คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [ENVY LOVE] ::: INTRO :::
INTRO (in the past)
“ปล่อย!!!” เสียงหวานแผดร้องขึ้นมาจนสุดเสียงด้วยความหวาดกลัว แววตาที่เต็มไปด้วยความตื่นตระหนกกลับไม่ทำให้อีกฝ่ายนั้นนึกเวทนาเลยสักนิด
“บอกให้ปล่อยยยยย !!!!” แม้จะร้องขอ อ้อนวอน มากเท่าไร แต่ดูเหมือนว่าคนใจร้ายจะไม่สามารถหยุดการกระทำทารุนนั้นลงได้ง่ายๆ
ตุ้บ!
แม่ครับ ช่วยผมด้วยครับ ช่วยผมด้วย เอาผมออกจากที่นี่ที่เถอะครับ
สิ่งแวดล้อมที่แสนต่ำช้า ผู้คนที่หยาบคายไร้ความเมตตา ที่อยู่ที่แสนน่ารังเกียจ
แล้วทำไม ?????
ทำไมแม่ต้องทิ้งผมไป....
ทำไมแม่ต้องให้ผมอยู่ตัวคนเดียวในโลกที่แสนโหดร้าย....
ทำไมคนที่ผมรักทุกคนต้องจากผมไปด้วย !!!
ทำไมผมต้องไม่เหลืออะไรเลย....
แต่แบบนี้ใช่ไหมครับคือสิ่งที่แม่ต้องการให้มันเป็น !!!!
“แค่นี้มันยังน้อยไป ไอเด็กไร้หัวนอนปลายตีน ไอเด็กชั้นต่ำ ไอเด็กไม่มีแม่”
“ไอสาระเลว แกกล้าด่าถึงแม่แม่ฉันเลยหรอ ฮะ !!!” พอกันที!!! ผมจะไม่ทนอีกต่อไปแล้ว
ปัง !!
เสียงปืนดังลั่นไปทั่วบริเวณ ลูกกระสุนเข้าทะลุร่างกายของอีกฝ่ายเข้าเต็มๆ
คนตัวเล็กระเบิดหัวเราะออกมาด้วยความสะใจ
หึหึ แกลองดีกับฉันก่อนนะไอสารระเลว
“ไอเด็กบ้า เมิง เมิง ยิงกูหรอ เมิงได้เห็นดีกับกูแน่”
ไอสารเลวนั้นมันทำท่าจะเดินมาฆ่าผม เหอะๆๆ นัดเดียวไม่พอใช่ไหมได้ เอาไปกินอีกสักเม็ดแล้วกันนะ ไอชาติชั่ว
“ปัง ปัง ปัง”
“อ๊ากไอเด็กบ้าเมิงกล้ายะ ยิง กะ กู เมิง มะ ไม่ตา อะ ตาย ดะ ดีแน่ !!!”
เก็บคำพูดของแกไว้ไปพูดในนรกเถอะนะ หึ หึ
“ลาก่อน”
สมแล้วหละ คนชั่วไร้ความปราณีอย่างแกนะไม่สมควรอยู่ร่วมโลกกับใครเค้าได้หรอก ฮ่าๆๆๆ
“ผลั๊ก” โอ๊ยยยยไอเลวนั้นมันตีผม
“เหอะ ไอเด็กบ้าแค่กระสุน 4 นัดมันฆ่ากูไม่ได้หรอกเว้ยย เมิงจำใส่หัวสมองเน่าๆๆของเมิงไว้”
แก แกกล้าดียังไงมาจิกหัวฉัน ฮะๆ แค่4 นัดมันน้อยไป จริงๆ ผมใช้พละกำลังที่มีทั้งหมดผลักไอแก่นั้นไปให้พ้นทาง แต่มันช่างดื้อ ด้านเหลือเกิน ดี !! ย่าส์
“ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง” ฮะ ฮะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ตาย จุดจบของแก คือ ตาย
“เฮ้ย แก แกเป็นใครอะ “ อ๊ะ ! มันต้องเห็นตอนผมฆ่าไอแก่นี่ใช่ไหม ไม่นะ มันจะแจ้งตำรวจมาจับผมไม่นะ ไม่ ฆ่า ต้องฆ่าปิดปากมัน
ผมค่อยๆๆหันหลังไปเผชิญหน้ากับมัน ไอคนที่เห็นผมฆ่าไอแก่
“นายทำอะไรลงไปรู้ไหม”
มันตะคอกใสผม เด็กชายที่อายุคงไม่ต่างไปจากผมเท่าไหร่อาจจะเด็กกว่าด้วยซ่ำ เหอะๆ งี้ค่อยง่ายหน่อย
“นายเห็นหรอ ฮะ นายเห็นใช่ไหม “
ผมตะคอกใส่มันกลับไป ความจริงแล้วผมกลัวนะ กลัว กลัวมันไปฟ้องตำรวจจริงๆ
“เห็นสิ เห็นตั้งแต่ต้น เห็นทุกการกระทำ หึ หึ”
มันพูดแบบเยอะเย้ยผม หน้าตาของมันช่างถูกชะตากับผมชะมัด
“นายจะเอาไปแจ้งตำรวจก็ได้นะ ฉันไม่กลัวหรอก หึ” ผมพูดออกไปอย่างท้าทาย ก็แค่อีเด็กนี่ มันคงไม่มีปัญาไปฟ้องตำรวจหรอกนะ
“ฉันจะเอาไปฟ้องตำรวจทำไมหล่ะ ”
“แล้วทำไมแกไม่เอาไปฟ้องตำรวจหล่ะ”
“ผมหนะ ต้องขอบคุณ คุณซะมากกว่า ที่ทำให้ผมไม่ต้องลงมือเอง!!”
“หึ หึ ฮะ ฮ่าๆๆๆๆ//หึ หึ ฮะ ฮ่าๆๆๆๆ”เสียงของเด็กชายทั้ง 2 ดังขึ้นอย่างไม่หยุดหย่อน หึ หึ
*******
ความคิดเห็น