คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : chapter 3 : ว่าแต่ชางกยุนฮยองวอนเป็นเอง
อนนี้ร่าอนายำรวเ้าอห้อำลันั้สัปหเพราะว่าัวเอทำาน่อน้าหนั่วนี้…ไหนะานสัมภาษ์ับายุนที่ไม่มีทีท่าะืบหน้า…านามับไอพวัวแสบอี 5 น อี…แ่เท่ที่สัเมาูเหมือนเป็นพวะอบไปป่วนแบบายเียว…เยิ่ทำให้ับยาว่าเิมอี…ไหนะานหา้อมูลอไอพวนี้อี…ให้ายสิถ้าายุนยอมสัมภาษ์ับเาีๆเาไม่้อมาหาานเพิ่มแบบนี้หรอ…ระหว่าที่ร่าโฮอแทบะลไปนอนับอเอสารบนโ๊ะ้อถึับื่นเมื่อสายาอโฮอไปเห็นรุ่นพี่ที่เป็นำรวยืนมอเาอยู่…
“โฮอ่วหรอ?...”รุ่นพี่สาวเอ่ยถามโฮอ…
“ไอ่วมัน็่วน่ะรับ…แู่เหมือนานะไม่เ้าใ…แหะๆ…”โฮอเอ่ยอบพลายิ้มแห้อบๆไป…
“ลาานสั 2-3วันไหม?...พี่อให้ไ้นะ…”รุ่นพี่สาวเอ่ยออมา้วยทาทีเป็นห่ว…
“แ่…านยัไม่ืบหน้าเลยนะรับ…” โฮอเอ่ยเถียไปถึะอยาพัผ่อนยัไานอเา็ยัไม่ืบหน้าสัที…
“เี๋ยวพี่ทำแทนให้็ไ้…่วนี้พี่ว่าน่ะไม่้อห่วหรอ…”รุ่นพี่สาวเอ่ยออมาพลายิ้มให้โฮอบาๆ…
“เอ่อ…แ่แบบนี้รุ่นพี่ะ…”ไม่ทันที่โฮอะเอ่ยออมานบ็โนรู่นพี่สาวเอ่ยัออมา…
“ีฮยอนเอ็รู้สึไม่ีนะ…ถ้านายทำานหนันโทรมแบบนี้เนี้ย…”รุ่นพี่สาวเอ่ยออมาพลายิ้มแบบอ่อนโยนให้…ถามว่าทำไมรุ่นพี่นนี้ถึรู้เรื่อระหว่าเาับีฮยอนน่ะหรอ…็รุ่นพี่นนี้เาเป็นแม่สื่อให้เาับีฮยอนเป็นแฟนันนี้แหล่ะ…
“เอ่อ…ะเป็นแบบนั้นนะรับ…ถ้าผมไม่บอเลิีฮยอน…”โฮอเอ่ยพลาทำหน้าเศร้าใ…เฮ้อเาไม่น่าไปบอเลิับีฮยอนเลย…พูถึีฮยอน็็อนึถึสมัยที่ยัเป็นแฟนันไม่ไ้…ีฮยอนเป็นผู้ายที่น่ารั…ร้อเพล็เพราะทำอาหาร็อร่อย…โยเพาะรามยอน…แม้แ่เรื่อบนเีย็รุนระ---เฮ้ย! ไม่ใ่ๆเรื่อนั้นไม่นับๆ…ถึีฮยอนะูเป็นผู้ายที่น่ารันไม่น่าเื่อว่าะเป็นนรุเาเวลาอยู่บนเีย็เถอะ…แ่ีฮยอน็อบมาบอำนี้ับเา่อนเวลามีอะไรันลอเลยว่า…
.
.
“ส่วนสูไม่มีผลอบแนวราบนะรับ…โฮอ…” เฮ้อ…เา็ไม่ไ้ิมาเรื่อที่ีฮยอนเป็นฝ่ายรุเา็เถอะ…แ่เรื่อที่เาอัใับีฮยอนไม่ไ้ือ…ทำไม้อมาอบถ่ายวีีโออนำลัมีเ็ส์้วยันเล่า!...แบบ…อยู่ๆ็หยิบล้อึ้นมาแบบไม่เรใันสันิ!…็รู้นะว่าเป็น่าล้อ…แ่ีฮยอนเ้าใไหมว่านมันอาย!!…ฮึ๋ย!!…ไม่นับรูปับวีีโอที่แอบถ่ายเาอนอาบน้ำอีนะ…
“เอ่อ…โฮอเป็นอะไรหรอ?...เห็นพึมพำอะไรนเียวั้แ่เมื่อี้แล้ว…”เสียอรุ่นพี่ทำให้โฮอที่ำลันึถึเรื่อราวในอีถึับสะุ้
“อ่ะ…รับ?...”
“เฮ้อ…ะไม่ไหวริแล้วสินะ่ะเนี้ย…”รุ่นพี่สาวเอ่ยมาอย่าหน่ายิแล้วส่ายหน้าไปมา…
“เฮ้อ…อโทษนะรับ…ั้นอฝาานไว้ที่รุ่นพี่หน่อยนะรับ…”โฮอเอ่ยแล้วโ้ทำวามเารพรุ่นพี่…แ่ทันใที่เา้มลเาเห็นสิ่มีีวิบาอย่าำลัเลื้อยไปมาบโ๊ะทำานอเา็อโวยวายออมาไม่ไ้ว่า…
“เฮ้ยยยย!!...โถ่!...รุ่นพี่อย่าพาูอพี่มาในห้อทำานอผมสิรับ…มันมีพิษนะรับพันธุ์เนี้ย…”โฮอรีวิ่ไปหลบหลัอรุ่นพี่สาวแล้วเอ่ยบ่นออมา…ทำไมนๆนี้ถึอบอะไรแบบนี้้วยนะเนี้ย…
“แฮร่…อโทษที้า
555+ ลัวมันทำไมอ่าน่ารัะาย…”รุ่นพี่สาวเอ่ยพลาส่ยิ้มำๆเหมือนับูที่รัอัวเอเป็นระ่ายน้อยน่ารัยัไอย่าั้น…เรือนำที่นี้ะมีนายำรว ิน โฮอทีู่ปิที่สุแล้วสินะ…
“เฮ้อ…ร้าบๆ…ผมไปแล้วนะรับ…ะะไปหาไอายุนสัหน่อย…”โฮอเอ่ยแล้วเปิประูออาห้อไปปล่อยให้รุ่นพี่สาวทำานแทนัวเอไป…แล้วเินไปยัห้อัอนาย อิม ายุน…
ึ…ึ…ึ…
เสียฝีเท้าอโฮอเินเ้าใ้ลห้อัอายุนเรื่อยๆและหยุลเมื่อถึ…ูเหมือนว่าายุนะรู้้วยแหะว่าเามาหายืนทำหน้าหล่อรอเลยนะแหม่…
“ทำหน้าวนทีนแบบนี้…รู้้วยหรอว่าผมมา…”โฮอเอ่ยถามยิ้มแหย่ๆแล้วเท้าเอวมอายุนในห้อั
“ผมำเสียฝีเท้าไ้น่ะรับ…ที่รั…”ายุนเอ่ยยิ้มๆแล้วยิาให้โฮอ
“เอ่อ…ผมวระีใหรือเินีเนี้ย?...”โฮอเอ่ยถาม…ำไ้แม้ระทั่เสียีนันนานี้ท่าะว่ามามาฟัเสียฝีีนเา…โถ่…ายุนผู้น่าสสาร…เี๋ยวโฮอะเผาอเล่นไปให้นะ(?)…
“ทั้สออย่าเลยสิรับที่รั…วันนี้ยัไม่ถึเวลามาเฝ้าผมนี้รับ?...มาไวแบนี้อยาเอผมอ่าิ๊…”ายุนเอ่ยอบแล้ว็ยิำถามวนๆ่อใส่โฮอ…
“หลัวเอ…ะมาบอนายว่าผมะไปพัาน2-3 วัน ะมีนอื่นมาเฝ้านายแทนผมทำัวีๆ้วย…”โฮอเอ่ยอบายุนไป…สมอเาโล่น่าูเมื่อไม่มีนที่ื่อว่า อิม
ายุนมายิมุหยอใส่เาทุๆวัน…
“หืม?...ั้นหรอรับ?...ทำานหนัน่าูเลยสินะรับ…ั้นไปพัผ่อนัวีๆนะรับ…”ายุนเอ่ย
“อื้ม…อบใ…”
“พอผัผ่อนเ็มที่แล้วะไ้มา่อสอรี่วามรัอเราสอนให้เ็มที่นะรับ…”
“อะ…อ่าว…ไอ้เหี้ย…(เือบีใแล้ว…พัแล้วพั…)เฮ้ออออ!!...ผมไปแล้ว…”โฮอเอ่ยออมาอย่าหุหิแล้วสะบัหน้าหนีแล้วเินออไป…
“หึ…ถึอย่าั้น็ระวััว้วยนะรับ…่ววันที่3 พายายามอย่าออาบ้านนะรับ…ผมไม่รู้ว่าพวอผมวาแผนะทำอะไรุรึเปล่า…?
ายุนมอแผ่นหลัอแล้วเอ่ยออมาัพอที่ะให้โฮอไ้ยิน…
“หึ…อบใแล้วันนะแลเนียล…”โฮอหยุเินะัแล้วหันมายิ้มให้ายุนแล้วเินาไป…
3 วันผ่านไป…
.โรนส่สิน้าผิหมาย…
“ฮยอวอน…ารเราเป็นยัไบ้า?...”เสียาปลายสายเอ่ยถามฮยอวอน…แน่นอนะเป็นใรไม่ไ้นอาบอสอแ๊์นี้ือ…นาย น ฮยอนอู ที่ส่ให้นาย แ ฮยอวอน มาทำภาริเราเรื่อสิน้าที่ส่ไป…
“ารเราล้มเหลวรับ…เิารประทะนิหน่อย…”ฮยอวอนเอ่ยอบเสียปลายสายไป้วยเสียเรียบๆ…
“ให้ส่นไป่วยไหม?...”ฮยอนอูเอ่ยถาม
“ไม่เป็นอะไรรับ…ผมัารหมแล้วล่ะรับ…”
“โอเ…ีมา…ลับมาไหวไหม…เสียนายสั่นๆนะ…”ฮยอนอูเอ่ยถามฮยอวอน…ทั้ๆที่แ่ฟัอฮยอวอนเา็รู้ว่าฮยอวอนไ้รับบาเ็บ…ถึเ้าัวะแสว่าัวเอสบายี…
“แ่…ระสุนเียวท้อน่ะรับ…เลือนิหน่อยน่ะรับ…ไม่เป็นอะไรรับผมับรถไปไหว…”ฮยอวอนะัไปสัพัแล้วเอ่ยอบผู้เป็นบอสไป…
“โอเ...แ่นาย็ระวััว้วยล่ะ…นายรู้ใ่ไหมว่าผ่านทาลับมีนายำรวแฟนเ่าไอีฮยอนอยู่แถวนั้นน่ะ…ถึหมอนั้นะหยุอย่็ใ่ว่าไร้น้ำยาที่ะมาับัวนายสภาพนี้นะ…”ฮยอนอูเอ่ยเือนฮยอวอนแล้ววาสายไป…
“รับ…ผมะระวััว…”ฮยอวอนเอ่ยอบผู้เป็นบอสอย่าสุภาพ...พอวาสายเท่านั้นแหล่ะ…ฮยอวอนที่ยืนทำเป็นเ๊หล่อทำเป็นไม่เ็บ็แทบทรุ…แล้วอิในใไม่ไ้ว่า…
โถ่เว้ย!!...ไอายุน!!...ถ้าเอ็ไม่โนไอำรวหน้าหมวยนั้นับูไม่้อมาโนยิแบบนี้!!...
เารู้ีว่าไอำรวหน้าหมวยนั้นไม่ไ้เ่นาที่ะับไอายุนนั้นไ้หรอ!!...มันนั้นแหล่ะไปยอมมอบัวอย่าว่า่ายๆแบบนั้น!!...โถ่เว่ะ!!...นอะไระสวยนาที่ไอายุนมันหลนลืมไปว่าแ่โนปืน่อหัว็แ่ปัปืนทิ้แล้วิมาถือแทน!?...
ุายแสุหล่อเลือไ้ล่ะอยาะเห็นัวริไอำรว
ื่อ ิน โฮอะริ๊!!ว่าหนัหน้ามันนาไหนเียว!?
อ๋อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!(ไรท์ : พี่แ…ใเย็นๆนะ…)
วามริแล้วไอหน้าที่เสี่ยายมาเราับลู้าฝั่ศัรูมันเป็นหน้าที่อายุนแท้ๆ!!
แ่มันโนับไ!...แล้วทำไมไม่เลือนอื่นมาว่ะ!?...ูหน้าาอันหล่อเหล่าที่แสนะเป็นมิร(?)อเาบ้าสิบอส…นให้เลือมีเยอะแยะ!...เ่น…
ีฮยอน…เอ๊ะ…แ่มันเพิ่มามันไม่วรมาเสี่ยายเล่น…
ูฮอน…เอ๊ะ…แู่ฮอนสิไม่่อยสมประอบ(?)ไม่เหมาะับารเราอย่าแร…
มินฮยอล่ะ?...เอ๊ะ…แ่ไอหมอนั้นมีแ่ภาริพิเศษ…รอบ่าห้ามให้ศัรูเห็นหน้าหมาๆ(?)อย่ามันเ็า…
แล้วเหลือใรล่ะ…เอ่ออออ…
ูไ…ุายแนนี้เอไล่ะร้า…รับ…ผมอโทษรับบอส…
ิแล้วฮยอวอน็ุมแผลที่หน้าท้อแล้วเินไปึ้นรถสุหรู่อัวเออย่าทุลัทุเล…
ไม่รีรอเหยีบัเร่แทบมิอย่าไมู่สภาพที่ัวแทบใล้ายสันิ…
หลัานั้นไม่นาน…
.ถนนทาเท้า…
มีร่าอนายำรวที่หยุานไปไ้
2-3วันำลัเินแบอที่แวะไปื้อมา้วยท่าทาที่โรมีวามสุและเ็มอิ่มับวันหยุ…ไม่้อหา้อมูลนร้าย…ไม่้อมาทนโนหยอโยายุน…ไม่้อมาามับใรทั้ั้น…อาห์…โฮอรัวันหยุ!!!
ระหว่าที่โฮอำลัมีวามสุับีวินหยุานไม่นานเา็้อถึับะั…
เมื่ออยู่ๆ็มีรถรถสปอร์ันหรู่สีำมาอวาหน้าเาอนะ้ามถนน…พอบานระรถลลทำให้เาเห็นหน้าเ้าอรถเท่านั้นแหล่ะ!!...
.
.
.
“ว่าไรับ…ุำรววันนี้แลมีวามสุับีวิวันหยุีนี้รับ…”เสียอ 1 ในแ๊์วายร้ายระับประเภทเอ่ยึ้นมา…ไม่พอยื่นหน้ามามอโฮออย่าวนส้นนายำรวโฮอทำให้โฮอเห็นใบหน้าที่เาุ้นินีในเวลาที่เา้น้อมูลอเ้าัว…
เรือนผมสีนำ้าลเ้ม…ใบหน้าม…ส้นมูโ่ำลัี…ริมฝีปาหนาสวยที่เหมาะับรูปใบหน้าออีนพอี…บบอไ้ว่า…มนุษย์(?)รหน้านั้นหล่อราวับพระเ้าบรรสร้าใบหน้าอนรหน้านั้นเป็นอย่าี…แ่เสียอย่านึ…ไอุายแมันอบทำหน้า่วนใบหน้านั้นลับล้ายบแทน(?)…โฮอิ…
“ฮึ๋ยยยย!!...แ ฮยอวอนนน!!...ีเลยมาให้ับะีๆ!!...”โฮอมวิ้วและไม่รีรอทิ้อที่แบมาทั้หมแล้ววิ่พรวเ้าไปเปิประูรถออีนอย่าไม่รีรอ!...แล้วพยายามึัวอฮยอวอนออมาารถ
“เฮ้ย!!!...อะไรเนี้ย!?”ฮยอวอนโวยวายเสียัใระไปิล่ะว่าอีนะทิ้้าวอที่แบมาแล้ววิ่มาเปิประูรถเาเร็วนานี้เนี้ย!?...้วยวามที่ฮยอวอน…เป็นนที่สูและเ้มา(?)แถมยัไ้รับบาเ็บมาอีถึับแทบไม่มีแระรั้ัวเอเอาไหวเลยถูึไปามแรอโฮออย่า่ายาย…
“อ่าวเฮ้ย!!!...โอ๊ย!!...”โฮออุทานออมาอย่าเ็บปวใรมันะไปรู้ล่ะว่าอีฝ่ายะไม่ออแรรั้ัวเอเอาไว้…อนนี้เาเลยลไปอับพื้นถนน…โนมีร่าอฮยอวอนร่อมเาอยู่…อย่าับละรน้ำเน่าไทยแนะ…
“……!!!”ฮยอวอนที่ร่อมเาอยู่ๆ็นิ่อย่าับเป็นหินแถม้อหน้าอโฮอาแทบไม่ระพริบ…
“……???” โฮอ็ไ้มอฮยอวอนอย่าๆทำนอว่า
‘เป็นไรมึ?’
“เ็บไหมรับ?...ที่มาาสวรร์?…”ฮยอวอนเอ่ยออมาอย่าเผวเบา…แล้วทำหน้าทำนอว่า…นี้แหล่ะ…แม่อลูในอนาอายแ!!
“หะ…ห๊า?...”โฮอถึับสะพรึับำถามอฮยอวอน…นี้มึ…เพ้ออะไรอมึเนี้ย!?...ทำหน้าเพ้อหนัว่าไอายุนอีนะฮยอวอน…
“โอ๊ย!...ผมทน่อไปไม่ไหวแล้ว…เสียเลือมาเินไป…อย่าน้อย็ีนะรับ…ที่ไ้ายอนเอรัแรพบ…อ่อ…”ฮยอวอนเอ่ยแล้วหมสิไป…ใบหน้ามล่วลมาุอยู่รอออโฮอ…
“What the…”โฮอถึับสะพรึสะพวยับวามมโนเินินาา์อวายร้ายหน้าหล่อที่มาหมสิเพราะเสียเลือรอออเา…แหม่…นาหมสิอยู่ยัหื่นไ้นะมรึ…
“เฮ้อ…ฮัลโหล่รับรุ่นพี่…ผมไ้ัว แ ฮยอวอนแล้วรับ…รีบมารับนะรับ…เาบาเ็บ…ผมะห้ามเลืออเาเอาไว้ให้…”โฮอถอนหายใออมาแล้วว้ามือถือโทรหารุ่นพี่สาวให้มารับเาับฮยอวอนไปเรือนำ
สสัยว่าวันหยุอเาหมลไวว่าำหนแล้วสิ…
วัน่อมา…
. ห้อัอฮยอวอน…
“แ ฮยอวอน!!...ื่นเี๋ยวนี้เลยนะ!...แ่ระสุ่นเียวใ่ว่าะมัวนอนอยู่บนเียนะ!!...ไม่ลุผมเ้าไปปลุแล้วนะ!!!” เสียอนายำรวโฮอเอ่ยปลุฮยอวอนัลั่นไปทั้เรือนำ…นี้เาปลุมันมา 30 นาทีแล้วยัไม่ื่นเลยนะ!!
“อืม…ถ้าุเ้ามา…ผมปล้ำนะ…อย่าหาว่าไม่เือนนะที่รั…”ฮยอวอนเอ่ยอบลับมาอย่าัวเียแล้วยัไม่ยอมลุึ้นมาาบนเีย…
“ฮึ๋ยยยยย!!...ฮยอวอนนนนน!!”โฮอที่เริ่มทนไม่ไหวไม่รีรอเปิประูห้อัอฮยอวอนเ้ามาแล้วรมายัร่าออีน…
“อ่ะ!!...”ทันใที่โฮอเินเ้ามายัเียร่าอนายำรวหนุ่ม็โนแนอนายฮยอวอนรวบเ้ามาอนัวเาเไปร่อมัวนที่ไม่ยอมลุไปาเียสัที…
“แหม่…รีบมานานี้…อยาออนท๊อปให้ผมหรอรับ?...ไม่เนียนนะรับ…”ฮยอวอนเอ่ยแล้วยิ้มอย่าเ้าเล่ห์แล้วับริมฝีปาหนาลที่ริมฝีปาอวบอนายำรวที่ทำเาหลรัไปแ่แรเห็น…แล้วสอลิ้นเ้าไปรุล้ำโพรปาหวานอนายำรวไปทั้โพรปาหวาน…
“อาห์…”หลัาทีู่บำเนินไปอย่าเนินนาน…ฮยอวอน็ยอมถอนูบออ…
“อา…แฮ่ๆๆ…”โฮอที่โนูบอย่าเร้าร้อนถึับหอบแ้มสีาวเนียนอนนี้ลับแ่ำมือเรียวสวยปาราบน้ำลายอฮยอวอนที่มุมริมฝีปาอวบสวยอัวเออย่าอับอาย…ภาพรหน้าทำเอาฮยอวอนอยาะทำเรื่ออย่าว่าแทบทันทีที่ไ้เห็น…
“เป็นไรับ?...ผมบอแล้วว่าอย่าเ้ามา…ั้นเริ่มที่ท่าออนทะ---โอ๊ยยย!!!”ไม่ทันที่ฮยอวอนเอ่ยบ็โนมือเรียวออีนไปทุบแผลอัวเอเ้าเ็มๆทำให้ร่าอนายำรวถูปล่อย…
“เหอะ!...”โฮอสะบัหน้าแล้วเินออไปาห้อััวออีนแ่ใระไปทันสัเุแหล่ะ…ว่าริมฝีปาอวบนั้นแอบอมยิ้มน้อยยิ้มให่อยู่หน้าห้อ…
ฮยอวอนทีุ่มแผลัวเอ็ไ้เยหน้ามามอแผ่นหลัอโฮอ…แล้วยอมลุึ้นมาีๆแล้วเินามร่าอนายำรวไป…
นที่ทำให้เาอยาแล้วมาัื่นเาไ้นานี้…เาไม่ปล่อยไป่ายๆหรอ…
เาั…หลนายำรวนนี้ไปอย่าถอนัวไม่ึ้นแล้วสิ…
เยไ้ยินสุภาษินี้ไหม?...
ว่าแ่ายุนฮยอวอนเป็นเอ…(??)
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
แฮร่ลับมาอัพแล้ววววว
ิถึันไหมะ? 55555555555+
พอีีับรอบรัวนิหน่อยน่ะะ
ฮืออออ
อนนี้เป็นยัไบ้าะ?...สนุันไหม?555555555+ ำผิอาะมีเยอะมาเพราะรีบพิมพ์เพราะอยาอัพ5555555+
อนหน้าะมีอีนที่โนับเ้ามาใหม่นะะใบ้ให้ว่า….
เป็นนที่ายแเรียว่าไอหน้าหมา5555555555555555555+
แ่นี้ล่ะะเี๋ยวเอันอนหน้านะะ
ความคิดเห็น