คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ข่าวร้าย??!!!!!...............
**************************
“
“
เฮ้ย....ผมไม่ได้ให้คุณไปตายซ่ะหน่อย...เอาน่า...ทำเพื่อบริษัท...คุณก็รู้ว่าช่วงนี้บริษัทเรางานลดลงไปตั้งเยอะ...ตั้งแต่มีเรื่องระเบิดอะไรเนี่ย...น่ะ...น้า.....ช่วยหน่อย....”“
นั่นมันก็จริง...แต่...ทำไมต้องเป็นหนูด้วยเล่า!...คนอื่นมีตั้งเยอะแยะ...ให้เค้าไปทำสิค๊ะ!...”“
ก็บริษัทเรามีไกด์ที่พูดเกาหลีได้ไม่มีที่ติคนเดียวเอง...นั่นก็คือคุณ...คุณคัง แจริ...”“
เฮ้ย!..แล้วทำไมต้องให้ไอ้…..เอ่อ….พวกนั่นมานอนที่บ้านหนูด้วยเล่า...5 คน เชียวน่ะคะ เจ้านายขา....หนูยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่เลย ToT...นั่นมันก็ผู้ชายตั้ง 5 คน...แถมเป็นใครก็ไม่รู้ >o<”“
ผมบอกไปหลายร้อยครั้งแล้ว....ว่าไอ้พวกที่คุณว่าอยู่นั่นน่ะ.....ถังเงินถังทองทั้งนั้นเลยน่ะ...จะพลาดท่าเสียทีไป....ก็ช่างมันเถอะ...โชคดีซ่ะอีก.....แล้วอีกอย่างพวกนั้นน่ะนักร้องดังของเกาหลีเชียวน่ะ...คุณไปอยู่ไหนมา....เด็กๆม.ต้นมันรู้จักทั้งประเทศแล้ว...เป็นคนเกาหลีซ่ะป่าวไม่รู้เรื่องอะไรเสียบ้างเลย....”“
โห้ย...เจ้านายขา....เค้าจะเป็นใครก็ช่างเถอะ...หนูไม่ยอมให้เข้าบ้านแน่ๆ....ถ้าพ่อกับแม่รู้ ท่านจะว่ายังไง...ไม่อยู่บ้าน 2 เดือนลูกสาวพาผู้ชายเข้าบ้านทีละ ตั้ง 5 คนน่ะ...ได้โดนชาวบ้านนินทาตายแน่ๆ....แล้วอีกอย่างโรงแรมดีๆมีถมไป...น่ะคะเจ้านาย....ให้เค้าไปนอนโรงแรมเถอะ.....เดี๋ยวหนูดูแลให้เองก็ได้ค่ะ.....”“
ผมจะบอกคุณเป็นครั้งสุดท้ายน่ะแจริ....เค้าต้องการความเป็นส่วนตัวมากๆ ไกด์ก็ต้องเป็นคนที่พูดเกาหลีรู้เรื่องด้วย...แล้วถามหน่อย..มันจะมีใครที่เหมาะสมกว่าคุณอีกห๊า!....ลูกครึ่งไทย-เกาหลี...พ่อแม่ไม่อยู่บ้าน ....เป็นส่วนตัว....แล้วคุณก็ไม่ใช่พวกคลั่งดารานักร้องด้วย....เอาน่า....กว่าผมจะประมูลงานนี้มาได้ก็แทบตาย...ไอ้คู่แข่งหน้าหัก..ปารค์จินยอง...มันเกือบจะได้ไปด้วยซ้ำ...รายนั้นไกด์เด็กหนุ่มๆเกาหลีเพียบ....คิดแล้วขนลุก... -_-”“
..........”“
เค้าให้ค่าเหนื่อยงานนี้ตั้ง 10,000,000 บาทแน่ะ...กะว่าจะแบ่งให้สัก 10% สักหน่อย 10 % ของ 10,000,000 มันเท่าไรน้า...เครื่องคิดเลขอยู่ไหนเอ่ย.....”“
1,000,000.... ว้าว!!! .....ตั้ง 1,000,000....แน่ะ.... O_O”“
แหม...พอพูดเรื่องเงินล่ะ ตาลุกวาวเชียวน่ะ ยัยงก!.......”“
มันก็เยอะอยู่อ่ะน่ะเจ้านายขา....แต่หนูต้องเสียความเป็นส่วนตัวให้พวกนั้น ตั้ง 2 เดือนแน่ะ....แค่คิด...ก็...เสียดายแล้วง่ะ -_-‘ ““
แค่ 2 เดือนเอง...ไม่เป็นไร...เอาเป็นว่าผมขอร้องในฐานะพี่ชายล่ะกัน...น่ะ...แจริ..ช่วยพี่หน่อย...บริษัทเราเล็กๆ มีคนไม่กี่คนก็จริง...แต่ถ้าได้เงินก้อนนี้มา..พี่จะได้เอาไปเป็นโบนัสให้เด็กๆมัน...ขอร้องล่ะ..ให้พี่ไหว้ก็ได้..น่ะ...น่ะ...แจริน้องรัก....”“
ว้าย!...พี่เรน...ไม่ต้องไหว้หนูน่ะ....เออ...เอาก็เอาว๊ะ...เพื่อพี่เรน...ไม่งั้นไม่ช่วยหรอก...แต่พี่ต้องรับปากก่อน....”“
...แท้งกิ้ว..น้องรัก....รับปากเรื่องไรล่ะ...ว่ามาเลย...”“
...พี่ต้องรับประกันว่า...หนูจะยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่อย่างนี้จนกระทั่งจบสิ้นสัญญา....เกิดไอ้พวกนั้นมันนึกหื่นขึ้นมา ตั้ง 5 คน รุมโทรมหนูตายแน่ๆ...โอเคมั้ยพี่....”“
...เธอนี่น้า...ไอ้เรื่องนั้น..ไม่ต้องห่วงหรอก....เค้าเป็นสุภาพบุรุษพอน่ะ....แต่พี่ว่า ลองเค้ามาเจอฤทธิ์แม่เสือโหดของเธอเข้า คงหื่นไม่ลงแน่ๆ...ฮ่า..ฮ่า...”“
พี่เรนล่ะก็....ไม่เอาแล้ว!!...ไม่ทำแล้ว หาคนอื่นมาทำเถอะ....”“
โอ๋ๆ!!..ขอโทษๆๆ...มีเรื่องเดียวใช่มั้ย....”“
เดี๋ยว...ยังมีอีกข้อ.....”“
อะไรล่ะ...พูดมาเร็วๆสิ....พี่จะรีบไปเซ็นต์สัญญาแล้วน่ะ”“
...10 % อย่าลืมล่ะ.....เรามาเซ็นต์สัญญากันก่อนดีมั้ย....”“
ยัยขี้งกเอ้ย!.....ไอ้เราก็นึกว่าเรื่องอะไร...ที่แท้ก็เรื่องเงิน...เออ..ไม่ลืมหรอกน่า....สัญญาค่อยเซ็นต์กันวันหลังแล้วกัน...วันนี้พี่รีบ..ไปล่ะ..อ้อ!..อย่าลืมปิดออฟฟิศให้ดีๆล่ะ....พรุ่งนี้พี่มาเห็นว่ามันไม่เรียบร้อย..เธอโดนหักเงินเดือนแน่...แจริ....ไปทำงานได้แล้ว...”“
ค่ะ...คุณเจ้านายจอมโหด....เฮ้ย!..เดี๋ยวดิพี่เรน...แล้วเค้าจะมากันวันไหน มายังไง จะได้เตรียมจัดบ้านให้ถูกอ่ะ....”“
ก็พี่กำลังจะไปเซ็นต์สัญญาวันนี้ และก็ตอนนี้ด้วย ถามอยู่นั่นแหล่ะเดี๋ยวพี่ก็ไปไม่ทันพอดีหรอก...กลับมาคอยคุยกันแล้ว...ไปล่ะ...ปิดออฟฟิศดีๆด้วย”“
เจ้าค่ะ....”อะไรกันเนี่ย...ชีวิตฉันอยู่มา 24 ปี ไม่เคยสักครั้งที่ต้องมานอนค้างกับผู้ชาย 2 ต่อ 2 แต่ไม่สิ 5 คน ต่างหาก ผู้ชาย 5 คน เป็นใครก็ไม่รู้...หน้าตาก็ไม่เคยเห็นมาก่อน...พี่น่ะพี่...ทำกันได้...คิดอะไรของเค้าอยู่น่ะ...ปล่อยให้น้องสาวนอนค้างอ้างแรมกับผู้ชาย 5 คน ตั้ง 2 เดือน ถ้าไม่ใช่เงิน
1,000,000 นั่น กับเพื่อความอยู่รอดของบริษัทน่ะ ฉันไม่ยอมเด็ดขาด....และในค่ำวัน
นั้นพี่เรนก็มาหาฉันที่บ้านพร้อมกับข่าวดีของเค้า ซึ่งนั่นก็คือข่าวร้ายมากของฉันนั่นเอง -_-‘….กำหนดการที่จะเดินทางมาก็ อีก 1 อาทิตย์ข้างหน้านี่เอง...ตาย
ห่…ล่ะ! อีก 1 อาทิตย์.... บ้านช่องรกอย่างกับอะไร แถมฉันยังทำงานกลับบ้านดึกๆดื่นทุกวัน...จะเอาเวลาที่ไหนไปทำเนี่ย.....พี่เรนบอกว่า...ทางนู้นเค้าขอไว้ 2 เรื่องคือ
1. ขอห้องนอน 2 ห้อง เป็นส่วนตัวมากๆ
2. ขอครัวสะอาดๆ ไว้สำหรับทำกับข้าวกินกันเองบ้าง ในบางวัน
อืม....ข้อหลังเนี่ย มันก็โอเคอยู่ เพราะที่บ้านฉันก็มีครัวไว้ทำกับข้าวอยู่แล้ว ก็แค่ต้องทำความสะอาดเพิ่มเท่านั้นเอง เพราะพ่อกับแม่ไม่อยู่ ฉันเลยบรรเลงห้องครัวเอง ทุกวัน ฉันน่ะชอบทำกับข้าวมากๆ ถึงแม้ว่ามันจะไม่อร่อย เท่าฝีมือแม่ฉันก็ตาม แต่ก็พอกินได้
ส่วนไอ้ข้อแรกเนี่ย...มันจะมากไปแล้วน่ะ...บ้านฉันอยู่กัน 3 คน มีห้องนอน 3 ห้อง ห้องแรก ก็ของพ่อกับแม่ ซึ่งแน่นอนให้นอนไม่ได้อยู่แล้ว ส่วน 2 ห้องที่เหลือก็ ก็ห้องนอนสีชมพูของฉัน แล้วก็ห้องนอนสำหรับแขก ซึ่งแน่นอนว่านี่แหล่ะ ใช้เป็นห้องพัก ได้ 1 ห้อง ส่วนอีกห้องหนึ่งล่ะ
>o<” ไม่น๊ะ....ฉันจะต้องเสียสละห้องนอนของฉันให้ไอ้เจ้าพวกนั้นนอนใช่มั้ยเนี่ย....ฮือ...ฮือ..ให้ตายเถอะ...
อยากยกเลิกงานนี้จังเลยน่ะ...ห้องนอนฉัน!...ฉันต้องอพยพไปนอนห้องพ่อกับแม่ฉัน ตั้ง 2 เดือนหรือนี่........อ๊าย!!!!...ไม่ยอม.........................................สุดท้ายฉันก็ต้องมาขนของใช้จำเป็นของฉัน และก็ของส่วนตัวที่เป็นความลับมากๆไปไว้ห้องนอนพ่อกับแม่....ต้องเปลี่ยนผ้าปูที่นอนใหม่
ให้พวกนั้น...ฮึฮึ...แต่ขอโทษ..ฉันน่ะมีแต่สีชมพูทั้ง
เซ็ต...อย่างน้อยฉันก็ยังมีความหวังเล็กๆว่า เจ้านักร้อง 5 คนนั่น จะไม่ชอบห้องสีชมพูของฉันน่ะ...บางทีอาจจะย้ายไปอยู่ที่อื่นก็ได้....ได้การล่ะ ฉันควรจะออกไปซื้อของใช้เซ็ตสีชมพูมาเพิ่มใช่มั้ยเนี่ย.....
ส่วนห้องครัวที่แสนจะเขรอะของฉัน ต้องมานั่งบรรจงขัดถูให้สะอาดเอื่ยม ตู้เย็น...ตู้กับข้าว
ก็ต้องขัดให้สะอาดเช่นกัน...มาตอนนี้ฉันเริ่มเข้าใจความรู้สึกของแม่ฉันแล้วล่ะ.....ที่ต้องมานั่งทำความสะอาดครัวทุกครั้งที่ฉันทำกับข้าวเสร็จน่ะ...แม่ขาหนูขอโทษ
ToT….หลังจากที่ทำสะอาดครัวเสร็จไปเมื่อตอน ตี 3เศษๆ (ก็ฉันกลับมาถึงบ้าน เที่ยงคืนกว่านี่หน่า…-_-“) ก็จัดการทำความสะอาดตัวเองบ้าง…
แต่ก็เพิ่งนึกขึ้นได้ว่า ฉันไม่ได้กินข้าวเย็น มาเกือบอาทิตย์แล้ว ก็เลยไปเสียบปลั๊กกาน้ำร้อนหวังจะพึ่งมาม่ากระป๋องล่ะ เพิ่งล้างครัวไปเมื่อกี้ ไม่อยากจะทำให้สกปรกอีก แล้วก็เดินไปอาบน้ำ ชำระล้างคราบเหงื่อไคลให้สะอาดเอี่ยม แล้วมานั่งโซ้ยมาม่าก่อนนอน…..
แต่ยังไม่ทันที่เส้นบะหมี่สักเส้นจะเข้าปาก มือถือก็ดังขึ้น….เธอหยิบขึ้นมาดูพบว่าเป็นเบอร์คุ้นเคย เบอร์ที่มาจากต่างประเทศ….มาจากเกาหลี….แล้วบทสนทนาภาษาเกาหลีก็เริ่มทันทีที่นิ้วกดปุ่มรับสาย
“ไงย๊ะ….คุณลิม แทยุน โทรมาทำไมดึกดื่นป่านนี้…”
“ดึกรึ?…ฉันจะเช้าแล้วล่ะ…นี่ฉันกำลังตื่นเต้นอย่าเพิ่งแทรกสิย๊ะ…ยัยเยลลี่”
ให้ตายเถอะ ตั้งแต่เล็กจนโตยัยนี่ไม่เคยเรียกชื่อฉันจริงๆสักที … ฉันชื่อแจริ…แต่ยัยแทยุนเรียกฉัน เยลลี่ซ่ะงั้น บอกว่ามันก็เหมือนๆกันแหล่ะ แจริ กับ เยลลี่ น่ะ…ฉันล่ะจนปัญญาจะเถียงกับเธอจริงๆ ก็เลยต้องเลยตามเลย
“ตื่นเต้นอะไร…ก็ว่ามาสิจ๊ะ…ฉันคีบบะหมี่ค้างอยู่”ฉันเอ่ยเสียงเรื่อยๆ
“คืออย่างนี้…ฉันกำลังจะไปหาเธอที่ประเทศไทย…ในอาทิตย์หน้าอ่ะน่ะ…แล้วฉันก็จะบอกว่า ไม่ได้จองโรงแรมไว้….ฉันจะไปค้างที่บ้านเธอน่ะ…ไม่ต้องห่วงเรื่องค่าใช้จ่าย เดี๋ยวฉันจะช่วยออก…เฮ้ย! เยลลี่ ค่าโทรศัพท์มันแพงน่ะ..เท่านี้แล้วกัน…ฉันจะส่งเมลล์รายละเอียดเกี่ยวไฟล์ท และก็กำหนดการต่างๆให้ทีหลังแล้วกัน…อือ…ไปล่ะ….โชคดีเพื่อน…ติ๊ด!”
“…………..”
“…………...”
“….อ๊าย!!….แทยุน…แทยุน…อย่าเพิ่งวางเซ่!…เฮ้ย!…ยังคุยกันไม่รู้เรื่องเลย….” อะไรมันจะรวดเร็ว ว่องไวปานนั้นเนี่ย…สมองตื้อ ราวกับโดนเบิร์ดกระโหลกมาก็ไม่ปาน
แล้วฉันจะทำยังไงดีเนี่ย…เรื่องที่นักร้องเกาหลี 5 คน จะมาอยู่บ้านฉัน เนี่ย มันต้องเป็นความลับซ่ะด้วย
แล้วยังจะยัยแทยุนอีก…รายนั้นน่ะ..มาจากเกาหลีเชียวน่ะ…จะไม่รู้จัก นักร้องคนดังของประเทศน่ะเหรอ…เป็นไปไม่ได้…แล้วจะมาทั้งที ทำไมถึงได้ปุบปับ แบบนี้เล่า ฉันตั้งตัวไม่ทันน่ะเนี่ย…….
แล้วถ้าความลับแตกล่ะ…ยกเลิกสัญญา….บริษัทเจ๊ง!…พี่เรนอาจโดนฟ้อง..เงิน 1,000,000 ของฉันก็หายวับไปกับตา….อ๊าย!…ฉันควรจะทำไงดีเนี่ย….……
*****************************************************************
**********ขอกำลังใจนิดหนึ่งน่ะค๊ะ.......อิอิ
ขอบคุณล่วงหน้าเลยค่ะ
ความคิดเห็น