ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Chapter 6 : When you say nothing at all
Sehun part
"ั๊แ่ ั๊แ่"
"รี๊>__<"
ผมหลับาปี๋ทันทีเมื่อไ้ยินเสียอนัั๊แ่ร้อึ้นมา อี๋ๆๆๆมามาย ุ๊แเป็นสัว์ที่ฮุนฮุนไม่อบที่สุในโล เห็นแล้วะอาเียนออมาเป็นอ้ว(?) ฮุนฮุนมีปม้อยับมันฮะ
.............................................................
'ฮือออออ ;__;'ผมเินลารถ่อนะปล่อยโฮอย่าไม่เรใใร
'ฮือออออ ;__;'ผมเินลารถ่อนะปล่อยโฮอย่าไม่เรใใร
'ฮุนนี่อป๊ะป๋าเิอะไรึ้น!!' ป๊ะป๋ารีบถลามาอผม ผมึใ้มือับที่ใบหน้าอป๊ะป๋าเหมือนทุๆรั้ที่ป๊ะป๋าอผม้วยวามเยิน
'ว..วันนี้..ฮึ..ฮ..ฮุนฮุนโน..เ็..ฮึ..ที่โราร....แล้มาฮะ ฮือออ;__;'
'โอ๋เอ๋ลูายสุที่รัป๊ะป๋า โนอะไรมาล่ะรับหืม?'
'ฮึ..โนปาอ..อึใส่..ฮึ..มือมาฮะป๊ะป๋า;__;'
'หรอลู..เฮ้ย!!! ไปล้ามือ่อนเร้ววว!!!!! มาับหน้าป๊าี้ไ้ไเนี่ย!!?'ป๊ะป๋าว่าพลารีบพาผมไปล้ามือที่ห้อนอนอัวผมเอ
'ฮ่วย!! เบื่อา'ผมถอนหายใเสียั้วยวามเหนื่อยหน่ายใเนื่อาวันนี้อนผมไปที่โรารอป๊ะป๋าลับเอเรื่อแย่ๆะั้น ฮุนฮุน็รู้ัวอยู่นะว่าฮุนฮุนสวย แ่ไม่เห็น้อแล้ันนานี้หนิ!!
ผมปล่อยระเป๋าลายุ๊าหมีสีมพูที่ื้อใาาิสนีย์แลน์ให้ระแทลับเีย่อนะุ้ยหาล่อสีเทียนในระเป๋า...
'ั๊แ่ ั๊แ่'
'รี๊'ผมหวีร้อเสียั่อนที่ะปล่อยระเป๋าลสู่พื้นเียเหมือนเิม
วาลมสีเหลือใสแป๋วอมันที่้อผมราวับะอพัพิับผมสัืนสอืน ร่าายะปุ่มะป่ำสีเียว่อยๆืบลานออมาาระเป๋านัเรียนหมีน้อยสีมพูที่อยู่บนเียออผม้าๆ อย่าวาท่าที ฮ่า! มึิว่าัวเอำลัรับบทเป็นาาโะอนลานออมาาทีวีมั้ ผมเบิาโพลหมือนยอู่อนะสรีมสุำลัแล้วใ้วามล้าหาแบบวีรสรีโยเอามือออันบอบบาอายหนุ่มผู้เลอโม มือูนี่แหละไม่ใ่ใรอื่น!! เวี้ยมันลไปในระโถนพลาสิสีมพูที่ั้ไว้ในห้อนอนอย่าแร!!
ุ้บ!
'แอ๊..แอ่ะ.....แอ๊....แอ่ะ.....'
'แฮ่...แฮ่'
ผมยืนเหนื่อยหอบอยู่ัพั่อนะรีบใ้ฝาระโถนปิมันลอย่ารวเร็ว ถ้าระโออมาไ้อีละ็ ฮุนฮุนนนี้ะเอาหัวุ่มระโถนายแม่
'เสียอะไรัมาา้าใน๊ะหนูฮุนนี่!!!'
ายแล้น!!!!
'ไม่มีอะไรหรอฮะุป้า !'ผมะโนออไปนอห้อเสียันี้หูั๊แสะเทือน ่อนะใ้เท้า้า้าย่อยๆเี่ยระโถนเ้าไปใ้เีย ผมรู้อยู่ว่าุป้าอ่ะ เลียุ๊แม๊ามา ถ้าุป้าเอมันละ็...
โอ๊ะ รุะให้เอีน้อ
ุป้าเป็นพี่ายอป่ะป๊า เป็นหนึ่ใน้นเหุสำัที่ทำให้หม่าม๊าหนีไปแนาา เพราะป้าอบี่่มเหหม่าม๊า!!
อิาทีุ่แม่สวยว่าหละี้ยัยุป้า!!
ุป้าเินเ้ามาในห้ออผม้วยวามเยิน เ้ามาแล้ว็ไม่เาะประูห้อฮุนฮุน้วยนะ ยัยุป้านี่!!!
ว่าแล้ว็.....
แล้สันิี่าาา
'ุป้าฮะ! ฮุนฮุนฝาเอาระโถนนี้ไปเทหน่อยไ้มั้ยฮะ ฮุนฮุนี่เสร็แย้ววว' ผมว่าเสียวใสพลาใ้มือวานลไปที่ใ้เียเพื่อเอาระโถนออมา
'ไ้สิ๊ะหนูฮุนนี่อป้า ว่าแ่ปิฮุนนี่ะี่หลายๆรอบ่อยเททิ้ไม่ใ่หรอ๊ะ?"
'อ..เอ่อ' ผมลอาลุลิไปมา ปัโธ่!! ะใหู้อบว่าไรล่ะ นี่็รู้ีั
'หืมว่าไ๊ะ'
'เี๋ยวนี้ฮุนฮุนอนามัยฮะุป้า ี่เมื่อไร้อเททิ้ทุรั้น่ะฮะไม่ั้นฮุนฮุนรู้สึไม่่อยี แบบๆๆ ุป้ารู้ใ้มั้ยฮะว่ามันฟีลแบบ มีี่วาอยู่อ่ะฮา'
'อ๋อออออ ้ะ! เี๋ยวป้าเอาไปทิ้ให้นะ๊ะ'
'ฮะ..'
ุป้า่อยๆเินออไปาห้อนอนอผมและถือโถเอาไว้แนบอเพื่อวามระมัระวั
หารู้มั้ยว่า...
ใร..ในระโถน....
ไม่ๆๆ ผม้อรัุ้ป้าเี๋ยวนี้ หม่ามี๊สอนฮุนฮุนมาี
'เี๋ยวฮะุป้า!!'
'รี๊!!!!!!!!!!!!!!!!! ....ุ๊....แ๊..!!!!!?'
'.........'
'ร๊า!!!!!!'
บแ่นี้เหอะ่อนที่มันะรันทไปมาว่านี้-_______-
"ั๊แ่ ั๊แ่"
"โอ้ยอิเหี้ย!!! หยุร้อัทีไ้ป้ะ!!!!!!!!"
ผมวาเสียั่อนะเบิ่าถลนออมาอีรอบแ่ภาพที่เห็น็ทำให้ผมใเป็นอย่ามา!!!!
"แมว!!!?"
"ั๊แ่ ั๊แ่"
แมวัวนั้นส่เสียร้อแบบนัั๊แ่ที่รัอผม แ่สิ่ที่ผมสสัย็ือ.....
แมวบ้านพ่อส์ร้อั๊แ่ไสื!!!!!!!!!!!!!!
ผมรีบลุึ้นยืนเ็มวามสู่อนะพลีายวิ่สุแรใาิ้น ูโนละไ โนแล้วววว!!!!
'หมับ!'
"อีแมวผี!!!!!! อย่าามฮุนฮุนมานะแ T___T"
ผมสะบัหน้ารัวๆแบบไม่ยอมลืมา อีแมวผี ถ้ามึเป็นิีู้ะไม่ว่าเลย ปล่อยูไปเหอะนะ ฮรืออออออออออออ
"เฮุน! ำเราไ้ป่าว!?"
ห้ะ??
ผม่อยๆลืมาอย่าล้าๆลัวๆ สัมผัสหนัๆที่้อมือนั้นหายไปแล้ว
"..ริส?"ผมเอ่ยื่อนรหน้าึ้นมาอย่าไม่่อยแน่ใ
"อะหูย น้ำาิไหล นายำื่อเราไ้้วย!! >_<"
"อืม เรารีบอยู่อ่ะ ไปและ บรัยส์!"
ผมล่าวำลา่อนะลับหลัหันไปโยไม่สนใใยีับเสียเรียร้อา้านหลั อนนี้สิ่เียวที่ผมสนใ็ือเ้าอ้อนเนื้อ้าน้ายที่เ้นุบๆอยู่ลอเวลาอผม 'พี่ลู่'
็อ ็อ ็อ
ผมเาะประูบานสีาวอพี่ลู่มานานว่าสามวินาที พี่ลู่็ไม่ยอมเปิออมาะที ผมเลยถือวิสาสะหมุนลูบิประูเ้าไปแม่ะเลย
แอ๊
อ่าว ประู็ไม่ไ้ล็อหนิ =_=
ผมใ้สายาสอส่อไปทั่วทั้ห้อที่ผมุ้นเย ห้อสีาวสบายาัับบ็อเอร์ที่พาอยู่บนโมไฟ เสื้อผ้าระเะระะามพื้นระเบื้อสีอ่อน ลิ่นายอผู้ายละลุ้ไปทั่วห้อ และเียนาิไส์ที่ว่าเปล่า...
...พี่ลู่ไปไหนวะ
่าาา ่าาาา
ผมหันไปามเสียอน้ำที่ระทบับพื้นเบาๆอย่า่อเนื่อ
ห้อน้ำ?
พี่ลู่อาบน้ำอยู่หรอ?
ว่าแล้วผม็พาร่าอัวเอเส็ไปุิที่หน้าห้อน้ำอพี่ลู่อย่ารวเร็ว
"นี่ฮุนฮุนเอนะฮะ พี่ลู่อาบน้ำอยู่หรอฮะ?"
"เ้ามาสิ"
เสียานอบาในห้อน้ำเรียให้ผมเ้าไป้าใน
เ้าไป...
...้าใน
=///////////////////////////=
ฮุนฮุนะเ้าไปแล้วนะฮะ~
นึ
ส่อ
ั่ม!!!!
ผลัวะ!!!
"อ่าวเฮ้ยพี่ลู่!!!!"
"......"
ไร้เสียอบรับ พี่ลู่นั่เหม่อลอยอยู่ที่พื้นห้ออาบน้ำโยปล่อยให้ฝับัวนั้นปล่อยน้ำลมาระทบับร่าที่ปลุมไป้วยเสื้อเิ้สีำเ้มที่แนบเนื้อุ่มไป้วยน้ำับาเสามส่วนสีน้ำาลอ่อนที่เปียน้ำนลายเป็นสีเ้ม
ผมรีบทรุัวลไปปลระุมอเสื้อเิ้้วยวามรีบร้อน
"เฮ้ย!"
"...."
พี่ลูู่ใับารระทำอผมมา เาปัมือผมที่ำลัะแะระุมเม็สุท้าย่อนะถอออมาให้พ้นาร่าอเา พี่ลู่สะบัไปมา่อนะรีบลุึ้นยืน
"ทำบ้าอะไรเนี่ย!!?"
"อยู่นิ่ๆสิฮะ!"
ผมวาออไป้วยน้ำเสียุๆ ่อนะเอื้อมมือไปปละอที่อบาเสีน้ำาลอ่อนอเา
"ฮุนฮุนะทำอะไรพี่เนี่ย!! ปล่อย!!"
"เี๋ยวพี่ลู่ะเป็นหวันะฮะ!! ฮ..ฮัเ้ย!!"
ผมามออมาเสียั อนนี้เนื้อัวอผม็เปียปอนไม่น้อยไปว่าพี่ลู่เลย สายน้ำาฝับัว็เทสาลมาอย่าไม่าสาย
"ฮ..ฮุนฮุนรับ"
"ฮะ?" ผมอบรับพี่ลู่ที่เอ่ยเรียื่อผมออมา้วยน้ำเสียสั่นๆ
"..ใรบอให้ฮุนฮุนใส่เสื้อสีาวมารับ"
"อ..เอ่อ -///-"
ใบหน้าอผมึ้นสีาๆเมื่อลอ้มลสัเัวเอู เสื้อยืสีาวัวบาแนบลู่ลไปับลำัวนแทบเหมือนไม่ไ้ใส่
"......"
สายารุ้มริ่มที่พี่ลู่ส่มาสำรวร่าายอผม ทำให้ผมนั้นรู้สึหน้าร้อนว่าเิม อิเหี้ย เินโฟว้ยยยยยนน
"ย..อย่ามอสิฮะ...!"
อนนี้ผมสามารถปละอที่อบาเอพี่ลู่ออไ้แล้ว เหลือแ่ร..รูิปเท่านั้นแหละ! =//////=
ผม่อยึรูิบที่าเสามส่วนสีน้ำาลอ่อนลมาอย่ารวเร็ว้วยวามเิน แ่ลับรู้สึว่าเวลานั้นผ่่านไปอย่าเื่อ้า
เฮือ!!!!!!
- - - - - - - 40% - - - - - - -
- - - - - - - 40% - - - - - - -
Bioทวิเอร์เลย้า
"ฮัลโหลไอยอล"
(รับ พี่สมหา)
ทันทีที่เิเรื่อ ผม็รีบ่อสายไปหาานยอลทันที ะให้ผมบอพ่ออน้อเ้าว่าไล่ะ? น้อสลบไปเพราะพิษไ้ที่ยัรุมเร้าอยู่น่ะหรอ? ลืมไปะเหอะ พ่อน้อฮุนไ้บเบ้าหูผมสลบแน่
"ฝาโทรไปบอพ่อน้อฮุนหน่อยิ ว่าืนนี้น้อฮุนะนอนห้อมึอ่ะ"
(โอ้ววววววส์ อะึ่ยึยึ้ยึ้ยึ้ยันหยออออออ ริริริ)
านยอลพูออมา้วยน้ำเสียัริเล็น้อย อินี่อยู่ับไอแบมาไปละ เริ่มินิสัย เียะๆๆๆๆๆ
"บ้าละมึ น้อเ้ายัเ็อยู่โว้ย!!"
(รับๆ เื่อรับ-.-)
็แ่เือบนี่นับป่ะวะ...
"เออว่าแ่มึเหอะ หัเพลาๆเรื่อทาเล็บับไอแบบ้านะเี๋ยวไอพวแ๊์สเ็บอร์มาเห็นแล้วหมศรัทธา"
(เออ รับๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ะเพลาๆลรับแล้วเี๋ยวผมโทรไปบอพ่อออฮุนให้รับ บาย ่ว!!!!!!!! รู๊!)
"อ้าว ไอ.."
"อ้าว ไอ.."
อิเห้นี่็วาสายเร็วลอเลยเนอะ-__- ะรีบัสายหาป้ามึหรอ
ผม่อยๆบรรห่มผ้าห่มลุมัวอน้อนปิอ่อนะโน้มัวลไปุมพิที่หน้าผาอน้อเบาๆ
"ฝันีนะรับัวเล็.."
...................
วันถัมา
Baekhyun Part
"เียบเี๋ยวนี้!!"
"เียบเี๋ยวนี้!!"
เสียมิสสมร ฝ่ายปรอให่สุอโรารัึ้นทำให้เสียเ๊าะแ๊ะอแในโรารเียบลทันที
"โอ๊ยยย..ทำไม้อเรียประุม้วยเนี่ย!! เสียเวลาทำเล็บ!!" เสียนัวสู้าๆผมพูึ้นมาท่ามลาวามเียบ ทำให้แม้ะเป็นเสียเบาๆแ่็สามารถไ้ยินอย่าัเน
หาเรื่อนี่อันับหนึ่หละอินี่
"ปาร์ านยอล!!" มิสสมรพูสียัแ่อย่าิว่าานยอละเ้าใเพราะนอามันะุ๊แล้ว....
มันยัทำร้ายสรีและนราอี้วย
เรว่าถ้าไม่ไ้เป็นนสนิทอเฮุนมันถูถีบูระเ็นออไป8ิโลาโรารแล้ว
"ที่ันเรียทุนมาในวันนี้เพราะะแนะนำเพื่อนใหม่" มิสสมรพูแล้วอมยิ้มมุมปาอย่ามีเลสนัย
ออนุาิเหอะ อเรียมิสสมรว่าเ๊นิสนุนะ
ือบาทีเ๊ไม่วรยิ้มมุมปาเพราะหน้าเ๊นี่็นะ ไม่ใ่เอ๊าะๆอย่าแบ
ให้แบสอนยิ้มระแทใสาวมั้ยเ๊สมร
'ฮือออ....ฮาาา...'
เสียฮือและเสียฮาัึ้นเมื่อเ๊สมรพูบ หลายๆนึใ้โอาสนี้ในารเม้ามอย
"็แ่เ็ใหม่ทำไม้อเรียประุมให้อลั" านยอลทำหน้าเบื่อหน่ายแล้วเอาแป้พัฟึ้นมาบ
เห็นแล้วหมั่นไส้..ันไม้ันมือ
อินี่...........
แบะไม่ทน..
ผมระาลับแป้พัฟออามืออิุ๊สะุบมาอย่าแรแลิวลมือ......
บแป้ลบนหน้าัวเอ
เปรมอ่ะ
นี่มันรุ่นใหม่หนิ แหมอิยอลนี่ ไปื้อไม่ถไม่ถามูัำ
"เียบบบ!!!" เ๊สมระโนึ้นอีรั้ ทุนเียบเสียล "มานี่เลย้ะูโฮ..."
เ๊สมรวัมือเรียเ็นหนึ่ให้เินึ้นมาบนเวทีในห้อประุมอโราร
เ็ผู้ายนนั้นูน่าะอายุรุ่นราวราวเียวับผม ผมสีำสนิท วาระหยิ่มเล็ๆ
ผิวาวววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว
ผิวาวววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว
พอ่อน
บาทีวอแหวน็เยอะไป
เ็นนั้นผิวาวนน่าใ ท่าทา็รวยไม่ใ่น้อย แถมยัหล่อเหลาเอาาร
แบบนี่แบอยาไ้เป็นผัว.. เอ้ย!!! เพื่อน.... หมายถึอยาไ้เป็นเพื่อนั
"สวัสีรับผมิมูโฮรับ" ูโฮยิ้ม ทุนปรบมือใหู้โฮ
แหม..น่ารััผัว... เอ้ย!! เพื่อนนนี้
อิอิ
แบไม่่อยแรัเท่าหร่ายยย~
"ไหนๆ็ไหนๆแล้วเนื่อาูโฮะมาพึ่พิทาใับโรารอเรา แ่พอีห้อพัเ็มหมแล้ว เลยะอประาศ รนี้เลยว่าะใหู้โฮไปนอนแทนห้ออ ปาร์ านยอล"
"เฮ้ย!! ทำอย่านี้ไ้ยัไรับมิส" ทันทีที่มิสพูบประโยานยอล็ยืนึ้นประท้วที่
นเอะถูแย่ห้อ
นเอะถูแย่ห้อ
สมน้ำหน้ามึ อิหูา หาเรื่อีนั
อหัวเราะแปป
ร๊า
"อย่านี้ผมะไปนอนที่ไหนหละรับมิส!!" านยอลพูึ้น อนนี้หน้าูโฮ๋อยเล็น้อย เ้ารู้สึแย่ที่้อเบียเบียนนอื่น
อิยอล มึหยุไ้แล้วอิแร!! มึไปนอนับพ่อหน้าโรทานำป๋อยเล้*ไป๊!! ิ้วๆๆๆ
*เป็นื่อสมมุิที่ไม่มีอยู่ริ ไม่้อามหาหรือเสิร์ูเิ้ลนะฮะเบ่บี๋
"เี๋ยวันะัให้นายย้ายไปอยู่ับพยอนแบฮยอนให้"
ไปๆๆิ้วๆ มึออไปะ!! ย้ายไปอยู่ับไอ้พยอนแบฮยอนไป๊!!! ฮ่าๆๆๆ...ฮ่า....ฮ่าา.....ฮ่าาาาา
พยอน?
แบ?
ฮยอน?
ื่อูวววววววววววว์...
T[]T
อิห่าห้อู็เล็เท่าิ๋มม ูว่าวามเท่าเทียม็ไม่่อยมีอยู่แล้วนะเทียบับห้อพี่สมหานี่โรแรม5าวับ2าวเลยอ่ะ เสือะเอาอิาโสโรมาอยู่ับูอี
เรื่อสำอาทั้หลายอแม่....
หนูะถูอิุ๊สะุบรุรานแล้วนะลูT^T
"..ือว่า..มิสร..." ยัไม่ทันที่ผมะไ้ทัท้วอะไรเสียห้าวๆออิหูา็ัึ้น
มาลบเสียใสั่แ้วเ้าประารอผมแล้วเสืออบว่า
มาลบเสียใสั่แ้วเ้าประารอผมแล้วเสืออบว่า
"ลรับ"
อิเฝวี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!
สวัสี่าทุน
โนไรท์หลอละไ 555555555555555555555555555555 น้อฮุนยัเ็อยู่น้า ิิิ
อโทษที่มา่อ่อน้านะะ -..- อบุนะะที่ิามันอยู๋
มาเม้ามอยัน >> twitter : @kanaosf tagเิมน้าาาาา #พทนม
อยาะมีโมเม้นรีแท็ในทวิเอร์บ้าไรบ้า 55555555555555555555555
บรัยยยยส์
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น