the dool lovely รักใสๆของยัยหน้าหวานกับนายยมทูต

ลำดับตอนที่ #2 : ประตูต้องห้ามมมม

โอ้ยยยทัมมัยมันเหนื่อยอย่างนี้เนี่ยวิ้งกลับบ้านอ่ะ ก้อโดนผีหลอกนะสิ
"นี่ พี่ชีสเล่นกะเค้าหน่อย"
"อารายยยยยยยยโชยุนายอยุมอสองแล้วนะยังจะเล่นรถบังคับอีกแรอะ"
"นะนะชีสเล่นกะเค้าหน่อยดิ"เอาอะรัยกันนักกันหนาเล่นมั่ยเป็นนะเนี่ย
"อือๆๆ"
บรื้นๆๆๆ
เสียงรถบังคับคันจิ๋วเเล่นไปอย่างรั้ยจุดหมายและ
"เห้ย"เสียงฉันกะโชยุพูดพร้อมกัน
"พะพี่ พี่ทำอะไรอุรถของผมเข้าไปในประตูนั้นแล้วอ่ะ หืออๆ ต้องทำยังงัยละทีเนี่ย ผมต้องเอาไปคนเพื่อนนะ"
"อ่าว เออ พี่ขอโทษ แต่จะเอาคืนได้ยังงัยละปะตูนั้นพ่อเราบอกว่าอย่าเปิดและก้ออย่าส่องเด็ดขาดนะ"
ตอน ยังเด็กๆๆๆๆ
"คุณพ่อๆค่ะ นั้นปะรตูรัยค่ะ"เด็กน้อยหน้าตาเเอ็บแบ๊ว ฉันเอง
"ชั่ยๆครับ"เสียงพวกผู้ชาย น้องและพี่ฉันเอง
"นั้นคือประตูที่ลูกๆเข้าไปไม่ได้ ห้ามเปิดมัน แม้แต่ส่องก็ห้ามไม่งันชีวิตของลูกจะเปลี่ยนปัย"
กลับมายังปัจจุบัน
"ทำงัยละเนี่ย"
"มีรัยกันหรอ ไอยุ ชีส"เสียงผู้ชาย ผมสีทอง ผิวขาว จมูกโด่ง(ไม่ชั้ยอะรัยโด่งนะ)ตัวสูง ใส่เสื่อยีดสีขาวกางเกงยีน เหมือนกำลังออกปัยข้างนอก
"เออ ชั่ย เห้ยมายองเนส ช่วยหน่อยดิ รถบังคับของโชยุอ่ะมาบังคับเข้าไปในช้องประตูอ่าT^T"
"หะเห้ย"แก้วกาแฟที่อยุในมือของมายองเนส หล่นแตกดัง เพล้งแนะ(ลืมปัยว่าถือแก้วอยุด้วย)
"พูดจิงๆ"
"รุแระ"พูดจบแระ มายองเนสเอาท่อแปป มาเขียซึ้งตาของมายองเนสก้อยี่อยุ
"หะๆ อยุไหนเนี่ย รีบอยุด้วยนะ"
กึก
เสียงท่อแปปกระทบกับอารายบางอย่าง
และ 
แอ้ดดดดดดดดดดดดดดด
ปะตูเปิด
โอ้ยๆๆๆ แสบตามากตอนนี้พวกเราลืมตากันหมดแล้ว
"หะเห้ย"พวกเราพูดพร้อมกัน มีลมแรงมหาสาน มาดูดพวกเรา ตอนนี้ มานองเนสจับประตูไว้อยู่ ส่วนแนตกจัยจัดกอดคอมายองเนส และสุดท้ายที่ไม่ช่วยอะรัยเลย แต่ดันถีบฉันอีก อีนังโชยุ
" โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยย  อ่า   หืออออออออออออออออ  เอ้ววววววววว"
และลมมหาสานดูดฉันและมายาองเนส โชยุเข้าไป 
โอ้ยยย
ตอนนี้ฉันลืมตาขึ้นมามืดไปหมดเลย ที่นี้ที่ไหนเนี่ย ห้องก้อมั่ยชั่ยมีต้นไม้ สีดำเต็มไปหมด ทุกอย่างเปงสีดำ
"มายองเนสสสสสสสส"ฉันเรียกมายองเนสแต่มีเสียงสะท้องกลับมาด้วย
'มายองเนสสสสสสสส'
"เออเอาเข้าไป"
'เออเอาเข้าไป'
"เนะเลียบแบบอีก"
'เนะเลียนแบบอีก'
ทางที่ดีฉันต้องหยุดพูแหละดีที่สุด เฮ้อออ