คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : chap 8 >> ปีใหม่ แล้วน้า.. 2548
" นักเรียน ทางโรงเรียนของเราจะมีการจัดกิจกรรมการแข่งขันกีฬาภายใน วันที่ 28 ธันวาคมนี้ "
" ครูคะ ทำไมปีนี้จัดเร็วจังคะ "
" เดี๋ยวซิ ฟังให้จบก่อน ... ทางคณะเรา คณะยูงทอง ต้องการนักเรียนชั้นม.3 ช่วยงานด้านกิจกรรม เช่น นักกีฬา สวัสดิการ เดินพาเหรดแฟนซี แสดงรำพัดงานพิธีเปิด ใครสนใจกิจกรรมอะไรมาลงชื่อได้ที่หัวหน้าห้องนะคะ "
" นี่พลอย แกจะลงอะไรวะ " บุ๋มหันมาถามเพื่อนซี้
" ฉันกะว่าจะเป็นนักบาสว่ะ ฉันเล่นอยู่บ่อยๆ "
" แหวะ ม่อต้ออย่างแกเนี่ยนะ ความสูงก็ไม่ผ่านแล้วแก "
" อย่ามาดูถูกฉันนะเว้ย แกล่ะจะลงอะไร "
" ดูถูกต้องล่ะซิ.. ไม่รู้ว่ะ ไอ้สวัสดิการนี้คืออะไรวะ "
ถามยังไม่ทันขาดคำ นังพลอยก็ยกมือขึ้นถามอาจารย์ทันที
" อาจารย์คะ สวัสดิการนี่มันทำอะไรบ้างหรอคะ "
" ก็คอยเก็บกวาด ดูแลจัดตกแต่งแสตนเชียร์ เสิร์ฟน้ำ ให้น้องม.1 ที่อยู่บนแสตน อะไรพวกนี้แหละค่ะนักเรียน "
" ขอบคุณค่ะ "
" ฉันไม่เอาแล้วอ่ะ ตากแดดชัดๆ " บุ๋มพูดหลังจากที่ได้ยินถึงหน้าที่ ที่จะต้องรับผิดชอบในงานสวัสดิการ
" แล้วแกจะทำอะไร "
" ไม่อ่ะ อยู่เฉยๆดีกว่า ม.1ก็แหกปากจนเสียงหาย ม.2ก็เดินพาเหรดตั้งหลายกิโล ปีนี้ฉันจะนั่งหลับดีกว่า "
" อ้าว นักเรียนคะ ตอนนี้นักกีฬา และสวัสดิการเต็มแล้วนะคะ เหลือ เดินพาเหรด และ แสดงพิธีเปิด ใครยังไม่ได้ลงชื่อ มาลงชื่อนะคะ "
" ตายล่ะ พลอย ฉันคงจะไม่โดนแสดงหรอกนะ " บุ๋มพูดอย่างกังวล
" ไม่รู้ซิแก "
" เอาล่ะค่ะ พาเหรดได้เต็มแล้วนะคะ เหลือแสดงพิธีเปิด ขอให้นักเรียนที่มีรายชื่อต่อไปนี้ ไปพบอาจารย์ดาริณีด้วยค่ะ
กาญจนา เพรารำพัน ปุนนานาตย์ ธันย์ชนิก ปิยธิดา กีรดา "
" เฮ้ยย ซวยแล้วว่ะพลอย กลุ่มเราโดนทั้งกลุ่มเลยอ่ะ ต้องไปแสดงอะไรวะ ฮืออ รู้งี้เป็นสวัสดีกว่า "
" แกไม่ยอมเลือกเองนะเว้ย "
12.00 น. ของวันดังกล่าว ณ หอประชุมอาคาร 45 ปี
" ก่อนอื่นครูต้องขอบใจทุกๆคนที่อยู่ภายในหอประชุมนี้ที่มีน้ำใจ เสียสละเพื่อส่วนรวม.. "
" ใครว่าเสียสละวะ โดนจับบังคับมาต่างหาก " บุ๋มบ่นพึมพำกับแตม ในขณะที่อาจารย์ก็บ่นไปเรื่อยๆ
" เอาน่า.. คงไม่มีอะไรมากหรอกบุ๋ม "
" ขอให้เป็นอย่างงั้น "
" ในวันที่ 29 ธันวาคม ทางโรงเรียนได้มอบหมายให้ครูจัดการแสดงพิธีเปิดอย่างยิ่งใหญ่ เพราะปีนี้โรงเรียนเราครบรอบ 50 ปี "
" 50 ปี แล้วไงวะ ไม่เห็นจะพัฒนาขึ้นมาเล๊ย.. "
" นี่ๆ บุ๋มฟังๆไปเหอะ อย่าบ่น เดี๋ยวก็โดนดุพอดี " แตมเริ่มไม่พอใจแล้ว
" ซึ่งพวกเราเป็นผู้ที่ได้รับมอบหมายให้แสดงรำพัด ซึ่งเป็นศิปะของภาคใต้ ผสมผสานกับ วัฒนธรรมจีน ซึ่งจะต้องแต่งชุดรำเป็นเสื้อเกาะอก ผ้าซิ่น
ผ้าคลุมไหล่ ขอให้นักเรียนทุกคนให้ความร่วมมือในทุกเรื่องด้วยค่ะ อย่าลืมนะคะ ทุกวันหลังเลิกเรียนเราจะเจอกันบนหอประชุม เพื่อซ้อม เป็นเวลาเกือบ 1 เดือนเต็ม"
" มันนานเกินไปไหมอ่ะ บุ๋ม ตั้งเกือบเดือนแหนะ " แตมถามทั้งๆที่ทำหน้าหดหู
" ไม่รู้ซิ แต่ที่รู้ๆอ่ะ จากนี้คือวันนรกแล้วล่ะ "
" นรกยังไง ? "
" ก็ไม่ได้เล่นบาส ไม่ได้เข้าห้องสมุดตอนเย็น ที่สำคัญอดดูหนังที่บ้านตอน 6 โมงครึ่งด้วยอ่ะ "
" นั่นน่ะซิ กำลังสนุกเลยเนอะ ดอเลยอ่ะ วอนบิน.. "
" ง่ะ ทำไมต้องวอนบิน ไม่อาวววว "
" เย็นนี้ยังไม่ต้องซ้อมใช่ป่ะ งั้นเราไปเดอะมอลกัน เที่ยวก่อนไม่ได้เที่ยว ฮ่าๆ "
" เอาซิๆ ไปกัน เดี๋ยวเราโทรขอพ่อก่อนนะ "
" แตม ไปให้ได้ล่ะ "
" จ้ะ "
ระยะเวลาเกือบหนึ่งเดือนผ่านไปอย่างรวดเร็ว
กิจวัติประจำวันของบุ๋มและเพื่อนๆก็ยังคงดำเนินไปเช่นเคยอย่างทุกๆวัน
พลอย.. ซ้อมบาสหนักทุกๆเย็น เพื่อเหรียญทองให้สีเรา
แตม บีน เมย์.. ต่างตั้งใจพยายามซ้อมรำเพื่อให้วันพิธีเปิดออกมาดีที่สุด
ด้วยเหตุผลพวกนี้หรือเปล่า ทำให้พลอยเริ่มออกห่างจากกลุ่มของเรามากขึ้นเรื่อยๆ
จนแทบจะไม่ได้คุยกัน ทั้งๆที่ปกติจะคุยกันแทบจะทุกวัน ตอนนี้ต่างคนต่างไม่มีเวลาให้กัน
ส่วนบุ๋ม.. ก็เป็นคล้ายๆกับแตม เธอยังคงคุยกับกอล์ฟได้อย่างสบายใจ นิวยังตื๊อไม่เลิก และคนที่มีหน้าที่ไปส่งเธอกลับบ้านก็ยังคงเป็นบอล..
ได้แอบมองเธอข้างเดียวอยู่ที่มุมนี้ ก็พอแล้..
" ว่าไงจ๊ะแตมเพื่อนเลิฟ "
" อ๋อ พอดีจะโทรมาถามเรื่องเลขวันนี้อ่ะ เราไม่เข้าใจ "
" เอาซิ เปนไงว่ามา "
" ..... !@!$$^^*)))(*&$@!#@!@^&()(^^$#%$#% "
" อ๋อ... คืองี้นะ #$^%^*))*_^^$#^(*&(^%$#$% "
" อ๊ะ เราเข้าใจแล้วล่ะ ขอบใจมากนะบุ๋ม "
" อ่อ.. ม่ะเปนไรหรอก เรื่องแค่นี้เอง ช่วยได้ก็ช่วยกันไป "
" แล้วตอนนี้เป็นไงบ้าง .. "
" แหมแตมก็เห็นๆกันอยู่อ่ะ เหนื่อยน่ะซิ ซ้อมรำทุกเย็นกว่าจะกลับถึงบ้าน ไหนจะการบ้านท่วมหัวอีก เห้อ.. "
" อันนั้นเราเข้าใจ เราหมายถึง.. เอ่อ.. เรื่องหัวใจ น่ะ "
" ใครล่ะแตม ?? ไอ้บ้านิวหรอ ป่วนเปี้ยน บ้าบอ "
" ไม่ใช่ กอล์ฟน่ะ เป็นไงบ้างไปถึงไหนแร้ว "
" อ๋อ.. กอล์ฟสบายดี ใกล้สอบกลางภาคแล้ว คงเตรียมตัวอ่านหนังสือมั้ง "
" แล้วไงอีก ?? "
" -*- เพื่อนเลิฟ อยากรู้เรื่องอะไรถามตรงๆกันดีกว่านะ "
" คบกันยัง ? "
แว้กกกกกก ไอ้เพื่อนบ้า แกคิดคำถามอย่างงี้ได้ยังไงวะ ไม่ดูสาระรูปชั้นเลยนะเว้ยย อย่างนี้ใครจะเอาวะ แตม
" เห้ย บ้าหรอ ไม่หรอก มันยากน่ะ "
" ทำไมอีกล่ะ รู้จักกันก็นานแล้วนะ "
" เราว่ารู้จักกันยังน้อยเกินไปอ่ะ ไม่รู้นะ ปล่อยให้เวลาพิสูจน์อะไรๆ ไปดีกว่านะ "
" เห้อ.. จะกินแห้วหรอ "
" ไม่รู้ซิ ทุกอย่างเป็นเรื่องของอนาคต ไม่มีใครกำหนดได้ "
" จบแล้วหรอ เล่าอีกซิ อยากรู้ๆ "
" -*- จารู้อารายอีกล่าา "
" ทุกเรื่องเลย "
" เดี๋ยวปริ้นท์ไปให้อ่านที่เค้าคุยกันทุกวันเลยเอาไหม ? " บุ๋มประชดแตม
" เอาๆๆๆ จะได้อ่านเล่น อิอิ "
" -*- แตม.. ไม่รู้หรอว่าเราประชดเนี่ย "
" รู้ซิ แต่ทำไงได้อยากอ่าน พรุ่งนี้ปริ้นท์มานะ จะรออ่าน ห้ามเบี้ยว วางก่อนล่ะเปลืองแล้ว บาย "
" เห้ยๆๆๆ แตม "
ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด ...
เช้าวันต่อมา ...
" ไหนจ๊ะบิ๋ม เอามาซะดีๆ มาเลยๆ "
" ใจเย็นดิ ถ้าพลอยเห็นเราตายแน่ๆเลยนะเนี่ย จบกันไปเลยแหละมั้ง "
" จะเห็นได้ยังไงล่ะ ในเมื่อเราจะเก็บไว้ตลอด ไม่ให้ใครอ่านเลย "
" ดีมาก เก็บให้ได้จริงๆเหอะนะ "
- - - - - -
" เมย์ เค้ายืมไอไลค์ เมย์อ่านหน่อยซิ " แตมพูดพลางหยิบนิตยสารจากเมย์ตอนพักเที่ยง
" แตม นั่นแผ่นอะไรอ่ะ เอามาดูหน่อยซิ " บีนถามแล้วชี้ไปที่กระดาษปึกนั้น
" ของบุ๋มน่ะ ไม่รู้มันจะอนุญาตหรือเปล่า รอมันกลับจากห้องสังคมก่อนไหม "
" เอามาดูเลยเหอะน่า ไม่เป็นอะไรหรอกเพื่อนกัน "
" อือๆๆ ดูแล้วเก็บดีๆด้วย "
- - - - - -
14.50 น. หลังเลิกเรียน หลังอาคาร 3
ติ๊งหน่อง ติ๊งหน่อง
" ขออภัยอาจารย์ทุกท่านที่กำลังสอน ในเย็นวันนี้หลังเลิกเรียน งดการซ้อมรำพัดพิธี ให้นักเรียนกลับบ้านได้ตามปกติค่ะ "
" โห... แตม สวรรค์จังเลยอ่ะ ไม่ต้องซ้อมรำ เป็นอะไรที่ แฮป จังเลยเนอะ ๆ " บุ๋มดีใจ
" ใช่ๆ ไปกินน้ำปั่นกันดีกว่าม๊าา ไม่ได้กินนานแล้ว " แตมรำลึก
" เอาซิๆ ชวนไอ้พลอยไปด้วยนะ มันไม่ได้ไปไหนมาไหนด้วยกันนานแล้วอ่ะ "
" ได้เลยๆ เดี๋ยวโทรตามให้ "
...........................................
" บุ๋มพลอยมันไม่ยอมมาอ่ะ "
" อ้าว ทำไมล่ะ "
" ไม่รู้เหมือนกัน คงมีซ้อมบาสมั้ง "
" บ้าหรอ วันนี้สีฟ้า สีเขียว สีม่วง ได้ใช้สนาม สีส้ม สีแดง สีชมพู ไม่ได้ใช้ จะซ้อมได้ไง "
" ไม่รู้ซิ " แตมพูดเสียงอ่อย
" มันอยู่ไหน เดี๋ยวเราไปตามเอง สนามป่ะ "
" น่าจะนะ ไม่แน่ใจ "
ยังไม่ทันที่บุ๋มจะเดินไปหาพลอย เชอรี่ เพื่อนร่วมสมาคมก็วิ่งมาหา บุ๋ม..
" บุ๋มมมมมมมมมมมมม แย่แล้ว "
" มีอะไรอ่ะรี่ "
" เกิดเรื่องใหญ่แล้ว พลอยร้องไห้อยู่ที่สนามบาส "
" จริงอ่ะ เดี๋ยวเราจะวิ่งไปดูเดี๋ยวนี้แหละ "
" อย่านะ.. บุ๋มต้องนั่งอยู่ที่นี่ ฟังเราอธิบายก่อน "
" ได้ยังไง เพื่อนเราร้องไห้นะ ต้องรีบเข้าให้กำลังใจซิ "
" ไม่ได้ ถ้าบุ๋มเข้าไปเราจะยิ่งไปกันใหญ่ "
" ทำไมล่ะ ?? "
" คือ.. ฟังนะ ตอนคาบสุดท้ายน่ะ พลอยถือกระดาษที่บีนอ่านเมื่อตอนพักอยู่ในมือ แล้วก็ร้องไห้ ที่เราไปแอบได้ยินมาก็คือ
พลอยอ่านข้อความในนั้น แล้วร้องไห้ เพราะบุ๋ม ใช่ไหม ในกระดาษแผ่นนั้นมีอะไรกันแน่ บอกเราซิ ตอนนี้พวกนั้นมันโกรธแกกันหมดแล้ว แกต้องเคลีย "
" เห้ยยย แตมเราให้แตมคนเดียวนะ มันไปอยู่ในมือพลอยได้ยังไง " บุ๋มหันไปถามแตมด้วยความตกใจ
" บีนขออ่านน่ะ เราไม่รู้จริงๆนะว่าไปอยู่กับพลอยได้ยังไง "
" แล้วบีนอ่านเสร็จเอาไว้ไหนล่ะ "
" เราเอาสอดไว้ในหนังสือ ไอไลค์ของเมย์น่ะ " บีนตอบแบบหน้าจ๋อย
" แล้วตอนนี้ล่ะเมย์ หนังสือยู่ที่ไหน ?? " บุ๋มถาม
" กับมิ้นท์ มิ้นท์ยืมไปตอนคาบสุดท้าย "
" อ้าวว ซวยแล้วซิเนี่ย " แตมพูด
" แล้วเราจะทำยังไงกันดีล่ะ พลอยต้องโกรธเราแน่ๆ ช่วยคิดหน่อย " บุ๋มกระวนกระวายใจ
" ไปหาพลอยกันตอนนี้เลยดีกว่า จะได้เคลียร์ " บีนเสนอ
" จะบ้าหรอ.. ถ้าไปตอนนี้มีหวังพวกเราน่ะ ผิดไปเต็มๆประตู แถมสู้พวกนั้นไม่ได้ด้วย คนปลอบพลอยตอนนี้มีเยอะกว่าพวกเรา 6 คนอีก " เชอรี่พูด
" ไม่.. ยังไงเราก็ต้องไป " บุ๋มพูดอย่างตั้งใจ
" ไม่ได้เลยนะบุ๋ม ถ้าไปอ่ะ ไหนจะแพร ไหนจะคนอื่นๆ แกยังไม่พร้อมที่จะอธิบายอะไรๆ ตอนนี้กับพวกนั้นหรอกนะ ปล่อยให้ผ่านไปซักพักก่อนเถอะ "
" จะให้เราเฉยอยู่ได้ยังไง เพื่อนเราทั้งคนนะ "
" เชื่อเราซิ กลับบ้านไป แล้วค่อยโทรคุยกัน " แตมแนะนำ
" อื้อ.. "
- - - - - -
0 2 1 2 3 4 5 6 7
ตืด......... ตืด........... ตืด............. ตืด...........
อะไรวะ ไม่มีคนรับซักที เห้อ..
ได้แอบมองเธอข้างเดียวอยู่ที่มุมนี้ ก็พอแล้วไม่มี เงื่อนไขใดๆในคว....
" ฮัลโหล "
" กาญจนา หรอลูก "
" ค่ะ "
" นี่แม่ของพลอยนะ ออกมาเปิดรั้วให้แม่เข้าไปหน่อยซิลูก แม่อยู่หน้าบ้านกับน้องพลอยแล้ว "
" อ๋อ ค่ะๆๆ จะรีบเดี๋ยวนี้ค่ะ "
" สวัสดีค่ะแม่ "
" จ้ะ "
" นี่ลูกพลอยอยุ่กันไปสองคนได้ไหม เดี๋ยวแม่จะไปข้างๆบ้านน่ะลูก เค้านัดมาดูบ้าน "
" ตกลงคุณแม่พลอยจะซื้อบ้านข้างๆหนูใช่ไหมคะ "
" น่าจะอย่างงั้นนะลูก ถ้าไม่แพงเกินไป "
" ดีค่ะพลอยจะได้อยู่บ้านหลังใหญ่ กว่าที่อยู่คอนโด "
" จ้ะ เล่นกันไปนะ สองคน "
" ค่ะ "
" พลอย.. วันนี้โกดเราหรอ ?? " บุ๋มถามพลอย
" ป่าวหนิ "
" แน่ใจนะ "
" อือ "
" พลอย เรามาคุยกันอย่างตรงไปตรงมาดีกว่าไหม ? "
" ก็เอาซิ "
" พลอย... เรา... ชอบ... กอล์ฟ "
" เรารู้มาตั้งนานแล้วล่ะ "
" รู้ตอนไหน ?? "
" ตั้งแต่เปิดเทอมใหม่ๆแล้ว "
" อ้าว.. แล้ว.. ทำไม... "
" ไม่มีอะไรหรอก เราไม่ได้โกรธอะไรหรอก เพื่อนชอบ เราก็อยากให้เพื่อนมีความสุข "
" แล้วเรื่องวันนี้ล่ะ ได้ข่าวมาว่าพลอยร้องไห้ เราจะไปหาแล้ว แต่กลุ่มเราสั่งบอกว่าให้รอดูไปก่อน "
" ไม่หรอก เรามันบ้าไปเอง เราร้องเรื่องอื่น ไม่ใช่เรื่องนี้หรอก "
" ไม่เชื่ออ่ะ ทุกคนบอกว่าเรื่องนี้ "
" เราไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ เพื่อนกันก็ต้องเชื่อใจกันซิ "
" เอ่อ.. ก็ได้ เราจะเชื่อใจพลอย ไม่ว่าพลอยจะเป็นยังไง เราก็จะรักพลอย "
" อืม "
" ถ้าเป็นอะไรก็ขอโทษนะ "
" .... "
- - - - - -
แล้วช่วงกีฬาสีก็ได้ผ่านไป ท่ามกลางความสนุกสนานของบรรดานักเรียน
ผลการแข่งขันบาสเก็ตบอลหญิง ม.ต้น เป็นไปตามความคาดหมาย
สีส้ม คว้าเหรียญทองไปครองได้ ท่ามกลางความดีใจของเพื่อนๆ ร่วมสี
ส่วนการแสดงก็ผ่านไปด้วยดี ต่างได้รับคำชมจากอาจารย์หลายๆท่าน
แล้วก็ใกล้จะเค้าท์ดาวน์สู่ปีใหม่แล้วซินะ..
แต่.. เหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นที่ 7 จังหวัดทางภาคใต้..
เมื่อเช้าวันที่ 26 ธันวาคม 2547 เวลาประมาณ 10.00 น.
ได้เกิดคลื่นยักษ์ ซึนามิ พัดถล่มชายฝั่งอันดามันของประเทศไทย และประเทศอื่นๆ ใกล้ๆกัน
ซึ่งในเวลานี้มีนักท่องเที่ยวไทย และ ต่างชาติ เล่นน้ำทะเลอยู่มากมาย
ทำให้เกิดความสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ในรอบหลาย 10 ปีก็ว่าได้..
งานเฉลิมฉลองปีใหม่ในปีนี้ ถูกบอกยกเลิกลงกลางคันทุกงาน
แต่ละจังหวัดร่วมกันช่วยขนของ เสื้อผ้า อาหาร และเครื่องอุปโภค บริโภคมากมาย
ไปร่วมบริจาคให้แก่จังหวัดที่ประสบปัญหาซึนามิ
ปีใหม่ปีนี้ช่างเงียบเหงา หลายๆคนตกอยู่ในภาวะโศกเศร้า
ที่ต้องสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักไปกับเหตุการณ์ในครั้งนี้
กลุ่มของบุ๋มเองก็เช่นกัน จากเดิมที่นัดกันไว้ว่า วันที่ 26 ธันวาคม
เป็นวันเกิดของบีน จะไปฉลองในช่วงปีใหม่ด้วยกัน
ก็ต้องยกเลิกออกไป เพราะราชการได้ประกาศขอร้องไม่ให้จัดงานครื้นเครง เพื่อนไว้อาลัย
เราได้แต่มอบของขวัญชิ้นเล็กๆ น้อยๆ ให้กัน
และไปกินข้าวร่วมกัน อย่างมีความสุข.
ความคิดเห็น