คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : [ENVY LOVE] ::: CHAPTER 2 ::: NC ??[HC]
CHAPTER 2 [ HANCHUL :: NC ]
“ ความจริงผมเป็นคนไม่ชอบตื้อใคร.... แต่ถ้าเป็นคุณคงไม่ยอมง่ายๆ “ เสียงทุ้มเอ่ยตอบก่อนจะใช้แขนโอบรัดร่างบางเข้ามาแนบชิดตัว ฮีชอลยิ้มหวานพอใจกับคำตอบที่ได้รับ
“ฉัน.... คิม ฮีชอล จำเอาไว้ให้ดีๆหละ ” เสียงหวานเอ่ยกระซิบด้วยเสียงแผ่วเบาที่จะทำให้ได้ยินเพียงแค่สองคน
ฮันกยองยิ้มพรายเมื่อได้ยินคำพูดของร่างบางตรงหน้าเขาลดความสูงก้มลงหาร่างบางจนเกือบจะชิดติดกันก่อนจะเอ่ยด้วยเสียงที่แผ่วเบา “ ผมฮันกยอง “ เอ่ยพลางใช้ปลายนิ้วเรียวไล้ไปตามโครงหน้าสวยหวานตรงหน้า
“ ผมเป็นคนไม่ลืมคนง่ายๆหรอกนะ โดยเฉพาะคนที่มีความทรงจำที่ดีๆด้วยกัน
“
“ ว่าแต่...ความทรงจำที่คุณว่ามันคืออะไรล่ะ “
ฮันกยองไม่รู้ว่าเขาคิดไปเองหรือเปล่า...แต่ทำไมคนแสนสวยตรงหน้าถึงได้ดูยั่วยวนจริงๆเลยนะ สายตากลมโตที่สะกดเขาไว้ตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นกับร่างกายบอบบางเขาที่กำลังได้สัมผัสอยู่ตอนนี้แถมบวกกับแสงไฟสลัวๆในผับที่ทำให้คนตรงหน้าดูเซ็กซี่ขึ้นเป็นกองบอกตรงๆว่ามันแทบจะทำให้เขาระงับอารมณ์ภายในที่กำลังปะทุอยู่ไม่ไหวแล้วจริงๆ
.....ยังไงซะคืนนี้ฉันจะต้องเอานายมานอนครางเพราะฉันให้ได้ คิมฮีชอล.....
“ ทำไมล่ะ ทนไม่ไหวแล้วหรอ พ่อรูปหล่อ “ คนสวยว่าในขณะที่นิ้วซุกซนก็เริ่มอยู่ไม่สุข
“ งั้น ผมว่าเราออกจากที่ๆมีเสียงอึกทึกแบบนี้ดีกว่ามั้ยครับ ”
เสียงทุ้มของร่างสูงที่เอ่ยขึ้นทำให้ร่างบางลังเลที่จะตอบ มือเรียวสวยที่เคยอยู่ไม่สุขหยุดนิ่งอยู่ที่อกแกร่ง
“ ถ้าชั้นจะบอกว่าไม่ หละ’เสียงหวานเอ่ยตอบทำให้ร่างสูงตรงหน้าน่าเสียเล็กน้อยแต่ไม่ทันไรประโยคหลังที่ตามมาของร่างบางทำให้เขาอดเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ขึ้นมาไม่ได้
“ ไม่ปฏิเสธต่างหาก ” ฮีชอลตอบรอยยิ้มยั่วยวนเผยออกมาให้เห็นอีกครั้ง
“ แล้วคุณจะไม่ผิดหวังกับคำตอบของคุณแน่ ฮีชอล ”
เร็วเท่าความคิดร่างสูงคว้าข้อมือบางของฮีชอลให้เดินออกมาจากผับของตนเค้าพาร่างบางมายังรถสปอร์ตคันหรูราคาเหยียบหลายสิบล้านที่จอดอยู่ภายในส่วนของที่จอดรถวีไอพี
ฮีชอลเมื่อเห็นการกระทำของร่างสูงก็ยกรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ในแบบของตนขึ้นมาโดยที่ร่างสูงไม่ทันได้เห็น
.....ฮันกยอง ถ้านายคิดว่าชั้นจะง่ายขนาดนั้นชั้นว่านายคงต้องเปลี่ยนความคิดซะแล้วหละ.....
ฮันกยองพาร่างบางที่คิดว่าจะสนุกด้วยกันคืนนี้ไปยังห้องส่วนตัวสุดหรูของตนทันที ห้องของชายหนุ่มตั้งอยู่บนชั้นบนสุดของตึกระฟ้าใจกลางกรุงโซล เมื่อถึงหน้าห้องฮันกยองก็จัดการกดรหัสที่คุ้นเคยเพื่อปลดล็อกก่อนจะเปิดประตูเข้าไปเมื่อกดรหัสได้ถูกต้อง
ภาพเบื้องหน้าที่ปรากฏคือห้องคอนโดหรูขนาดใหญ่ที่เกือบจะเรียกได้ว่าเท่ากับบ้านหลังหนึ่งก็ว่าได้ เฟอร์นิเจอร์ต่างๆ ใช้เป็นโทนสีขาวดำแบบโมเดิร์นบ่งบอกรสนิยมของเจ้าของได้เป็นอย่างดี พื้นที่ๆจัดวางได้อย่างลงตัว ยังมีหน้าต่างบานใหญ่ทีทำให้เห็นบรรยากาศรอบเมืองที่มีแสงไฟระยิบระยับเหมือนดวงดาวในยามค่ำคืน ภาพเบื้องหน้าทำให้ฮีชอลหลงใหลไปชั่วขณะ แต่ก็มีบางอย่างทำให้ร่างบางต้องหลุดออกจากภวัง เมื่อมือหนาของฮันกยองคว้าเอาเอวบางของตนมาแนบตัว ฮีชอลบ่ายเบี่ยงออกจากอ้อมกอดแข็งแกร่งก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ออดอ้อน
“ ฮันกยอง ชั้นว่าเรามาหาอะไรดื่มกันก่อนดีกว่าน๊ะ ชั้นอยากได้อะไรเย็นๆดับร้อนหน่อยหนะ “
ฮีชอลเอ่ยบอก เพราะมันคงไม่ดีแน่ถ้าจะต้องเสียตัวให้กับไอ้มาเฟียหน้าหล่อคนนี้ ที่ยอมมาด้วยนี่ก็เพื่อแค่ไม่ให้เสียแผนเท่านั้นแหละนะ
เมื่อได้ยินสิ่งที่ร่างบางขอฮันกยองก็ไม่ได้ขัดใจอะไร ร่างสูงเดินไปที่เคาเตอร์หินอ่อนสีดำสนิทที่ตั้งอยู่ใกล้ๆ เขาเลือกที่จะหยิบขวดแก้วใสรูปทรงแปลกตาออกมาจากชั้นที่มีขวดของเครื่องดื่มต่างชนิดกันวางอยู่นับไม่ถ้วน ฮันกยองเทของเหลวสีใสใส่แก้วทรงสูงที่ตรียมไว้โดยไม่ลืมที่จะใส่บางอย่างลงไปด้วย
.....ถ้าคิดจะเปลี่ยนใจตอนนี้คงจะไม่ทันแล้วนะครับคนสวย....
ฮันกยองเดินถือแก้วที่ภายในบรรจุด้วยของเหลวอย่างวอดก้าเข้ามาให้ร่างบางที่รอเขาอยู่ในห้องรับแขกซึ่งกำลังให้ความสนใจอยู่กับวิวทิวทัศน์ยามค่ำคืนของกรุงโซลที่บานกระจกใส
“ วอดก้าครับ “
เสียงทุ้มที่ดังขึ้นข้างหลังทำไห้ฮีชอลสะดุ้งตัวเล็กน้อย ก่อนจะส่งยิ้มและรับแก้วทรงสวยจากร่างสูงมาดื่มจนหมดแก้วแล้วหันกลับไปที่กระจกใสดังเดิม
“ ตอนนี้ผมเหลือแต่วอดก้านะครับฮีชอล หวังว่าคุณคงคอแข็งพอที่จะดื่มมัน “ ฮันกยองตอบไปพร้อมกับรอยยิ้มร้ายปรากฏบนใบหน้าหล่อนั้น
“ คุณฮันกยอง พูดแบบนี้คงต้องลองดูกันซักตั้งดีไหมครับ “
ใบหน้าหวานของฮีชอล เอ่ยพร้อมทั้งเดินมาใก้ลกับร่างสูงที่ใช้ลำตัวพิงกับโซฟาอยู่ไม่ใก้ลไม่ไกลนัก
“ ผมไม่ปฎิเสธอยู่แล้ว “ฮันกยอง พูดพลางเดินไปยังตู้เก็บเครื่องดื่มอีกครั้งก่อนหยิบเครื่องดื้มชั้นดีวางลงบนโต๊ะเล็ก กลางห้องรับแขกขนาดใหญ่ พร้อมกับแก้วใบเดิมที่เค้าและฮีชอลเพิ่งจะดื่มไปเมื่อครู่นี้ ร่างสูงบรรจงเปิดเครื่องดื่มสีสวยรินลงในแก้วอีกครั้ง
ข้อมือหนายกแก้วใบหนึ่งขึ้นมาพลางส่งให้กับร่างบาง ฮีชอลรับแก้วเนื้อดีมาพร้อมกับยกขึ้นมาก่อนจะนำเข้าปากไปอย่างไม่รีรอ
.....เหอะ วอดก้าแค่นี้ คิมฮีชอลซะอย่าง ไม่ถึงกับน็อกหรอกหน่า.....
เมื่อพลางจิบไปได้นิดหน่อยก็ส่งสายตาไปที่ร่างสูงเพื่อเป็นสัญญาณว่าถึงตาที่ฮันกยองจะต้องดื่มบ้างแล้ว
.....ฮีชอล อย่าดื่มจนเมาหละเพราะคืนนี้นายคงต้องเหนื่อยอีกเยอะ.....
เวลาผ่านไปน้ำสีสวยได้ถูกเติมลงไปอย่างไม่มีลดละ ไม่นานสีหน้าของฮีชอลก็เริ่มแสดงความผิดปกติเมื่อใบหน้าของร่างบางเริ่มมีสีแดงระเรื่อที่บริเวณแก้มขาวเนียน สติเริ่มจะไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัวทำให้ต้องทิ้งตัวลงบนโซฟานุ่มที่อยู่ใก้ลๆ ส่วนฮันกยองเมื่อเห็นดังนั้นใบหน้าหล่อก็ผุดยิ้มเจ้าเล่ห์เมื่อทุกอย่างเป็นไปตามที่ตนคาดเอาไว้ว่าแล้วร่างสูงก็ย้ายร่างกายแข็งแกร่งมาประคองร่างที่กำลังโอนเอนไปมาอยู่บนโซฟาให้มาพิงที่อกแกร่งของตน มือใหญ่ลูบไล้ไปมาตามผมสีน้ำตาลสวยพลางสูดดมเอาความหอมจากร่างบางอย่างไม่รู้จักพอ
“ ร้อน...ทำไมมันร้อนแบบนี้เนี่ย.... “ เสียงที่ติดจะงัวเงียดังขึ้น
ร่างสูงก้มมองร่างบางที่ซุกอยู่แนบอก ฮีชอลยกข้อมือบางของตนกำลังนวดบริเวณขมับเพื่อไล่ความมึนงง ฮันกยองเห็นเช่นนั้นจึงถาม ร่างบางออกไป
“ฮีชอล ไหวรึป่าว? คุณเมามากแล้วนะ ผมว่าไปนอนก่อนดีไหม” ฮันกยองจงใจวางมือหนาลงบนลงบนสะโพกมน เมื่อรู้ว่าสิ่งตัวเองผสมลงในเครื่องดื่มของร่างบางเมื่อครู่กำลังจะฤทธิ์ในไม่ช้านี้
ฮีชอลสะดุ้ง เมื่อมือหนาสัมผัสลงบนสะโพกกลมกลึง ความรู้สึกหวาบหวามที่ไม่อยากให้เกิดขึ้นกลับประทุขึ้นมาแบบไม่ทันตั้งตัว มือบางพยายามปัดป่ายมือหนาออกจากร่างกาย แต่มีรึที่กำลังของคนเมาแถมถูกยาวางยาจะสู้กำลังของคนที่มีสติได้
“ หึ จะดิ้นให้เหนื่อยทำไมหละ เก็บแรงไว้ครางชื่อผมทั้งคืนดีกว่า “
“ ไม่ อ๊าว
อุ๊บ ! “ ริมฝีปากหยักทาบทับลงมาโดยที่ร่างบางไม่ทันได้ตั้งตัว ปากหนาบดขยี้และดูดเม้มริมฝีปากบางอย่างช่ำชอง ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดหยอกล้อกับลิ้นเล็กที่พยายามหลีกหนีให้พ้นทาง แต่แล้วร่างบางก็ไม่อาจทันทานความต้องการที่พุ่งขึ้นสูงได้เมื่อลิ้นร้อนของตนกลับตอบรับจูบของร่างสูงอย่างเร่าร้อนจนริมฝีปากแทบเป็นหนึ่งเดียวกัน
จากความเมาและด้วยฤทธิ์ของยาที่ร่างสูงผสมลงในเครื่องดื่มทำให้ฮีชอลควบคุมความต้องการของตัวเองแทบไม่อยู่ ไม่ได้สนใจและขัดขืนแต่อย่างใดเมื่อรู้สึกถึงแผ่นหลังของตนที่แนบกับเบาะหนังเนื้อดีของโซฟา เมื่อไม่เห็นท่าทีขัดขืนของร่างเล็กข้างใต้ทำให้ฮันกยองยิ่งได้ใจมือหนาไล้ไปทั่วร่างของฮีชอลเพื่อปลุกอารมณ์ของร่างบางให้ปะทุมากยิ่งขึ้น
เสื้อคอปาดสีแดงสดและกางเกงหนังเนื้อดีถูกถอดออกโดยง่ายดายปรากฎร่างบอบบางขาวนียนน่าสัมผัส ริมฝีปากอุ่นพรมจูบทั่วแผ่นอกเรียกเอาเสียงครางเบาหวิวดังเป็นระยะๆ
“ นายสวยจัง... “
“ อื้อ..อืมม... “ คล้ายเสียงตอบรับในลำคอ ฮันกยองเลื่อนเป้าหมายจากอกบางมาที่ซอกคอของร่างบางแทน จมูกโด่งซุกไซ้รไปทั่วลำคอขาวเนียนพร้อมริมฝีปากหนาที่ดูดเม้มสร้างรอยรักสีสดเป็นระยะ
ดวงตาคู่สวยของหลับพริ้มยินยอมกับการกระทำของอีกฝ่าย ในสมองของฮีชอลตอนนี้ขาวโพลนไม่มีความคิดอื่นนอกใดอีกนอกจากคำว่าต้องการ
.....เค้าต้องการฮันกยอง.....มากเหลือเกิน.....
“ อ๊ะ !! อ๊า ... “ ความรู้สึกเสียวซ่านเกิดขึ้นเมื่อรู้สึกได้ถึงริมฝีปากของร่างสูงที่กำลังกอบกุมอยู่กับส่วนอ่อนไหวของตนพร้อมกับแรงเสียดสีที่ช่องทางด้านหลังทำเอาร่างบางแทบอดไม่ได้ที่จะส่งเสียงออกมา
“ อ๊า าา ..ระ..เร็ว กว่า นะ..นี้ อึก..ได้มั้ย อื้อ อ .. “
เสียงหวานของฮีชอลร้องขอ ร่างสูงเมื่อได้ยินดังนั้นก็เพิ่มความเร็วมากขึ้น ลิ้นร้อนดูดดึงไปทั่วส่วนอ่อนไหวของร่างบางไล้วนไปถึงส่วนปลายพร้อมกดคลึง สร้างความเสียวซ่านให้กับร่างบางข้างใต้เป็นอย่างมาก
“ อ๊ะ...อา าา ตะ ตรงนั้น “
“ ตรงนี้ใช่ไหมที่นายรู้สึกดี ที่รัก..”
“ อะ อื้ม ม..อ๊าา ”
ขาเรียวยกขึ้นตั้งฉากกับพื้นเตียงนอนโดยอัตโนมัติเมื่อฮันกยองแทรกลำตัวเข้ามา มือเรียวของฮีชอลสอดประสานอยู่ที่กลุ่มผมดำสนิทของร่างสูงเพื่อระบายความเสียวซ่านที่ได้รับ
“ อ๊าาาาาาาาาา .. “ ฮีชอลครางลั่นเมื่อน้ำสีขุ่นถูกปลดปล่อยออกจากส่วยปลายพร้อมร่างทั้งร่างที่กระตุกเกร็ง น้ำรักที่ออกมามากจนเกินไปเพราะความสุขสมที่ได้รับไหลเลอะไปทั่วต้นขาขาวเนียน
ฮันกยองมองไปที่ร่างบางตรงหน้าที่ยังอยู่ในท่าเดิม อกบางกระเพื่อมขึ้นลงเพราะความเหนื่อยหอบ บวกกับริมฝีปากแดงจัดที่เผยอเพื่อรับอากาศ ดวงตาฉ่ำเยิ้มดูยั่วยวน นั่นยิ่งทำให้เขาอยากจะเข้าไปอยู่ในร่างนี้มากยิ่งขึ้นกว่าเดิม
ไวเท่าความคิด
ร่างสูงจัดการเข้าประกบปากของร่างบางอีกครั้งซึ่งคราวนี้ดูเหมือนจะง่ายกว่าครั้งที่แล้วเมื่อร่างบางตอบรับเขาเป็นอย่างดีซึ่งนั่นบ่งบอกให้ฮันกยองรู้ว่าคนตรงหน้านี้ต้องการเขามากเช่นกัน ไม่นานนักร่างสูงก็เปลี่ยนเป้าหมายจากริมฝีปากมาเป็นซอกคอขาวเนียนของร่างบางแทน ฮันกยองซุกไซ้รใบหน้าของตนไปทั่วลำคอระหงส์พร้อมทั้งดูดเม้มสร้างรอยรักสีหวานเป็นระยะ
“ อื้อ อ.. “
“ หวานจัง “
เสียงทุ้มกระซิบแผ่วเบาที่ริมใบหูของร่างบาง ฮีชอลยกแขนขึ้นโอบคอร่างสูงพร้อมเบียดกายเข้าหาร่างสูงด้วยความต้องการเอ่อล้น กดศรีษะของคนข้างบนให้แนบชิดกับตนมากขึ้น
ฮันกยองใช้จังหวะที่ร่างบางกำลังเคลิบเคลิ้มกับสัมผัสที่ตนเองมอบให้นั้นไล้นิ้วไปที่ปากช่องทางสีแดงสดทางด้านหลังพลางหยอกล้อโดยการขยับนิ้วไปมาตรงปากช่องทางอย่างจงใจ
“ อ๊ะ !! “
ฮีชอลที่กำลังเคลิ้มกับรสสัมผัสของร่างสูงก็ต้องครางลั่นเมื่อรับรู้ถึงนิ้วที่กำลังขยับอยู่ที่ช่องทางด้านหลังของตน
“ ฮัน.. อ๊าาา ยะ..อย่า แกล้ง “
“ งั้นบอกมาสิครับ ว่าที่รักต้องการอะไร “
ฮันกยองว่าพลางยิ้มกริ่มพร้อมทั้งเชยคางมนของคนสวยขึ้นมาเพื่อสบหน้า ฮีชอลเมื่อเห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์นั่นแทบอยากจะกรีดร้องออกมาดังๆ ทำไมจะไม่รู้ว่าไอ้บ้านี่มันกำลังแกล้งเค้าอยู่ถึงจะต้องการมากแค่ไหนแต่จะให้เค้าทำเรื่องน่าอายอย่างนั้นได้ยังไงกันเล่า
“ อ๊าาาาา !! “
ฝ่ายร่างสูงที่เห็นว่าฮีชอลเงียบไปนาน เริ่มจะใจร้อนขึ้นมาจึงแกล้งขยับนิ้วเข้าไปในปากช่องทางที่กำลังขมิบตอดรัดนิ้วของตนอยู่แล้วจึงถอนออกมาอย่างรวดเร็ว
“ ไม่เห็นยากเลย แค่ที่รักบอกมาว่าต้องการอะไร ผมจะทำให้หมดเลยนะ “
พูดพร้อมทั้งนิ้วที่ยังขยับยู่ที่ปากช่องทาง ฮีชอลกัดริมฝีปากล่างของตนเพื่อระบายอารมณ์เสียวซ่านที่ช่องทางด้านหลัง ปลายเท้าจิกเกร็งจนที่นอนยับยู่ยี่
“ มะ..ไม่ไหว ละ..แล้ว “
“ หืม... “
“ ฮัน อะ..เอาเข้ามา ที “
“ อะไรนะครับ อยากให้เอาอะไรเข้าไปนะ.. “
“ เอา นะ...นิ้ว ขะ..เข้า อึก มาทีนะ ฉัน อ๊ะ.. ไม่ไหวแล้ว “
ฮีชอลเงยหน้าขึ้นสบตาร่างสูงพลางใช้สายตาออดอ้อนแถมร้องขอเสียงหวาน
ฮันกยองเห็นดังนั้นก็พอใจทำตามที่ร่างบางขอทันที นิ้วเรียวยาวถูกส่งเข้าไปในช่องทางสีสวยของร่างบางทีละนิ้วจนครบสามนิ้ว ก่อนจะขยับเข้าออกเพื่อปรนเปรอความสุขให้ร่างบางที่ส่งเสียงครางออกมาไม่ขาด
ฮันกยองเริ่มไล้ลิ้นไปทั่งร่างสีขาวสะอาดก่อนที่จะมาหยุดที่โคนขาขาว ดูดหนักๆจนเป็นรอยสีแดงช้ำ ก่อนที่จะจับเเยกขาเรียวให้อ้ากว้างเผยให้เห็นช่องทางที่ยังคงขมิบรัวด้วยความต้องการที่ยังไม่หายไป ร่างสูงจ่อแกนกายของตนไว้ที่ปากทางเข้าร้อนตรงหน้า
“ พร้อมนะครับคนดี “
“ อะ..อื้ม อ๊ะ !!! “
ฮีชอลร้องเสียงหลงเมื่อรู้สึกคับแน่นที่ช่องทางด้านหลังเป็นอย่างมาก ฮันกยองกัดริมฝีปากตัวเองเเน่นด้วยความเสียวซ่านเพราะช่องทางนั้นช่างคับเเคบเเละตอดรัดเขาดีเหลือเกิน
" อ๊าาาาาา.. จะ เจ็บ ! " ฮีชอลร้องลั่นพร้อมกับบิดเร่าเมื่อรู้สึกถึงความเจ็บปวดที่วิ่งเข้าหาร่างกายตัวเอง ฮันกยองก้มลงจูบที่แก้มเนียนเพื่อปลอบประโลมเมื่อเห็นหยดน้ำใสๆคลอที่ดวงตาสวย
" ผ่อนคลายสิครับ อา..อ้าขากว้างๆหน่อยนะ " เสียงทุ้มว่า ฮีชอลทำตามอย่างว่าง่าย ร่างสูงร้องครางออกมาเบาๆก่อนที่จะคว้าต้นขาเล็กให้อ้าออกมากกว่าเดิมเเละใส่ส่วนนั้นของตนเองเข้าไปจนมิดและค่อยๆขยับเข้าออกเป็นจังหวะช้าๆ ก่อนที่จะเร่งจังหวะให้เเรงและเร็วขึ้นเรื่อยๆ
“ อ๊าาา ...ฮัน อื้อ...เร็วอีก อาา “
“ ข้างในตัวนาย อา... ร้อนมากเลย ฮีชอล “
“ อื้อ ... “
" อ๊าาาา !! "
ร่างสูงจัดการกระแทกลงไปอย่างถี่ยิบก่อนที่จะกระตุกหนักๆสองสามครั้งเเละพ่นน้ำสีขุ่นเข้าไปในช่องทางสีสดของร่างบางเป็นจำนวนมากจนบางส่วนไหลออกมาเลอะซอกขาขาวๆนั่น
ฮันกยองฟุบตัวลงนอนข้างร่างกายเปลือยเปล่าของฮีชอลที่ปลดปล่อยออกมาจนเลอะหน้าท้องแกร่งของเขา ก่อนจะหันไปเอาแขนแกร่งโอบรัดคนสวยที่นอนหอบจากกิจกรรมรักที่เพิ่งเสร็จไปเมื่อไม่นานมากอดแนบอก พลางสูดกลิ่นหอมจากกลุ่มผมนุ่มสวย
..เห็นที ฉันจะยอมปล่อยนายไปง่ายๆไม่ได้ซะแล้วสิ คิม ฮีชอล.....
**********************
talk*
ขอโทษด้วยนะคะ
ที่มาอัพช้า มากกกกกก
T .T
ช่วงนี้เรียนหนักจริงๆ
เอาแค่นี้ก่อนละกันนะคะ
ของ วอนฮยอก กำลังพยายามอยู่
(อ่า ...ตอนหน้าจริงๆนะ)
แล้วจะพยายามมาลงอย่างต่อเนื่อง
ส่วนใครอยากจะแนะนำอะไรก็ได้นะคะ
อาจจะแต่งได้ไม่ดีนัก เพราะเพิ่งเคยแต่งเป็นครั้งแรก**
***อ่านแล้วก็ช่วยเม้นกันซักนิดนะคะ แบบไรเตอร์ท้อแท้มากมาย TT***
***ตอนต่อไปจะอัพตามจำนวนคอมเม้นที่เห็นว่าสมควรจะอัพละกันเน๊อะ****
สุดท้าย ขอบคุณนักอ่านทุกคนนะคะ
เจอกันตอนหน้าค่ะ ^^
ความคิดเห็น