พิศวาทสีน้ำผึ้ง

ลำดับตอนที่ #1 : ที่มาของเรื่อง(คนจิ้นบ่นดีๆนี่เอง)

เรื่องที่หนึ่ง คู่แค้นแสนหวาน จิ้นไปตามความมัน สองอาทิตฟ่าจบ
เรื่องที่สอง ยากนักรักไอ้หน้าหล่อ โหฉากเยอะ ตัวละครแยะ มั่วไปหมด ลืมหน้าลืมหลัง(ผู้อ่านคงสวดยับ) อาทิตฟ่าจบ เกือบตาย
เรื่องที่สาม...... กูจะแต่งอะไรดีฟ่า คิดๆๆๆ จะกลับไปแบบง่ายๆ เหมือนคู่แค้นดีไหม แต่อารมณ์นุ่มนวล เชิงลึกกว่าของ
                        เรื่องยากนัก ก็ยังมีอยู่
ตกลง ตกลง เอาแบบที่ใจอยาก (ไม่อยากคงจิ้นไม่ออก) 
เรื่องพิศวาทสีน้ำผึ้ง ชือเชยๆๆๆๆๆๆ มาก ไม่ เกาหลีญี่ปุ่น อย่างใครเเลย (แต่งอย่างเขาไม่ได้ตัวละครชื่อจำยากมาก)
ตอนนี้แต่งไปได้ นิดหน่อย แต่รู้สึกรักตัวละคร ขึ้นมาอีกแล้ว (ถ้าไม่รักเขียนไม่ได้นะอิๆๆ)
อยากยืนยันให้รู้ตรงนี้ สิ่งที่แม้จะมีน้อยนิดแต่สัมผัสได้ในงานจิ้นของพวกเราคือ

ความดีงามของความรัก
ความดีงามของความรัก
ความดีงามของความรัก

เพือนๆหาเจอกันบ้างไหมนะ