ลำดับตอนที่ #21
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : my little puppy [frarus]
"อะไรของนายยยยยยยยยย!!!!"
เสียงคุณพี่ของคนทั้งโลกดังลั่นจนนกที่เกาะอยู่แถวนั้นยังตกใจ
"ผ...ผมก็ไม่รู้...ตื่นมาก็เป็นแบบนี้..." ชายหนุ่มผมทองอ่อนลูบหูสุนัขที่อยู่บนหัวตัวเองแบบงงๆ
"เฮ้ย...จะเซอร์ไพร์วันวาเลนทายก็อย่าทำให้ตกใจแบบนี้สิ...แล้วนั้น..." ชายชาวฝรั่งเศสเดินเข้าไปแตะหางของคนอายุน้อยกว่าที่บ้านอยู่ห่างกันลิบ
"อย่าสิครับ!" ชายหนุ่มรัสเซียนรีบยกหางขึ้น
"ขยับได้ด้วย!" ชายชาวฝรั่งเศสมองอย่างตื่นเต้น
"มันไม่น่าดีใจหรอกนะครับฟรานซิสคุง..." อีกคนมองหูลู่ แบบนี้น่ารำคาญจะตาย...
"น่ารักดีออก" ฟรานซิสลูบหัวอีวานเบาๆจนคนถูกลูบหาว
"ไม่เห็นน่ารักเลย......" เขาซุกอกคนอายุมากกว่า "มันน่ารำคาญจะตายไป....."
"แต่ฉันชอบนะ"
อีวานหันมองคนพูด "ช...ชอบงั้นหรอครับ...?"
"อือ น่ารักดี นุ่มด้วย" ฟรานซิสเล่นหูที่เต็มไปด้วยขนนุ่มเบาๆ
"อ...อย่า......" อีวานกระดิกหูไม่ให้อีกคนเล่นได้
"แถมขยับได้ด้วย" ฟรานซิสยังเล่นหูอีกคนต่อไปโดยไม่สนเจ้าของหูนั้นจนเจ้าของที่ว่าต้องผละออกมา
"ฮึก...อย่าเล่นสิครับ........" ชายตัวสูงกว่าน้ำตาปริ่ม หูลู่หางตกบอกอารมณ์ตอนนั้นได้เป็นอย่างดี
"อย่าพึ่งร้องสิ ฉันแค่แกล้งเล่นๆเอง" ฟรานซิสเข้าไปเช็ดน้ำตาให้ "ฉันไม่เล่นแล้วล่ะ"
"อะ สัญญานะครับ" อีวานชูนิ้วก้อยขึ้นมา ฟรานซิสมองแบบงงๆ
เด็กจริงๆ...
"ก็ได้ๆ" ฟรานซิสถอนหายใจเบาๆแล้วยื่นนิ้วก้อยไปเกี่ยวด้วย
"สัญญาแล้วนะครับ" อีกคนยิ้ม "อย่าผิดสัญญานะ!"
________________________________________
"เฮ้ อีวาน" ฟรานซิสเรียกจากหน้าประตู
"ครับ? อ่า......" เขาลูบหัวอีกคนจนคนถูกลูบชักง่วงๆ "อย่าลูบสิครับ...ผ...ผมไม่ชอบ..."
หางกระดิกขนาดนั้นคงไม่ใช่ไม่ชอบล่ะมั้ง...
_______________________________________
"นี้ๆ ฟรานซิสคุง" อีวานวิ่งหางกระดิกเข้ามาหาชายชาวฝรั่งเศสที่กำลังเดินเล่นในสวนอยู่
"มีอะไรหรออีวาน?" คนเดินมองอย่างสงใส
"ปานี้หน่อยสิ" อีวานยื่นกิ่งไม้ให้ฟรานซิส
"............"
"นายไม่ใช่หมาจริงๆนะอีวาน..."
______________________________________
"นี้ๆ ฟรานซิสคุง" คนเดิมวิ่งมาหาชายชาวฝรั่งเศส
"อ้าว อีวาน หูนายหายไปไหนล่ะ?" ฟรานซิสถามอย่างสงใส
"ไม่รู้สิ มันหายไปเอง น่าดีใจจัง"
"..........."
"น่าเสียดายแหะ..."
"น่าเสียดายอะไรน่ะครับ!!!!!"
______________________________________
เสียงคุณพี่ของคนทั้งโลกดังลั่นจนนกที่เกาะอยู่แถวนั้นยังตกใจ
"ผ...ผมก็ไม่รู้...ตื่นมาก็เป็นแบบนี้..." ชายหนุ่มผมทองอ่อนลูบหูสุนัขที่อยู่บนหัวตัวเองแบบงงๆ
"เฮ้ย...จะเซอร์ไพร์วันวาเลนทายก็อย่าทำให้ตกใจแบบนี้สิ...แล้วนั้น..." ชายชาวฝรั่งเศสเดินเข้าไปแตะหางของคนอายุน้อยกว่าที่บ้านอยู่ห่างกันลิบ
"อย่าสิครับ!" ชายหนุ่มรัสเซียนรีบยกหางขึ้น
"ขยับได้ด้วย!" ชายชาวฝรั่งเศสมองอย่างตื่นเต้น
"มันไม่น่าดีใจหรอกนะครับฟรานซิสคุง..." อีกคนมองหูลู่ แบบนี้น่ารำคาญจะตาย...
"น่ารักดีออก" ฟรานซิสลูบหัวอีวานเบาๆจนคนถูกลูบหาว
"ไม่เห็นน่ารักเลย......" เขาซุกอกคนอายุมากกว่า "มันน่ารำคาญจะตายไป....."
"แต่ฉันชอบนะ"
อีวานหันมองคนพูด "ช...ชอบงั้นหรอครับ...?"
"อือ น่ารักดี นุ่มด้วย" ฟรานซิสเล่นหูที่เต็มไปด้วยขนนุ่มเบาๆ
"อ...อย่า......" อีวานกระดิกหูไม่ให้อีกคนเล่นได้
"แถมขยับได้ด้วย" ฟรานซิสยังเล่นหูอีกคนต่อไปโดยไม่สนเจ้าของหูนั้นจนเจ้าของที่ว่าต้องผละออกมา
"ฮึก...อย่าเล่นสิครับ........" ชายตัวสูงกว่าน้ำตาปริ่ม หูลู่หางตกบอกอารมณ์ตอนนั้นได้เป็นอย่างดี
"อย่าพึ่งร้องสิ ฉันแค่แกล้งเล่นๆเอง" ฟรานซิสเข้าไปเช็ดน้ำตาให้ "ฉันไม่เล่นแล้วล่ะ"
"อะ สัญญานะครับ" อีวานชูนิ้วก้อยขึ้นมา ฟรานซิสมองแบบงงๆ
เด็กจริงๆ...
"ก็ได้ๆ" ฟรานซิสถอนหายใจเบาๆแล้วยื่นนิ้วก้อยไปเกี่ยวด้วย
"สัญญาแล้วนะครับ" อีกคนยิ้ม "อย่าผิดสัญญานะ!"
________________________________________
"เฮ้ อีวาน" ฟรานซิสเรียกจากหน้าประตู
"ครับ? อ่า......" เขาลูบหัวอีกคนจนคนถูกลูบชักง่วงๆ "อย่าลูบสิครับ...ผ...ผมไม่ชอบ..."
หางกระดิกขนาดนั้นคงไม่ใช่ไม่ชอบล่ะมั้ง...
_______________________________________
"นี้ๆ ฟรานซิสคุง" อีวานวิ่งหางกระดิกเข้ามาหาชายชาวฝรั่งเศสที่กำลังเดินเล่นในสวนอยู่
"มีอะไรหรออีวาน?" คนเดินมองอย่างสงใส
"ปานี้หน่อยสิ" อีวานยื่นกิ่งไม้ให้ฟรานซิส
"............"
"นายไม่ใช่หมาจริงๆนะอีวาน..."
______________________________________
"นี้ๆ ฟรานซิสคุง" คนเดิมวิ่งมาหาชายชาวฝรั่งเศส
"อ้าว อีวาน หูนายหายไปไหนล่ะ?" ฟรานซิสถามอย่างสงใส
"ไม่รู้สิ มันหายไปเอง น่าดีใจจัง"
"..........."
"น่าเสียดายแหะ..."
"น่าเสียดายอะไรน่ะครับ!!!!!"
______________________________________
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น