คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ความผิดบาป 100%
ความผิดบาป
เช้าวันแรกของการเปิดภาคเรียนที่หนึ่ง ของโรงเรียนสตีล้วนที่มีชื่อเสียงของจังหวัด ไม่ว่าจะเป็นชื่อเสียงเรื่องการเรียนที่อยู่ในระดับแนวหน้าของจังหวัด และ ใครที่จบจากที่นี่จะได้ดีทุกคนแล้ว ยังมีชื่อเสียงมากในเรื่องกีฬา ดนตรี จนทำให้โรงเรียนนี้เป็นอีกโรงเรียนหนึ่งที่พ่อแม่ผู้ปกครองหลายท่าน อยากส่งลูกหลานเข้าไปเล้าเรียนศึกษาหาความรู้
อีกอย่างโรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนที่มีนักเรียนกินนอนกันที่โรงเรียน หรือ เรารู้จักกันในนาม โรงเรียนประจำ ซึ่งเข้มงวดมากในเรื่องวินัย ทำให้เด็กถูกอบรมมาอย่างดี และนี่คงเป็นอีกเหตุผลที่หลายคนส่งลูกหลานตนเข้ามาแม้ว่าค่าเทอมจะเฉียดหลักแสนต่อปี
ในเช้าวันเปิดเทอมวันแรกเด็กนักเรียนมากน่าหลายต่างต่างเดินกันทั่วโรงเรียน และคุยกันถึงเรื่องปิดเทอมว่า ไปเที่ยวไหนบ้าง อะไรทำนองนี้ ทุกคนคุยกันอย่างออกรส ดูเหมือนว่าวันเปิดเทอมเป็นวันที่พวกเขารอมากแสนนาน แต่ไม่ใช่ทุกคน....
. .....................................
ในขณะที่ทุกคนกำลังเดินคุยกันอย่างสนุกสนาน พลางสวนกันไปสวนกันมาเป็นว่าเล่น ทั่วโรงเรียน
ขณะที่ใครบางคนกลับนั่งซึมอยู่บนโต๊ะไม่หินอ่อน ใต้ต้นหูกวางที่ผลิใบออกมาสีเขียวสดใส
เธอคนนั้นมัดผมหางม้าเอียงไปด้านข้าง หน้าเรียว ตาหวาน ผิวสีชมพู นั่งที่โต๊ะหินอ่อนด้วยสายตาที่เศร้าสร้อย แววตาของเธอดูหดหู่ เหมือนเธอจะต้องเจอกับชะตากรรมอันโหดร้าย ในวันเปิดเทอมวันแรก !!!
" เออ จริงว่ะแก ทอมคนนั้นหล่อเว่อมาก กรี๊ด..." แก๊งสี่สาวประจำโรงเรียนกำลังคุยกันอย่างออกรส โดนมีประเด็นคือ ทอม ที่ย้ายมาใหม่ ของโรงเรียนนี้ ซึ่งมีน่าตาที่ตรงกับสเปคของใครหลายคน โดยเฉพาะสีผิว ที่ขาวเนียนมาก จนทำให้สาวกรี๊ดกันเกือบทั้งโรงเรียน
" ฉันเจอลูกหนี้ของฉันแล้วว่ะ " หนึ่งในสี่สาวพูดออกมา พลางชี้ไปที่ใต้ต้นหูกวาง ที่มี เธอคนนั้นนั่งอยู่
หนึ่งในสี่สาวทำท่าจะเดินไปทางต้นหูกวาง แต่ก็ต้องหยุดชงัก เมือมีคนมาดึงแขนเสื้อ
" นี่ มันเพิ่งเปิดเทอมเอง ปล่อยไปก่อนเถอะ แกจะเอาอะไรนักหนากับเงินแค่ไม่กี่บาท"
" เงินฉันแกอย่ามายุ่ง!! " หญิงสาว ไว้ผมม้าทรงสูง ผิวขาว สะบัดแขนออก พลางมองไปใต้ต้นหูกว้าง แต่กลับพบแต่เพียงความว่างเปล่า !!!
" เฮ้ย!! เห็นไหมมันหนีไปแล้ว!!! " เด็กหญิงคนนั้นตะโกนใส่เพื่อที่จับแขนเธอด้วยใบหน้าที่บิดเบี้ยวด้วยความโกรธ พลางเดินออกไปจากกลุ่มด้วยอารมณ์ที่ร้อนดุจเปลวเพลิง
แฮก.. แฮก..
เสียงหอบของผู้หญิงคนหนึ่งที่เพิ่งวิ่งหนีจากสิ่งที่น่ากลัวมา แอบที่ห้องน้ำ
" เกือบไปแล้ว " เธอพูดพลางหอบ ด้วยความเหนื่อยก่อนจะเอาหลังพิงกับผนังห้องน้ำ เธอหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาพลางปาดไปที่ใบหน้า ที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ
" ฉันไม่ยอม คืนเงินให้แกแน่ " เธอคนที่เคยนั่งอยู่ใต้ต้นหูกวางเพิ่งวิ่งหนีจากเจ้าหนี้มาหลบในห้องน้ำ พลางปลดปล่อยอารมณ์ออกมา
เธอยืมเงินจากเธอคนนั้นเพื่อที่จะซื่อ หูฟังรุ่นใหม่ที่กำลังฮิตอยู่ในตอนนี้
" ยัยวา !! " เสียงของใครบางคนดังขึ้น ทำให้เธอสะดุ้งทันทีพลางหันกลับไปทางต้นเสียง
" นี่ แกอย่ามาเล่นอะไรแบบนี้อีกนะ ฉันตกใจหมด" วาตอบพลางมองเพื่อนร่วมห้องด้วยความขวัญเสีย
" ฉันขอโทษนะ.. ไปเข้าแถวกันเถอะ" เพื่อนชวน 'วา' ไปเข้าแถว เพราะมันใกล้เวลาที่จะเข้าแถวแล้ว..
ขณะที่ทางโรงเรียนกำลังทำกิจกรรมหน้าเสาธงนั้น ก็ไม่วายที่จะมีนักเรียนที่ไม่สนใจ หยอกล้อ คุยกันอย่างสนุกสนานโดยไม่สนใจใคร จนเสร็จกิจกรรมหน้าเสาธง หลังจากที่ทำกิจกรรมหน้าเสาธงเรียบร้อยแล้ว ก็มีซิสเตอร์ เดินนำแถวของระดับชั้น มัธยมศึกษาปีที่สี่ เพื่อเข้าโบสถ์ ตามตารางการเข้าโบสถ์ของแต่ละระดับชั้น
ขณะที่กำลังเดินอยู่นั้น ก็มีแต่เสียงคุยเล่นกันไม่หยุด จนกระทั่งเข้าไปในโบสถ์แล้ว เสียงคุยกันก็ ยังคงดังอยู่เหมือนเดิม จนซิสเตอร์ ต้องหันกลับมามองหน้านักเรียน พลางทำสายตาที่โกรธเคือง
" กรุณาสำรวมกันด้วย " ซิสเตอร์ หน้าดุหันกลับมาห้ามปรามนักเรียนของตนด้วยความโกรธ มือสองข่างกำหมัดจนแน่น พลางสงบสติ
ซิสเตอร์ท่านนี้อยู่กับโรงเรียนนี้มานานมาก อายุราวสี่สิบกว่า ผมตรง สีดำขลับ ใบหน้าที่ดุดัน จนสามารถทำให้นักเรียนกลัว และดูมีอำนาจมากขึ้น
ขณะที่บาทหลวงกำลังกล่าว อบรมนักเรียนอยู่นั้น ก็มีเด็กนักเรียนหลายคนแอบซุบซิบคุยกัน โดยไม่มีมารยาท และไม่ให้ความเคารพต่อสถานที่
" น้องคนนี้น่ารักว่ะแก " ทอมคนนึงพูดขึ้นมา พลางชี้นิ้วไปที่หน้าจอโทรศัพท์ที่แอบเอาขึ้นมาเล่นขณะที่ซิสเตอร์ และบาทหลวงเผลอ
" น่ารักมากว่ะแก " เพื่อนผู้หญิงที่อยู่ข้างๆพูดพลางทำตาโต
ทั้งสองคนคุยกันอย่างออกรส โดยไม่รู้เลยว่าซิสเตอร์ คนนั้นกำลังจ้องมาด้วยสีหน้าที่โกรธจัดมาก พลางยืนดูด้วยความสงบสติ
" ขอพระเจ้าจงอวยพร " นี้คือคำสุดท้ายของบาทหลวงพูดก่อนเสร็จพิธี จากนั้นแต่ละห้องก็ทยอยกันออกจากโบสถ์ พลางคุยกันต่ออย่างสนุกสนาน
ขณะที่ทอมคนนั้นกำลังเดินก้มหน้าเล่นโทรอยู่นั้น ยังไม่ทันทีจะก้าวเท้าออกจากโบสถ์ ก็มีมือข้างหนึ่งหยิบโทรศัพท์เธอไปอย่างรวดเร็วเธอรีบเงยหน้าขึ้นทันทีด้วยอารมณ์ฉุดเฉียว
" ซิสเตอร์ มาซาเรียม "เธอคนนั้นพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ตกใจพลางตาโตขึ้นทันที
ซิสเตอร์เก็บโทรศัพท์ของถือเข้ากระเป๋าก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาสบตากับนักเรียนที่ไม่รู้จักการให้เกียติ สถานที่
" เอาโทรศัพท์ของหนูคืนมาด้วยคะ " ทอมคนนั้นพูดออกมาด้วยเสียงที่กระด้าง ด้วยความโกรธ พลางจ้องตาของซิสเตอร์คนนั้นตอบ
เหตุการณ์เริ่มไม่ดีขึ้น ทำให้นักเรียนหลายคนรีบมามุงดูเหตุการณ์ด้วยความอยากรู้อยากเห็น
" มาพบฉันที่ห้องปกครองด้วย " ซิสเตอร์ มาซาเรียมพูดตัดบท พลางหันหลังเดินไป ทอมคนนั้นโกรธมาก พลางวิ่งไปดึงเสื้อของซิสเตอร์ ด้วยอารมณ์ที่โกรธสุดๆ
" ซิสเตอร์เอาของหนูมา!! " เธอตะโคกใส่ซิสเตอร์พลางดึงเสื้อของซิสเตอร์ไว้ ซิสเตอร์หันมาทันทีพลางจ้องมาที่ ทอมคนนั้น
" ไอรา หยุดนะ!! " ซิสเตอร์ตะโกนออกมาเมื่อเห็นว่า ทอมที่ชื่อ 'ไอรา' กำลังค้นร่างกายเธอ เธอจึงสะบัดตัวออกทันที
" ต่ำ!!! " ซิสเตอร์ตะโคกใส่ ไอราพลางจ้องหน้าเด็กสาวด้วยความโกรธเช่นกัน เธอเก็บอารมณ์โกรธไว้ข้างในพลางหันหลังเดิน. แต่ทว่า ไอรายังไปหายโกรธเธอระเบิดอารมณ์ออกมา พลางวิ่งไปทางซิสเตอร์ หวังจะกระชากเสื้ออีกครั้ง
เพล้ง..!!!
เสียงกระจกแตกลงมา จากหลังคาโบสถ์ ก่อนจะมีไม้กางเขนเหล็กตกลงมาขวางหน้าไอราเอาไว้ เธอนิ่งไป พลางจ้องไม้กางเขนที่ตกลงมาตกหน้าเธอห่างแค่ไม่กี่เซน
ไอรา ยืนนิ่งตัวสั่น ก่อนที่หัวเธอจะค่อยๆ มีน้ำบางอย่าไหลลงมาอาบใบหน้าเธอ
เธอจึงนำมือไปสัมผัสกับของเหลวลาง เอามือลงมาดู มันคือ'เลือด' เธอตาโตทันทีก็จะรู้สึกเจ็บปี๊ด ที่หัว และมีของเหลวสีแดงข้นไหลออกมา เนื่องจากเศษกระจกบาดหัวเธอ ........
ความคิดเห็น