ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักซ่วนๆป่วนซิ่วๆ

    ลำดับตอนที่ #5 : เฮ้ นั่นมันบ้านผมนะ

    • อัปเดตล่าสุด 20 เม.ย. 49




    " พิ้ง กลับบ้านเลยป่าว "    ผมเรียกยัยบ๊องนั่นหน้าโรงเรียน

    " อื้ม "   .......... วันนี้ยัยนี่เป็นอะไร ไม่ทำซ่าเหมือนเมื่อก่อนเลยแฮะ

    " ฟานๆ ถามไรหน่อยดิ "

    " อื่อ เอาดิ ถามมาเลย "

    " นายเคยไป แถวๆบ้านเราป่ะ "

    " ก้เคยอ่ะ ไมเหรอ "

    " ป่าวอ่ะ ถามดู "

    " บ้านเธอ มันเพิ่งสร้างใหม่ไม่ใช่เหรอ "

    " อื้อ รุได้ไงอ่ะ "

    " ก็ .... แหม ใหญ่ขนาดนั้น มันก็ต้องแปลกตาอ่ะแหละ "

    " อื้อ "

    " พิ้ง ถามไรอย่างนึงมั่งได้ป่าว "

    " อื้อ ไรอ่ะ "

    " ไม่โกรธนะ  "

    " อื้อ "

    " เธอเป็นคนแบบไหนแน่อ่ะ - -! "

    " -^-." ไมถามแบบเน้อ่ะ "

    " ป่าว ไม่มีไร ก็เมื่อวานอ่ะ ยังแนวซ่าๆ อยุ่เลย วันนี้กลายเป็นคนเรียบๆ นิ่งๆอ่ะ พูดจาก็ดี ผิดกับเมื่อวานเลยอ่ะ "

    " กั่กๆ ขนาดนั้นเลยเหรอ ไอ่เปี๊ยกกกก !! "   .............. โหย ไม่น่าไปทักมันเลย - -

    " เออ อีกอย่าง เรียกเราว่าแก ได้ป่าว ไม่ต้องเรียกนายอ่ะ มันไม่ชิน "

    " เค งั้น นาย.....เอ่อ  แก   ... ก็ต้องเรียกว่าเราว่า แก เหมือนกัน  แล้วก็แทนตัวว่า ชั้น ไม่ก้ เค้า   เคป๊ะ? จะได้ กันเองๆ ...........หงึกๆ"

    " ได้เลยพวก "

    " อื้อ "

    " บางทีอ่ะ เราไม่สุภาพ ..-*- ก็ทุกทีแหละเนอะ กั่กๆ คือ ไม่เคยมีเพื่อนผู้หญิงหว่ะ ทนๆหน่อย รับไม่ได้ก็บอกแล้วกัน "

    " อือ ไม่เปนไรอ่ะ แกเป็นอย่างแกไปแล้วกัน ก็ดีแล้ว เป็นตัวของตัวเองเหอะ "

    " เออ ดีๆ สบายใจหน่อย ขี้เกียจมาทำตัวดีหว่ะ  เอิ๊กกกก "

    " ฮ่าๆ ไอ่เปี๊ยกเอ้ย แล้วไม่บอกแต่แรก  แปะๆ "  ...................-*- ยัยนี่ มันฝืนสังขารตัวเองอยู่เรื่อย แตะบ่าผมไม่ถนัด ก็ยังพยายามอีก

    " เฮ้ยๆ ฟานๆ นายรุจักเจ้าของบ้านไม้สีน้ำตาลแถวบ้านชั้นรึป่าวอ่ะ "

    เฮ้ยย .... มันบ้านผมนี่

    " มีไรกับบ้านนั้นเหรอ "               -*-

    " ก็ .. เห็นสวยดีอ่ะ เลยอยากรู้ "

    " อ่อ ^ ^"  "

    " แล้วตกลงรู้จักมั้ย "

    " อื้อก็รู้จักอ่ะ "

    " เหรอ!! ^o^ "

    " เออเด่ะ แกไม่ต้องดีใจนาดนั้นก็ได้"

    " เฮ้ยย วันหลังอ่ะ พาชั้นไปหน่อยดิ "

    กำแล้ว ยัยนี่จะมาบ้านผมทำไม -"-

    " ไปทำไม ไม่ใช่เรื่องไรของแกเลย "

    " ก็ชั้นอยากรุจักนี่หว่า ยังไม่มีเพื่อนบ้านเลยนะเว๊ยยยยย "

    " เออๆ ไปพรุ่งนี้ก็ได้ เดี๋ยวไปบอกน้าที่บ้านนั้นให้ "    ............. กระดากปากแปลกๆครับ -*- เรียกแม่ตัวเองว่าน้า

    " ฮิๆ ขอบใจๆ "
    " แกรุป่าว เมื่อคืนอ่ะ มองไปเห็นบ้านนั้นเค้าดูมีความสุกันจังอ่ะ ดูอบอุ่นดี
    ก็เลยอยากไปทำความ รุ้จักไว้บ้างอ่ะ "

    " อื้ม ... "     หวังว่าคงไม่เหนนะว่าผมอยู่บ้านนั้นน่ะ ต้องมีเซอร์ไพร๊ซะหน่อย

    " ถึงบ้านละ บอกน้าบ้านนั้นด้วยอ่ะว่า พรุ่งนี้ ชั้นจะเอาของไปฝาก แล้ว ป้าแม่บ้านที่บ้านจะไปด้วยนะ "

    " อื้อๆ "

    " เจอกันพรุ่งนี้เปี๊ยก !  หงึกๆ "

    " -_-"   ...  "       ... ไหนมันบอกว่าไม่เรียกเปี๊ยกแล้วไง T^T

    แล้วเจอกัน ไอ่เตี้ย ... ผมอยากพูดประโยคนี้มากเลยครับ ไอ่เตี้ย กั่กๆ มันเป็นคำที่โดนใจจริงๆ


    ...
    .......
    ...
    .........
    ...

    ตึกๆ ตึ๊กๆๆ

    ผมรีบวิ่งไปหาแม่ที่ชั้นบน

    " แม่ค๊าบบบบบบบบบบบบบ "

    " อ้าว พ่อตัวดี กลับเร็วจังเลยลูกวันนี้ "

    " แฮ่ๆ ผมมีเรื่องจะรบกวนแม่อ่ะครับ "

    ผมพูโพลางเข้าไปโอบหลังแม่ นี่แหละครับท่าอ้อนของผม
    จำได้เลยนะฮะว่า เมื่อก่อน ผมยังตัววเท่าเอวแม่อยู่เลย
    ตอนนี้สิ แต่กลับตัวเท่าเอวผมซะแล้ว
    เหมือนเปรตเลยครับ -"- เวลาอยู่กับแม่ พอดีผมได้เชื้อสูงมาจากพ่อ
    พ่อผมเป็นนักบาสเก่านะเนี่ย .... ฮิอิ ได้ที คุยๆๆๆ


    " เรื่องไรเหรอฟาน "

    " คือ ...... คือ ว่า "

    " หืมมม "

    " แฮะๆ พรุ่งนี้เพื่อนจะมาบ้านนะฮะ "

    " (แป่วว -_-")  แค่นี้เอง แล้วทำไมต้องอ้ำๆอึ้งๆ "

    " ก็ เพื่อน ..... "   ผมจะบอกแม่ยังไงดี ผมไม่เคยพาเพื่อนผู้หญิงมาบ้านนะ

    " ผู้หญิงละซิ!!  (แต่นแต๊นๆๆ ^o^)  "           - -." แม่ผมเป็นไรไปเนี๊ยะ ทำไมต้องดีใจขนาดนั้น

    " ฮี่ๆ ใช่ค้าบบบ "
    " ก็บ้านใหญ่ ตรงข้ามบ้านเราแหละแม่ มันชื่อพิ้งอ่ะ "

    " ตายแล้ว ลูก ไปเรียกผู้หญิงว่ามันได้ไง "

    " โหย แม่ ผมก็ไม่ได้อยากจะเรียกอ่ะครับ แต่แม่ต้องเจอเอง แล้วจะรุ้ฤทธิ์ยัยนี่"
    " แสบชะมัด วันแรกนะแม่ ทำยังกับผมเป็นเบ้มันอ่ะ"
    " แล้วมาเรียกผม ไอ้น้อง ไอ่เปี๊ยกอีก สุดๆเลยแม่ "

    " กั่กๆ เจอแบบนี้บ้างก็ดี (ก๊ากกกกกกกก )"   .... ง่ะ แม่แอบสมน้ำหน้าผมอยู่ใช่มั๊ยย!!

    " ดีไรอ่ะแม่ หูยยยยยย  สู้แม่ไม่ได้ เน๊อะๆๆ "  

    " อ้อนตามเคยนะเรา โตแล้วนะลูก "

    " อิอิ ก็ผมรักแม่นิครับ "              .... ผมพูดอะไรออกไป ..... เขินครับ ลูกผู้ชายอย่างผมก็เขินได้ ^o^

    " แต่แปลกนะ ? เอ...??? "

    " อะไรแปลกเหรอฮะ "

    " ทำไม ลูกถึงปล่อยให้เพื่อนคนนี้มาเรียกไอ่เปี๊ยกได้ล่ะลูก ปกติใจนักเลงจะตาย เราอ่ะ "

    " เอ่อ .... "     นั่นดิเนอะ

    " โถ่แม่ ก็ตอนนั้นมันไม่ได้ตั้งตัวนิครับ อีกอย่างมันเป็นโรงเรียนใหม่ด้วยอ่า ผมเลยยังไม่กล้าทำอะไรๆ มากไง "
    " เอ้อ ... แม่ครับ  T-T  ผมโดนปกครองตามแจด้วยอ่า "

    " O_o!!! ทำไมลูก ไปทำอะไรม๊าาาาาา "             แว๊กกก.... ผมไม่ได้ไปฆ่าใครนะแม่ ไม่ต้องเสียงหลงขนาดนั้น

    " ก็ยัยนั่นแหละ โหย ตีหน้าเก่งจะมัดเลย ทำเอาฟานนี่งงเต๊กเลยแม่ "

    " (กั่กๆ) นานๆ เราจะได้เจอแสบๆแบบนี้ซะทีเนอะ ก็ดีลูก จะได้อ่อนลงมาบ้าง ไม่แข็งเหมือนพ่อเรา " 

    " ^^ ครับแม่ ผมจะพยายาม "

    " แล้วพ่อละครับ "

    " เอ.... เมื่อหลางวันมาเอาข้าว แล้วแม่ไม่เห็นเลยนะ อยู่ในอู่มั้งลูก "

    " ฮะ งั้น ผมขอตัวไปหาพ่อก่อนนะครับ "


    ฟอดดด!~~  ผมหอมแม่ไป ฟอดใหญ่เลย เฮ่ออออออ อิ่มใจจิงๆ

    บ้านผมนี่ก็แปลกนะ พ่อกับแม่เค้าแยกทางกันครับ
    แต่ผมรู้สึกอบอุ่นกว่าตอนอยู่ด้วยกันซะอีก ^o^
    ผมโชคดีจังที่อยู่ครอบครัวนี่ พูดถึงมันก็ขำๆนะครับ
    แยกทางกัน แต่บ้านก็อยู่ข้างกันเองครับ - -" (แยกกันเพื่ออะไร ??? )
    พ่อยังมาเอาข้าว เช้า กลางวัน และเย็น ที่บ้านผม(บ้านไม้)  อยู่เสมอๆ
    ส่วนแม่ เวลาจักรเสียเปลี่ยนแก๊ส งานหนักๆในบ้าน แม่ก็จะตามพ่อไปช่วยทุกครั้ง
    ทุกอย่างยังเหมือนคนรักกันเลยครับ ผิดก็แต่ ไม่ได้อยู่ด้วยกันเท่านั้นเอง

    ((((  " เตี่ยๆ ไมเตี่ยต้องแยกบ้านกับแม่ด้วยอ่ะ - -! "

    " ตี๋ ถามเตี่ยมากี่รอบแล้วเนี่ย "

    " โห่ ก็คนมันไม่เข้าใจนิเตี่ย ตี๋ก็เห็นเตี่ยกับแม่รักกันดีอ่ะ "

    " อื้อ เตี่ยก็ไม่ได้บอก ว่าเตี่ยกับแม่เอ็งไม่ได้รักกัน "

    " เอ๊าาาาาาาาาาาาาาาา!!!! "   ))))

    นี่แหละครับ คำตอบของเตี่ย ถามกี่ครั้งๆ ก็ได้คำตอบแบบนี้
    ผมเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกกันนะ
    ว่าทำไม ทั้งๆที่บอกว่า ไม่ได้ไม่รักกัน แต่แยกบ้านกัน
    งงครับ -*-

    แต่อย่างน้อยอ่ะ ผมก็ไม่เคยเสียใจนะครับ ที่โดนล้อว่าเด็กบ้านแตก
    เพราะในความรู้สึกผมน่ะ บ้านผม ก็คือบ้านผม ยังเป็นครอบครัวผม
    ที่อบอุ่นเสมอๆ เชื่อไหมละฮะ เตี่ยกับแม่นะ ไม่เคยทะเลาะกันสักครั้งเดียว
    ผิดกับที่อยู่ด้วยกันน่ะ เพื่อนผมบางคน มัมาบ่นบ่อยๆว่า พ่อแม่ทะเลาะกันอีกแล้ว
    จนทำให้ผมคิดว่า  ..........


    " มันก็ดีเหมือนกันนะ ที่อยู่แบบนี้ "

    " บ่นไรวะตี๋ - -?? "             เสียงเตี่ยทำผมสะดุ้งเฮือก

    " ป่าว คิดไรเรื่อยเปื่อยอ่ะ "

    " เฮ้ย พรุ่งนี้เตี่ยมีนัดแข่งบอลกับซอยข้างๆ  ไปเล่นกับเตี่ยป่าวๆ "

    " ง่ะ ไม่ว่างอ่ะเตี่ย พรุ่งนี้เพื่อนตี๋จะมาบ้านอ่ะ "

    " เออๆ ไม่เป็นไรๆ เตี่ยลุยคนเดียวก็ได้ สบายอยู่แล้ว "

    " ฮ่าๆ เตี่ยนี่โม้ไม่สร่างเลยนะ "
    " เล่นระวังด้วยอ่ะเตี่ย แก่แล้ว "      .... ^^

    " ใครแก่วะตี๋ ไม่เหนมีๆ เตี่ยอ่ะ รุ่นๆเบคแฮมเลยนะว้อยยย "           ฮ่าๆ ผมชอบเตี่ยตรงนี้แหละ ขี้เล่นดีฮะ

    " เคๆ ผมไม่เถียงละ กั่กๆ สู้ๆเตี่ย "

    " เออ ^o^ "

    ..................
    .....................
    .................
    .  ง๊อก แง๊ก!
    โป๊ก!   เคร๊ง!

    ก๊อกๆ!  เอี๊ยดดด!!
    .................
    ....................
    ......(เสียงซ่อมรถฮะ).......
    ..................
    ......

    " ว่างใช่ป่ะตี๋ ?"

    " อื่อ ... "

    " มานี่ๆ มาช่วยเตี่ยซ่อมมอไซค์หน่อย เดี๋ยวคืนนี้เค้าก็มาเอาแล้ว "

    " โหยยยยยยยยยยยยยยยยย โคตรเล้งเลยเตี่ย "

    (เล้ง = สภาพที่สุดทนมากๆ )

    " เออดิวะ เมื่อคืนคนมาเรียกอ่ะให้เตี่ยไปช่วย "
    " เมาแล้วขับละหมั่ง จมโคลนข้างทาง ลากกันแทบตายตี๋เอ้ย "

    " อ้าว ไมไม่เรียกตี๋ไปช่วยอ่ะ "

    " ไม่ต้องอ่ะ  เด็กๆเว่ย "

    " อุแหวะ ... วันไหนรถสิบล้อเสีย ไม่ต้องมาตามตี่นะเตี่ย เด็กๆ ดีนัก กั่กๆ "

    เคร้ง!!!  โป๊ก!! 

    ซึ่งๆ!! โป๊ะ! ซึ่งๆ!

    ปะโล้ง ปะโล้ง ปะโล้ง โป้งซึ่ง!!!

    เอี๊ยดดด!!!!!!!

    แป่ก!!!


    ******************************************************************************
    เราว่า เราพิมผิดไปเยอะเลยอ่ะ แหะๆ ขอโทษด้วยนะจ้า

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×