คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : CHAPTER 1
Chapter 1
“ ทำไม...ทำไมเจ็บแบบนี้” ร่างบางผมสีเทา เอ่ยเสียงเข้มนั้นช้าๆ ลูบไล้ไปมาที่หน้าอก เขารู้สึกเจ็บปวดแบบนี้อีกแล้ว ทุกครั้ง ทุกครั้งที่เห็น รุ่นที่ 10 กับ ยามาโมโตะ
“ ยามาโมโตะ.....”
“ นี่เป็นเวลาพอควรแล้ว นายควรจะหันมารักฉันเหมือนรุ่นที่
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
‘โรงเรียนนามิโมริ’
ร่างบางผมสีเทา ‘โกคุเทระ ฮายาโตะ’ เดินเข้าไปในตัวโรงเรียนช้าๆ ใบหน้าของเขาดูหงิกงอเหมือนเป็นประจำทุกๆวัน ส่วนมาก คนที่เห็นเขาทำหน้าแบบนั้นจะเสียวสันหลังไปทุกคน
เพราะที่เขาทำหน้าแบบนั้น ก็เพราะเสียงนักเรียนคนอื่นๆ คุยเสียงดัง จนเขาไม่สบอารมณ์ แต่เขาก็อดทนที่จะไม่หาเรื่อง และเข้าไปในห้อง เรียนของตนเองช้าๆ
“ โอ๊ทส์!! โกคุเทระ” ขณะที่โกคุทระจะเดินไปนั่งที่เก้าอี้ที่ตนเอง ก็ถูกร่างสูงบังทางไว้ก่อน เขาทักทายโกคุเทระอย่าง สดชื่น และ ยิ้มแย้ม
“ ไปไกลๆเลยเจ้าบ้าเบสบอล!!” โกคุเทระอดหาเรื่องหมอนี้ไม่ได้ เขารู้สึกชินชาแล้วที่หาเรื่องกับ ยามาโมโตะ ทาเคชิ เจ้าบ้าเบสบอล ซื่อบื้อคนนี้
“ ไม่ไป...” ยามาโมโตะพูดแหย่ ทำให้ความโกรธของโกคุเทระพุ่งสูงมากขึ้น ‘หนอยจะกวนตรูไปถึงไหนว่ะ’
“ หลีกทางหน่อย” โกคุเทระพูดให้ดุมากกว่าเดิม ก็ดูสิร่างสูงแกล้งเขาซะเขาหมดความอดทน
“ คือโกคุเทระ....ฉันมีอะไรจะบอกนายน่ะ” ร่างสูงพูดก่อนจะดึงร่างโกคุเทระออกกจากห้องเรียนแล้วพาไปที่ห้องน้ำชาย ทำเอาโกคุเทระคิดลึกไปซะไกลว่าหมอนี้จะทำอะไรกับเขากันแน่!!
“ปล่อยฉันนะเฟ้ย!!” โกคุเทระที่ถูกดึงแขนจวนจะถึงห้องน้ำกล่าวอย่างหัวเสีย
ทำให้ยามาโมโตะยอมปล่อยโดยดี แต่ก็ไม่คิดจะให้โกคุเทระหนีไปไหนจากแถวนั้น
“พูดมาสิวะ แกจะบอกอะไร”
“ฉันชอบสึนะ ว่ะ” ยามาโมโตะพูดขึ้น ทันใดนั้น จู่ๆโกคุเทระก็เจ็บจี๊ดปวดร้อนที่หัวใจ
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันล่ะวะ แกก็ไปบอกรุ่นที่ 10 เซ่!!” โกคุเทระเอ่ยเสียงแหบแห้ง เขารู้สึกว่าเสียงมันเริ่มถดถอยไปเมื่อครู่
“ ก็ฉันไม่กล้า โกคุเทระ นายช่วยหน่อยสิว่าฉันควรทำยังไงดี”
“ นายก็รุกไปเลยสิวะ” ยิ่งโกคุเทระตอบนั้นก็ยิ่งปวดแสบมากกว่าเดิม
“ อ่อ!! แทงกิ้วนะ โกคุเทระ” ยามาโมโตะทำหน้าเหมือนนึกอะไรออก ก่อนจะขอบคุณโกคุเทระและเดินจากไป ปล่อยให้โกคุเทระอยูที่นั้น ครุ่นคิดเรื่องเมื่อครู่
“ ไอบ้าเอ๋ย!!” โกคุเทระสบถถึงเจ้าบ้าเบสบอลที่อยู่ๆก็มาปรึกษาเขา
จู่ๆก็มาปรึกษาเรื่องแบบนี้ กับเขา ทั้งๆที่เขาก็ไม่ได้คิด จะชอบหรือรักเจ้าบ้าเบสบอล ไฉนเขากลับปวดใจ โกคุเทระคิดแบบนี้ในใจสักพักจวบจน เดินเข้าไปในห้องเรียน ก็พบ เจ้าบ้าเบสบอลยามาโมโตะกำลังพูดคุยกับสึนะ
เขาไม่สามารถ เหมือนถูกกีดกั้น เหมือนไม่มีใครสนใจ ...
ยามาโมโตะ... เขาปวดใจที่เห็นเขาไปสนใจรุ่นที่ 10 หรือว่า เขาสนใจรุ่นที่ 10 ?
“ โกคุเทระคุง วันนี้ ว่างไปกินข้าวด้วยกันไหม” จู่ๆสึนะ หรือ ซาวาดะ สึนะโยชิ เด็กตัวเล็กผมน้ำตาลที่เขาเคารพนับถือเดินมาหาก่อนจะถามโกคุเทระที่นอนไม่ไหวติงอยู่บนโต๊ะเรียน
โกคุเทระที่ถูกถาม เขาเงยหน้ามามองสึนะ ก่อนจะเผลอหลุดปากออกไปว่า
“ ผมคงไม่อยากเป็นตัวถ่วง ของทั้งคู่หรอกครับ”
แต่พอดีนั้น สึนะไม่ได้ยินก็จึงได้ งง ๆ โกคุเทระจึงเลยบอกว่า ‘ไม่มีอะไรหรอกครับ’ แล้วปฎิเสธการชวนไปกินข้าวกับทั้สองคนนั้น เขาคิดว่าตัวเองนั้นไม่ควรไปยุ่งกับพวกเขาทั้งสอง แต่เมื่อคิดทีไร ใจเหมือนแตกเป็นเสี่ยงๆ เขาคิดทำร้ายตัวเอง
ทำไมเขาเจ็บปวดแบบนี้ เพราะอะไรกันนะ
ความคิดเห็น