คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : EPISODE:13
EPISODE : 13
“พี่…จะทำอะ….อุ้บ!!”
ไม่ทันที่ร่างสูงจะถามการกระทำต่อไปของพี่ชายตรงหน้าตน สมองเขาก็รู้สึกโล่งไปราวกับลืมทุกสิ่งทุกอย่างไปชั่วขณะ ริมฝีปากสีชมพูอ่อนได้บรรจงประทับริมฝีปากของเขานั้นก็ทำให้ได้ความรู้สึกที่อ่อนโยนแม้ว่าจะไม่ได้แทรกซึมเข้าค้นหารสชาติจากปากเขาก็ตาม…แต่นี้คือจูบที่แสนบริสุทธิ์ที่ได้มาจากริน พี่ชายตัวน้องของเขา
เวลาไม่นานนัก รินเหมือนเพิ่งจะรู้ตัวว่าตัวเองทำอะไรที่เกินคาดของตนจึงรีบผละริมฝีปากออกจากน้องชายในบัลดล
“พี่..จูบ..ผม?” ยูคิโอะยืนนิ่งถามทวนการกระทำของรินเมื่อกี้ เขาก็ไม่อยากเชื่อเหมือนกันว่าพี่จะเป็นฝ่ายเริ่มก่อนแถมพี่นั้นที่จริงจะต้องหลบหน้าเขาหรือไม่ก็เดินออกไปจากเขาไม่ใช่รึไงกัน.. การกระทำแบบนี้ก็ไม่ต่างอะไรไปจาก หึง หรือเป็นคนรักกัน
“ฉัน…ไม่ได้ตั้งใจสักหน่อย!!…แต่ไม่รู้ทำไมมันถึงเป็นแบบนั้นก็ไม่รู้…” รินตอบไปหน้าแดงไป
“แต่พอฉันเห็นแกกับยัยสามสาวพวกนั้น ฉันก็รู้สึก…รู้สึกว่าฉันไม่ชอบน่ะ ไม่รู้ทำไมถึงต้องมาทำอะไรกับแกแบบนี้ด้วยละ บ้าเอ๊ย!!” รินอยากจะเอาหัวตัวเองชนเสาตายให้รู้แล้วรู้รอด ตัวเองยังไม่เข้าใจเลยว่าความรู้สึกและการกระทำเมื่อครู่นี่มันคืออะไรกันแน่ ยูคิโอะพอจะรู้แล้วว่าพี่อาจจะมีความรู้สึกที่เรียกว่า ‘หึง’ จึงบอกออกไป
“พี่กำลังหึงผมยังไงละ…ใช่ไหมครับ?”
“มะ…ไม่ใช่สักหน่อย..” รินตอบเสียงค่อย ไม่อยากยอมรับว่าตัวเองมาหึงอะไรแบบนี้ แต่ว่าการกระทำและความรู้สึกเขามันฟ้องไปแล้วแบบนี้คงไม่พ้นไปจากคำว่า หึง เป็นแน่แท้
“พี่นี่ปากแข็งจังนะครับ…ดูท่าทางก็รู้แล้ว พี่แค่ไม่อยากยอมรับใช่ไหมล่ะเนี่ย”
“ฉันป่าวปากแข็งนะเฟ้ย!!”
รินเริ่มโวยวายตามปกติเหมือนที่เป็นตัวของตัวเอง ทำให้ลืมเรื่องเครียดที่ยูคิโอะขอคบเมื่อวานไปได้สนิท หากแต่ว่าก็ถูกรื้อให้จำได้เมื่อยูคิโอะลองถาม
“ตกลง..คำตอบที่พี่ขอเวลา…พี่พอจะตอบได้รึยังครับ”
สีหน้าของยูคิโอะถามรินด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง เขาต้องการคำตอบจริงๆนี่นา..จากการกระทำของรินแล้วถ้าไม่ชอบเขาก็ไม่รู้จะเรียกว่าอะไรแล้ว คงจะเป็นเพราะไม่อยากยอมรับหรือว่าไม่รู้ตัวเองกันแน่
“ฉันคิดได้แล้วล่ะ…” รินนิ่งไปเช่นเดียวกันกับยูคิโอะ เขาก็เริ่มรู้ตัวเองได้สักพักแล้วคิดยังไงกับน้องชายตัวเอง เขาก็เป็นฝ่ายที่มีความรู้สึกเดียวกันกับยูคิโอะ ที่เกินคำว่า ‘พี่น้อง’
“ฉันจะคบกับแก…”
ในที่สุดคำตอบนั้นเป็นสิ่งที่ทำให้ยูคิโอะแทบหัวใจหยุดเต้น คำตอบของพี่ชายเป็นคำตกลง…เขาตอบตกลงที่จะเป็นคบกับตัวเขาในฐานะคนรัก ไม่ใช่พี่น้องที่เพียงแต่ดูแล และ พูดคุยกัน แต่เป็นความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งเกินกว่าพี่น้องด้วยซ้ำไป
“พี่ครับ..ผมดีใจมากเลยครับ” ยูคิโอะเข้าไปกอดร่างบางด้วยความปลิ้มปิติ ราวกับว่าความฝันเป็นจริง เขาคิดมาตลอดว่าความรู้สึกนี้คงไม่มีทางเกิดขึ้น..ไม่มีวัน..ไม่ว่าจะนานเท่าไหร่ก็ตาม
แต่นี้ก็ได้เป็นจริงเสียที
“ไอบ้า..!! มากอดฉันทำไมกันเล่า!!” รินพยายามผลักร่างยูคิโอะให้ออกจากอ้อมกอดแต่พอเห็นยูคิโอะมีความสุขแบบนี้เขาเองก็สุขด้วยเช่นกัน ตัวรินนั้นก็อยากเป็นคนรักเดียวกับยูคิโอะแต่เขาคิดว่ามันคงจะเป็นไปได้ไม่ได้…และก็อยากจะดูแลยูคิโอะในฐานะน้องรักตลอดไป
นานๆไปความรู้สึกที่เป็นแค่พี่น้องกลับกลายจะทวีคูณมากเป็นถึง ‘ชอบ’ และจากชอบ ก็กลายเป็น ‘รัก’อย่างที่เขากำลังรู้สึกนี้อยู่
“ผมรักพี่นะครับ…” ยูคิโอะกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงสุภาพและอ่อนโยนที่สุด ไม่ว่าใครที่ได้ยินจะต้องรู้สึกดีใจแน่ๆ ซึ่งรินก็เป็นเช่นเดียวกัน
“…..จะ…บ้าเหรอ” รินหน้าแดงก่ำแต่ก็ไม่ว่าอะไรมากนัก
“แล้วพี่คิดกับผมยังไงล่ะ..รักรึป่าว…” ยูคิโอะยังกระชับร่างบางในอ้อมกอดแน่นพลางถาม
รินพอได้ยินคำถามถึงกับอยู่ไม่สุข ใบหน้าแดงจัดเหมือนตำลึงสุกกันเลยทีเดียว
“ถามแบบนี้…!! จะให้ฉันตอบว่าอะไรกันเล่า!!”
“รักหรือไม่รักครับ?”ยูคิโอะถามเสียงนิ่ง ยิ่งทำให้รินกลัวเข้าไปใหญ่ จึงยอมตอบจากใจจริงๆ
“รักสิ….”
มาอัพอีกตอนแล้วค่ะ วันนี้ขยันอัพจริงๆ TT^TT ไรท์เตอร์พรุ่งนี้มีสอบจะสอบได้ไหมน้า (แต่คิดว่าน่าจะทำได้!!สู้เว้ย) ตอนนี้เหมือนพี่น้องจะเริ่มไม่ใช่พี่น้องละ ขอบคุณสำหรับคอมเมนท์ค่า ขอให้สอบได้คะแนนเยอะๆสวยๆนะเจ้าค่า ^O^
ความคิดเห็น