คนนี้อ่ะ(มากกว่า)เพื่อน<นทแอป>

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2

               "ก็เมื่อคืนหมามันหอนทั้งคืน เพิ่งมาหยุดหอนเอาตอนตี 1" โหหห แอป ย้อนมางี้นทจุกเลย 

                         มีอีกเรื่องหนึ่งที่ฉันลืมบอกไป ฉันกับแอปเราไม่ค่อยจะคุยกันดีๆเท่าไรหรอก ไม่ใช่เพราะแอปเกลียดฉันนะ แต่ฉันเป็นคนกวนๆ ปากเสีย พูดอะไรไม่ค่อยตรงกับใจ ก็เลยชอบกัดกันทุกทีเลย แต่แอปก็กวนใช่เล่นนะ แถมยังมือหนักอีก

               "ถ้าทางหมาตัวนั้นมันคงจะเห็นผีไม่ก็ติดสัดหล่ะมั้ง ก็เลยหอนเกือบทั้งคืนถ้าเป็นฉันนะจะเอารองเท้าปาโดนปากมันเลย" ไอ้เนียร์แกจะตอบทำซากอะไร แค่เห็นผีก็พอแล้วยังจะเพิ่มติดสัดเข้าไปอีก แถมจะเอารองเท้าปาใส่ปากหมาอีก ถ้าไม่ติดว่าหมาตัวนั้นเป็นฉันนะ มันนั่นแหละจะโดนรองเท้าปาก่อนหมาอีก 

               "เออ ไม่แน่นะเว้ยมันต้องเห็นผี ไม่ก็ติดสัดมากๆ" นี่ก็อีกตัวแกจะเห็นด้วยทำไมไอ้พราว แค่พยักหน้าอย่างเดียวก็พอแล้ว - -

                            แต่จะไปว่ามันก็ไม่ถูก เพราะไอ้ 2 ตัวนี่มันไม่รู้ว่าหมาที่กำลังนินทากันอยู่นั่งอยู่ตรงนี้ เอ้ย นี่ฉันกำลังด่าตัวเองว่าเป็นหมาอยู่นี่ จริงๆเล้ยไอ้พวกนี้ แต่ช่วยเปรียบให้มันดีๆหน่อยก็ได้มั้ง ฉันหันไปทางแอปที่ตอนนี้กำลังหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง มีความสุขเหลือเกินนะ -*-

                 
             ออดดดดดดดดดดดด อ๊อดดดดดดดดดดดดดดด ออดดดดดดดดดดด (เสียงออดนะรีดเดอร์)

                    เสียงออดดังขึ้นถึงเวลาเข้าแถวแล้วสินะ  เฮ้อ!!ค่อยยังชั่ว ถ้าออดไม่ดังขึ้นมาซะก่อนพวกนั้นคงไม่หยุดหัวเราะกันแน่ๆ  ออดช่วยชีวิต


    Apple

                    วันนี้เปิดเทอมวันแรกก็ตื่นสายเลย ก็ถ้าเมื่อคืนนทไม่โทรมาฉันก็คงไม่ต้องตื่นสายแบบนี้หรอก แล้วไหนกว่าจะข่มตาให้หลับได้อีกก็ปาเข้าไปตี 3 ก็คนมันตื่นเต้นนี่พรุ่งนี้จะได้เจอนท เราไม่ได้คิดถึงนทนะ ก็แค่อยากเจอแล้วก็ตื่นเต้นเฉยๆเพราะเปิดเทอมวันแรกต่างหาก เพราะนทคนเดียวทำให้ฉันตื่นสาย  แต่ความจริงฉันก็น่าจะวางสายตั้งแต่ตอนที่นทถามธุระของนทเสร็จแล้วนะ เออ แล้วทำไมฉันไม่วาง แต่พอได้ยินเสียงนททีไรมันก็เกิดความรู้สึกแปลกๆกับจูเนียร์และพราวฉันยังไม่เคยรู้สึกแบบนี้เลย เมื่อคืนเราก็คุยกันไม่กี่คำหรอกแต่ส่วนใหญ่จะทะเลาะกันซะมากกว่า  ถ้าไม่ได้คุยกันทางโทรศัพท์นทคงโดนฉันตบไปหลายที  ข้อหาชอบมากวนทีนฉัน 

                      
               "แอปๆทางนี้ๆ" นั่นเสียงพราวนี่ เดี๊ยวก่อน ฉันไม่ได้ตาฝาดไปใช่ไหมนั่นนทนี่ 

                       ตื่นเต้นๆ เอ่อ ฉันไม่ได้ตื่นเต้นเพราะนทนะ เพราะมาโรงเรียนวันแรกต่างหาก แต่ทำไมวันนี้นทมาทันเข้าแถวหล่ะ  ปกติเคยมาทันซะที่ไหน คิดแล้วก็อดแปลกใจไม่ได้ ว่าแต่เมื่อกี้พราวกระซิบอะไรนทอ่ะ  ทำไมต้องเอาหน้าเข้าไปใกล้นทขนาดนั้นด้วย แล้วฉันจะโมโหทำไม นั่นสิ ฉันสะบัดหัวไล่อาการแปลกๆเล็กน้อย แล้วรีบเดินมานั่งที่โต๊ะม้าหินประจำกลุ่มของพวกเราทันที

               "ทำไมวันนี้มาสายจัง" จูเนียร์ถามฉันทันทีที่ฉันนั่งลงบนเก้าอี้ เพราะปกติฉันจะเป็นคนมาเช้าที่สุดในกลุ่ม

               "หรือเพราะไอ้นทมาเช้า แอปก็เลยมาสาย" แต่ฉันยังไม่ทันจะได้ตอบจูเนียร์ พราวก็พูดขึ้นมาซะก่อน เออ ก็ไม่แน่นะ อาจจะเป็นแบบนั้นก็ได้(โทษนทเฉยเลย)

               "ฮ่าๆๆ ไม่ใช่หรอก พอดีวันนี้แอปตื่นสาย ก็เมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็ตี 1 แหน่ะ" เรื่องอะไรฉันจะบอกว่าตี 3 เดี๊ยวนทรู้พอดี ว่าฉันตื่นเต้น ฉันตอบก่อนจะอ้าปากหาว

               "ทำไมนอนดึกหล่ะ"  นทถามพร้อมกับทำหน้าซื่อๆมาให้กับฉัน ยังจะมีน่ามาถามอีกก็ใครกันหล่ะ เมื่อคืนอ่ะโทรมา ฉันว่าเราก็คุยกันนิดเดียวนะ นิดเดียวจริงๆแต่เถียงกันซะส่วนใหญ่ พอหันไปดูนาฬิกาอีกทีก็ตี 1 แล้ว ฉันก็เลยวางสายจากนท

                "ก็เมื่อคืนหมามันหอนทั้งคืน เพิ่งมาหยุดหอนเอาตอนตี 1" ฉันตอบคำถามนทแล้วก็ส่งยิ้มกวนๆกลับไป หน้านทตอนนี้ตลกมากถ้าทางจะสะอึกกับคำตอบที่ฉันตอบไป
 
                "ถ้าทางหมาตัวนั้นมันคงจะเห็นผีไม่ก็ติดสัดหล่ะมั้ง ก็เลยหอนเกือบทั้งคืนถ้าเป็นฉันนะจะเอารองเท้าปาโดนปากมันเลย" จูเนียร์ตอบคำถามด้วยความใสซื่อ หมาที่ว่าหน่ะนั่งหัวโด่อยู่ตรงข้ามแอปเอง

                 "เออ ไม่แน่นะเว้ยมันต้องเห็นผี ไม่ก็ติดสัดมากๆ" พราวช่วยเสริมด้วยอีกคน 

                             หน้านทตอนนี้ดูเอาเรื่องจูเนียร์กับพราวมากๆเลย ฉันก็ได้แต่หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง(เกินไปไหม) ก็หน้านทฮามากๆเลย  นานๆทีฉันจะเห็นหน้านทแบบนี้หน่ะสิ ก็ส่วนใหญ่นทจะกวนกลับทุกครั้ง แต่ตอนนี้กวนกลับไม่ได้ ถ้าเกิดกวนกลับจูเนียร์กับพราวก็รู้กันพอดีหน่ะสิว่าหมาตัวนั้นคือนท


--------------------------------------------------------------------------------------------------

ไรเตอร์ไม่รู้หรอกนะว่ารีดเดอร์จะชอบรึป่าว  แต่ไรท์ตั้งใจแต่งจริงๆนะ

อยากให้รีดเดอร์ช่วยเม้นต์สักนิดก็ยังดี