รักซ่วนๆป่วนซิ่วๆ

ลำดับตอนที่ #4 : พิงดารา ผู้เงียบเหงา

มามุมของพิ้งมั่งนะคะ   ||||||||||||||||||  |||| || | ||||||||| || ||||||||
-------------------------------------- *********************

" ขอบคุณค่ะ ป้าน้อย "

" ไม่เป็นไรค่ะคุณหนู "

" ป๊ากับม๊ายังไม่กลับเหรอคะ "

" ยังหรอกค่ะ คุณผู้ชายท่านโทรมาบอกว่าอจกลับดึกนะค่ะ "

" ค่ะ แล้วม๊าหล่ะคะ "

" คุณผู้หญิงต้องไปทำธุระด่วนที่เกาหลีนะค่ะ "

" อื้ม "

บางที ชั้นเองก็ไม่เข้าใจเลยนะว่า คนเราจะทำงานหนัก หาเงินมากมายมาเพื่ออะไร

นอกจากเงินแล้ว เค้าเคยคิดถึงอย่างอื่นรึป่าว

ป๊ากับม๊า ลืมไปรึป่าวว่ายังมีชั้นอยู่ที่บ้านอีกคน

ชั้นเบื่อกับการมีบ้านหลังใหญ่โต คนรับใช้ คนสวน มีทุกอย่างที่ทุกคนอย่างมี

แต่อย่างเดียวที่มันเลือนลางเหลือเกิน คือการได้อยู่พร้อมหน้ากัน

นั่นเป้นเรื่องเดียวที่ทำให้คนอย่างชั้น หลั่งน้ำตา

" คุณพิ้ง ร้องไห้อีกแล้วนะคะ "

" ป้าน้อย .. "

" ทานข้าวไป ร้องไห้ไป โถ สงสัยจะคิดถึงคุณท่านน่าดู "

" ป้าคะ "

" คะ "

" ทำไม ป๊ากับมีาไม่เคยสนใจพิ้งเลย "

" .... "

" พิ้งไม่ได้พูด ไม่ได้เห็น ไม่ได้ อยู่ทานข้าวกับป๊า กับม๊า มา 2 อาทิตย์แล้วนะคะป้า "

พูดไป น้ำตาก็ไหลจนเสื้อป้าน้อยเปียกไปหมด

" โถ่ คุณหนู อย่าคิดมาเลยนะคะ คุณท่านนะ ห่วงคุณหนูมากนะคะ "
" ที่ท่านทำงานหนักก็เพื่อคุณหนูนะคะ "

" เพื่อหนู ?   หนูไม่ต้องการอะไรซักนิด แค่มีกินมีใช้หนูก้อยู่ได้แล้ว
ป๊า ม๊า ลืมไปรึป่าว ว่าหนูต้องการ ..... ความรัก "

" ทราบค่ะ ท่านทราบดี ป้าเชื่อว่าท่านทราบดีค่ะ "

" ป้าคะ วันหลังป้าต้องมานั่งทานข้าวกับพิ้งนะคะ  พิ้งไม่อยากนั่งคนเดียวอีกแล้ว "
" พิ้งเกลียดการอยู่คนเดียวคะป้า ฮือๆ "

" ได้สิคะ คุณหนูของป้า "

ในทุกๆวัน กลับบ้านมา ฉันไม่มีใครเลย
ฉันไม่อยากกลับบ้านมาเจอความเงียบ ความเหงา
บางทีนะ คนงานที่บ้านเค้ายังมีความสุขมากกว่าฉันอีก
พวกเขากินข้าวพร้อมกันในครัว ยิ้มกัน หัวเราะกัน
ทั้งๆที่เค้าก็มาจากคนละครอบครัว
ฉันอยากเป็นแบบนั้นมั่งจัง

ปี๊นๆ !  ปี๊นๆ !

" ดึกป่านนี้ ใครยังมาขี่รถอีกนะ "

ฉันชะโงกไปมองที่ระเบียงหน้าบ้าน ชั้นบน

" เอ๊ะ นั่นบ้านใครกัน "

บ้านไม้ มีน้ำตาลอ่อน กับแสงไฟสีเหลือง
และภาพสมาชิกในบ้านดูทีวีด้วยกัน
มันดึงดูดใจฉันเสียจริง

" นายช่างๆ รถเสียอยู่ปากซอยอ่ะ ช่วยไปซ่อมให้ทีคับ!! "   เสียงแว่วๆ ของคนขี่รถเมื่อสักครู่ดังมาถึงในบ้าน

" ได้สิๆ เดี๋ยวตามไปนะพ่อหนุ่ม "  เสียงจากบ้านหลังข้างๆบ้านไม้นั่น เหมือนจะเป็นอู่เล็กๆมากกว่าบ้านนะ

หลังพูดจบไม่นาน ลุงคนนึงสงสัยจะเป็นนายช่างที่พูดถึง ก็เดินออกมาจากบ้าน

" ดีจังเลยนะ "

" มีอะไรที่ระเบียงเหรอคะคุณหนู "

ป้าน้อยถาม พร้อมกับยื่นนมสดให้ดื่ม

" พอดี พิ้งไปเห็นคนที่นี่เค้าคุยกันนะค่ะ น่ารักดีนะคะ "

" ค่ะ ใช่ค่ะ คนที่นี่ อัธยาศัยดีนะคะ "

" ต่างกับที่ที่เรามามากเลยนะคะป้า "

" ค่ะ คุณหนู "

" วันหลัง พิ้งจะไปคุยกับพวกเค้ายะคะ ป้าไปกับพิ้งไหม "

" ^^ ได้สิคะ ถ้าจะไปก็บอกป้าด้วยนะ ป้าจะได้เตรียมขนมไปฝากพวกเค้า "

" ได้ค่ะป้า "

" เข้านอนเถอะค่ะ "

" ค่ะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะป้า "

ได้เวลานอนซะทีนะ "พิงดารา"
เตรียมพร้อมกับวันพรุ่งนี้ได้แล้ว
มันคงได้เวลาที่เราต้องดูแลตัวเองแล้ว สักที

" พิ้งคิดถึงป๊ากับม๊านะคะ "

-******************************************************************************************