ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่1
บทที่1
ซ่า ~ ~ ! โครม !
" กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด.. "
" นะ..นี้มันอะไรกันเนี่ย " ทำไมกัน...อยู่ๆถึงได้มีถังใส่น้ำตกลงมาจากดานฟ้าได้นะ
" อะ นิสาเป็นอะไรรึเปล่า ! "
" ฉันไม่เป็นไรหรอก มาเรีย..ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะ ^^;; "
" ฮึ่ม -*- ใครหน้าไหนเป็นคนทำกันนะ " มาเรียนี้ก็เป็นห่วงซะเว่อร์..แต่ก็ อันตรายจริงเลยแหะ
" งั้นมาเรียไปเข้าเรียนก่อนเลยแล้วกันเดี๋ยวฉันขอไปเปลี่ยนชุดก่อนนะ ^^ "
" อืมๆ ได้งั้นเดี๋ยวฉันจะบอกอาจารย์ให้เองนะ "
" ขอบใจนะ มาเรีย ^_^ "
" เรื่องเล็กน่า ไม่ต้องมาขอบใจหรอก..แต่ รีบๆละ "
" อืม ^^ "
แต่ทำไมถึงได้มีเหตุการณ์อย่างนั้นเกิดขึ้นได้กันนะ น่าแปลกจริงๆ..แต่ฉันพอจะเดาได้อยู่เหมือนกันว่าเป็นฝีมือของ
ใคร..ซึ่งเดาได้ง่ายมากนั้นก็คือ พวกกลุ่มแฟนคลับ We love J อย่างแน่นอน เพราะตั้งแต่นายเจย์ ฮอนดะ นั้นมาสารภาพรัก
กับฉัน ฉันก็รู้สึกว่าถูกจ้องมองจ้องเล่นงานอยู่ตลอดเวลา แต่นี้เป็นครั้งแรกที่ฉันเจอกับเรื่องอย่างนี้ น่ากลัวเป็นบ้า! แต่เอา
เถอะ รีบๆ เปลี่ยนชุดให้เสร็จดีกว่า -_-
หลังเปลี่ยนจากชุกนักเรียนเป็นชุดพละแล้ว (ก็ไม่มีชุดอื่นให้เปลี่ยนแล้วนี้ -_-) ก็รีบวิ่งขึ้นบันไดเพื่อไปเข้าชั้นเรียน เดี๋ยว
อาจารย์ด่า แถมวันนี้ยังมีสอบวัดความรู้อีกด้วย..ถ้าไม่รีบไปเดี๋ยวจะหมดคาบซะก่อน แต่แค่วิ่งขึ้นบรรไดนี้ก็ทำเอาซะหอบ
เลยแหะ
ตึง ตึง ตึง !
เฮ้ย! ตายแล้วมีคนกำลังเดินขวางทางวิ่ง OoO จะชนแย้วววววววววววววววว
โครม! ตึง!
ให้ตายสิ ล้มจนได้แต่รู้สึกว่าจะไม่ค่อยเจ็บเลยแหะ ?
" เอ่อ นี้เธอ..ช่วยลุกขึ้นไปก่อนได้ไหม มันหนักนะ -_- "
" อะ ขอโทษค่ะ ไม่เป็นไรใช่ไหมค่ะ "
" ไม่เป็นไร ไม่ค่อยเจ็บเท่าไรหรอก " เสียงนี้มันคุ้นๆ อยู่นะ เอะ! เดี๋ยวก่อนนะ คงจะไม่ใช่......ใช่คร้าา
" นายเจย์มหาภัย! "
" อ่าว เธอเองหรอกหรอ นิสา ^_^ " เปลี่ยนสีหน้าทันใดเลยสินะ -_-
" ขอโทษนะเรื่องที่วิ่งชนนายนะ แต่ฉันต้องรีบไปแล้วละ..เดี๋ยวไม่ทันสอบ " ขอบายก่อนละกันนะ ^_O/
" ดะ..เดี๋ยวสิ อย่าเพิ่งไป โอ๋ยย! "
" อะ นายไม่เป็นอะไรใช่ไหม เจ็บมากรึเปล่า " ตาบ้านี้ไหนเมื่อกี้บอกว่าไม่เจ็บเท่าไรไง!
" เจ็บมาก เจ็บมากเลย..เจ็บไปทั้งตัว ไม่ว่าจะ ตรงนี้ ตรงนี้ ตรงนั้นหรือว่า.. "
" พอ..พอเลย ถ้าเจ็บมากขนาดนั้นเดี๋ยวเรียกรถโรงพยาบาลมาให้เลยเอามะ -*- "
" ฮ่า ๆ ล้อเล่นน่า ^^ " ไอบ้านี้ -*-
" แล้วตกลงนายเจ็บตรงไหนกัน "
" ไม่เจ็บตรงไหนเลย ^_O "
" นายนี้! มาหลอกกันได้นะ ตาบ้า..คนยิ่งกำลังรีบๆ อยู่ >_<** " มันน่าจับมาสับให้ฉลามกินจริงๆเลย -_-********
แล้วจากนั้นฉันก็ปล่อยให้นายเจย์มหาภัยนั้นนั้งอยู่ตรงนั้นต่อไป เพราะตอนนี้แทบจะไม่มีเวลาแล้วด้วย! เพราะนายนั้น
แท้ๆ ให้ตายสิ (แต่ก็ยังไม่อยากตายหรอกนะ แฮะ ๆ ^^;;)
" นิสา..เธอไม่รู้หรอกว่า ยิ่งเธอทำตัวอย่างนั้นมาขึ้นเท่าไร..ก็จะยิ่งเป็นสิ่งที่ทำให้ฉันเข้าหาเธอมากขึ้นเท่านั้น เพราะนั้น
แหละที่เป็นเสน่ห์ของเธอ นิสา... "
" กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด.. "
" นะ..นี้มันอะไรกันเนี่ย " ทำไมกัน...อยู่ๆถึงได้มีถังใส่น้ำตกลงมาจากดานฟ้าได้นะ
" อะ นิสาเป็นอะไรรึเปล่า ! "
" ฉันไม่เป็นไรหรอก มาเรีย..ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะ ^^;; "
" ฮึ่ม -*- ใครหน้าไหนเป็นคนทำกันนะ " มาเรียนี้ก็เป็นห่วงซะเว่อร์..แต่ก็ อันตรายจริงเลยแหะ
" งั้นมาเรียไปเข้าเรียนก่อนเลยแล้วกันเดี๋ยวฉันขอไปเปลี่ยนชุดก่อนนะ ^^ "
" อืมๆ ได้งั้นเดี๋ยวฉันจะบอกอาจารย์ให้เองนะ "
" ขอบใจนะ มาเรีย ^_^ "
" เรื่องเล็กน่า ไม่ต้องมาขอบใจหรอก..แต่ รีบๆละ "
" อืม ^^ "
แต่ทำไมถึงได้มีเหตุการณ์อย่างนั้นเกิดขึ้นได้กันนะ น่าแปลกจริงๆ..แต่ฉันพอจะเดาได้อยู่เหมือนกันว่าเป็นฝีมือของ
ใคร..ซึ่งเดาได้ง่ายมากนั้นก็คือ พวกกลุ่มแฟนคลับ We love J อย่างแน่นอน เพราะตั้งแต่นายเจย์ ฮอนดะ นั้นมาสารภาพรัก
กับฉัน ฉันก็รู้สึกว่าถูกจ้องมองจ้องเล่นงานอยู่ตลอดเวลา แต่นี้เป็นครั้งแรกที่ฉันเจอกับเรื่องอย่างนี้ น่ากลัวเป็นบ้า! แต่เอา
เถอะ รีบๆ เปลี่ยนชุดให้เสร็จดีกว่า -_-
หลังเปลี่ยนจากชุกนักเรียนเป็นชุดพละแล้ว (ก็ไม่มีชุดอื่นให้เปลี่ยนแล้วนี้ -_-) ก็รีบวิ่งขึ้นบันไดเพื่อไปเข้าชั้นเรียน เดี๋ยว
อาจารย์ด่า แถมวันนี้ยังมีสอบวัดความรู้อีกด้วย..ถ้าไม่รีบไปเดี๋ยวจะหมดคาบซะก่อน แต่แค่วิ่งขึ้นบรรไดนี้ก็ทำเอาซะหอบ
เลยแหะ
ตึง ตึง ตึง !
เฮ้ย! ตายแล้วมีคนกำลังเดินขวางทางวิ่ง OoO จะชนแย้วววววววววววววววว
โครม! ตึง!
ให้ตายสิ ล้มจนได้แต่รู้สึกว่าจะไม่ค่อยเจ็บเลยแหะ ?
" เอ่อ นี้เธอ..ช่วยลุกขึ้นไปก่อนได้ไหม มันหนักนะ -_- "
" อะ ขอโทษค่ะ ไม่เป็นไรใช่ไหมค่ะ "
" ไม่เป็นไร ไม่ค่อยเจ็บเท่าไรหรอก " เสียงนี้มันคุ้นๆ อยู่นะ เอะ! เดี๋ยวก่อนนะ คงจะไม่ใช่......ใช่คร้าา
" นายเจย์มหาภัย! "
" อ่าว เธอเองหรอกหรอ นิสา ^_^ " เปลี่ยนสีหน้าทันใดเลยสินะ -_-
" ขอโทษนะเรื่องที่วิ่งชนนายนะ แต่ฉันต้องรีบไปแล้วละ..เดี๋ยวไม่ทันสอบ " ขอบายก่อนละกันนะ ^_O/
" ดะ..เดี๋ยวสิ อย่าเพิ่งไป โอ๋ยย! "
" อะ นายไม่เป็นอะไรใช่ไหม เจ็บมากรึเปล่า " ตาบ้านี้ไหนเมื่อกี้บอกว่าไม่เจ็บเท่าไรไง!
" เจ็บมาก เจ็บมากเลย..เจ็บไปทั้งตัว ไม่ว่าจะ ตรงนี้ ตรงนี้ ตรงนั้นหรือว่า.. "
" พอ..พอเลย ถ้าเจ็บมากขนาดนั้นเดี๋ยวเรียกรถโรงพยาบาลมาให้เลยเอามะ -*- "
" ฮ่า ๆ ล้อเล่นน่า ^^ " ไอบ้านี้ -*-
" แล้วตกลงนายเจ็บตรงไหนกัน "
" ไม่เจ็บตรงไหนเลย ^_O "
" นายนี้! มาหลอกกันได้นะ ตาบ้า..คนยิ่งกำลังรีบๆ อยู่ >_<** " มันน่าจับมาสับให้ฉลามกินจริงๆเลย -_-********
แล้วจากนั้นฉันก็ปล่อยให้นายเจย์มหาภัยนั้นนั้งอยู่ตรงนั้นต่อไป เพราะตอนนี้แทบจะไม่มีเวลาแล้วด้วย! เพราะนายนั้น
แท้ๆ ให้ตายสิ (แต่ก็ยังไม่อยากตายหรอกนะ แฮะ ๆ ^^;;)
" นิสา..เธอไม่รู้หรอกว่า ยิ่งเธอทำตัวอย่างนั้นมาขึ้นเท่าไร..ก็จะยิ่งเป็นสิ่งที่ทำให้ฉันเข้าหาเธอมากขึ้นเท่านั้น เพราะนั้น
แหละที่เป็นเสน่ห์ของเธอ นิสา... "
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น