ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Aaron's Diary บันทึกชีวประวัติของผม.... "แอรอน ฮาร์เมอร์"
21/02/1998
วันนี้เป็นวันสำคัญ.
วันที่ฉันได้คลอดเจ้าตัวเล็กแล้วน่ะสิ ร้องเสียเสียงดังเลย... เพิ่งจะเข้าใจความรู้สึกของแม่คนก็วันนี้นี่แหละนะ แต่ดูเหมือนเขาเองก็ตื่นเต้นไม่แพ้กัน นึกอยากถามเหมือนกันว่าวันนี้ไม่ไปปฏิบัติหน้าที่หรือ แต่พอเห็นเขาดูตื่นเต้นกับเจ้าตัวเล็กแบบนี้ก็รู้สึกดีจัง...
แถมยังดูดี๊ด๊าเสียยิ่งกว่าฉันอีก อดขำไม่ได้จริงๆ
เพื่อนๆ กับคุณพ่อคุณแม่ต่างก็มาเยี่ยมเสียเต็มห้องที่โรงพยาบาล คึกคักกันน่าดู แต่เขาต้องไปทำงานต่อแล้วน่ะสิ... น่าจะได้อยู่ด้วยกันต่ออีกหน่อยนะ
อีกสักสามสี่วันกว่าคุณหมอจะยอมให้เจ้าหนูมาหาฉัน รอแทบไม่ไหวแล้วแฮะ
ฉันคุยกับเขามาตั้งนานว่าจะเด็กชายหน้าย่นๆ คนนี้ชื่ออะไรดี เขาบอกว่าอยากให้ชื่อขึ้นต้นด้วยตัว "เอ" เหมือนกับ "อลิสัน" ชื่อของฉัน...
เราเถียงกันอยู่นานเอาเรื่องเลยล่ะ แต่เขาดูจริงจังมากเลยนะ
และสุดท้าย เราก็ตกลงกันได้...
"แอรอน" จะเป็นชื่อของเจ้าหนูนี่ ลูกของเราล่ะ ชื่อเท่ดีใช่มั้ยล่ะ
รอวันที่จะได้เจอเจ้าตัวเล็กไม่ไหวแล้วล่ะ!
อลิสัน ฮ.
-----------------------
21/02/2003
ไม่ได้แตะบันทึกเล่มนี้มานานโขเลยแฮะ
วันนี้เป็นวันเกิดของแอรอน อายุห้าขวบพอดี เราเพิ่งจะไปจัดงานวันเกิดที่บ้านคุณพ่อคุณแม่มา พวกท่านดีใจใหญ่ที่ได้เจอหลาน และแอรอนก็ดูโตขึ้นเยอะทีเดียว ผมสีดำสั้นๆ กับตาสีน้ำตาลคู่นั้นดูเหมือนฉัน ทว่าโครงหน้า กับใบหน้าบางมุมของเขาเหมือนพ่อมากเลยทีเดียว... ว่าแล้วก็คิดถึงเขานะ แต่เทพผู้เป็นอมตะก็ต้องมีภาระอันหนักหน่วงเป็นเรื่องธรรมดา ฉันเข้าใจน่า
แต่เขาก็ส่งของขวัญมาให้ด้วยล่ะ... เป็นรองเท้าผ้าใบลุยๆ สำหรับเด็กคู่หนึ่ง แอรอนชอบมันมากเลยล่ะ ถึงเขาจะไม่ได้แนบจดหมายอะไรมาก็เถอะ... แต่ก็ขอบคุณนะ
แล้วเขาก็ส่งของมาให้ฉันด้วย เป็นจดหมายกับภาพถ่าย.... โอ๊ะ บ้าจริง
กะว่าจะให้สมุดเล่มนี้เป็นหนึ่งในของขวัญวันเกิดแอรอนด้วยล่ะ เห็นเขาเคยบอกๆ อยู่ว่าสมุดลายสวยจังฮะแม่ แต่ดูเหมือนคงต้องฉีกหน้าก่อนๆ ทิ้งไปก่อนล่ะ...
ฉันว่า... ตอนนี้เขายังไม่พร้อมกับเรื่องเทพเจ้ากรีก
-------------------------
วันนี้เป็นวันสำคัญ.
วันที่ฉันได้คลอดเจ้าตัวเล็กแล้วน่ะสิ ร้องเสียเสียงดังเลย... เพิ่งจะเข้าใจความรู้สึกของแม่คนก็วันนี้นี่แหละนะ แต่ดูเหมือนเขาเองก็ตื่นเต้นไม่แพ้กัน นึกอยากถามเหมือนกันว่าวันนี้ไม่ไปปฏิบัติหน้าที่หรือ แต่พอเห็นเขาดูตื่นเต้นกับเจ้าตัวเล็กแบบนี้ก็รู้สึกดีจัง...
แถมยังดูดี๊ด๊าเสียยิ่งกว่าฉันอีก อดขำไม่ได้จริงๆ
เพื่อนๆ กับคุณพ่อคุณแม่ต่างก็มาเยี่ยมเสียเต็มห้องที่โรงพยาบาล คึกคักกันน่าดู แต่เขาต้องไปทำงานต่อแล้วน่ะสิ... น่าจะได้อยู่ด้วยกันต่ออีกหน่อยนะ
อีกสักสามสี่วันกว่าคุณหมอจะยอมให้เจ้าหนูมาหาฉัน รอแทบไม่ไหวแล้วแฮะ
ฉันคุยกับเขามาตั้งนานว่าจะเด็กชายหน้าย่นๆ คนนี้ชื่ออะไรดี เขาบอกว่าอยากให้ชื่อขึ้นต้นด้วยตัว "เอ" เหมือนกับ "อลิสัน" ชื่อของฉัน...
เราเถียงกันอยู่นานเอาเรื่องเลยล่ะ แต่เขาดูจริงจังมากเลยนะ
และสุดท้าย เราก็ตกลงกันได้...
"แอรอน" จะเป็นชื่อของเจ้าหนูนี่ ลูกของเราล่ะ ชื่อเท่ดีใช่มั้ยล่ะ
รอวันที่จะได้เจอเจ้าตัวเล็กไม่ไหวแล้วล่ะ!
อลิสัน ฮ.
-----------------------
21/02/2003
ไม่ได้แตะบันทึกเล่มนี้มานานโขเลยแฮะ
วันนี้เป็นวันเกิดของแอรอน อายุห้าขวบพอดี เราเพิ่งจะไปจัดงานวันเกิดที่บ้านคุณพ่อคุณแม่มา พวกท่านดีใจใหญ่ที่ได้เจอหลาน และแอรอนก็ดูโตขึ้นเยอะทีเดียว ผมสีดำสั้นๆ กับตาสีน้ำตาลคู่นั้นดูเหมือนฉัน ทว่าโครงหน้า กับใบหน้าบางมุมของเขาเหมือนพ่อมากเลยทีเดียว... ว่าแล้วก็คิดถึงเขานะ แต่เทพผู้เป็นอมตะก็ต้องมีภาระอันหนักหน่วงเป็นเรื่องธรรมดา ฉันเข้าใจน่า
แต่เขาก็ส่งของขวัญมาให้ด้วยล่ะ... เป็นรองเท้าผ้าใบลุยๆ สำหรับเด็กคู่หนึ่ง แอรอนชอบมันมากเลยล่ะ ถึงเขาจะไม่ได้แนบจดหมายอะไรมาก็เถอะ... แต่ก็ขอบคุณนะ
แล้วเขาก็ส่งของมาให้ฉันด้วย เป็นจดหมายกับภาพถ่าย.... โอ๊ะ บ้าจริง
กะว่าจะให้สมุดเล่มนี้เป็นหนึ่งในของขวัญวันเกิดแอรอนด้วยล่ะ เห็นเขาเคยบอกๆ อยู่ว่าสมุดลายสวยจังฮะแม่ แต่ดูเหมือนคงต้องฉีกหน้าก่อนๆ ทิ้งไปก่อนล่ะ...
ฉันว่า... ตอนนี้เขายังไม่พร้อมกับเรื่องเทพเจ้ากรีก
-------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น