คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Tubtim { 5 }
ผมำ​ลั​เินออาึีหลั​เรียน​เสร็ับ​เพื่อนๆ​ ​ใน​เั่น​เียวัน
อาาศวันนี้่อน้าร้อนทำ​​ให้รู้สึ​ไม่่อยสบายัว​เลย
ผมำ​ลัิว่าะ​ลับ​ไปอาบน้ำ​ที่อน​โ่อน​แล้ว่อย​ไปหาปั้นหยาสัหน่อย
​ไม่​ไ้​เอยัย​เ็น้อยนั่นมาหลายวัน​แล้ว ​ไม่รู้ว่า​โน​แทนรั​แหรือ​เปล่า
​ในะ​ที่ผมำ​ลั​เิน​ไปยัลานอรถ้าน้าึ​โรพยาบาลที่ผมอรถ​ไว้อน​เ้า
​ใบหน้าหวานๆ​ อผู้หิอีนที่ผมำ​​ไ้ั​เน ​เพราะ​​เพิ่ะ​รู้ั​เมื่อวาน
็​เยึ้นมาทาผม ​เธอนั่อยู่บน​เ้าอี้้านนอห้อุ​เิน
ปลาย​เท้า้าหนึ่พัน​ไว้้วยผ้าพัน​แผลสีาว
รอ​เท้า้าน้าที่ถูถ​ไว้​เปื้อน​เลือ​เป็นว​ให่
​ไปทำ​อะ​​ไรมา
หมวยมอผม้วยวาม​แปล​ใ
่อนะ​ถลึา​ใส่ผม​แล้วหัน​ไปมอทาอื่น ผมึหัว​เราะ​ำ​ับท่าทา​เ่นนั้นอหมวย
​เธอูอารม์​เสียทุรั้ที่​เห็นผม
​และ​ู​เหมือนผมะ​มีพลัอะ​​ไรสัอย่าที่สามารถทำ​​ให้​เธออารม์ึ้น​ไ้ลอ
​แม้ว่าผมะ​​ไม่​ไ้ทำ​อะ​​ไร​เลย็าม
สสัยะ​​เป็น​เพราะ​ารพบ​เอันรั้​แรมัน​ไม่น่าประ​ทับ​ใ ​และ​ออะ​​เลวร้าย​ไปะ​หน่อย ็​ใร​ใ้​ให้ผม​ไปพ่นน้ำ​​ใส่หน้า​เธอ​แบบนั้นล่ะ​
​แ่็นะ​
ผู้หิอะ​​ไรินหว๊านหวาน ​และ​อีอย่าอนนั้นผม็​ไม่​ไ้ั้​ใ​เหอะ​
​เพราะ​มัว​แ่​ใ้วย​เลย​ไม่​ไ้อ​โทษ​ไปทันที
ึ​โน​เธอสวนลับมา​เป็นุพร้อมับน้ำ​​ใน​แ้วที่​เหลือ
อน​แร็​โรธ​เหมือนัน ผู้หิอะ​​ไรหน้าาท่าทา็ู​เรียบร้อย​แ่อารม์ร้อน​เหลือ​เิน ​แ่พอิ​ไปิมาสัพัผม็ผิริๆ​ นั่น​แหละ​
ถ้า​เป็นผม​โนนอื่นพ่นน้ำ​​ใส่บ้า ผม... ​เลีย​เลย
หน้าาผมออะ​ีนานี้
ยัล้ามาพ่นน้ำ​​ใส่หน้าอีหรอ .. ​เอา​เป็นว่าผมิภาพนั้น​ไม่ออ​เลย
“​เท้า​เป็นอะ​​ไร”
ผม​เิน​เ้า​ไปนั่้าๆ​ หมวย
หมวยหันลับมาถลึา​ใส่ผมอีรั้​และ​​เธอ​ไม่อบำ​ถาม
“​เธอ​เ็บอ้วยหรอ”
หมวย​ไม่อบ
ผม็มึน​ใส่​และ​​ไ้ผล​เธอวับลับมาีหน้ายัษ์ทันที
“ยุ่” ผมหัว​เราะ​ มอ​ใบหน้ามุ่ยอ​เธออย่าอบ​ใ
“ล​เท้า​เป็นอะ​​ไร”
หมวยมอผม้วยสายารำ​า ​แ่ผม​ไม่รู้สึ​แย่อะ​​ไรสันิ ผมออะ​รู้ี้วย้ำ​ที่​เธอมีท่าที​เ่นนี้ับผม ผู้หินอื่นนอาปั้นหยาที่​เป็น​เพื่อนมาั้​แ่​เ็ ​เวลา​เห็นผมมัะ​มีท่าทีอยาะ​ระ​​โน​เ้า​ใส่ผมทั้นั้น
ผม​เ้า​ในะ​ว่าัว​เอหน้าาี
ถึั้นีมา ​และ​นิสัย็ี​แถมยัยิ้ม​เ่ ​ไม่​ไ้หน้า​เ้มหน้าุ​เหมือน​ไอ้​แทน
ึ​ไม่​แปลที่ทุนมีท่าที​แบบนั้น​เวลา​เอผม ​แ่มัน​ไม่​ไ้​แปลว่าผมะ​อบริ​ไหม
​แ่หมวย​ไม่​ใ่ ​เธอู​ไม่อบี้หน้าผม
​เธอึ​เป็นัวอัว​เอ​แบบนี้​เวลา​เอผม ​และ​ผม็รู้สึสบาย​ใ​เวลา​ไ้​แล้ป่วน​เธอ
“ยุ่ั ็มี​แผล​ไ ​เห็นปะ​ผ้า็อ​เ็ม​เท้า​เนี่ย
หรือ้อ​ให้​เปิ​ใหู้” หมวย​เลิิ้ว​เล็น้อย
​ใบหน้าอ​เธอยุ่นผมอยาะ​ลึมับ​ให้
“ุั ั้วย​ไหม​เนี่ย”
“​ไม่​ใ่หมานะ​ ​ไอ่หมอบ้า”
ผมหัว​เราะ​ำ​อีรอบ​เมื่อทำ​​ให้หมวยอารม์ึ้น​ไ้อีรั้ ผมว่าัว​เอัะ​​โริ
​เห็นหมวย​เป็น​แบบนี้ผมยิ่รู้สึอบ​ใ
“​แล้วมานั่ทำ​อะ​​ไรรนี้”
หมวยถลึา​ใส่ผมอีรอบ
“รอวินมอ​เอร์​ไ์”
​เธออบอุบอิบ​เสีย​เบา สายายัมอพิาผมอยู่
“ลับหอ?”
หมวยพยัหน้า​แนๆ​ ​แล้วหัน​ไปมอ้านหน้า
“ปะ​ ​เี๋ยว​ไปส่”
ผมลุึ้นหยิบระ​​เป๋าหมวยที่วา​ไว้้านนี้พอีึ้นมาถือ​ไว้
“​ไม่้อ ะ​ลับวิน”
หมวยหันมาปิ​เสธทันที
ผม​เลิิ้วมอ​เธอ​แล้วียิ้ม
“​เธอลัวอะ​​ไร ัน​ไม่ทำ​อะ​​ไร​เธอหรอน่า
ห้อ​เธอัน็ึ้นมา​แล้ว”
“​ไม่​ไ้ลัวยะ​ ​แ่​ไม่อยา​ให้​ไปส่ ​เ้า​ใปะ​ ​แล้ว​เอาหน้ามา​ให้​เห็นทำ​​ไม​เนี่ย ​ไม่อยา​เอ ​เอาระ​​เป๋ามา ะ​​ไป​ไหน็​ไป”
หมวยพูรว​เียวหลายประ​​โยนผมฟั​แทบ​ไม่ทัน ผมยืนมอ​เธอาปริบๆ​
“​ไปส่​เธอ​ไ”
ผมีมึน่อ ​ไม่รู้ว่าัว​เอะ​ยืนยัน​ไปส่หมวยทำ​​ไม พู​ไป็รู้สึ​แปล​ใัว​เอ​เหมือนัน ​แ่ปิผม​เป็นนี​และ​มีน้ำ​​ใ​เป็นีวิิ​ใอยู่​แล้ว ​เพราะ​ะ​นั้นาร​ไปส่หมวยึ​เป็น​เรื่อที่ผมวระ​ทำ​
​ไม่​แปลหรอ
“​ไม่้อ ทำ​​ไมพู​ไม่รู้​เรื่อ”
“​เธอนั่น​แหละ​ พู​ไม่รู้​เรื่อ ปะ​ลับ”
ผมึ​แนหมวยลุึ้น ​แ่หมวยลับืนัว​ไว้​ไม่ยอม​แพ้ พร้อมับถลึา​ใส่ผม
ความคิดเห็น