ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Chapter7 : Soul Mate..รักสุดต๊อง บ๊องยกกำลัง2
Chapter7 : Soul Mate..รักสุดต๊อง บ๊องยกกำลัง2
Kibum talk :
เช้าอันสบสุขก็มาเยียนแล้ว เห้อ~ วันนี้ไม่ออกไปไหนดีกว่า(แสดงว่า ปกติออกทุกวันอ่าดิ) อืม~ นอนดูทีวีบ้านนี้แหละ ไปเอาเก๊กฮวยมาดื่มแก้เซ็ง(?)ด้วยดี เก๊กฮวยถ้วยใหญ่ๆ~ แช่เอาไว้อยู่ในตู้เย็น~ คิบอมเค้าผ่านมาเห็น~ แอบเปิดตู้เย็นกินน้ำเก๊กฮวย~ ชัก แง๊กๆๆๆ~~~ (ชั้นไม่คิดเลยว่าแกจะเป็นคนแบบนี้)
"เฮ้ย ไอ้คิบอม แกไปนอนชักแง๊กๆๆๆอะไรตรงนั้น" เสียงๆหนึ่งเรียกสติของผมกลับมา(แสดงว่าที่แกทำไปนี่ แกไม่มีสติหรอ)
"อ้าว!!~ คังอิน มาทำอะไรห้องผมอ่ะ" (แหม~ ถามคำภามกลบเกลื่อนเชียวนะ)
"อ่อ!!~ นี่ชั้นเอาโป๊งเหน่งบริษัทชั้นมาฝาก" (บริษัทหมีมันจะขาดทุนไหมเนี่ย เห็นเอาแจกอย่างเดียว)
"ขอบคุณคร้าบ~ กำลังจะหาอะไรกินกับเก๊กฮวยพอดี" (แกกับด๊องนี่พอกันเลยเนอะ เอาน้ำแต่ละอย่างมากินกับโป๊งเหน่งพี่หมี)
"เออ~ แล้ววันนี้พ่อหนุ่มเพลย์บอยไม่ออกไปไหนรึไง" (นั่น~ แทงใจดำบอมเลย)
"โห่~ ไม่ล่ะพี่ วันนี้เซ็งนอนกินเก๊กฮวยอยู่บ้านดีกว่า" (เพลย์บอยกินเก๊กฮวย)
"งั้นขออยู่ด้วยเลยล่ะกัน" (เอาง่ายๆงี้เลยพี่หมี)
"อ้าว~ ไม่ไปหาพี่อีทึกหรอ"
"แหะๆ พอดีลืมบอกอีทึกว่าจะมาน่ะ ตอนนี้เค้าเลยไม่รู้บ้าน"
"อ้าว!!~ ซะงั้นอ่ะ" (ช่าย~ ซะงั้นอ่ะ) "แล้วฮยอคล่ะพี่ มันไปไหนซะล่ะ"
"แหม~ ไอ้ฮยอคอ่ะหรอจะไปไหน มันก็ไปตามจีบคนที่มาพักห้องข้างๆแกไง เนี่ยเอาโป๊งเหน่งของชั้นไปนั่งจีบเค้า" (ภูมิใจแทนพี่หมี)
"อ๋อเหรอ~" (ZAZA 555+)
หมีแพนด้า~ หมีแพนด้า~ หมีๆแพนด้า~~~ (เยงเรียกเข้าชั่งเหมาะแก่พี่หมีมากๆ)
"เฮ้ยบอม~เด๋วชั้นรับโทรศัพท์ก่อนนะ ฮัลโหลคร้าบ!!~ ทึกกี้หรอจ๊ะ อ่ะ กลับมาที่ห้องแล้วหรอ จร้า~ คิดถึงนะ #$%&@" พพี่หมีแกคุยโทรศัพท์เดสร็จก็หันมาทันทางเตรียมจะพูดทันทีแต่
"ไม่ต้องเลย ผมรู้แล้วว่า พี่อีทึกเค้ากลับมาห้องแล้ว แล้วพี่จะขอตัวไปก่อน" (ฉลาดเวอร์ๆอ่าบอม)
"ถูกต้องคร้าบ~ คุณได้เป็นแฟนพันธ์พี่หมีโป๊งเหน่งแล้ว อิอิ ชั้นไปล่ะ ทึกกี้จ๋า~~~" (โห~ พอได้คุยกับทึกหน่อยแล้ว ปัญญาอ่อนได้โล่เลย)
เอ๊ะ!!~ นี่มันก็เย็นมากแล้ว ทำไมเราต้องเดินอยู่ตรงหน้าห้องของผมด้วยฟร่ะ(อะไรของแกเนี่ยบอม) เฮ้ย!!~ คุณผู้อ่านครับ ผมรู้สึกว่า หูผม~ หูผมมัน...(มันอะไรของแก) มะ มัน...มันได้ยินเสียง(- -*) เสียงคนคุยกัน ว่าแล้ว...ผมก็ค่อยๆย่องเอาหูไปแนบกับประตูห้องของผม นั่นมันเสียงยัยทอมน่ารักนั่นนิ เอ๊ะ!!~ กับอีเสียงคุ้นๆนิ เหมือนอะไรนะ อ่อ~ ไก่ขันไง...ฮยอคชัวร์เลย(คิดได้เนอะบอม)
"พี่ดงแฮคร้าบ~ ไว้พรุ่งนี้ผมจะมาใหม่นะ" (นี่แกมาหาด๊องทุกวันเลยหรอไก่)
"จร้า~ ตามสบายเลยนะ" ชิ~ จร้า~ ตามสบายเลยนะ (นึกถึงเสียงบอมดัดให้เป็นเสียงด๊องดิ 555+)
"คร้าบ~ บับบายๆๆคร้าบ ฝันดีนะครับพี่ด๊อง ถ้ายังไงก็ฝันถึงมด้วยนะคร้าบ" (อ้วกกก~~~)
"จร้าๆ กลับได้แล้วนะ เย็นมากและ เด๋วพี่อีทึกเป็นห่วง" โหย~ ยัยทอมนี่กะจะกิน(ไก่)เด็กใช่ไหมเนี่ย (ชั้นว่า ไอ้ไก่เด็กนั้นมันจะกินด๊องมากกว่านะ) อ่า~ เสียงไอ้ไก่เดินไปและ ผมเลยจัดการเปิดประตูออกไป
To Be Con...
Kibum talk :
เช้าอันสบสุขก็มาเยียนแล้ว เห้อ~ วันนี้ไม่ออกไปไหนดีกว่า(แสดงว่า ปกติออกทุกวันอ่าดิ) อืม~ นอนดูทีวีบ้านนี้แหละ ไปเอาเก๊กฮวยมาดื่มแก้เซ็ง(?)ด้วยดี เก๊กฮวยถ้วยใหญ่ๆ~ แช่เอาไว้อยู่ในตู้เย็น~ คิบอมเค้าผ่านมาเห็น~ แอบเปิดตู้เย็นกินน้ำเก๊กฮวย~ ชัก แง๊กๆๆๆ~~~ (ชั้นไม่คิดเลยว่าแกจะเป็นคนแบบนี้)
"เฮ้ย ไอ้คิบอม แกไปนอนชักแง๊กๆๆๆอะไรตรงนั้น" เสียงๆหนึ่งเรียกสติของผมกลับมา(แสดงว่าที่แกทำไปนี่ แกไม่มีสติหรอ)
"อ้าว!!~ คังอิน มาทำอะไรห้องผมอ่ะ" (แหม~ ถามคำภามกลบเกลื่อนเชียวนะ)
"อ่อ!!~ นี่ชั้นเอาโป๊งเหน่งบริษัทชั้นมาฝาก" (บริษัทหมีมันจะขาดทุนไหมเนี่ย เห็นเอาแจกอย่างเดียว)
"ขอบคุณคร้าบ~ กำลังจะหาอะไรกินกับเก๊กฮวยพอดี" (แกกับด๊องนี่พอกันเลยเนอะ เอาน้ำแต่ละอย่างมากินกับโป๊งเหน่งพี่หมี)
"เออ~ แล้ววันนี้พ่อหนุ่มเพลย์บอยไม่ออกไปไหนรึไง" (นั่น~ แทงใจดำบอมเลย)
"โห่~ ไม่ล่ะพี่ วันนี้เซ็งนอนกินเก๊กฮวยอยู่บ้านดีกว่า" (เพลย์บอยกินเก๊กฮวย)
"งั้นขออยู่ด้วยเลยล่ะกัน" (เอาง่ายๆงี้เลยพี่หมี)
"อ้าว~ ไม่ไปหาพี่อีทึกหรอ"
"แหะๆ พอดีลืมบอกอีทึกว่าจะมาน่ะ ตอนนี้เค้าเลยไม่รู้บ้าน"
"อ้าว!!~ ซะงั้นอ่ะ" (ช่าย~ ซะงั้นอ่ะ) "แล้วฮยอคล่ะพี่ มันไปไหนซะล่ะ"
"แหม~ ไอ้ฮยอคอ่ะหรอจะไปไหน มันก็ไปตามจีบคนที่มาพักห้องข้างๆแกไง เนี่ยเอาโป๊งเหน่งของชั้นไปนั่งจีบเค้า" (ภูมิใจแทนพี่หมี)
"อ๋อเหรอ~" (ZAZA 555+)
หมีแพนด้า~ หมีแพนด้า~ หมีๆแพนด้า~~~ (เยงเรียกเข้าชั่งเหมาะแก่พี่หมีมากๆ)
"เฮ้ยบอม~เด๋วชั้นรับโทรศัพท์ก่อนนะ ฮัลโหลคร้าบ!!~ ทึกกี้หรอจ๊ะ อ่ะ กลับมาที่ห้องแล้วหรอ จร้า~ คิดถึงนะ #$%&@" พพี่หมีแกคุยโทรศัพท์เดสร็จก็หันมาทันทางเตรียมจะพูดทันทีแต่
"ไม่ต้องเลย ผมรู้แล้วว่า พี่อีทึกเค้ากลับมาห้องแล้ว แล้วพี่จะขอตัวไปก่อน" (ฉลาดเวอร์ๆอ่าบอม)
"ถูกต้องคร้าบ~ คุณได้เป็นแฟนพันธ์พี่หมีโป๊งเหน่งแล้ว อิอิ ชั้นไปล่ะ ทึกกี้จ๋า~~~" (โห~ พอได้คุยกับทึกหน่อยแล้ว ปัญญาอ่อนได้โล่เลย)
เอ๊ะ!!~ นี่มันก็เย็นมากแล้ว ทำไมเราต้องเดินอยู่ตรงหน้าห้องของผมด้วยฟร่ะ(อะไรของแกเนี่ยบอม) เฮ้ย!!~ คุณผู้อ่านครับ ผมรู้สึกว่า หูผม~ หูผมมัน...(มันอะไรของแก) มะ มัน...มันได้ยินเสียง(- -*) เสียงคนคุยกัน ว่าแล้ว...ผมก็ค่อยๆย่องเอาหูไปแนบกับประตูห้องของผม นั่นมันเสียงยัยทอมน่ารักนั่นนิ เอ๊ะ!!~ กับอีเสียงคุ้นๆนิ เหมือนอะไรนะ อ่อ~ ไก่ขันไง...ฮยอคชัวร์เลย(คิดได้เนอะบอม)
"พี่ดงแฮคร้าบ~ ไว้พรุ่งนี้ผมจะมาใหม่นะ" (นี่แกมาหาด๊องทุกวันเลยหรอไก่)
"จร้า~ ตามสบายเลยนะ" ชิ~ จร้า~ ตามสบายเลยนะ (นึกถึงเสียงบอมดัดให้เป็นเสียงด๊องดิ 555+)
"คร้าบ~ บับบายๆๆคร้าบ ฝันดีนะครับพี่ด๊อง ถ้ายังไงก็ฝันถึงมด้วยนะคร้าบ" (อ้วกกก~~~)
"จร้าๆ กลับได้แล้วนะ เย็นมากและ เด๋วพี่อีทึกเป็นห่วง" โหย~ ยัยทอมนี่กะจะกิน(ไก่)เด็กใช่ไหมเนี่ย (ชั้นว่า ไอ้ไก่เด็กนั้นมันจะกินด๊องมากกว่านะ) อ่า~ เสียงไอ้ไก่เดินไปและ ผมเลยจัดการเปิดประตูออกไป
To Be Con...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น