คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ::Seasons:: - ::Hug me in Winter 2::
Hug me in Winter 2
แทยอนขยับเปลือกตาที่หนักอึ้งของตัวเองก่อนละมองบรรยายกาศรอบข้าง
“ตื่นแล้วหรอยัยตัวเล็ก”เซฮุนละสายตาออกจากหนังสือก่อนจะถามขึ้น ทำเอาหญิงสาวที่พึ่งตื่นสะดุ้งเฮือก
“ซะเซฮุน! ทำไมมาอยู่ที่นี่ล่ะ!”แทยอนตาลีตาเหลือกถามเหมือนเห็นภูติผีปีศาจ
“ก็ฉันบอกแล้วไงว่าวันนี้เราจะกลับบ้านด้วยกัน…เจอกันที่ห้องสมุดไงล่ะ แต่ว่าใครจะไปคิดว่าจะมาเจอเธอหลับอุตุอยู่อย่างนี้”
“ละแล้วนายมานานหรือยัง”แทยอนถามออกไปเมื่อคิดว่าเขาจะมารอเธอนานหรือยังนะ…
“พึ่งมาเมื่อกี้…”เซฮุนแกล้งพูดโกหก
“หรอ…”แทยอนเอ่ยรับด้วยความผิดหวัง ทำไมเธอถึงเป็นห่วงคิดว่าเขาจะมานั่งเฝ้าเธอหลับล่ะนี่
“อันที่จริง…ฉันก็มาตอนสี่โมงกว่านั่นแหละ”คำพูดของเซฮุนทำให้ร่างบางแอบลอบมองนาฬิกา เธอก็ต้องคิดใหม่ในเรื่องที่เธอผิดหวัง เมื่อเธอพบว่าเวลานี้คือเวลาหกโมงกว่าแล้ว
เขามานั่งรอเธอจริงๆใช่มั้ยเนี่ย
“ไปกันเถอะ…”เซฮุนพูดขึ้นแล้วยื่นมือหนามาทางเธอ ทำไมให้แทยอนเอียงคอมองอย่างไม่เข้าใจ
“ก็จับมือไงเล่ายัยตัวเล็ก!”เซฮุนพูดด้วยใบหน้าแดงๆทำให้แทยอนลอบหัวเราะออกมา
หมอนี่ตอนเขินก็น่ารักดีนะ…
ว่าแล้วเธอก็อยากแกล้งเขานิดหน่อยแฮะ
“ไม่ล่ะ…ฉันไม่จับมือกับคนแปลกหน้า”แทยอนแกล้งปฎิเสธเพื่อดูปฎิกริยาของเขา
“ใครว่าฉันเป็นคนแปลกหน้ากันล่ะ…ฉันเป็นเสื้อกันหนาว ถุงมือ และผ้าพันคอให้เธอนะ และเดี๋ยวก็จะเป็นแฟนของเธออีกด้วย!”คำพูดของเขาทำให้แทยอนนิ่งไปและก็แอบขำในท่าทางเขินอายของเขาอีกครั้ง
คนอะไรพูดเองเขินเอง…
หมับ!
“อ๊ะ! เดี๋ยวสิ…ที่บอกว่าเดี๋ยวก็จะเป็นแฟนฉันน่ะมันหมายความว่ายังไง!”แทยอนถามขึ้นขณะที่ถูกร่างสูงจับมือแล้วพาเดินออกไปที่จอดรถ
“ก็หมายความว่าฉันจะจีบเธอยังไงเล่า!”เซฮุนพูดขึ้นมันทำให้เธอรู้สึกว่าร้อนไปทั้งตัว โดยเฉพาะมือที่เขาจับเธอไว้มันรู้สึกร้อนเป็นเท่าตัว
“นะนาย…นี่มัน…”แทยอนพูดอะไรต่อไม่ได้ ได้แต่ปล่อยให้เขาจับมือเธอยู่อย่างนั้น…
เอี๊ยด!
“นายรู้จักบ้านฉันด้วยหรอ…”แทยอนถามขึ้นเมื่อรถคันหรูมาจอดที่หน้าบ้านของเธอ
“รู้หรือเปล่าก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่อยู่ๆฉันก็รู้สึกปวดหัวอย่างไงไม่รู้…”เซฮุนพลางตีสีหน้าเหมือนคนป่วย
“นะนี่! เป็นอะไรหรือเปล่า”แทยอนถามพร้อมกับเอามือเล็กของเธอไปประคองร่างสูง
“โอ้ย! ปวดหัว…ฉันกลับบ้านไม่ไหวแน่เลย คงจะต้องนอนในรถนี่แหละ…”เซฮุนพูดพลางจับใบหน้าของตัวเองและลอบมองใบหน้าเรียวของหญิงสาวที่เผยความเป็นห่วงและกังวล
แทยอนกังวลและเป็นห่วงจนต้องพูดประโยคที่เซฮุนต้องการราวกับตกหลุมพลางของจิ้งจองเจ้าเล่ห์
“ถ้างั้นเข้าไปในบ้านของฉันก่อนก็ได้”แทยอนพูดแล้วลงจากรถและรีบวิ่งมาทางฝั่งของเซฮุน พร้อมกับประคองเขา
“แม่ค่ะ…คือเพื่อนหนูไม่สบายน่ะค่ะ”เมื่อแทยอนเข้าบ้านมาเธอก็รีบพูดขึ้นก่อนที่แม่ของเธอจะพูด
นั่นก็เพราะมีคนมาจีบเธอเยอะเหมือนกัน ผู้ชายเหล่านั้นพยายามจะทำความรู้จักกับเธอ แต่ก็ต้องถอยทัพเมื่อแม่ของเธอพูดราวกับเธอเป็นไข่ในหิน
“อ้าว…เซ”ยังไม่ทันที่หญิงสาววัยกลางคนจะพูดก็หยุดลงเมื่อเซฮุนขยิบตาให้
“เอ้ย! แทยอนพาใครมาลูก หน้าตาหล่อเหลาเชียว”แทยอนงงมากกว่าเดิมเมื่อแม่ของเธอพูดชมชายหนุ่มข้างกาย
“เอ่อ…เพื่อนของหนูเองค่ะแม่ ชื่อเซฮุน เขาไม่สบายเลยขับรถกลับไม่ได้น่ะค่ะ หนูเลยกะว่าจะให้เขาพักก่อนแล้วค่อยกลับ”
“อ๋อ!...อย่างนี้เองหรอลูก เซฮุนถ้างั้นคืนนี้พักบ้านแม่ก่อนก็ได้จ้ะ”แทยอนอึ้งกว่าเดิมเมื่อแม่ของเธอแทนตัวเองว่า แม่ กับเซฮุน
“ขอบคุณครับคุณแม่ แต่แทยอนเขาจะให้ผมพักหรอครับ…”เซฮุนพูดด้วยท่าทางนอบน้อมแถมยังเรียกแม่เธอว่า แม่ อีกต่างหาก!
“ได้สิจ้ะ!/ไม่ได้นะ!”เสียงของแม่ลูกประสานกันทันทีเมื่อสิ้นคำพูดชายหนุ่ม “ได้ใช่มั้ยจ้ะแทยอน…”ผู้เป็นแม่กดเสียงให้ต่ำแลดูเหมือนออกคำสั่งกับลูกสาว ทำเอาแทยอนเถียงไม่ได้นอกจากพยักหน้ารับกรรม
“ค่ะ…”ปากบอกว่าได้แต่สายตาที่เธอส่งไปให้ชายหนุ่มนั้นออกแนวเครียดแค้นสุดๆแต่มีหรือที่คนหน้ามึนอย่างเซฮุนจะรู้สึก
“ขอบคุณนะครับ…”เซฮุนพูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
“แต่ว่าบ้านแม่ห้องมีไม่พอ…ถ้าอย่างนั้นเซฮุนก็ไปนอนกับยัยแทนะลูก”
“แม่!”แทยอนร้องเสียงหลงทันที เธอไม่เคยเห็นแม่จะให้เธอใกล้ชิดกับใครมากเท่านี้มาก่อนเลย แล้วทำไมถึงให้ตาบ้าเซฮุนมานอนกับเธอล่ะเนี่ย!
“หรือว่าไม่ได้ค่ะลูกสาว…”อีกแล้ว! แม่ของเธอปล่อยรังสีใส่เธออีกแล้ว!
“ดะได้ได้ค่ะคุณแม่!”แทยอนเถียงไม่ได้อีกครั้งสิน่า
“ถ้างั้นเซฮุนไปอาบน้ำห้องแทยอนก่อนเลยนะลูก เดี๋ยวแม่เตรียมเสื้อผ้าไว้ให้”ว่าแล้วผู้เป็นแม่ก็เดินคลอเพลงขึ้นไปบนห้อง
“เซฮุน!...นายเอาอะไรให้แม่ฉันกินหรือเปล่า!”แทยอนกัดฟันถามชายหนุ่มที่ตีหน้าเจ็บป่วย
“เธอคิดอะไรของเธอ…”
“มาแล้วจ้ะ!”หญิงวัยกลางคนเดินลงมาพร้อมกับเสื้อยืดสีขาวตัวใหญ่และกางเกงสำหรับใส่นอน
“ขอบคุณอีกครั้งนะครับคุณแม่”เซฮุนรับเสื้อผ้าหลังจากเอ่ยขอบคุณ
“แทยอน…นำทางไปห้องลูกให้เซฮุนเขาสิลูก!”คุณแม่เอ็ดลูกสาวที่ต้อนรับแขกไม่ดี
“ค่ะ!”ร่างบางประชดก่อนจะเดินนำชายหนุ่มไปพร้อมกับกระแทกเท้าปังๆ
“ห้องสวยดีนะ…”เซฮุนพูดพลางสำรวจไปทั่วห้องนอนที่ถูกตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์ลายน่ารัก
“หยุดพูดแล้วเข้าไปอาบน้ำเลย!”แทยอนกระแทกเสียงใส่ทำให้เซฮุนทำหน้าเหมือนหมาหงอยแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
“หมอนี่เหมือนเด็กเลยแฮะ…”หญิงสาวพึมพำเบาๆอย่างนึกขำ
แอ๊ด…
แทยอนมองไปตามเสียงเปิดประตูก็ต้องพบกับชายหนุ่มในชุดนอน เขามัดผมหน้าของตัวเองเหมือนเด็กๆพร้อมกับใบหน้าบึ้งตึงเหมือนเด็กที่ไม่ได้ของเล่น
“คิกๆ”แทยอนหัวเราะเพราะกลั้นไว้ไม่ไหว
“หัวเราะอะไร…”เสียงนุ่มทุ้มเย็นขึ้นมาทันทีเมื่อเธอหัวเราะ
“นายเหมือนเด็กสุดๆเลยรู้ตัวมั้ย ฮ่าๆๆ”เซฮุนมองหญิงสาวที่นั่งหัวเราะเขาอยู่ก่อนจะคิดแผนอะไรบางอย่างขึ้นได้
“เฮ้ย!/ว้าย!”เซฮุนแกล้งร้องเสียงดังพร้อมกับล้มทับหญิงสาวร่างบางอย่างจังเป็นผลให้เขาคร่อมหญิงสาวอยู่
“ละลุกออกไปเลยนะเซฮุน!”แทยอนพูดเมื่อเขาอยู่ใกล้เธอเกินไปแล้ว เมื่อมองหน้าเขาใกล้ก็ทำให้เธอรู้สึกอิจฉาเล็กน้อยผู้ชายอะไรหน้าใสสุดๆ
“รู้หรือเปล่า…ว่าเด็กน่ะเขาไม่ทำอย่างนี้หรอกนะ”ใบหน้าหล่อเหลาแกล้งขยับไปชิดใบหน้าหวาน
“นาย!”แทยอนเตรียมจะด่าชายหนุ่มเต็มที่แต่ก็ต้องผลักเขาออกเมื่อได้ยินเสียงผู้เป็นแม่
“แทยอน! เซฮุน!”เซฮุนค่อยๆลุกขึ้นก่อนจะยกมุมปากขึ้นอย่างสนุกสนาน ทำให้แทยอนรู้สึกหมั่นไส้ในความเท่ของเขาเสียจริง
แอ๊ด
“ครับ…”เซฮุนขานรับแล้วส่งยิ้มให้หญิงวัยกลางคน
“แม่เอายามาให้ลูก…ฝันดีนะจ้ะ”หญิงวัยกลางคนยื่นเม็ดยามาให้ก่อนจะปิดประตูไป
“ป้อนหน่อย…”ชายหนุ่มที่โตแล้วเรียกร้องเหมือนเด็กๆ
“ว่าไงนะ!”แทยอนถามและรู้สึกหงุดหงิดกับท่าทางเหมือนเด็กมีปัญหาของเขา
“ป้อนฉันหน่อย ฉันกินยาเม็ดไม่เป็น มันขม…”แทยอนยกมือขึ้นตบหน้าผากตัวเองอย่างปวดประสาท
“แล้วจะให้ทำอย่างไงล่ะเนี่ย…”แทยอนเดินเข้ามาใกล้ก่อนจะครุ่นคิดวิธีที่ทำให้ยาไม่ขม
“อ๋อ! รู้ละ...อื้อ!”แทยอนหันมาก่อนจะถูกริมฝีปากเย็นเฉียบปิดเข้ากับริมฝีปากของเธอ รสขมของยาแผ่ซ่านไปทั่วปากของเธอราวกับเธอกินยาแทนเขา…
เนิ่นนานจนรสขมของยาหมดไป…เขายังไม่ละริมฝีปากออกจนทำให้เธอเริ่มหายใจไม่ออกแล้วนะ!
“อื้อ! ซะเซฮุน!”แทยอนดันอกเขาออกแรงๆทำให้ชายหนุ่มรู้ตัว
“ขอโทษที…แล้วก็ขอบคุณมากนะ ยามันหวานมาก…”เขามันยังไงกันเนี่ย! มาขอโทษเธอแล้วก็พูดคำพูดที่ทำให้เธอหวนนึกถึงเหตุการณ์เมื่อกี้นี่
“เซฮุน! นายนอนพื้นเลยนะ!”ว่าแล้วหญิงสาวก็วิ่งขึ้นไปบนเตียงพร้อมกับโยนผ้าห่ม หมอนลงมาให้เขาที่พื้น
“ก็ได้…ฉันนอนล่ะ ฝันดีนะยัยตัวเล็ก”ร่างสูงนั่งลงจัดที่นอนของตนเองก่อนจะหลับตาลง
เมื่อแทยอนแน่ใจว่าเขาหลับแล้วเธอจึงเดินไปหยิบเสื้อผ้าไปอาบน้ำ…
แอ๊ด
เสียงน้ำที่หยุดลงสักพักหนึ่งและเสียงประตูที่เปิดออกมาทำให้เซฮุนยิ้มที่มุมปากออกมาเล็กน้อย
แทยอนยื่นหน้าขาวใสของตัวเองออกมาดูว่าชายหนุ่มหลับจริงหรือเปล่า ก่อนจะก้าวขึ้นไปบนเตียง…
แทยอนลอบมองใบหน้าหล่อเหลาในความมืด แต่เขาก็กลับยังดูหล่อเหลาอยู่ดี
“ตาบ้า…ฝันดีนะ”เสียงของแทยอนทำให้คนที่แอบลอบฟังและแกล้งหลับยิ้มออกมาเล็กน้อย
เซฮุนรอให้แน่ใจก่อนว่าแทยอนจะหลับแล้ว เมื่อเขาแน่ใจจึงค่อยปีนขึ้นไปบนเตียงขนาดใหญ่พร้อมกับทิ้งตัวนอนข้างหญิงสาว
“เธอนี่…น่ารักจริงๆเลยนะแทยอน ฝันดีนะครับเจ้าหญิงน้อย”เซฮุนพูดก่อนจะยื่นใบหน้าหล่อเหลาไปประทับริมฝีปากเข้ากับหน้าผากกลมมนของแทยอน
จบไปอีกตอนนึง...เรื่องนี้ไม่ยาวมากนะคะ อาจจะมีสัก 4-6 ตอน โดยประมาณ เป็นกำลังใจให้กันเนอะ ^^ เดี๋ยวไรเตอร์จะกลับมาอัพต่อ ช่วงนี้มีสอบเลยจะอัพชดเชยให้ก่อน
ความคิดเห็น