หนี้รักชักหัวใจนายจอมโหด

ลำดับตอนที่ #1 : เจอนายจอมโหด!!!

"ว้าก!ไอ้พวกนี้จะตื้อทำไมมากมาย บอกว่าไม่มีก็ไม่มีสิฟระ เดือนหน้าก็เดือนหน้าสิ"
"ไม่ได้ลูกพี่บอกว่าวันนี้ก็วันนี้"
"น้า~-ขอเดือนหน้า"
"ไม่!!!!"
  เสียงอันทรงอำนาจเกิดขึ้นหลังฉันที่ชื่อ แคนดี้ เฮอะๆๆๆ ชื่อโคตรโหลเลยแต่แม่ก็ตั้งให้
"นายเป็นใคร"
 ฉันถามขึ้น
"มาถามลูกพี่ห้วนๆได้ยังไง"
"อ้าวลูกพี่นายเรอะ"
  ก็วันนั้นตรูไม่ได้ยืมกับคนนี้นี่หว่า
"จ่ายมาไม่งั้น....นาย เดมา เกตุสง่า ปัจจุบันอายุ 45ปีได้ทำงานเป็นพ่อค้าขายปลาถูกๆ ส่วน นาง ปารดี เกตุสง่า ทำงานเป็นผู้บริหารร้านค้าย่านญี่ปุ่นแต่เผอิญว่าได้เกิดวิกฤตต่างๆทำให้ล้มละลายจึงมาขายผ้าขายชุดแทน....สองคนนี้เธอน่าจะคุ้นนะ"
"ก็ใช่ยะสิก็พ่อแม่ฉันนี่"
"หึๆๆๆๆ ถ้าไม่จ่ายฉันก็ไม่รับประกันความปลอดภัยของทั้งคู่นะ"
"นาย!!!!"
"หึๆๆๆ เอาไปทรมานเล่นก็น่าสนุกนะ..เอาน้ำร้อนลวกให้มันร้องออกมา ฮ่าๆๆๆๆๆ"
"พะ...พอแล้ว"
"ยอมจ่ายแล้วใช่ไหม"
"คือมันไม่มีอ่ะ"
"งั้นเอาตัวเธอแก้ขัดก่อน"
"ไม่นะ"
"งั้น เฮ้ยไปหาให้เจอ นายเดมาและนางปารดี"
"มะ...ไม่ต้องยอมแล้วก็ได้"
"เฮ้ย...ไม่ต้องแล้ว เอายัยนี่ไปที่บ้านฉันแทน"
"ขอรับ"
ณ บ้านนายจอมโหด (เผอิญว่าไม่รู้ชื่ออ่ะ -_-")
"ไปได้แล้วพววกนาย"
"ขอรับ"
  แล้วพวกนั้นก็ไปตามที่นายนี่บอก
"หึๆๆๆ"
"นายเป็นอะไรเนี่ย"
"เปล่า แค่สะใจการที่ สาวแสนสวยมาอยู่แค่ปลายจมูกขนาดนี้"
  เขาพูดก่อนจะก้มตัวลงมาหาฉันที่นั่งอยู่พร้อมกับเชยคางฉันขึ้น
"ปัญญาอ่อนแล้ว"
"ฉันไม่ได้ชื่อปัญญาอ่อน ฉันชื่อ เฮล"
"เฮอะๆๆๆ ฉันด่า"
"รู้มีปัญญา"
"นาย"
เอื๊ยดดดดดดด
"เฮ้ย ญาติไม่มีเรอะถึงได้ขับแบบนี้ฮะ"
"ขะ..ขอโทษครับคือผมจะบออกว่าถึงแล้ว"
"อือ เอาตัวเธอไป"
"ครับ"
"ไปห้องที่บอกด้วยเลยเดี๋ยวฉันตามไป"
"ครับ"