คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : [ENVY LOVE] ::: CHAPTER 2 ::: 50 %
ไม่นานหลังจากที่ฮันคยองโทรมาตามให้ออกไปช่วยงานอีกรอบ ซองมินก็มาถึงผับซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของธุรกิจที่บ้านโดยใช้เวลาไม่ถึงชั่วโมง ร่างอวบนำรถของตนไปจอดที่ส่วนของโซนจอดรถวีไอพีอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะตรงไปเข้าทางประตูหลังของผับ เพื่อเปลี่ยนชุดให้เป็นเครื่องแบบของผับอย่างที่ตนเคยทำมาแล้วสองสามครั้งเมื่อไม่นานมานี้
“ อ่า... สวัสดีครับ คุณซองมิน ผมกำลังรออยู่เลย “ ผู้จัดการคนเดิมพูดพลางปาดเหงื่อบนใบหน้าออกอย่าง
โล่งอก
“ เกิดอะไรขึ้นอีกล่ะคราวนี้ “
“ ก็เหมือนๆเดิมล่ะครับ พวกไม่มีความรับผิดชอบ นี่ก็โดนคุณฮันคยองไล่ออกไปแล้ว ซวยจริงๆ “
“ ฮ่าๆ ก็น่าจะรู้อยู่ว่าพี่ฮันคยองน่ะเป็นยังไง ผู้จัดการน่าจะชินได้แล้วนะครับ “ ซองมินว่าไปพลางนึกถึงพี่ชายตัวเองแล้วอดขำไม่ได้ “ ยังไงผมจะมาช่วยงานแทนไปก่อนจนกว่าจะหาคนใหม่มาแทนได้แล้วกันนะครับ “
“ ครับ งั้นผมขอตัวไปดูแลด้านนอกก่อนนะครับ วันนี้แขกเยอะซะด้วย “
“ ครับ “
เมื่อเปลี่ยนชุดเสร็จเรียบร้อยร่างอวบก็ออกมาประจำที่บาร์ฝั่งด้านหน้าของผับซึ่งเป็นจุดประจำของเขา ทันทีที่มาถึงออเดอร์ของเครื่องดื่มหลากหลายชนิดก็ถูกวางอยู่ข้างหน้าอย่างไม่มีที่ท่าว่าจะลดลงเลย ซองมินค่อยๆทำเครื่องดื่มแต่ละชนิดตามลำดับอย่างคล่องแคล่วจนกระทั่งเก้าอี้ตัวสูงหน้าเคาเตอร์ถูกจับจองโดยใครบางคน
“ ดราย มาร์ติเน่ ...เร็วๆด้วย “ เสียงทุ้มห้วนของคนตรงหน้าดังขึ้น
“ ขอโทษนะครับ แต่คุณคงต้องรอสักครู่ “ ซองมินตอบอย่างไม่ใส่ใจนัก
“ ฉันจะเอาเดี๋ยวนี้ “
“ งั้นผมคงทำให้คุณไม่ได้ และถ้าไม่พอใจจะไปที่อื่น ก็เชิญนะครับ “ พูดพลางเงยหน้าขึ้นส่งยิ้มให้โดยไม่สนใจว่าคนตรงหน้าจะมีปฏิกิริยาอย่างไร
“ หึ ! คิดว่านายเป็นใครกันถึงได้ปากดีขนาดนี้ เป็นแค่ลูกจ้างในผับอย่ามาสะเออะลองดีกับฉันจะดีกว่า “
ร่างสูงว่าพร้อมยื่นหน้าเข้ามาใกล้แต่ก็ไม่มีทีท่าว่าบาเทนเดอร์หน้าหวานจะยอมเช่นกัน ร่างเล็กกลับเชิดหน้าขึ้นจ้องมองกลับไปที่ดวงตาคมนั้นอย่างไม่หวาดหวั่นเลยซักนิด
“ แล้วถ้าผมอยากจะลองดี คุณจะมีปัญหามั้ยล่ะครับ “ ตอบกลับด้วยน้ำเสียงกวนประสาทสุดๆเล่นเอาคนตรงหน้าเกือบสติขาดผึง
หากแต่...เขาคิดอะไรได้ซะก่อน
ใบหน้าหล่อคมคายเปลี่ยนจากหน้าขมึงตึงเพราะอารมณ์โมโหเมื่อครู่เป็นยกยิ้มอย่างมีเลศนัย
“ ปากเก่งไม่เบานิ ฉันล่ะอยากจะรู้จริงๆเลยว่าไอ้ปากเก่งๆแบบนี้เนี่ย…” ทิ้งคำพูดไว้แค่นี้ก่อนจะโน้มตัวเข้าหาร่างเล็กแสนอวดดีตรงหน้าแล้วกระซิบที่ข้างใบหูด้วยน้ำเสียงแหบพร่า “ มันจะหวานซักแค่ไหน... “
ว่าแล้วก็โน้มใบหน้าให้ใกล้เข้าไปอีกจนได้กลิ่นหอมๆจากร่างเล็ก แต่ก่อนที่จะได้ทำตามใจปาก
“ คยูฮยอน !!! “
ร่างหญิงสาวเพรียวระหงในชุดเดรสสั้นส่งเสียงเรียกชื่อของคนหล่อดังไปทั่วบริเวณ คยูฮยอนจิ๊ปากอย่างขัดใจเบาๆก่อนจะตัดสินใจผละหน้าออกจากร่างเล็ก ซึ่งเป็นเวลาพอดีกับที่หญิงสาวเดินมาถึงพอดี
“ สวัสดีครับมินอา ไม่ได้เจอกันซะนานเลยนะ “
“ แหม ... ไม่ได้เจอกันตั้งนานแล้วคิดถึงมินอาบ้างรึเปล่าคะ “
ไม่พูดเปล่าเอามือเรียวคล้องคอไปที่ร่างสูงอย่างยั่วยวน ซึ่งคยูฮยอนก็ไม่ได้ว่าอะไรแถมยังใช้มือแกร่งโอบรัดไปที่เอวบางของมินอาอีกทำเอาหญิงสาวได้ใจเริ่มใช้ใบหน้าคลอเคลียกับอกกว้างอย่างออเซาะ
“ มินอาสวยขนาดนี้จะไม่ให้ผมคิดถึงได้ยังไงล่ะครับ หืม... “
“ งั้น ... คืนนี้คยูฮยอนคงไม่ว่าอะไรใช่ไหมถ้า ... “ ประโยคหลังที่เป็นอันรู้ดี คยูฮยอนพยักหน้าก่อนโน้มใบหน้าลงต่ำจนแนบชิดกับอีกฝ่าย
ซองมินมองภาพชายหญิงสองคนที่กำลังพลอดรักกันตรงหน้าแล้วอยากจะอ้วกออกมาเสียให้ได้ ใจจริงอยากจะสาปแช่งไอ้คนหล่อเมื่อกี้ให้มันโดนอาละวาดใส่ซะด้วยซ้ำเพราะนึกว่าแม่หญิงงามตรงหน้าจะเห็นฉากแทบจะจูบกันของเขากับไอ้หล่อนี่แล้วเข้าใจผิด แต่ก็ช่างเถอะ...
แหม ... หญิงก็ร้ายชายก็เลว มันเหมาะสมกันดีแล้วนี่หน่า ! แถมเขาเองก็เจอกับเรื่องแบบนี้ซะจนชินแล้วตั้งแต่เข้ามาช่วยงานที่นี่ ทำให้ไม่คิดจะเดือดร้อนอะไรมากมายกับการกระทำของร่างสูง
ก็อย่างที่พี่ฮันคยองพูดไว้ ว่าต้องเข้าใจ ทำงานแบบนี้น่ะมันเปลืองตัว !
ครืด...ครืด...
แรงสั่นจากเครื่องมืออิเล็กโทรนิกในกระเป๋ากางเกงดังขึ้น ฮีชอลล้วงมันออกมาอย่างรีบร้อนเพราะรู้สึกจั๊กจี้ที่ต้นขาเบาๆ ใครมันช่างโทรมาได้ขัดจังหวะจริงๆ
“ ว่าไง ? “
[ เป็นไงบ้างครับ แผนของพี่น่ะ ]
“ หึ ... เหยื่อกำลังติดกับ คงต้องรออีกซักพัก “
[ ดูเหมือนพี่จะไม่ค่อยรีบร้อนนะครับ ]
“ แหม ก็ของดีมันต้องรอกันหน่อย ไม่งั้นมันก็ไม่น่าตื่นเต้นน่ะสิครับ คุณคยูฮยอน “
[ ฮ่าๆ งั้นพี่ก็เชิญรอของตื่นเต้นของพี่ต่อไปเถอะ ผมมีธุระต้องไปทำเหมือนกัน ]
“ ถ้าฉันเดาไม่ผิดธุระของแกคงไม่มีอะไรนอกจากไปนอนกับยัยพวกไร้สมองนั่นสินะ “
[ ปากจัดจริงนะ พี่เนี่ย ! ]
“ ถ้าฉันไม่ปากจัดแล้วจะใช่พี่ของแกมั้ย อย่าคิดนะว่าฉันไม่เห็นแกทำอะไรกับหนุ่มน้อยที่บาร์นั่น “
[ ก็น่ารักดี ... เฮ้อ เสียดายชะมัด ! ]
“ ฉันว่าแล้วเพราะปกติเห็นแกไม่ค่อยหาเรื่องใคร ... อ๊ะ ! แก แค่นี้ก่อนนะ เหยื่อฉันติดกับแล้ว “
ติ๊ด !
ฮีชอลเก็บโทรศัพท์เข้าไปไว้ที่กระเป๋ากางเกงตามเดิม
สะโพกบางส่ายไปมาตามจังหวะเพลงอีกครั้งอย่างชำนาญการ รอยยิ้มยั่วยวนถูกส่งไปทั่วฟลอร์กว้างจนกลายเป็นจุดเด่นใครต่อใครต่างต้องมอง
ใช่ ! เขาต้องการเป็นจุดเด่น ... ที่เด่นเสียจนใครบางคนอดใจไว้ไม่อยู่
“ เต้นด้วยคนได้รึเปล่าครับ “
ว่าแล้วก็เหมือนสวรรค์เป็นใจ ชายหนุ่มร่างสูงที่คาดว่าเป็นเป้าหมายในคืนนี้ก็มายืนอยู่ตรงหน้าโดยที่ไม่ต้องเหนื่อยอะไรเลย ฮีชอลวาดแขนเรียวขึ้นโอบคอร่างตรงหน้าอย่างมีจริดจกร้าน ดวงตากลมโตช้อนขึ้นมองใบหน้าของอีกฝ่ายอย่างช้าๆ ก่อนแย้มยิ้มที่ริมฝีปากอวบอิ่มน่าสัมผัส
“ ถ้าบอกว่าไม่ได้ล่ะ ยังจะอยากอยู่รึเปล่า... “ เสียงหวานกระซิบแผ่วเบา
*****************
talk*
มาลงให้ตามสัญญานะคะ ^^
50%
แต่ถ้าอยากอ่าน NC ของฮันซินกับ
เปิดตัวซีวอน วอนฮยอก
ต่อละก็ ไรเตอร์ ขอ 25 คอมเม้น*ฮิฮิ
มีอะไรก็แนะนำกันได้นะคะ
แล้วเจอกันตอน 50%
ที่เหลือคะ = ]*
ความคิดเห็น