาคว้ามือฉันไว้
หมับ
“...”
“เท่าไหร่”
“หืม”ฉันทำน่างงให้กับผู้ชายคนนั้น ว้าว ยอมรับว่าเค้าหล่อมากน่ะ ไปหน้าคมพอดีรับกับจมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากบางเฉียบสีแดงสด ตาคม คิ้วบางยาวพาดขึ้นอย่างสวยงาม ผิวขาวๆซีดนั่นอีก เขาหน้านิ่งมากและเย็นมาก
“ฉันถามว่าเท่าไหร่!”
“อะไรคือเท่าไหร่”
“ตัวเธอนะเท่าไหร่”
“อะไรน่ะ ฉันไม่ขายให้นายและจะไม่มีวันขายให้ใครก็ตามฉันมีสักศรีเกีรติยศน่ะถึงฉันจะจนแต่ฉันก็ไม่ลดตัวลงต่ำถึงขายตัวให้ชาวบ้านเขา”
“อย่าเล่นตัวให้มากนักนะแล้วไอ้ที่เธอทำอยู่ไม่ใช่ขายตัวหรอ อย่างเธอฉันให้ได้แค่สามพันก็มากพอแล้ว”
“หนอย...บ้านไม่สั่งสอนรึไงฟะถึงมีมารยาทช่างกวนบาทาอย่างนี้ แล้วไม่ต้องไปตีราคาคนให้คนนู้นคนนี้น่ะ เดี๋ยวโดนต่อยปากอย่างนี้”ผลั๊ว!!!ฉันกระโดดต่อยปากเค้าจนทุกคนหันมามองและเสียงเพลงก็ค่อยๆเงียบลงพร้อมกับเค้าคนนั้นและเพื่อนอีกสองคนที่นั่งอึ้งข้างเขา เขาหันหน้ามาช้าๆพร้อมก็รอยกำปั้นของฉันไปประทับตราอยู่ข้างแก้มเขาอย่างเห็นได้ชัด สายตาของเขาตอนนี้โกรธและเกรี้ยวกราดมากพร้อมจะเผาทุกอย่างที่ขวางหน้าแต่มีเหรอที่คนอย่างช้อนจะกลัว เขาใช่ลิ้นดันแก้มไปมาเพื่อควบคุมสติอารมณ์
“เป็นไงล่ะ เจองี้ถึงกับเงียบคนอื่นอาจจะมากว่านี้แต่ฉันให้ได้แค่นี้แหละผู้หญิงคนอื่นอาจจะตบหน้าแล้วจูบแหวะ มันตบ แต่ฉันต่อยจำไว้”ฉันก็เดินสะบัดหน้ากลับอย่างผู้ชัยชนะอย่างเห็นๆ
“โหยยแกเจ๋งว่ะ รู้ป่ะว่าคนนั้น่ะลูกใคร”
“ลูกใครฉันถามตรงน่ะ หน้าตาอย่างฉันสนใครเป็นด้วยเหรอ”
“”เอ่อ....ก็ไม่เป็นน่ะ แหะๆ”
“อือ แล้วอย่าถามอีกล่ะอารมณ์เสียอยู่เหนื่อยมามากพอแล้วกลับบ้านกัน”
“อืม ได้สิ”
บีย์ขับรถแสนหรูมาถึงบ้านฉันจากนั้นเราก็แยกย้ายกันเค้านอนตอนแรกบีย์บอกว่าจะขอนอนด้วยฉันไม่ให้นอนเพราะรู้นิสัยยัยนี่ว่ากรนดังสุดๆสะนั่นหวั่นไหวเลยไล่ไปนอนที่ห้องรับแขก ฉันอาบน้ำเสร็จก็ล้มตัวลงนอนด้วยความเหนื่อยล้ามาทั้งวันทำให้ฉันหลับไม่สนโลก....
ความคิดเห็น