คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : EPISODE:14
EPISODE : 14
หลังจากที่ทั้งคู่ได้ตกลงคบกันในฐานะแฟน ทุกสิ่งทุกอย่างก็ดูเหมือนปกติเพียงแต่พวกเขาก็มีสิ่งที่ต้องทำในฐานะคนรักกัน เช่นไปเดท หรือ ติวหนังสือด้วยกัน (อันนี้ยูคิโอะบังคับสุดๆ)
แต่ในตอนนี้รินกำลังทำการบ้านหน้าโต๊ะเรียนของตัวเองด้วยความขะมักเขม้นพร้อมกับติดกิ๊บหนีบผมไว้ที่หัวเพื่อไม่ให้ผมนั้นมาบังหน้า ยิ่งเพิ่มความน่ารักในสายตายูคิโอะมากยิ่งขึ้น
“ยูคิโอะ ทำแบบนี้ถูก…รึป่าวอะ” เมื่อรินทำโจทย์คณิตเสร็จไปข้อหนึ่งหลังจากที่ยูคิโอะสอนได้ ก็ลองให้ยูคิโอะมาตรวจดูด้วยท่าทีกลัวๆ ที่รินเป็นแบบนี้ก็เพราะว่าน้องชายของเขาที่เป็นถึงคนรัก ได้พูดเอาไว้ว่า
‘จากนี้ไป ผมจะสอนการบ้านพี่ทุกวันเลยนะครับ ถ้าพี่ทำผิดจนเกินจะรับได้ ผมก็จะมีบทลงโทษให้กับพี่ครับ..แต่ผมจะไม่บอกนะ ^^ ’ สีหน้ายูคิโอะตอนนั้นช่างระรื่นมากเลยทีเดียวยิ่งเพิ่มความเกรงกลัวให้รินอย่างยิ่ง!!
คนตัวเล็กจะขัดขืนก็ไม่ได้จึงต้องยอมให้น้องมาสอนการบ้านแล้วตกปากรับคำเงื่อนไขด้วยความรู้สึกที่ฝืนใจสุดขีดทั้งนี้ก็เพราะไม่อยากให้ยูคิโอะมาห่วงเรื่องการเรียนของตัวเองอีกต่อไปแล้ว
พอรินเรียกให้ยูคิโอะที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ข้างๆ ยูคิโอะจึงวางหนังสือลงบนโต๊ะตัวเองแล้วเดินไปดูสมุดของพี่ชายที่เป็นคนรักว่าทำถูกหรือไม่ ซึ่งเขาก็เตรียมบทลงโทษเอาไว้เรียบร้อยแล้ว
รินที่เห็นยูคิโอะพิจารณาโจทย์ที่เขาแก้จนเสร็จอยู่นานแสนนานไม่พูดอะไรเลยสักนิดยิ่งทำให้รินกลัวที่จะเจอบทลงโทษ จึงรีบถามดักไว้ก่อน
“ถะ…ถูก…รึป่าวอะ” รินถามเสียงเหนือยๆ ใจจริงกลัวจนจะบ้าตายอยู่แล้ว
“ผิดครับ…”
ยูคิโอะตอบพลางดันแว่นขึ้นช้าๆด้วยสีหน้ากับน้ำเสียงที่นิ่งจนเข้ากันได้ดีสุดๆ รินเริ่มรู้ชะตากรรมของตัวเองจึงหน้าถอดสีกันเลยทีเดียว
“หึหึหึ…พี่คงจะรู้สินะครับว่าผมจะต้องทำอะไรต่อจากนี้” ยูคิโอะหัวเราะออกมาราวกับคนเจ้าเล่ห์ การหัวเราะแบบนี้นี่แหละที่จะทำให้คนรอบข้างที่ได้ยินต้องกลัวชายคนนี้..!! หัวเราะที่เหมือนกับว่ากำลังคิดอะไรชั่วร้ายอยู่
“อยะ…อย่านะ ยูคิโอะ…อย่าฆ่าฉันเลยน้า “ รินรีบลุกออกจากเก้าอี้แล้วถอยตัวกลัวว่ายูคิโอะอาจจะเอาปืนหรือปังตอมาใช้เชือดเขาก็เป็นได้ (ถ้าเป็นยูคิโอะก่อนที่จะชอบริน)
พอยูคิโอะเห็นพี่ตัวเองกลัวจนสั่นเป็นเจ้าเขาแถมยังหนีไปชิดผนังแบบนั้นมันทำให้รู้สึกว่าพี่ตัวเองนั้นน่ารักจริงๆ น่าแกล้ง แล้วก็อยากจะครอบครองความน่ารักแบบนั้นให้อยู่กับตนนานๆ
“ฮ่ะ…ๆ”
“หัวเราะอะไรของแกละฟ่ะ!!” รินถามอย่างไม่สบอารมณ์เพิ่งรู้มาว่าการที่เขาทำแบบนี้มันทำให้คนขำได้เหมือนกัน(ทั้งๆที่กลัวแท้ๆ)
“ผมจะไปฆ่าพี่ได้ยังไงล่ะครับ…” เมื่อยูคิโอะหยุดหัวเราะเขาก็กล่าวกับรินด้วยความจริงใจ ไม่มีทางซะหรอกที่เขาจะทำร้ายคนที่เขารักได้ลงคอ..ไม่มีวัน
“ในเมื่อพี่เป็นคนที่ผมรัก..ผมไม่มีทางที่จะทำร้ายพี่หรอก..ผมสัญญา” ยูคิโอะเดินเข้าไปใกล้รินจนหน้าแทบห่างกันไม่ถึงคืบ รินจึงรีบหลบสายตาด้วยความอายในทันที
“.....จะ..บ้ารึไง...พูดแบบนี้ฉันน่ะ..ไม่รู้จะทำยังไงนะเฟ้ย” รินมือไม้ลนลานไม่อาจจะหยุดอยู่นิ่งได้เมื่อเจอคำหวานๆจากปากน้องชายที่เป็นคนรักหัวใจเขาจึงเต้นระรัวราวกับคนที่วิ่งรอบสนามสักสิบรอบก็ว่าได้
“เพราะพี่น่ารักแบบนี้ไง..ผมถึงไม่อยากลงโทษพี่เลย^^” ยูคิโอะว่าจบรินก็ยิ่งเขินเข้าไปใหญ่
“นะ...น่ารัก....ฉันนี่นะ...เอาไปใช้กับชิเอมิจะดีกว่ามั้ง...”รินไม่อยากจะเชื่อว่าตัวเองจะถูกชมว่าน่ารักทั้งๆที่ไม่เคยคิดมาก่อน จู่ๆเขาก็นึกได้ว่ายูคิโอะคงสนิทกับชิเอมิ เขาควรจะใช้คำชมนี้ไปชมกับชิเอมิที่เป็นสาวน่ารักมากกว่าจะดีกว่าไหม?
“ชิเอมิซังเกี่ยวอะไรด้วยล่ะครับ...สำหรับผมน่ะ..พี่น่ารักที่สุดเลยล่ะครับ^^”
“ชะ...เชอะ” รินยังไม่กล้ามองหน้ายูคิโอะตรงๆทั้งนี้ก็เพราะไม่รู้จะปั้นสีหน้าเวลาเจอคำหวานๆยังไงดี
“ถ้างั้นบทลงโทษของผม...จูบก็พอแล้วล่ะ” ยูคิโอะกระซิบบอกข้างหูริน
“อื้มๆ...” รินหลับตาปี๊ขณะที่ยูคิโอะกระซิบบอกข้างใบหู ลมหายใจที่ร้อนระอุนั้นมันเป่ารดมายังใบหูของตัวเอง ราวกับอุณหภูมิมันสูงขึ้นราวกับไฟเผาร่างกายนี้ก็มิปาน
ไม่ทันที่รินจะได้พักลมหายใจให้สะดวกเขาก็รู้สึกว่าริมฝีปากของตัวเองนั้นได้ลิ้มรสกับริมฝีปากฝ่ายตรงข้ามไปโดยไม่รู้ตัวเสียแล้ว ถึงแม้ว่ามันจะเป็นจูบที่ไม่ได้รุกล้ำไปอย่างลึกซึ้งเหมือนที่ผ่านๆมาแต่เขาก็รู้ดีว่ายูคิโอะทำไปเพราะไม่อยากให้เขาต้องทรมานที่จะขาดอากาศหายใจ ยูคิโอะนั้นเป็นแบบนี้เสมอ คอยที่จะดูแลเขา คอยจะให้กำลังใจเขา และรู้ว่าเขารู้สึกอะไรอยู่ เสมือนว่าได้กายและจิตใจเหมือนตัวเขามาเลยก็คงจะใช่
พอทั้งสองคนดิ่งดำลงสู่ห้วงความหอมหวานไม่นานนั้นเองก็ถึงคราวต้องหยุดลง ทั้งคู่ค่อยๆผละริมฝีปากออกจากกันอย่างอ้อยอิ่ง
“ผมรักพี่นะครับ...ผมจะไม่ทำให้พี่โดดเดี่ยว” ยูคิโอะกอดร่างบางทันทีเมื่อจบประโยค รินเองก็สวมกอดยูคิโอะตอบโดยไม่ว่าอะไร
“ขอบคุณนะ...” รินเองก็รู้สึกรักไม่ต่างจากอีกฝ่าย เขาก็จะไม่อยู่โดดเดี่ยวอีกต่อไปแล้วสินะ
ขออภัยรีดเดอร์ทุกคนนะคะวันนี้มาอัพดึกมากๆจริงๆ เป็นเพราะมัวแต่แต่งMy.ID แล้วก็ฟังเพลงจนเพลินค่า ^^ ในที่สุดไรท์เตอร์ก็สอบเสร็จไปหนึ่งวันแล้ว คณิตพื้นฐานช่างเป็นอะไรที่โหดจริงๆ แต่ก็ทำได้ ซึ่งไม่รับประกันความถูกค่า วะฮ่าๆๆ ขอบคุณสำหรับVoteและคอมเมนท์นะคะ
ความคิดเห็น