ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Because Of You [Kris Exo]

    ลำดับตอนที่ #2 : Game of Life : น่ารักตายแหละ

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 36
      0
      12 มี.ค. 57

               "ไอ้แนน ไปกินข้าวได้แล้วพี่เขาปล่อยแล้ว ฉันหิว"





    "เออๆ หิวเหมือนกันฉันไม่ได้กินข้าวเช้ามา"





    "แนน นี้ติ๊กเพื่อนใหม่ของฉันและแก"
    มะเหมี่ยวดันคนข้างหลังตัวเองให้มายืนอยู่ข้างหน้าเด็กหญิงผมยาวสระสรวย ดูเป็นผู้ใหญ่ แต่หน้าตากลับน่ารักโครตๆ (ขอหยาบนิดหนึ่งเก็บกดมานาน)


    "อันยอง... (_ _)" ฉันพูดหวัดดีตามภาษาวัยรุ่นกรุงโซลเค้าพูดกันพร้อมกับก้มหัวให้เล็กน้อยพอเป็นมารยาท


    "อันยองค่ะฉันติ๊กอยู่คณะสถาปัตยกรรมพูดกันเกรียนๆก็ได้นะ ฉันไม่ถือ" เยส!ยังงี้สิ ฉันจะได้ไม่เกร็งปาก


     
    "ป่ะๆ ไปกินข้าวเถอะหิววุ้ย" มะเหมี่ยวทำปากยู่พร้อมกับเอามือลูบท้องไปมา
    (น่ารักตาย ยัยเหมี่ยว)




     
    ฉันและเพื่อนๆอีกสองคนเดินมาที่โรงอาหาร มะเหมี่ยวและติ๊กพากันเดินไปซื้อข้าวซึ่งมีฉันรับหน้าที่เฝ้าโต๊ะให้ ดูท่าทางสองคนนี้แล้วเข้ากันได้ดีจริงๆ 




    "น้องครับมีคนฝากของมาให้ครับ"
    พี่ผู้ชายร่างสูงหน้าตาหล่อคมยื่นกล่องขนาดเล็กสีแดงมาให้ฉัน และฉันก็รับมาแบบงงๆ
    (งงอีกและ) อะไรว่ะ ให้ทำไม่แล้วใครฝากมา



     
    "เอ่อพี่คะ หะ..หายไปไหนแล้วว่ะ มัวแต่งงเลยลืมถามว่าใครฝากมา !"



    "แหมๆ วันแรกก็มีหนุ่มมาหาเลยนะจ้ะ"
    ยัยติ๊กเพื่อนใหม่สุดเกรียนค้อนขึ้นก่อนจะนั่งลงตรงข้ามกับฉัน



    "ไม่หรอก พี่แกชื่ออะไรฉันก็ยังไม่รู้เลย"




    "แล้วนั้นอะไรน่ะ"
    ยัยมะเหมี่ยวถามขณะตักข้าวเข้าปาก (น่าเกรียดชิบๆ ×.×) 



    "ไม่รู้ แกะก่อน"
    ฉันเปิดกล่องสีแดงขนาดเล็กออกและดูสิ่งที่อยู่ข้างใน ในนั้นคือกำไลสีเงิน มีจี้รูปดาว
    และอักษรตัว Kห้อยอยู่ด้วย



     
    "สวยดีแฮะ"
    อย่างที่ว่าล่ะค่ะมันสวยจริงๆ ไม่รอช้าฉันรีบใส่กำไลสีเงินทันที
    อีกทั้งยังตักข้าวเข้าปากเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เหอๆของฟรีมีใครไม่ชอบมั่ง
    (ฉันพูดถูกมั้ยล่ะคะ??)




    "กะ..แกดูคนนั้นดิแมร่งหล่อว่ะควงผู้หญิงมาด้วยอะแก ดูๆ *.*"
    ติ๊กพูดขึ้นพร้อมกับหันไปทางผู้ชายร่างสูงโปร่งกับสาวสูงเพรียว หุ่นบางเบา
    ซึ่งเสื้อผ้าที่เธอสวมใส่ก็เบาบางอยู่เหมือนกัน



    "หล่อว่ะแก๊! ^_^+"
    มะเหมี่ยวยิ้มหน้าระรื้นไม่ต่างจากติ๊กที่หน้าออกแนวหื่นๆ
    น้ำลายไหลแล้วยัยเพื่อนหื่นทั้งสองเอ๊ยยย~



    "ก็หล่ออ่ะนะ แต่ควงกันแบบนี้ สิงกันเลยไม่ดีกว่าเรอะ" เกยกันเกิ๊นนน!



    "แหมๆ! อิจฉาเค้าหรอคะ? ฉันลืมไปว่าแกไม่เคยควงผู้ชายหนิเนาะ ฮ่าๆๆ"
    มะเหมี่ยวพูดเย้ยฉัน 



    "ชิส์~ฉันควงใครได้บ้างล่ะยะ ถ้าพ่อรู้พ่อคงฆ่าฉันตาย" 



    "เหอะๆฉันลืมไปพ่อแกไม่อยากให้แกมีแฟนนี้เนอะ ฮ่าๆ"



    "เห้ย!จริงหรอแนน" ติ๊กถามอย่างตกใจ



    "อืมพ่อฉันไม่ชอบอ่ะ ฉันเคยชอบคนๆหนึ่งมากถึงขนาดยอมทำทุกอย่างเพราะเค้า
    แต่สุดท้ายเขาก็แค่มาหลอกจีบฉันเล่นๆ ตอนนั้นเกรดเฉลี่ยของฉันลดลงไปเยอะเลยนะ
    พ่อฉันโกรธมากที่ฉันเหลวไหล ท่านเลยบอกว่าถ้าจะมีแฟนก็ไม่ต้องเรียนแล้วก็จะส่งฉันไปอยู่แคนาดากับป้าด้วยใครจะอยากไปกันล่ะ ฉันเลยเลิกคิดเรื่องที่จะมีแฟนไปเลยนะสิ"



    "โห~ลึกซึ้งนะนั้น0.0แล้วเหมี่ยวรู้เรื่องนี้ป่ะ?" 



    "รู้อ่ะดิแนนมันน่าสงสารออก"



    "อืมๆ ช่างมันเถอะไปเรียนได้แล้ว อาจารย์จะเข้าสอนแล้วเนี่ย"




    "เออๆ ไปกัน"




    ____________________ Unit 1 (100%)



    ต่อไปเป็นบทที่สองนะคะ

    ฝากติดตามด้วยค่ะ

    'อย่าทำด้วยเป็นนักอ่านเงา คอมเม้นหน่อยก็ดี
    ไรเตอร์จะได้มีกำลังใจ แต่งต่อไป'
    แล้วเจอกันใหม่ในตอนหน้า จุ๊ฟฟฟฟฟฟ >3<
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×